hasti-m
05-20-2009, 12:55 PM
ماهی(به : Pisces) (نماد[/URL]) دوازدهمین [U]صور فلکی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Pisces.svg) دایره البروج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%A8% D8%B1%D9%88%D8%AC) است که بعد از دلو (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%84%D9%88) و قبل از بره (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%D9%87_(%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA_%D9%8 1%D9%84%DA%A9%DB%8C)) قرار دارد.
این صورت فلکی در اوائل آبانماه در بهترین وضعیت رصدی قرار می گیرد. در نقشه ها بصورت دو ماهی ترسیم شده اند که با طنابی به هم متصل هستند. خورشید در زمان عبور از نقطه اعتدال بهاری یعنی شروع بهار در محدوده این صورت فلکی قرار می گیرد. پرنورترین ستاره این صورت فلکی رشاء نام دارد که در زبان عربی به معنای گره می باشد. این گره در طنابی که دو ماهی را در برگرفته وجود دارد.
صورت فلكي حوت هيچ ستاره پرنور دیگری ندارد، به نحوي كه بسياري از ساكنان شهرهاي بزرگ هيچگاه اين صورتفلكي را مشاهده نميكنند. بابليان باستان ستارگان اين صورتفلكي را به صورت مادر و پسري نمايش مي دادند، كه خود را به شكل ماهي در آوردهاند. يونانيان نيز داستان كاملا" مشابهي در اين مورد دارند. "آفروديت" (Aphrodite)، الهه عشق و پسرش "اروس" (eros) تحت تعقيب مردي به نام "تيتونوس" (tithonos) بودند، كه سرنوشت عجيبي داشت: او هر چند كه فناناپذير بود، ولي مانند انسانهاي معمولي پير مي شد. "تيتونوس"، كه روميان او را به صورت غول نفرت آوري مجسم مي كردند، در پي آفروديت – كه روميان او را "ونوس" مي ناميدند – و پسر كوچكش بود.
پيش از آن كه تيتونوس بتواند به آنها برسد، مادر و پسر به دريا پريدند و خود را به شكل دو ماهي در آوردند. پس از آن اين ماهيها از سوي خدايان به آسمان انتقال يافتند و به وسيله نوار پهني با يكديگر مرتبط شدند. اين طريقه ارتباطي به عنوان نمود و نشاني از عشق مادري به شمار مي آيد.
صورتفلكي حوت براي مسيحيان پيشين نيز اهميت ويژهاي داشت. دوران مسيحيت حدود 2000 سال قبل آغاز گرديد، يعني زماني كه نقطه اعتدال بهاري از برج حمل به برج حوت انتقال يافت. عيسي مسيح(ع)، در دوران ابتدايي مسيحيت با اين صورت فلكي ارتباط داده مي شد
این صورت فلکی در اوائل آبانماه در بهترین وضعیت رصدی قرار می گیرد. در نقشه ها بصورت دو ماهی ترسیم شده اند که با طنابی به هم متصل هستند. خورشید در زمان عبور از نقطه اعتدال بهاری یعنی شروع بهار در محدوده این صورت فلکی قرار می گیرد. پرنورترین ستاره این صورت فلکی رشاء نام دارد که در زبان عربی به معنای گره می باشد. این گره در طنابی که دو ماهی را در برگرفته وجود دارد.
صورت فلكي حوت هيچ ستاره پرنور دیگری ندارد، به نحوي كه بسياري از ساكنان شهرهاي بزرگ هيچگاه اين صورتفلكي را مشاهده نميكنند. بابليان باستان ستارگان اين صورتفلكي را به صورت مادر و پسري نمايش مي دادند، كه خود را به شكل ماهي در آوردهاند. يونانيان نيز داستان كاملا" مشابهي در اين مورد دارند. "آفروديت" (Aphrodite)، الهه عشق و پسرش "اروس" (eros) تحت تعقيب مردي به نام "تيتونوس" (tithonos) بودند، كه سرنوشت عجيبي داشت: او هر چند كه فناناپذير بود، ولي مانند انسانهاي معمولي پير مي شد. "تيتونوس"، كه روميان او را به صورت غول نفرت آوري مجسم مي كردند، در پي آفروديت – كه روميان او را "ونوس" مي ناميدند – و پسر كوچكش بود.
پيش از آن كه تيتونوس بتواند به آنها برسد، مادر و پسر به دريا پريدند و خود را به شكل دو ماهي در آوردند. پس از آن اين ماهيها از سوي خدايان به آسمان انتقال يافتند و به وسيله نوار پهني با يكديگر مرتبط شدند. اين طريقه ارتباطي به عنوان نمود و نشاني از عشق مادري به شمار مي آيد.
صورتفلكي حوت براي مسيحيان پيشين نيز اهميت ويژهاي داشت. دوران مسيحيت حدود 2000 سال قبل آغاز گرديد، يعني زماني كه نقطه اعتدال بهاري از برج حمل به برج حوت انتقال يافت. عيسي مسيح(ع)، در دوران ابتدايي مسيحيت با اين صورت فلكي ارتباط داده مي شد