Borna66
08-13-2012, 02:05 PM
اگر نگاهی به منابع موجود در زمینه RCM داشته باشیم با تعاریف متعددی برای RCM روبرو خواهیم شد که برخی از آنها عبارتند از :
مستندات مربوط به NASA :
" RCM فرایندی جهت انتخاب و استفاده از انواع روشهای نگهداری و تعمیر مناسب برای تجهیزات با هدف دستیابی به قابلیت اطمینان مورد نظر و با کمترین هزینه ممکن میباشد"
آقای John Moubray بنیانگذار RCM صنعتی :
" RCM فرایندی است که تعیین میکند چه اقداماتی باید انجام شود تا این اطمینان حاصل گردد که یک ماشین / تجهیز ، وظایف خود را بدرستی انجام خواهد داد. "
صنایع دریایی و هوایی آمریکا ( NAVAIR ) :
" RCM فرایندی تحلیلی است که از آن برای تعیین استراتژی مناسب جهت مدیریت بر خرابیها با هدف اطمینان از کارکرد تجهیزات بصورت ایمن ، اثربخش و هزینه بهینه در شرایط عملکرد مشخص استفاده میگردد" .
هدف اصلی RCM اجتناب یا کاهش پیامدهای بروز خرابیها میباشد. مهمترین پیامدهای بروز خرابیها بشرح زیر است :
ایمنی پرسنل
آلودگی محیط زیست
توقف کار تجهیزات (توقف تولید)
پیامدهای مالی
RCM با تدوین استاندارد نگهداری و تعمیرات تجهیزات ، جایگاه بسیار مهمی در چرخه نگهداری و تعمیرات (SDCA) ایفا میکند.
در ادامه نگاهی گذرا خواهیم داشت بر سیر پیدایش و تکامل RCM :
سال 1965:
تشکیل گروه رهبری نت ( MSG) توسط شرکت بوینگ و شرکایش و دستیابی به این حقیقت که اورهال زمانبندی شده تاثیر ناچیزی بر افزایش قابلیت اطمینان پرواز در هواپیما ها دارد.
سال 1968:
ارائه اولین نسخه از تحقیقات انجام شده در باره الگوهای توزیع عمر قطعات هواپیما با نام اختصاری MSG-1 و تحت عنوان “ Handbook: Maintenance Evaluation and Program Development.” که بر روی هواپیمای بوینگ 747 اجرا گردید.
سال 70 19:
اولین ویرایش دوم از تحقیقات انجام شده در باره الگوهای توزیع عمر قطعات هواپیما با نام اختصاری با نام اختصاری MSG-2 و تحت عنوان “Airline/ Manufactures Maintenance Program Planning ارائه شد که این نسخه بر روی هواپیماهای DC-10 و L-1011 اجرا گردید.
سال 1972 :
تکنیکهای MSG-2 بر روی سیستمهای دریایی و هوایی نظامی آمریکا ( NAVAIR ) شامل S-3A ، P-3A و F-4J اجرا گردید.
سال 1975 :
نتایج تحقیقات NAVAIR بر روی سیستمهای نظامی که براساس یافته های MSG-2 انجام گرفته بود بصورت یک نسخه استاندارد به شماره NAVAIR 00-25-400 منتشر گردید.
سال 1978 :
سازمان دفاع آمریکا (Department of Defense (DOD)) گزارش MSG-2 را تحت عنوان Reliability Centered Maintenance منتشر نمود.
سال 1980 :
نسخه نظامی RCM تحت عنوا ن , “Guide to RCM for Fielded Equipment ” به شماره استاندارد Army Pamphlet 750–40 منتشر شد.
سال 1981:
سازمان دفاع آمریکا (DOD) نسخه ای به شماره استاندارد MIL-HDBK-266 تحت عنوان “Application of RCM to Naval Aircraft, Weapon Systems and Support Equipment” را منتشر نمود.
سال 1983:
نتایج آخرین تحقیقات گروه MSG تحت عنوان MSG-3 منتشر گردید. این استاندارد که برروی هواپیماهای بوینگ 757 و 767 به اجرا در آمد شامل اضافاتی در زمینه برنامه های بازرسی بدنه هواپیما و همچنین روشهای تعیین تناوب اجرای فعالیتهای نت بود.
سال 1985 :
نیروی هوایی آمریکا استاندارد MIL-STD-1843 را منتشر نمود که بسیار شبیه به استاندارد MSG-3 بود. این استاندارد تحت عنوان RCM Requirements for Aircraft, Engines and Equipment“ منتشر شده و تا سال 1995 بدون تغییر باقی ماند.
سال 1986:
استاندارد MIL-STD-2173 توسط NAVAIR منتشر شده این استاندارد براساس استانداردهای قبلی با شماره MIL-HDBK-266 و NAVAIR 00-25-400 تدوین شده بود . عنوان انتخاب شده برای این استاندارد عبارتند از :
"RCM Requirements for Naval Aircraft, Weapons Systems and Support Equipment".
در ابتدای دهه 1990 دپارتمان دفاع تصمیم گرفت استفاده از استانداردهای نظامی را در سیستم های جدید متوقف کند و به جای آنها از استانداردهای تجاری استفاده کند. این تصمیم باعث لغو تعداد زیادی از استانداردهای نظامی از جمله MIL-STD-2173 شد.
سالهای 1986 الی 1990 :
برنامه RCM که اولین بار برای صنایع هواپیمایی تدوین گردیده بود بصورت موفقیت آمیزی در صنایع دیگر بویژه صنایع هسته ای و فضایی به مورد اجرا قرار گرفت. صنایع مذکور تمرکز بر اجتناب از بروز پیامدهای ایمنی را رویکرد خود در این کار قرار داده اند.
سال 1990 :
آقای جان موبرای (از اعضاء گروه MSG-3 ) نسخه صنعتی RCM را تحت عنوان RCM II ارائه می نماید . RCMII بنیانگذار نسل جدیدی در زمینه RCM گردید که بسیاری از پیچیدگی های RCM کلاسیک در آن حل و فصل گردیده بود.
سال 1996:
نسخه تکمیلی استاندارد NAVAIR 00-25-400 تحت نام NAVAIR 00-25-403 ارائه گردید.
سال 1999:
جامعه مهندسان اتومبیل آمریکا (SAE) با تشکیل کمیته تحقیق و یاری جستن از آقای John Moubray توانست استاندارد SAE JA 1011 را تدوین نماید.
این استاندارد به ارائه ی معیار های ارزیابی فرایندهای RCM می پردازد. عنوان انتخاب شده برای این استاندارد Evaluation criteria for Reliability-Centered Maintenance (RCM) processes) میباشد . این استاندارد ترکیبی از استانداردهای NAVAIR و پیشنهادات برنامه RCMII ( تدوین شده توسط آقای John Moubray ) میباشد.
در قسمت پیش گفتار این استاندارد آمده است :
"این استاندارد مطلوب کسانی است که مایلند بدانند آیا فرایند خاصی که RCM خوانده میشود واقعا RCM است؟".
سال 1999:
استاندارد IEC 60300-3-11 تحت عنوان " Application guide - Reliability centered maintenance " توسط موسسه IEC منتشر گردید .
این استاندارد در قسمت دامنه ، خود را راهنمایی برای تهیه برنامه ی نگهداشت پیش گیرانه اولیه معرفی کرده است که در ادامه ی استاندارد IEC 60706-4 قرار دارد و به کاربرد RCM محدود شده است.
سال 2001:
استاندارد NAV AIR تحت شماره NAVAIR 00-25-403 با نگاهی به استاندارد SAE JA 1011 مورد بازنگری قرار گرفت .
بسیاری از اعضای گروه تدوین این مدرک از اعضای کمیته تدوین استاندارد SAE JA 1011 بودند. استاندارد NAVAIR جهت استفاده در هواپیماها، موتورها، سیستم های سلاح و ...مربوط به NAVAIR تدوین شد. با این حال به علت سطح جزئیات بیان شده در مراحل مختلف روش RCM مورد استفاده می تواند در سایر صنایع نیز مورد استفاده واقع شود.
سال 2002 :
جامعه مهندسین اتومبیل آمریکا ( SAE) نسخه جدید استاندارد خود در زمینه RCM را ارائه نمود . این نسخه با شماره SAE JA 1012 و تحت عنوان “A Guide to the RCM Standard” منتشر گردید. در این استاندارد به توسعه و کلاسه بندی خط مشی ها و مفاهیم کلیدی RCM پرداخته شده است.
مستندات مربوط به NASA :
" RCM فرایندی جهت انتخاب و استفاده از انواع روشهای نگهداری و تعمیر مناسب برای تجهیزات با هدف دستیابی به قابلیت اطمینان مورد نظر و با کمترین هزینه ممکن میباشد"
آقای John Moubray بنیانگذار RCM صنعتی :
" RCM فرایندی است که تعیین میکند چه اقداماتی باید انجام شود تا این اطمینان حاصل گردد که یک ماشین / تجهیز ، وظایف خود را بدرستی انجام خواهد داد. "
صنایع دریایی و هوایی آمریکا ( NAVAIR ) :
" RCM فرایندی تحلیلی است که از آن برای تعیین استراتژی مناسب جهت مدیریت بر خرابیها با هدف اطمینان از کارکرد تجهیزات بصورت ایمن ، اثربخش و هزینه بهینه در شرایط عملکرد مشخص استفاده میگردد" .
هدف اصلی RCM اجتناب یا کاهش پیامدهای بروز خرابیها میباشد. مهمترین پیامدهای بروز خرابیها بشرح زیر است :
ایمنی پرسنل
آلودگی محیط زیست
توقف کار تجهیزات (توقف تولید)
پیامدهای مالی
RCM با تدوین استاندارد نگهداری و تعمیرات تجهیزات ، جایگاه بسیار مهمی در چرخه نگهداری و تعمیرات (SDCA) ایفا میکند.
در ادامه نگاهی گذرا خواهیم داشت بر سیر پیدایش و تکامل RCM :
سال 1965:
تشکیل گروه رهبری نت ( MSG) توسط شرکت بوینگ و شرکایش و دستیابی به این حقیقت که اورهال زمانبندی شده تاثیر ناچیزی بر افزایش قابلیت اطمینان پرواز در هواپیما ها دارد.
سال 1968:
ارائه اولین نسخه از تحقیقات انجام شده در باره الگوهای توزیع عمر قطعات هواپیما با نام اختصاری MSG-1 و تحت عنوان “ Handbook: Maintenance Evaluation and Program Development.” که بر روی هواپیمای بوینگ 747 اجرا گردید.
سال 70 19:
اولین ویرایش دوم از تحقیقات انجام شده در باره الگوهای توزیع عمر قطعات هواپیما با نام اختصاری با نام اختصاری MSG-2 و تحت عنوان “Airline/ Manufactures Maintenance Program Planning ارائه شد که این نسخه بر روی هواپیماهای DC-10 و L-1011 اجرا گردید.
سال 1972 :
تکنیکهای MSG-2 بر روی سیستمهای دریایی و هوایی نظامی آمریکا ( NAVAIR ) شامل S-3A ، P-3A و F-4J اجرا گردید.
سال 1975 :
نتایج تحقیقات NAVAIR بر روی سیستمهای نظامی که براساس یافته های MSG-2 انجام گرفته بود بصورت یک نسخه استاندارد به شماره NAVAIR 00-25-400 منتشر گردید.
سال 1978 :
سازمان دفاع آمریکا (Department of Defense (DOD)) گزارش MSG-2 را تحت عنوان Reliability Centered Maintenance منتشر نمود.
سال 1980 :
نسخه نظامی RCM تحت عنوا ن , “Guide to RCM for Fielded Equipment ” به شماره استاندارد Army Pamphlet 750–40 منتشر شد.
سال 1981:
سازمان دفاع آمریکا (DOD) نسخه ای به شماره استاندارد MIL-HDBK-266 تحت عنوان “Application of RCM to Naval Aircraft, Weapon Systems and Support Equipment” را منتشر نمود.
سال 1983:
نتایج آخرین تحقیقات گروه MSG تحت عنوان MSG-3 منتشر گردید. این استاندارد که برروی هواپیماهای بوینگ 757 و 767 به اجرا در آمد شامل اضافاتی در زمینه برنامه های بازرسی بدنه هواپیما و همچنین روشهای تعیین تناوب اجرای فعالیتهای نت بود.
سال 1985 :
نیروی هوایی آمریکا استاندارد MIL-STD-1843 را منتشر نمود که بسیار شبیه به استاندارد MSG-3 بود. این استاندارد تحت عنوان RCM Requirements for Aircraft, Engines and Equipment“ منتشر شده و تا سال 1995 بدون تغییر باقی ماند.
سال 1986:
استاندارد MIL-STD-2173 توسط NAVAIR منتشر شده این استاندارد براساس استانداردهای قبلی با شماره MIL-HDBK-266 و NAVAIR 00-25-400 تدوین شده بود . عنوان انتخاب شده برای این استاندارد عبارتند از :
"RCM Requirements for Naval Aircraft, Weapons Systems and Support Equipment".
در ابتدای دهه 1990 دپارتمان دفاع تصمیم گرفت استفاده از استانداردهای نظامی را در سیستم های جدید متوقف کند و به جای آنها از استانداردهای تجاری استفاده کند. این تصمیم باعث لغو تعداد زیادی از استانداردهای نظامی از جمله MIL-STD-2173 شد.
سالهای 1986 الی 1990 :
برنامه RCM که اولین بار برای صنایع هواپیمایی تدوین گردیده بود بصورت موفقیت آمیزی در صنایع دیگر بویژه صنایع هسته ای و فضایی به مورد اجرا قرار گرفت. صنایع مذکور تمرکز بر اجتناب از بروز پیامدهای ایمنی را رویکرد خود در این کار قرار داده اند.
سال 1990 :
آقای جان موبرای (از اعضاء گروه MSG-3 ) نسخه صنعتی RCM را تحت عنوان RCM II ارائه می نماید . RCMII بنیانگذار نسل جدیدی در زمینه RCM گردید که بسیاری از پیچیدگی های RCM کلاسیک در آن حل و فصل گردیده بود.
سال 1996:
نسخه تکمیلی استاندارد NAVAIR 00-25-400 تحت نام NAVAIR 00-25-403 ارائه گردید.
سال 1999:
جامعه مهندسان اتومبیل آمریکا (SAE) با تشکیل کمیته تحقیق و یاری جستن از آقای John Moubray توانست استاندارد SAE JA 1011 را تدوین نماید.
این استاندارد به ارائه ی معیار های ارزیابی فرایندهای RCM می پردازد. عنوان انتخاب شده برای این استاندارد Evaluation criteria for Reliability-Centered Maintenance (RCM) processes) میباشد . این استاندارد ترکیبی از استانداردهای NAVAIR و پیشنهادات برنامه RCMII ( تدوین شده توسط آقای John Moubray ) میباشد.
در قسمت پیش گفتار این استاندارد آمده است :
"این استاندارد مطلوب کسانی است که مایلند بدانند آیا فرایند خاصی که RCM خوانده میشود واقعا RCM است؟".
سال 1999:
استاندارد IEC 60300-3-11 تحت عنوان " Application guide - Reliability centered maintenance " توسط موسسه IEC منتشر گردید .
این استاندارد در قسمت دامنه ، خود را راهنمایی برای تهیه برنامه ی نگهداشت پیش گیرانه اولیه معرفی کرده است که در ادامه ی استاندارد IEC 60706-4 قرار دارد و به کاربرد RCM محدود شده است.
سال 2001:
استاندارد NAV AIR تحت شماره NAVAIR 00-25-403 با نگاهی به استاندارد SAE JA 1011 مورد بازنگری قرار گرفت .
بسیاری از اعضای گروه تدوین این مدرک از اعضای کمیته تدوین استاندارد SAE JA 1011 بودند. استاندارد NAVAIR جهت استفاده در هواپیماها، موتورها، سیستم های سلاح و ...مربوط به NAVAIR تدوین شد. با این حال به علت سطح جزئیات بیان شده در مراحل مختلف روش RCM مورد استفاده می تواند در سایر صنایع نیز مورد استفاده واقع شود.
سال 2002 :
جامعه مهندسین اتومبیل آمریکا ( SAE) نسخه جدید استاندارد خود در زمینه RCM را ارائه نمود . این نسخه با شماره SAE JA 1012 و تحت عنوان “A Guide to the RCM Standard” منتشر گردید. در این استاندارد به توسعه و کلاسه بندی خط مشی ها و مفاهیم کلیدی RCM پرداخته شده است.