fr.chemi3t
08-10-2012, 10:18 PM
در كنفرانس تجاري سازي نانوفناوري در سال 2012، دكتر فيليپ ليپل (از مشاوران معروف نانوفناوري) اين سوال را به عنوان بخشي از سخنراني‌اش در زمينه نانوساخت مطرح كرد: «آيا اين محصول در حيطه فناوري نانو نيمه‌رسانا است يا حيطه زيست فناوري؟» البته دكتر فيليپ به همپوشاني بين فناوري‌هاي نيمه رسانا و زيست فناوري كه ممكن است هنگام بررسي كاربردهاي نانومقياس پيش آيد، اشاره مي‌كند. پاسخ به اين سوال مي‌تواند در تعيين بسياري از نيازمندي‌هاي – فني و غيره – مورد نياز براي توليد موفق يك محصول، راهگشا باشد.
چه اتفاقي رخ مي‌دهد زماني كه پاسخ اين سوال چنين است؟ محصول نيمه‌رسانا يا زيستي نيست بلكه هر دو مورد را در بر مي‌گيرد. به عبارت ديگر زماني كه تمام مراحل طراحي، ساخت و بهره‌برداري مربوط به محصول، استفاده تركيبي از فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست‌فناوري باشد چه پيش خواهد آمد؟ در چنين مواردي، نه تنها نيازمندي‌هاي مذكور پيچيده‌تر هستند بلكه بسياري از موضوعات ديگر مرتبط با فناوري زيربنايي محصول شامل احقاق حقوق مالكيت فكري (ip) نيز چنين هستند.
بنابراين كارشناسان مالکیت فکری ممكن است در دستيابي به حدود مناسبي از حفاظت مالکیت فکری با چالش‌هاي متعددي روبرو شوند، زمانيكه جنبه‌هاي كليدي اين فناوري زيربنايي، مبتني بر تركيب فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست‌فناوري در مقياس نانو باشد.
يكي از چالش‌هاي پيش روي كارشناسان مالکیت فکری اين است كه افراد داراي مهارت، آموزش و تجربه در زمينه مديريت موضوعات پيچيده‌اي كه هنگام تركيب دستگاه‌ها يا فرايندهاي نيمه‌رسانا با كاربردهاي زيست فناوري در مقياس نانو پيش مي‌آيد، كم هستند. در حقيقت عموما گروه‌هایي از كارشناسان چندين رشته براي طراحي، مدلسازي و آزمايش اين دستگاه‌ها يا فرايندها مورد نياز است. در مقابل، عوامل و وكلاي پتنت، همينطور ممتحن‌ها در اداره پتنت و علامت تجاري آمريكا، نوعا بصورت مستقل كار مي‌كنند و موضوعات و مواردي را كه در دامنه مهارت فني مخصوص آنها قرار مي‌گيرد مديريت مي‌كنند.
هر چه توسعه بيشتري در زمينه تركيب فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست‌فناوري در مقياس نانو رخ مي‌دهد نياز به درك بهتر ساير رشته‌هاي فني توسط كارشناسان مالکیت فکری و يا همكاري آنها با كارشناسان اين رشته‌ها بيشتر احساس خواهد شد.
اين عقيده كه دستگاه‌ها و فناوري‌هاي مبتني بر تركيب فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست فناوري در مقياس نانو، بيشتر و بيشتر خواهد شد، دور از ذهن نيست. بطور مثال در رويداد اخيري كه تحت حمايت انجمن نانوفناوري ieee در ويرجينياي شمالي روي داد دكتر جين-پير لبورتن، استاد فيزيك و مهندسي برق موسسه بكمن دانشگاه ايلينويز در اربانا چامپين، موضوع «پيوند زيست شناسي و نانوالكتريك: آيا يك نيمه‌رسانا مي‌تواند بصورت يك سلول انساني عمل كند؟» را مطرح كردند. در اين ارائه كاربرد غشاء نيمه رسانايي كه مي‌تواند يكسوسازي جريان يوني منظم را از طريق نانوحفره‌ها براي تعيين هويت الكترونيكي رشته‌هاي مولكولي (مثلا dna) انجام دهد مورد تاكيد قرار گرفته است.
دكتر لبورتن به وضوح اشاره كرده است كه پيچيدگي توالي مبتني بر نانوحفره به يك تيم توسعه شامل كارشناس‌هاي دستگاه‌هاي حالت جامد و همچنين زيست‌فيزيكدان‌ها نياز دارد. اگر براي فهم و توسعه يك فناوري پيچيده مثل توالي مبتني بر نانوحفره تيم‌هاي بزرگي مورد نياز است، درك اينكه بررسي چنين فناوري‌هايي مي‌تواند براي كارشناس‌هاي انفرادي پتنت چه چالش بزرگي باشد سخت نيست. لذا كارشناسان مالکیت فکری نيازمند دستيابي به درك خوب از اين زمينه‌هاي فني براي تكميل تخصص خود دارند اگر مي‌خواهند نماينده موفق و موثري براي موكلان خود در اين گونه از فناوري‌ها باشند.
چه اتفاقي رخ مي‌دهد زماني كه پاسخ اين سوال چنين است؟ محصول نيمه‌رسانا يا زيستي نيست بلكه هر دو مورد را در بر مي‌گيرد. به عبارت ديگر زماني كه تمام مراحل طراحي، ساخت و بهره‌برداري مربوط به محصول، استفاده تركيبي از فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست‌فناوري باشد چه پيش خواهد آمد؟ در چنين مواردي، نه تنها نيازمندي‌هاي مذكور پيچيده‌تر هستند بلكه بسياري از موضوعات ديگر مرتبط با فناوري زيربنايي محصول شامل احقاق حقوق مالكيت فكري (ip) نيز چنين هستند.
بنابراين كارشناسان مالکیت فکری ممكن است در دستيابي به حدود مناسبي از حفاظت مالکیت فکری با چالش‌هاي متعددي روبرو شوند، زمانيكه جنبه‌هاي كليدي اين فناوري زيربنايي، مبتني بر تركيب فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست‌فناوري در مقياس نانو باشد.
يكي از چالش‌هاي پيش روي كارشناسان مالکیت فکری اين است كه افراد داراي مهارت، آموزش و تجربه در زمينه مديريت موضوعات پيچيده‌اي كه هنگام تركيب دستگاه‌ها يا فرايندهاي نيمه‌رسانا با كاربردهاي زيست فناوري در مقياس نانو پيش مي‌آيد، كم هستند. در حقيقت عموما گروه‌هایي از كارشناسان چندين رشته براي طراحي، مدلسازي و آزمايش اين دستگاه‌ها يا فرايندها مورد نياز است. در مقابل، عوامل و وكلاي پتنت، همينطور ممتحن‌ها در اداره پتنت و علامت تجاري آمريكا، نوعا بصورت مستقل كار مي‌كنند و موضوعات و مواردي را كه در دامنه مهارت فني مخصوص آنها قرار مي‌گيرد مديريت مي‌كنند.
هر چه توسعه بيشتري در زمينه تركيب فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست‌فناوري در مقياس نانو رخ مي‌دهد نياز به درك بهتر ساير رشته‌هاي فني توسط كارشناسان مالکیت فکری و يا همكاري آنها با كارشناسان اين رشته‌ها بيشتر احساس خواهد شد.
اين عقيده كه دستگاه‌ها و فناوري‌هاي مبتني بر تركيب فناوري‌هاي نيمه‌رسانا و زيست فناوري در مقياس نانو، بيشتر و بيشتر خواهد شد، دور از ذهن نيست. بطور مثال در رويداد اخيري كه تحت حمايت انجمن نانوفناوري ieee در ويرجينياي شمالي روي داد دكتر جين-پير لبورتن، استاد فيزيك و مهندسي برق موسسه بكمن دانشگاه ايلينويز در اربانا چامپين، موضوع «پيوند زيست شناسي و نانوالكتريك: آيا يك نيمه‌رسانا مي‌تواند بصورت يك سلول انساني عمل كند؟» را مطرح كردند. در اين ارائه كاربرد غشاء نيمه رسانايي كه مي‌تواند يكسوسازي جريان يوني منظم را از طريق نانوحفره‌ها براي تعيين هويت الكترونيكي رشته‌هاي مولكولي (مثلا dna) انجام دهد مورد تاكيد قرار گرفته است.
دكتر لبورتن به وضوح اشاره كرده است كه پيچيدگي توالي مبتني بر نانوحفره به يك تيم توسعه شامل كارشناس‌هاي دستگاه‌هاي حالت جامد و همچنين زيست‌فيزيكدان‌ها نياز دارد. اگر براي فهم و توسعه يك فناوري پيچيده مثل توالي مبتني بر نانوحفره تيم‌هاي بزرگي مورد نياز است، درك اينكه بررسي چنين فناوري‌هايي مي‌تواند براي كارشناس‌هاي انفرادي پتنت چه چالش بزرگي باشد سخت نيست. لذا كارشناسان مالکیت فکری نيازمند دستيابي به درك خوب از اين زمينه‌هاي فني براي تكميل تخصص خود دارند اگر مي‌خواهند نماينده موفق و موثري براي موكلان خود در اين گونه از فناوري‌ها باشند.