fr.chemi3t
03-27-2012, 07:04 PM
وقتي عاشق مي شويم به نظر مي رسد مغز ما طبيعي فعاليت نمي كند . كف دستانمان عرق مي كند ، نفسهايمان بند مي آيد ، به درستي نمي توانيم فكر كنيم و احساسي شبيه به اينكه پروانه اي در دلمان پر ميزند به مادست مي دهد. با اين همه اين احساس شگفت انگيز است . جرقه آن مي تواند با چيزي به سادگي ديدن چشم ها ، لمس كردن دست ها،شنيدن موسيقي يا خواندن كتابي به وجود آيد.
عامل ايجاد اين تحريك، مولكول كوچكي موسوم به فنيل اتيل آمين است.اين مولكول همراه با دوپامين و نور اپي نفرين ميتواند يك حس نا معلوم ولي شادي آفريني را كه منجر به علاقه سير ناپذيري مي شود ايجاد كند.ولي متاسفانه در اينجا محدوديت هايي به خاطر برخي بمباران انتقال دهنده هاي عصبي ناشي از برخي پاسخ دهنده هاي كسل كننده وجود دارد.
فنيل اتيل آمين ماده اي شيميايي طبيعي شبيه آمفتامين و دوپامين است كه تجربه عالي عشق را براي ما فراهم مي كند.
چيزي كه توصيف عشق را مشكل مي كند تلنگرهاي اوليه آن در قشر جلوي مغزاست كه انسان را قادر مي سازد لذت بودن با شخصي خاص را ، حتي اگر تا آن زمان بك بار بيشتر او را ملاقات نكرده باشد ، براي خود پيش بيني كند. اگر اين تلنگرها به اندازه كافي قوي باشند به آن (حافظه آينده) گويند كه درگير پاسخ به جنگ و گريزهاي قديمي قسمت جلوي مغز و مسئول رفتارهاي ناخواسته اي چون لكنت زبان، عياشي، لودگي و خنده هاي بلند به لطيفه هاي ديگران خواهد بود.اندورفينها كه ساختاري شبيه به مرفين دارند بيشتر به ماده اي كه مي تواند در انسان احساس خوشي و شعف ايجاد كند شناخته شده اند. اين مواد به عشاق ، آرامش مشابهي مي بخشد ولي نه در همان لحظات اول.
اندورفينها در مراحل اوليه جذب با تحريك تك ياخته هاي خاصي در مغز مياني به شكل كاتاليزگر عمل كرده و آمفتامين هاي طبيعي قوي يعني دوپامين و فنيل اتيل آمين را تحريك مي كنند .آنها با فرمانهاي خود در مغز فكر و خيال ها را طراحي مي كنند ، هر فكرو خيالي را !!!!
عامل ايجاد اين تحريك، مولكول كوچكي موسوم به فنيل اتيل آمين است.اين مولكول همراه با دوپامين و نور اپي نفرين ميتواند يك حس نا معلوم ولي شادي آفريني را كه منجر به علاقه سير ناپذيري مي شود ايجاد كند.ولي متاسفانه در اينجا محدوديت هايي به خاطر برخي بمباران انتقال دهنده هاي عصبي ناشي از برخي پاسخ دهنده هاي كسل كننده وجود دارد.
فنيل اتيل آمين ماده اي شيميايي طبيعي شبيه آمفتامين و دوپامين است كه تجربه عالي عشق را براي ما فراهم مي كند.
چيزي كه توصيف عشق را مشكل مي كند تلنگرهاي اوليه آن در قشر جلوي مغزاست كه انسان را قادر مي سازد لذت بودن با شخصي خاص را ، حتي اگر تا آن زمان بك بار بيشتر او را ملاقات نكرده باشد ، براي خود پيش بيني كند. اگر اين تلنگرها به اندازه كافي قوي باشند به آن (حافظه آينده) گويند كه درگير پاسخ به جنگ و گريزهاي قديمي قسمت جلوي مغز و مسئول رفتارهاي ناخواسته اي چون لكنت زبان، عياشي، لودگي و خنده هاي بلند به لطيفه هاي ديگران خواهد بود.اندورفينها كه ساختاري شبيه به مرفين دارند بيشتر به ماده اي كه مي تواند در انسان احساس خوشي و شعف ايجاد كند شناخته شده اند. اين مواد به عشاق ، آرامش مشابهي مي بخشد ولي نه در همان لحظات اول.
اندورفينها در مراحل اوليه جذب با تحريك تك ياخته هاي خاصي در مغز مياني به شكل كاتاليزگر عمل كرده و آمفتامين هاي طبيعي قوي يعني دوپامين و فنيل اتيل آمين را تحريك مي كنند .آنها با فرمانهاي خود در مغز فكر و خيال ها را طراحي مي كنند ، هر فكرو خيالي را !!!!