mmeehhddii
06-11-2012, 11:57 PM
همگاني كردن ورزش یا نمايش ورزش همگاني!
شاهد نمايش ورزش همگاني هستيم؛ نه همگاني كردن ورزش
بيشتر شاهد نمايش ورزش همگاني در جامعه هستيم؛ نه همگاني كردن ورزش.
محمدعلي قره درباره اهميت ورزش همگاني در جامعه به فارس اظهار داشت: آنچه تاكنون به وسيله رسانه‌هاي گروهي و دانشگاه‌ها به جامعه منتقل شده، تنها اثرات بدني و مهارتي ورزش بوده است. ورزش يك مهم فراموش شده در جامعه ما است. از همه بدتر، زماني است كه مي‌بينيم وسايل ارتباط جمعي به وسيله ورزش، مردم جامعه را ساكن، تنبل و تماشاگر بارآورده‌اند.
وي عنوان كرد: اگر ورزش در جامعه ما همگاني شود، اثرات فردي و اجتماعي آن در ابعاد مختلف زندگي انسان از درآمد نفت هم بالاتر خواهد بود. مقابله با ناهنجاري‌هاي اجتماعي مانند اعتياد يا پر كردن اوقات فراغت به صورت پربار يا برقراري روابط عاطفي بين افراد، بيانگر اهميت ورزش همگاني در پاسخ به نيازهاي جمعي است.
دکتر قره با اشاره به موانع موجود در جامعه در راه همگاني شدن ورزش، گفت: آنچه در زمينه ورزش همگاني مي‌بينيم، سدهايي در مقابل اين رشته است؛ نه اينكه امكانات فراهم شده باشد. بزرگترين سد موجود نگاهي است كه رسانه‌هاي جمعي داده‌اند. مردم از ورزش، قهرماني مي‌خواهند و فكر مي‌كنند ورزش مختص آقايان است يا اينكه تنها جوانان بايد به ورزش بپردازند.
وي ادامه داد: در ورزش همگاني بانوان در اولويت و در ورزش قهرماني آقايان در اولويت قرار دارند. به همين علت، در قدم اول بايد از يك اشتباه رايج جلوگيري كنيم. بيشتر شاهد نمايش ورزش همگاني در جامعه هستيم؛ نه همگاني كردن ورزش و در رسانه‌هاي ما بيشتر ورزش قهرماني و حرفه‌اي تبليغ مي‌شود تا ورزش همگاني.
مشاور ورزش همگاني رئيس سازمان تربيت بدني اظهار داشت: اگر بخواهيم ناهنجاري‌هايي مانند اعتياد را ريشه‌كن كنيم، بايد كاري كنيم تا به تعداد معتادان اضافه نشود. ابتدا بايد سدهايي كه در راه جاده سلامتي مردم توسط خود ورزش گذاشته شده، از بين برد. اولين سد در اين راه، ورزش قهرماني است.
قره عنوان كرد: تحقيقات نشان داده كه ورزش قهرماني در رشد ورزش همگاني اثري حاشيه‌اي دارد؛ اما رشد ورزش همگاني در رشد ورزش قهرماني اثري زيربنايي و محوري دارد. در مقايسه و بررسي ورزش ايران با چند كشور جهان، نشان داده شد كه ايران در رده بيست و يكم قرار دارد و تنها 92/5 درصد تحت پوشش هيئت ورزش همگاني قرار دارند.
دکتر قره درباره برنامه چهارم توسعه و واگذاري ورزش همگاني به شهرداري‌ها، گفت: شهرداري تا حدودي مي‌تواند خدمات سخت‌افزاري در زمينه ورزش به شهروندان ارائه دهد؛ اما اولويت ورزش همگاني خدمات نرم‌افزاري است كه اين مسئوليت بيشتر بر عهده صدا و سيما، مطبوعات، دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش و در راس همه اينها خانواده و در راس خانواده‌ها مادران است.
وي ادامه داد: رئيس سازمان هم اولويت اصلي اين سازمان در سال جاري را ورزش همگاني معرفي كرده‌اند. فردي كه ورزش نمي‌كند، حق ارزشيابي ورزش مملكت را ندارد. تنها كساني مي‌توانند ورزش را مورد ارزيابي قرار دهند كه حداقل سهم ورزشي خود را در قبال جامعه انجام دهند.
مشاور ورزش همگاني رئيس سازمان تربيت بدني خاطر نشان ساخت: همگاني شدن ورزش تنها به وسيله شهرداري‌ها يا سازمان تربيت بدني يا دانشگاه‌ها ممكن نيست. اولين نقش را در همگاني شدن ورزش، صدا و سيما دارد.
مدير كل تربيت بدني دانشگاه پيام نور اظهار داشت: تا زماني كه شناخت مردم را بالا نبريم، هنگامي كه از آنها سوال مي‌شود چرا ورزش نمي‌كنيد، پاسخ مي‌دهند وقت نداريم؛ در صورتيكه بدن كارخانه وقت‌سازي است. ورزش كردن وقت‌گير نيست؛ بلكه وقت ساز است.
وي تصريح كرد: مردم ما به اثربخشي ورزش در رشد فرهنگي جامعه اعتقادي ندارند. با توجه به نرخ رشد جمعيت، سازمان تربيت بدني نمي‌تواند تمام امكانات ورزشي را كه به طور آسان در دسترس همه باشد، فراهم كند. بايد به سمتي برويم كه ورزش به وظيفه‌اي ملي و اعتقادي تبديل شود. خود مردم بايد وارد شوند و شناخت آنها بالا رود.
قره با اشاره به سهم بالاي مردم در ورزش همگاني در كشورهاي اروپايي، گفت: در سوئد 51 درصد از مردم هفته‌اي 3 جلسه ورزش مي‌كنند. نكته جالب اين است، زماني كه از آنها در مورد علت حضور در ورزش همگاني سوال مي‌شود، علت اين موضوع را پيدا كردن دوستان جديد مطرح مي‌كنند و سلامتي را در رده دوم قرار مي‌دهند؛ در صورتي كه در بيشتر كشورهاي جهان از جمله ايران اين انگيزه سلامتي مطرح مي‌شود.
گردآورنده: مهدی هاشمی
شاهد نمايش ورزش همگاني هستيم؛ نه همگاني كردن ورزش
بيشتر شاهد نمايش ورزش همگاني در جامعه هستيم؛ نه همگاني كردن ورزش.
محمدعلي قره درباره اهميت ورزش همگاني در جامعه به فارس اظهار داشت: آنچه تاكنون به وسيله رسانه‌هاي گروهي و دانشگاه‌ها به جامعه منتقل شده، تنها اثرات بدني و مهارتي ورزش بوده است. ورزش يك مهم فراموش شده در جامعه ما است. از همه بدتر، زماني است كه مي‌بينيم وسايل ارتباط جمعي به وسيله ورزش، مردم جامعه را ساكن، تنبل و تماشاگر بارآورده‌اند.
وي عنوان كرد: اگر ورزش در جامعه ما همگاني شود، اثرات فردي و اجتماعي آن در ابعاد مختلف زندگي انسان از درآمد نفت هم بالاتر خواهد بود. مقابله با ناهنجاري‌هاي اجتماعي مانند اعتياد يا پر كردن اوقات فراغت به صورت پربار يا برقراري روابط عاطفي بين افراد، بيانگر اهميت ورزش همگاني در پاسخ به نيازهاي جمعي است.
دکتر قره با اشاره به موانع موجود در جامعه در راه همگاني شدن ورزش، گفت: آنچه در زمينه ورزش همگاني مي‌بينيم، سدهايي در مقابل اين رشته است؛ نه اينكه امكانات فراهم شده باشد. بزرگترين سد موجود نگاهي است كه رسانه‌هاي جمعي داده‌اند. مردم از ورزش، قهرماني مي‌خواهند و فكر مي‌كنند ورزش مختص آقايان است يا اينكه تنها جوانان بايد به ورزش بپردازند.
وي ادامه داد: در ورزش همگاني بانوان در اولويت و در ورزش قهرماني آقايان در اولويت قرار دارند. به همين علت، در قدم اول بايد از يك اشتباه رايج جلوگيري كنيم. بيشتر شاهد نمايش ورزش همگاني در جامعه هستيم؛ نه همگاني كردن ورزش و در رسانه‌هاي ما بيشتر ورزش قهرماني و حرفه‌اي تبليغ مي‌شود تا ورزش همگاني.
مشاور ورزش همگاني رئيس سازمان تربيت بدني اظهار داشت: اگر بخواهيم ناهنجاري‌هايي مانند اعتياد را ريشه‌كن كنيم، بايد كاري كنيم تا به تعداد معتادان اضافه نشود. ابتدا بايد سدهايي كه در راه جاده سلامتي مردم توسط خود ورزش گذاشته شده، از بين برد. اولين سد در اين راه، ورزش قهرماني است.
قره عنوان كرد: تحقيقات نشان داده كه ورزش قهرماني در رشد ورزش همگاني اثري حاشيه‌اي دارد؛ اما رشد ورزش همگاني در رشد ورزش قهرماني اثري زيربنايي و محوري دارد. در مقايسه و بررسي ورزش ايران با چند كشور جهان، نشان داده شد كه ايران در رده بيست و يكم قرار دارد و تنها 92/5 درصد تحت پوشش هيئت ورزش همگاني قرار دارند.
دکتر قره درباره برنامه چهارم توسعه و واگذاري ورزش همگاني به شهرداري‌ها، گفت: شهرداري تا حدودي مي‌تواند خدمات سخت‌افزاري در زمينه ورزش به شهروندان ارائه دهد؛ اما اولويت ورزش همگاني خدمات نرم‌افزاري است كه اين مسئوليت بيشتر بر عهده صدا و سيما، مطبوعات، دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش و در راس همه اينها خانواده و در راس خانواده‌ها مادران است.
وي ادامه داد: رئيس سازمان هم اولويت اصلي اين سازمان در سال جاري را ورزش همگاني معرفي كرده‌اند. فردي كه ورزش نمي‌كند، حق ارزشيابي ورزش مملكت را ندارد. تنها كساني مي‌توانند ورزش را مورد ارزيابي قرار دهند كه حداقل سهم ورزشي خود را در قبال جامعه انجام دهند.
مشاور ورزش همگاني رئيس سازمان تربيت بدني خاطر نشان ساخت: همگاني شدن ورزش تنها به وسيله شهرداري‌ها يا سازمان تربيت بدني يا دانشگاه‌ها ممكن نيست. اولين نقش را در همگاني شدن ورزش، صدا و سيما دارد.
مدير كل تربيت بدني دانشگاه پيام نور اظهار داشت: تا زماني كه شناخت مردم را بالا نبريم، هنگامي كه از آنها سوال مي‌شود چرا ورزش نمي‌كنيد، پاسخ مي‌دهند وقت نداريم؛ در صورتيكه بدن كارخانه وقت‌سازي است. ورزش كردن وقت‌گير نيست؛ بلكه وقت ساز است.
وي تصريح كرد: مردم ما به اثربخشي ورزش در رشد فرهنگي جامعه اعتقادي ندارند. با توجه به نرخ رشد جمعيت، سازمان تربيت بدني نمي‌تواند تمام امكانات ورزشي را كه به طور آسان در دسترس همه باشد، فراهم كند. بايد به سمتي برويم كه ورزش به وظيفه‌اي ملي و اعتقادي تبديل شود. خود مردم بايد وارد شوند و شناخت آنها بالا رود.
قره با اشاره به سهم بالاي مردم در ورزش همگاني در كشورهاي اروپايي، گفت: در سوئد 51 درصد از مردم هفته‌اي 3 جلسه ورزش مي‌كنند. نكته جالب اين است، زماني كه از آنها در مورد علت حضور در ورزش همگاني سوال مي‌شود، علت اين موضوع را پيدا كردن دوستان جديد مطرح مي‌كنند و سلامتي را در رده دوم قرار مي‌دهند؛ در صورتي كه در بيشتر كشورهاي جهان از جمله ايران اين انگيزه سلامتي مطرح مي‌شود.
گردآورنده: مهدی هاشمی