alamatesoall
12-21-2012, 08:00 PM
آیا از لیکرز [تیم بسکتبال مشهور و پرطرفدار لس آنجلس] متنفرید؟ آیا سلتیکز [تیم پرطرفدار و با سابقه ی بسکتبال در بوستون] خونتان را به جوش می آورد و می خواهید به طرفشان چیز پرتاب کنید؟ بر پایه یک مطالعه تازه توسط موسسه مغز و خلاقیت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، این که شما کسی را دوست داشته باشید می تواند بر چگونگی پردازش مغز شما از کنش های آنها اثر بگذارد.
در بیشترین هنگام، تماشای این که کسی حرکتی کند سبب تاثیر "آینه" ای می شود – یعنی این که زمان تماشای کسی در حال انجام حرکتی، بخش هایی از مغز ما که عهده دار آن مهارت های حرکتی است به کنش می آید.
اما مطالعه ای توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که در شماره 5 اکتبر "پلوس وان" انتشار یافت نشان می دهد این که شما کسی را که تماشا می کنید دوست داشته باشید یا نه می تواند به راستی بر فعالیت مغز شما مرتبط با کنش های حرکتی تاثیر گذاشته و منجر به "تفاوت در پردازش" گردد – برای نمونه، تصور کنید کسی که دوستش ندارید دارد کندتر از آنچه که در واقعیت است حرکت می نماید.
لیزا عزیززاده، استادیار در موسسه مغز و خلاقیت وابسته به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و بخش علوم شغلی، گفت: "ما به این پرسش پایه ای پرداختیم که آیا عامل های اجتماعی بر ادراک ما از کنش های ساده تاثیر می گذارند یا نه. این نتایج نشان می دهند که نه تنها تفاوت ها در ظاهر فیزیکی، بلکه یک حس انتزاعی عضویت در گروه می تواند پردازش حس-حرکت پایه ای را تحت تاثیر قرار دهد."
مطالعه های پیشین نشان داده است که نژاد یا شباهت های فیزیکی می تواند بر پردازش های مغز تاثیر بگذارد، و ما تمایل داریم نسبت به کسانی که شباهت بیشتری به ما دارند حس همدلی فزونتری داشته باشیم.
در این مطالعه، پژوهشگران نژاد، سن و جنسیت را کنترل نمودند، اما یک داستان پس زمینه را دخالت دادند که شرکت کنندگان را بر می انگیخت تا برخی از کسانی را که زیر نظر داشتند دوست نداشته باشند: نیمی از آنها به عنوان نئو-نازی ها عرضه شدند و نیمه دیگر به عنوان افراد دوست داشتنی روشنفکر. همه شرکت کنندگان از میان مردان یهودی به کار گرفته شده بودند.
پژوهشکده علوم شناختی
در بیشترین هنگام، تماشای این که کسی حرکتی کند سبب تاثیر "آینه" ای می شود – یعنی این که زمان تماشای کسی در حال انجام حرکتی، بخش هایی از مغز ما که عهده دار آن مهارت های حرکتی است به کنش می آید.
اما مطالعه ای توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که در شماره 5 اکتبر "پلوس وان" انتشار یافت نشان می دهد این که شما کسی را که تماشا می کنید دوست داشته باشید یا نه می تواند به راستی بر فعالیت مغز شما مرتبط با کنش های حرکتی تاثیر گذاشته و منجر به "تفاوت در پردازش" گردد – برای نمونه، تصور کنید کسی که دوستش ندارید دارد کندتر از آنچه که در واقعیت است حرکت می نماید.
لیزا عزیززاده، استادیار در موسسه مغز و خلاقیت وابسته به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و بخش علوم شغلی، گفت: "ما به این پرسش پایه ای پرداختیم که آیا عامل های اجتماعی بر ادراک ما از کنش های ساده تاثیر می گذارند یا نه. این نتایج نشان می دهند که نه تنها تفاوت ها در ظاهر فیزیکی، بلکه یک حس انتزاعی عضویت در گروه می تواند پردازش حس-حرکت پایه ای را تحت تاثیر قرار دهد."
مطالعه های پیشین نشان داده است که نژاد یا شباهت های فیزیکی می تواند بر پردازش های مغز تاثیر بگذارد، و ما تمایل داریم نسبت به کسانی که شباهت بیشتری به ما دارند حس همدلی فزونتری داشته باشیم.
در این مطالعه، پژوهشگران نژاد، سن و جنسیت را کنترل نمودند، اما یک داستان پس زمینه را دخالت دادند که شرکت کنندگان را بر می انگیخت تا برخی از کسانی را که زیر نظر داشتند دوست نداشته باشند: نیمی از آنها به عنوان نئو-نازی ها عرضه شدند و نیمه دیگر به عنوان افراد دوست داشتنی روشنفکر. همه شرکت کنندگان از میان مردان یهودی به کار گرفته شده بودند.
پژوهشکده علوم شناختی