alamatesoall
12-24-2012, 10:03 PM
به زبان ساده استفاده از بذله و مشرب خوش ساختکارهای دفاعی است.بذله و مشرب خوش می تواند رضایت و خشنودی را افزایش دهد ودر ضمن از میزان تالم می کاهد.مقاله ای که در سال 1978 در نشریات روانشناسی امروز به چاپ رسید به این موضوع اشاره داشت که اشخاص بطور متوسط روزی پانزده دقیقه می خندند و تقریبا به همین اندازه خشمگین می شوند.مهمترین فایده بذله و مشرب خوش این است که تعادلی میان ادراک های مثبت ومنفی ایجاد میکند.
فرانکل در کتاب انسان در جستجوی معنا می نویسد که خنده و مزاج به روحیه زندانیانی که هر لحظه انتظار مرگ را می کشیدند کمک کرد تا بهتر بتوانند در برابر شرایط دشوار اردوگاههای مرگ ایستادگی کنند.فرانکل در این کتاب نوشت :بذله ومزاح سلاح روحی و روانی دیگری بود که از ان برای حراست از نفس خود استفاده شد"شوخی های منفی وتوهین امیز مانند شوخی های که به موضوعات قومی،نزادی وجنسی اختصاص دارند ونیز شوخی هایی که به شکل طعنه آمیز هستند ساختکارهای دفاعی مطلوب برای مقابله به حساب نمی ایند .شوخی های منفی ممکن است عزت نفس را بالا ببرند اما این افزایش کاذب است که ارزش پایا و دوام ندارد.
فیشر 1985 با بررسی روی شخصیت کمدین ها به این نتیجه رسید که بسیاری از کمدین های حرفه ای در خانواده های الکلی ،در یتیم خانه ها و یا در خانواده هایی نتلاشی بزرگ شده اند در این مورد استفاده از بذله و مزاح اغلب شناخت ،تصدیق و تایید ونیز تایید خویشتن را به همراه می اورد.گیلداراند کمدین مشهور در کتاب همیشه چیزی هست می نویسد که استفاده از بذله گاهی یک رفتار منفی است :"میتوانید با کمدی دیگران را کنتر کنید . کاری می کنید که دیگران بخندند وقتی صدای خنده دیگران را می شنوید خنده ای که خود شما سبب ساز آن بوده اید احساس می کنید که بر صحنه و اوضاع مسلط هستید.به همین دلیل است که بسیاری از کسانی که در کار کمدی هستند روان رنجورند ومسادل فراوان دارند.گاه می گوییم کمدین ها میخواهند محبوب واقع شوند اما در مواقعی به کنترل و تسلط بر صحنه و اوضاع احتیاج دارند"
فیزیولوژی مزاج
حق با نورمن کوزینس بود که می گفت:احساسات مثبت رابطه ی ذهن و جسم را بهتر می کند .خنده در واقع روی فیزیولوژی بدن اثر میگذارد وبا خود التیام را به همراه می اورد.کوزینس در بررسی های بالینی به این نتیجه رسید که چندین ساعت خنده از میزان رسوب های خون به مقدار اندک می کاهد .کوزینس در کتاب کالبد شکافی یک بیماری می نویسد:میزان کاهش(5 درجه) انقدرها زیاد نبود اما روبه افزایش و فزاینده بود.دکتر ویلیام فرای تمام مدت عمر خود را به بررسی درباره رابطه ذهن وجسم اختصاص داده است وبه نتایج بسیار جالبی رسیده است.چنین به نظر می رسد که خنده روی سیستم های فیزیو لوژیایی بدن اثرات کوتاه مدت وبلند مدت دارد.درکوتاه مدت،خنده می تواند به پاسخ استرس وبالا رفتن ضربان قلب منجر شود،فشار خون،تنش های عضلانیو سرعت تنفس را هم افزایش می دهد.اما دیری نمی گذرد که از شدت ناراحتی کاسته می شود ومعیارهای دشواری به کمتر از حد سابق خود برمی گردد.خنده شرایطی شبیه به قرار گرفتن تدریجی در حالت آرمیدگی دارد.خنده در کوتاه مدت فشار خون را ثابت نگه میدارد،اندام های حیاتی را ماساژ می دهد،گردش خون را سرعت می بخشد،به گوارش کمک می کند وخون اکسیژن بیشتری گرفته و به دورترین نقاط بدن می رساند.
فرای درباره اشک بررسی کرده است،اشک ناشی از گریه ،اشک ناشی از خنده و اشک ریختن مصنوعی (مثلا اشکی که به هنگام خرد کردن پیاز از چشمان سرازیر می شود) او به این نتیجه رسیده که اشکهای احساسی در مقایسه با اشکهای مصنوعی حاوی مقادیر بیشتر پروتئین و زهرابه هستند.فرای به این نتیجه رسید که اشک های ناشی از پاسخ های احساسی و عاطفی از میزان زهرابه های ناشی از استرس می کاهد.و این بار دیگر نشان میدهد که ابزارهای جسمانی-هم خنده و هم گریه به سلامت اشخاص کمک می کند.
اندیشه های منفی هورمونهای استرس را در افراد ازاد می کنند و از کارایی دستگاه ایمنی بدن می کاهند.اندیشه های مثبت انسجام دستگاه ایمنی بدن را بیشتر می کند.این کار با آزاد شدن یک نوروپپتید خاص از غده هپوفیز و سایر بافتهایی که در سرتاسر بدن وجود دارند انجام می پذیرد.در حالیکه تا به امروز شصت نوروپپتید شناسایی شده است دانشمندان معتقدند که احتمالا نوروپپتید های بسیار بیشتری در کارند که به دستگاه ایمنی بدن کمک می کنند.خنده می تواند در بدن مواد دردکش مخصوص به خود را تولید کند.
مراحل استفاده از مزاج درمانی
1 بیاموزید که زندگی بیش از اندازه جدی نیست.
2 برای هر روز خود یک موضوع فرح بخش در نظر بگیرید.اگه خوب نگاه کنید می بینید همواره در پیرامونتان موضوع هایی مضحک و خنده دار هست که می توانید به آنها بخندید.
3 قوه تخیل و خلاقیت خود را افزایش دهید.مشرب خوش و مزاح کردن و لطیفه گفتن همیشه اقدامی خلاق است.
الف)برای افزایش قوه تخیل خود بیشتر کتاب بخوانید و کمتر تلویزیون تماشا کنید.
ب)هر زمان که می توانید داستان یا لطیفه ای بنویسید.
ج)با بچه ها بازی کنید.بچه ها از قدرت تخیل زیادی برخوردارند.
د)به سیاحت و کشف و اکتشاف به بدهید.کارهای شجاعانه بکنید.به موزه ها برویدو هنرهای زیبا را تماشا کنید.
ه)چیزی از خود خلق کنید.سرگرمی و تفریح جدیدی را شروع کنید.
4 به هنگام توصیف یک ماجرا یا یک حکایت از روش های مبالغه آمیز استفاده کنید.
5یک کتاب خانه از مزاح ها و شوخی ها تهیه کنید.می توانید دفترچه ای بخرید و در آن هر لطیفه ای را که به نظرتان جالب می رسد یادداشت کنید.
6 بر عزت نفس خود بیفزایید.خندیدن در شرایطی که عزت نفس پایین است دشوار است.
مواقعی هست که همه ما خودمان را چاق،زشت،احمق یا خرفت ارزیابی می کنیم در این مواقع مسلما خندیدن و مزاح کردن دشوار می شود.همه روزه به خودتان تائیدهای مثبت بدهید .خودتان را دوست بدارید و بر توانایی های خود ارج بگذارید.
(منبع:مدیریت استرس_دکتر برایان لوک سی وارد/برگردان:مهدی قراچه داغی)
http://aramesh-ravan.blogfa.com
فرانکل در کتاب انسان در جستجوی معنا می نویسد که خنده و مزاج به روحیه زندانیانی که هر لحظه انتظار مرگ را می کشیدند کمک کرد تا بهتر بتوانند در برابر شرایط دشوار اردوگاههای مرگ ایستادگی کنند.فرانکل در این کتاب نوشت :بذله ومزاح سلاح روحی و روانی دیگری بود که از ان برای حراست از نفس خود استفاده شد"شوخی های منفی وتوهین امیز مانند شوخی های که به موضوعات قومی،نزادی وجنسی اختصاص دارند ونیز شوخی هایی که به شکل طعنه آمیز هستند ساختکارهای دفاعی مطلوب برای مقابله به حساب نمی ایند .شوخی های منفی ممکن است عزت نفس را بالا ببرند اما این افزایش کاذب است که ارزش پایا و دوام ندارد.
فیشر 1985 با بررسی روی شخصیت کمدین ها به این نتیجه رسید که بسیاری از کمدین های حرفه ای در خانواده های الکلی ،در یتیم خانه ها و یا در خانواده هایی نتلاشی بزرگ شده اند در این مورد استفاده از بذله و مزاح اغلب شناخت ،تصدیق و تایید ونیز تایید خویشتن را به همراه می اورد.گیلداراند کمدین مشهور در کتاب همیشه چیزی هست می نویسد که استفاده از بذله گاهی یک رفتار منفی است :"میتوانید با کمدی دیگران را کنتر کنید . کاری می کنید که دیگران بخندند وقتی صدای خنده دیگران را می شنوید خنده ای که خود شما سبب ساز آن بوده اید احساس می کنید که بر صحنه و اوضاع مسلط هستید.به همین دلیل است که بسیاری از کسانی که در کار کمدی هستند روان رنجورند ومسادل فراوان دارند.گاه می گوییم کمدین ها میخواهند محبوب واقع شوند اما در مواقعی به کنترل و تسلط بر صحنه و اوضاع احتیاج دارند"
فیزیولوژی مزاج
حق با نورمن کوزینس بود که می گفت:احساسات مثبت رابطه ی ذهن و جسم را بهتر می کند .خنده در واقع روی فیزیولوژی بدن اثر میگذارد وبا خود التیام را به همراه می اورد.کوزینس در بررسی های بالینی به این نتیجه رسید که چندین ساعت خنده از میزان رسوب های خون به مقدار اندک می کاهد .کوزینس در کتاب کالبد شکافی یک بیماری می نویسد:میزان کاهش(5 درجه) انقدرها زیاد نبود اما روبه افزایش و فزاینده بود.دکتر ویلیام فرای تمام مدت عمر خود را به بررسی درباره رابطه ذهن وجسم اختصاص داده است وبه نتایج بسیار جالبی رسیده است.چنین به نظر می رسد که خنده روی سیستم های فیزیو لوژیایی بدن اثرات کوتاه مدت وبلند مدت دارد.درکوتاه مدت،خنده می تواند به پاسخ استرس وبالا رفتن ضربان قلب منجر شود،فشار خون،تنش های عضلانیو سرعت تنفس را هم افزایش می دهد.اما دیری نمی گذرد که از شدت ناراحتی کاسته می شود ومعیارهای دشواری به کمتر از حد سابق خود برمی گردد.خنده شرایطی شبیه به قرار گرفتن تدریجی در حالت آرمیدگی دارد.خنده در کوتاه مدت فشار خون را ثابت نگه میدارد،اندام های حیاتی را ماساژ می دهد،گردش خون را سرعت می بخشد،به گوارش کمک می کند وخون اکسیژن بیشتری گرفته و به دورترین نقاط بدن می رساند.
فرای درباره اشک بررسی کرده است،اشک ناشی از گریه ،اشک ناشی از خنده و اشک ریختن مصنوعی (مثلا اشکی که به هنگام خرد کردن پیاز از چشمان سرازیر می شود) او به این نتیجه رسیده که اشکهای احساسی در مقایسه با اشکهای مصنوعی حاوی مقادیر بیشتر پروتئین و زهرابه هستند.فرای به این نتیجه رسید که اشک های ناشی از پاسخ های احساسی و عاطفی از میزان زهرابه های ناشی از استرس می کاهد.و این بار دیگر نشان میدهد که ابزارهای جسمانی-هم خنده و هم گریه به سلامت اشخاص کمک می کند.
اندیشه های منفی هورمونهای استرس را در افراد ازاد می کنند و از کارایی دستگاه ایمنی بدن می کاهند.اندیشه های مثبت انسجام دستگاه ایمنی بدن را بیشتر می کند.این کار با آزاد شدن یک نوروپپتید خاص از غده هپوفیز و سایر بافتهایی که در سرتاسر بدن وجود دارند انجام می پذیرد.در حالیکه تا به امروز شصت نوروپپتید شناسایی شده است دانشمندان معتقدند که احتمالا نوروپپتید های بسیار بیشتری در کارند که به دستگاه ایمنی بدن کمک می کنند.خنده می تواند در بدن مواد دردکش مخصوص به خود را تولید کند.
مراحل استفاده از مزاج درمانی
1 بیاموزید که زندگی بیش از اندازه جدی نیست.
2 برای هر روز خود یک موضوع فرح بخش در نظر بگیرید.اگه خوب نگاه کنید می بینید همواره در پیرامونتان موضوع هایی مضحک و خنده دار هست که می توانید به آنها بخندید.
3 قوه تخیل و خلاقیت خود را افزایش دهید.مشرب خوش و مزاح کردن و لطیفه گفتن همیشه اقدامی خلاق است.
الف)برای افزایش قوه تخیل خود بیشتر کتاب بخوانید و کمتر تلویزیون تماشا کنید.
ب)هر زمان که می توانید داستان یا لطیفه ای بنویسید.
ج)با بچه ها بازی کنید.بچه ها از قدرت تخیل زیادی برخوردارند.
د)به سیاحت و کشف و اکتشاف به بدهید.کارهای شجاعانه بکنید.به موزه ها برویدو هنرهای زیبا را تماشا کنید.
ه)چیزی از خود خلق کنید.سرگرمی و تفریح جدیدی را شروع کنید.
4 به هنگام توصیف یک ماجرا یا یک حکایت از روش های مبالغه آمیز استفاده کنید.
5یک کتاب خانه از مزاح ها و شوخی ها تهیه کنید.می توانید دفترچه ای بخرید و در آن هر لطیفه ای را که به نظرتان جالب می رسد یادداشت کنید.
6 بر عزت نفس خود بیفزایید.خندیدن در شرایطی که عزت نفس پایین است دشوار است.
مواقعی هست که همه ما خودمان را چاق،زشت،احمق یا خرفت ارزیابی می کنیم در این مواقع مسلما خندیدن و مزاح کردن دشوار می شود.همه روزه به خودتان تائیدهای مثبت بدهید .خودتان را دوست بدارید و بر توانایی های خود ارج بگذارید.
(منبع:مدیریت استرس_دکتر برایان لوک سی وارد/برگردان:مهدی قراچه داغی)
http://aramesh-ravan.blogfa.com