hasti-m
05-31-2009, 09:39 AM
نگهداری و تعميرات پيشگيرانه و نيز بکارگيری روش و ابزار CM یکی ازمباحثی است که مرتباً در کار و در موارد عملی با آن رو برو بودهایم.
وقتیاستانداردهای PM و انجامبازرسی های برنامه ریزی شده و منظم را در جهت شناسایی عیوب تجهیزات پیش از وقوعشکست و خرابی بکار برده باشیم، باز هم در مواردی شاهد وقوع شکست هستیم و یا آنکهزمانی به عیب و نقص تجهیز پی می بریم که دستگاه به شرائط بحرانی رسیده و مجال برایکار تنگ شده است.این وضعیت برای تجهیزات حساس که شکست آنها تعمیرات خاص، سنگین وپرهزینه را به همراه داشت، گران تمام می شود. عیب کار در کجاست؟
اتکا به سطوحبازرسی در روش PM ، برایپی بردن به عیب و نقص در فاصله زمانی طولانی تری پیش از وقوع خرابی در همه مواردامکان پذير نیست.سطوح بازرسی در PM در سطحقوای حسی انسانی ( شنیداری، بصری و لامسه) و یا ابزار ساده و ابتدایی خلاصه میشود.علاوه بر آن، گاهی تجهیز در فاصله زمانی بسیار کوتاهی از حالت کارکرد نرمال بهسمت شکست پیش می رود که در PM ، چارهای برای آن وجود ندارد.
برای مثال در اثر پاره شدن مسیر روغن یا قطع مسیر به سرعت با افت فشارروغن مواجه شده و در نتیجه در یک فاصله زمانی کوتاه، تجهیز با شکست مواجه میشود.این چنین مشکلی تنها به یک طریق قابل شناسایی و پیشگیری بود : نگهداری بر اساسوضعیت آن هم بصورت لحظه ای و با قابلیت عملگرایی خودکار. یعنی همانکه روش CMخوانده میشود.
در اینجا برای مقایسه به تعریفاین دو روش می پردازیم و سپس موارد اشتراک و اختلاف را به تفکیک بر خواهیمشمرد.
نگهداریو تعمیرات پیشگیرانه(preventive maintenace) :
نگهداری و تعمیر تجهیز پیش ازوقوع خرابی با سرویس و روانکاریمنظم و دوره ای و با انجامبازرسی های منظم که منجر به کشف عیب در مراحل اولیه و اقدام به تعمیر اصلاحی میگردد.
نگهداری بر اساس وضعیت(CM/CBM: Condition Base Monitoring)
در این روش وضعیت تجهیز با اندازه گیری و نمودار کردن پارامترهای خاص وحیاتی تحت کنترل قرار می گیرد.ابزارهای بازرسی و آنالیزها در سطح بالاتری قراردارند.
معمولاً در این روشاز ارتعاش سنجی جهت کنترل تجهیزات دوّار و از آنالیز روغن در تجهیزات رفت و برگشتیخصوصاً دیزل ها استفاده می شود.
وقتیاستانداردهای PM و انجامبازرسی های برنامه ریزی شده و منظم را در جهت شناسایی عیوب تجهیزات پیش از وقوعشکست و خرابی بکار برده باشیم، باز هم در مواردی شاهد وقوع شکست هستیم و یا آنکهزمانی به عیب و نقص تجهیز پی می بریم که دستگاه به شرائط بحرانی رسیده و مجال برایکار تنگ شده است.این وضعیت برای تجهیزات حساس که شکست آنها تعمیرات خاص، سنگین وپرهزینه را به همراه داشت، گران تمام می شود. عیب کار در کجاست؟
اتکا به سطوحبازرسی در روش PM ، برایپی بردن به عیب و نقص در فاصله زمانی طولانی تری پیش از وقوع خرابی در همه مواردامکان پذير نیست.سطوح بازرسی در PM در سطحقوای حسی انسانی ( شنیداری، بصری و لامسه) و یا ابزار ساده و ابتدایی خلاصه میشود.علاوه بر آن، گاهی تجهیز در فاصله زمانی بسیار کوتاهی از حالت کارکرد نرمال بهسمت شکست پیش می رود که در PM ، چارهای برای آن وجود ندارد.
برای مثال در اثر پاره شدن مسیر روغن یا قطع مسیر به سرعت با افت فشارروغن مواجه شده و در نتیجه در یک فاصله زمانی کوتاه، تجهیز با شکست مواجه میشود.این چنین مشکلی تنها به یک طریق قابل شناسایی و پیشگیری بود : نگهداری بر اساسوضعیت آن هم بصورت لحظه ای و با قابلیت عملگرایی خودکار. یعنی همانکه روش CMخوانده میشود.
در اینجا برای مقایسه به تعریفاین دو روش می پردازیم و سپس موارد اشتراک و اختلاف را به تفکیک بر خواهیمشمرد.
نگهداریو تعمیرات پیشگیرانه(preventive maintenace) :
نگهداری و تعمیر تجهیز پیش ازوقوع خرابی با سرویس و روانکاریمنظم و دوره ای و با انجامبازرسی های منظم که منجر به کشف عیب در مراحل اولیه و اقدام به تعمیر اصلاحی میگردد.
نگهداری بر اساس وضعیت(CM/CBM: Condition Base Monitoring)
در این روش وضعیت تجهیز با اندازه گیری و نمودار کردن پارامترهای خاص وحیاتی تحت کنترل قرار می گیرد.ابزارهای بازرسی و آنالیزها در سطح بالاتری قراردارند.
معمولاً در این روشاز ارتعاش سنجی جهت کنترل تجهیزات دوّار و از آنالیز روغن در تجهیزات رفت و برگشتیخصوصاً دیزل ها استفاده می شود.