Borna66
08-13-2012, 01:54 PM
برای برخی از فعالیتهای نگهداری و تعمیرات نیاز است تا دستورالعملی جهت تشریح گام به گام مراحل انجام کار تدوین گردد . تحقیقات انجام شده توسط مهندسین شرکت بوینگ نشان از تاثیر بالای این موضوع بر کیفیت انجام فعالیتهای نت و احتمال بروز خطای انسانی دارد. تحقیقات انجام شده در سال 1994 برروی خرابیهای موتورهواپیماهای بوینگ نشان داد که 69.5درصد از خرابیهای موتور ناشی از نقص در فرایند مونتاژ موتور پس از انجام تعمیرات بوده است.
آنچه در ادامه تقدیم میگردد توصیه های آقای Sandy Dunn جهت تدوین یک دستورالعمل مناسب برای اجرای فعالیتهای نت میباشد :
نویسنده باید خودش را درجای کسی بگذارد که میخواهد دستورالعمل را بخواند :
این موضوع در عمل آسان نیست . ما می دانیم که شخصی که قصد اجرای یک فعالیت را دارد باید صلاحیت انجامش را دارا باشد ، اما معمولا از ویژگیهای شخصی فرد انجام دهنده کار و میزان آشنایی اش با فعالیت آگاهی نداریم.
دستورالعمل می بایست با فرض اینکه آن شخص تا قبل از این هرگز آن کار را انجام نداده تدوین شود ، متاسفانه ما در هنگام تدوین دستورالعمل فرض را به آشنایی کامل شخص با فعالیت می گذاریم. این مسلم است که ما نیاز به دانستن اطلاعاتی درباره طبیعت فعالیت داریم . اگر یک فعالیتی بندرت انجام میگیرد بنابراین از لحاظ ایمنی منطقی است که فرض بگیریم شخص مجری فعالیت مذکور را نمی شناسد. درحالت دیگر اگر فعالیت دوره ای است و بطور معمول انجام میشود (همچون روغنکاری) بنابراین احتمال آن است که شخص مجری فعالیت را بشناسد ( و یا توسط شخص دیگیری راهنمایی گردد)
گروه بندی نمودن دستورالعملهای کاری ترکیبی در مراحل مختلف که دارای فعالیتهای کاری وابسته هستند.
بخاطر داشته باشید که گم شدن یک مکان در یک سری فعالیت متوالی یک خطای انسانی تکراری است. ما میتوانیم احتمال بروز این اتفاق را بوسیله گروه بندی منطقی فعالیتهای وابسته در یک فاز کاری کاهش دهیم . بعبارت دیگر یادآوری اینکه من هم اکنون در گام 8 از فاز 4 هستم بسیار ساده تر از یادآوری گام 48 یا 49 از یک لیست فعالیتهای متوالی میباشد.
متن باید واضح و بزبان ساده و آشکار تهیه شود.
بخاطر داشته باشید که افراد مختلفی از دستورالعمل استفاده میکنند بنابراین از زبانی استفاده کنید که مطمئن باشید استفاده کنندگان مختلف میتوانند آنرا بکار گیرند. عمومی بودن دستورالعمل و یا اختصاصی بودن آن برای یک فعالیت خاص می بایست مشخص گردد.
تمرکز بر روی ریسکهای کلیدی که ممکن است کار را از اجرای ایمن و باکیفیت استاندارد آن بازدارد.
بعنوان مثال اگر اندازه گیری و اندازه (ابعاد)معینی وجود دارد که می بایست چک شود و برای راه اندازی ماشین بحرانی هستند در چک لیست باید مشخص گردد. آنچنان که خواننده از اهمیت آن باخبر گردد.
متن را در اول شخص بنویسید نه د رحالت سوم شخص مفرد .
بنویسیم " دگمه را فشار دهید و کنترل نمائید که لامپها روش شوند"
از تصاویر و نمودارها استفاده کنید.
تصاویر و نمودارها در برخی ا زمواقع مطالب را به سرعت و آسانی انتقال میدهند.
در دستورالعمل ، بازرسی مستقل را در نقاط کلیدی بهم متصل نمائید.
برای فعالیتهای دارای ریسک بالا ارزشمند است این اطمینان ایجاد شود که شخصی به غیر از شخص مجری فعالیت صحت اجرای برنامه را در برخی از نقاط کلیدی فرایند کار مورد بازبینی قرار دهد. (در دستورالعمل دیده شود)
باذکر یادآوری ها در دستورالعمل ، اطمینان یابید که گامهای بحرانی از قلم نمی افتد.
آنچه در ادامه تقدیم میگردد توصیه های آقای Sandy Dunn جهت تدوین یک دستورالعمل مناسب برای اجرای فعالیتهای نت میباشد :
نویسنده باید خودش را درجای کسی بگذارد که میخواهد دستورالعمل را بخواند :
این موضوع در عمل آسان نیست . ما می دانیم که شخصی که قصد اجرای یک فعالیت را دارد باید صلاحیت انجامش را دارا باشد ، اما معمولا از ویژگیهای شخصی فرد انجام دهنده کار و میزان آشنایی اش با فعالیت آگاهی نداریم.
دستورالعمل می بایست با فرض اینکه آن شخص تا قبل از این هرگز آن کار را انجام نداده تدوین شود ، متاسفانه ما در هنگام تدوین دستورالعمل فرض را به آشنایی کامل شخص با فعالیت می گذاریم. این مسلم است که ما نیاز به دانستن اطلاعاتی درباره طبیعت فعالیت داریم . اگر یک فعالیتی بندرت انجام میگیرد بنابراین از لحاظ ایمنی منطقی است که فرض بگیریم شخص مجری فعالیت مذکور را نمی شناسد. درحالت دیگر اگر فعالیت دوره ای است و بطور معمول انجام میشود (همچون روغنکاری) بنابراین احتمال آن است که شخص مجری فعالیت را بشناسد ( و یا توسط شخص دیگیری راهنمایی گردد)
گروه بندی نمودن دستورالعملهای کاری ترکیبی در مراحل مختلف که دارای فعالیتهای کاری وابسته هستند.
بخاطر داشته باشید که گم شدن یک مکان در یک سری فعالیت متوالی یک خطای انسانی تکراری است. ما میتوانیم احتمال بروز این اتفاق را بوسیله گروه بندی منطقی فعالیتهای وابسته در یک فاز کاری کاهش دهیم . بعبارت دیگر یادآوری اینکه من هم اکنون در گام 8 از فاز 4 هستم بسیار ساده تر از یادآوری گام 48 یا 49 از یک لیست فعالیتهای متوالی میباشد.
متن باید واضح و بزبان ساده و آشکار تهیه شود.
بخاطر داشته باشید که افراد مختلفی از دستورالعمل استفاده میکنند بنابراین از زبانی استفاده کنید که مطمئن باشید استفاده کنندگان مختلف میتوانند آنرا بکار گیرند. عمومی بودن دستورالعمل و یا اختصاصی بودن آن برای یک فعالیت خاص می بایست مشخص گردد.
تمرکز بر روی ریسکهای کلیدی که ممکن است کار را از اجرای ایمن و باکیفیت استاندارد آن بازدارد.
بعنوان مثال اگر اندازه گیری و اندازه (ابعاد)معینی وجود دارد که می بایست چک شود و برای راه اندازی ماشین بحرانی هستند در چک لیست باید مشخص گردد. آنچنان که خواننده از اهمیت آن باخبر گردد.
متن را در اول شخص بنویسید نه د رحالت سوم شخص مفرد .
بنویسیم " دگمه را فشار دهید و کنترل نمائید که لامپها روش شوند"
از تصاویر و نمودارها استفاده کنید.
تصاویر و نمودارها در برخی ا زمواقع مطالب را به سرعت و آسانی انتقال میدهند.
در دستورالعمل ، بازرسی مستقل را در نقاط کلیدی بهم متصل نمائید.
برای فعالیتهای دارای ریسک بالا ارزشمند است این اطمینان ایجاد شود که شخصی به غیر از شخص مجری فعالیت صحت اجرای برنامه را در برخی از نقاط کلیدی فرایند کار مورد بازبینی قرار دهد. (در دستورالعمل دیده شود)
باذکر یادآوری ها در دستورالعمل ، اطمینان یابید که گامهای بحرانی از قلم نمی افتد.