tania
02-20-2012, 10:09 PM
http://pnu-club.com/imported/2012/02/713.jpg
گاهي وقت‌ها دست خودت نيست؛ بدون اينكه بخواهي قهر ميكني، بدون اينكه فكر كني قهر ميكني، اگر چيزي دلخواهت نباشد قهر ميكني و اين قدر اين كار را ادامه مي‌دهي تا درونت آرام شود. حالا فرقي نمي‌كند به آن چيزي كه مي‌خواستي رسيده باشي يا نه. مهم اين است كه يك جوري مخالفت خود را اعلام كني. قهر طبيعي است اما به شرطي كه در حد طبيعي و منطقي باشد، نه مثل تو كه اين روزها مرزها را برداشته‌اي و سر هر مساله كوچكي قهر ميكني. به قهر معتاد شده‌اي، كلافه‌ات كرده، هيچ جوري هم دست از سرت بر نمي‌دارد. شايد تو هم از سر او دست بر نمي‌داري؛ نه؟!
يكي از نشانه‌هاي تنبيه، قهر است كه افراد در مقابل رفتارهاي ديگران به صورت يكي از شكل‌هاي ديداري (ارتباط نداشتن)، چشمي، كلامي (قطع كلام) بروز مي‌دهند كه مي‌تواند ريشه در زندگي بدوي يا اوليه افراد داشته باشد.
از ديدگاه پرويز رزاقي، روان شناس، قهر از واكنش‌هاي طبيعي انسان است كه به صورت سرشتي، ژنتيكي يا محيطي به افراد منتقل مي‌شود تا جايي كه افراد در موقعيت‌هاي كسان به شكل‌هاي گوناگون قهر مي‌كنند. كودك، زن يا مرد تفاوتي نمي‌كند، همه اين افراد در موقعيت‌هايي كه با ناكامي مواجه مي‌شوند يا به نيازهاي مطلوب خود دست پيدا نمي‌كنند، براي اداي حق و ... به درجات متعددي متوسل به قهر مي‌شوند. بنا به گفته‌هاي دكتر رزاقي قهر در روابطي كه افراد انتظارات بيشتري از هم دارند و در تعاملات بيشتر هستند به مراتب، بيشتر رخ مي‌دهد. كنش‌ها و واكنش‌ها، خوسته يا ناخواسته، افراد را به سمت قهر سوق مي‌دهد.
قهر استرس زا است
به گفته دكتر رزاقي، قهر و عوامل ايجاد آن استرس‌زا هستند. اغلب افرادي كه سعي مي‌كنند با توسل به قهر به سمت خواسته خود قدمي مثبت بردارند متحمل استرس‌هاي زيادي مي‌شوند.
خيلي از شما شايد تجربه هجوم افكار منفي و خيال بافي را در قهر داريد و اين اضطراب‌هاي دوران قهر برايتان نا آشنا نيست اما با اين حال در سال‌هاي اخير به نظر مي‌رسد افراد بيشتر به اين شرايط تن مي‌دهند كه كم حوصلگي و بي‌ارزش شدن روابط مي‌تواند از جمله دلايل آن باشد.
مردها كمتر قهر مي‌كنند
اما شايد براي شما جالب باشد اگر بدانيد برخي مردان در برابر اين واكنش طبيعي انسان كه جنسيت نمي‌شناسد موضع گيري‌هايي دارند. به اين ترتيب كه وقتي در موقعيتي قرار مي‌گيرند كه واكنش قهر را مي‌طلبد با تصور اينكه اين عمل متناسب با زنان است از اعمال آن خودداري مي‌كنند.
دكتر رزاقي در رابطه با چنين اعتقاداتي مي‌گويد: "قهر در هر دو جنس طبيعي است اما شواهد عيني نشان داده است كه قهر بيشتر در زنان ديده مي‌شود، هر چند كه تحقيقات منسجمي در اين رابطه وجود ندارد اما اغلب زنان براي احقاق حق بيشتر از اين رفتار استفاده مي‌كنند."
شايد يكي از علت‌هاي مهم اين تفاوت به نوع نگرش اين دو جنس بر مي‌گردد. اغلب مردان قهر را يك ضعف تلقي مي‌كنند در حالي كه زنان اين گونه به آن نگاه نمي‌كنند. به طور معمول بر مردان قانون همه يا هيچ حكم فرما است، يا رابطه‌اي را قطع مي‌كنند يا به آن ادامه مي‌دهد اما زنان اين طور نيستند.
دكتر رزاقي هم با تاييد اين موضوع مي‌گويد: "در بسياري از موارد مردان غريبه پس از يك دعواي اتفاقي با هم دوست و رفيق شده‌اند اما خانم‌ها برعكس. از سويي ديگر به نظر مي‌رسد چون ارتباط كلامي در خانم‌ها قوي‌تر است درنتيجه آنها بيشتر از قهر استفاده مي‌كنند چرا كه قهر روندي است كه نشان مي‌دهد ارتباط به طور كامل قطع نشده و دوباره آشتي اتفاق مي‌افتد كه در اين ارتباط و تعامل دوباره ارتباط كلامي كمك كننده است اما چون مردان به طور معمول در ارتباطات كلامي ضعيف‌اند رابطه را قطع مي‌كنند يا ادامه مي‌دهند و رابطه حد واسطي به نام قهر نمي‌شناسند."
قهرت را درمان كن
هيچ فكر كرده‌ايم ما يا ديگران چرا قهر مي‌كنيم؟ لطفا اين موضوع اگر برايتان مهم نيست سعي كنيد مهم باشد چرا كه بيش از ديگر آزاري شما را آزار مي‌دهد.
دكتر رزاقي درباره افرادي كه بيشتر قهر مي‌كنند، مي‌گويد: "اين افراد احتياج به مطرح شدن، حل مشكلات يا جلب توجه دارند و بسياري از مواقع از نداشتن اعتماد به نفس رنج مي‌برند. در حالي كه اين قهرها راه درمان دارد و اگر نمي‌خواهيد بيش از اين دوستان و آشنايان خود را از دست بدهيد و مي‌خواهيد كمتر خودتان را آزار بدهيد دست به كار شويد و از اين دارو‌ها براي درمان قهر استفاده كنيد:
7 توصيه پاياني
1. قوه شناخت خود را نسبت به عوامل تنبيه ديگر بالا ببريد و بدانيد قهر به تنهايي چاره‌ساز نيست. براي مثال پاداش و امكانات را حذف كنيد.
2. از روش‌هاي ارتباطي جايگزين براي اعلام احساس و نظر خود استفاده كنيد.
3. اعتماد به نفس خود را افزايش دهيد.
4. مهارت‌هاي كلامي خود را تقويت كنيد.
5. چون افراد درون‌گرا ارتباط كلامي‌شان ضعيف‌تر است به نسبت بيشتر از قهر استفاده مي‌كنند پس يكي از راهكارها افزايش تعاملات اجتماعي است.
6. به ديگران هم براي ابراز نظر و احساس اجازه بدهيد. شايد ديگران حرفي براي گفتن دارند كه موجب رفع قهر مي‌شود.
7. افكار و رفتار منفي را كم‌كم دور بريزيد و بيشتر به موضوع‌هاي مثبت فكر كنيد.
6 شرط قهر جوانمردانه
1. موضوع قهر را براي طرف مقابل مشخص كنيد.
2. از قهر در جمع استفاده نكنيد.
3. راه آشتي را باز بگذاريد و هر چيزي از دهانتان بيرون آمد، نگوييد.
4. قهر نبايد طولاي مدت باشد چون از ميزان تاثيرگذاري آن كم مي‌شود.
5. اگر موضوع قهر براي طرف مقابل مهم نيست قهر چاره كار شما نيست.
6. در قهر و آشتي به ويژه در رابطه مادر و فرزندي، والدين بلافاصله عذرخواهي مكرر كودك را نپذيرند. چرا كه اين امر موجب تكرار رفتار غلط و تقويت عذرخواهي مكرر و درنتيجه اصلاح نشدن رفتار نامناسب و درنهايت كاربرد نامناسب قهر از سوي والدين مي‌شود، البته در نپذيرفتن عذرخواهي هم زياده روي نكنيد.
گاهي وقت‌ها دست خودت نيست؛ بدون اينكه بخواهي قهر ميكني، بدون اينكه فكر كني قهر ميكني، اگر چيزي دلخواهت نباشد قهر ميكني و اين قدر اين كار را ادامه مي‌دهي تا درونت آرام شود. حالا فرقي نمي‌كند به آن چيزي كه مي‌خواستي رسيده باشي يا نه. مهم اين است كه يك جوري مخالفت خود را اعلام كني. قهر طبيعي است اما به شرطي كه در حد طبيعي و منطقي باشد، نه مثل تو كه اين روزها مرزها را برداشته‌اي و سر هر مساله كوچكي قهر ميكني. به قهر معتاد شده‌اي، كلافه‌ات كرده، هيچ جوري هم دست از سرت بر نمي‌دارد. شايد تو هم از سر او دست بر نمي‌داري؛ نه؟!
يكي از نشانه‌هاي تنبيه، قهر است كه افراد در مقابل رفتارهاي ديگران به صورت يكي از شكل‌هاي ديداري (ارتباط نداشتن)، چشمي، كلامي (قطع كلام) بروز مي‌دهند كه مي‌تواند ريشه در زندگي بدوي يا اوليه افراد داشته باشد.
از ديدگاه پرويز رزاقي، روان شناس، قهر از واكنش‌هاي طبيعي انسان است كه به صورت سرشتي، ژنتيكي يا محيطي به افراد منتقل مي‌شود تا جايي كه افراد در موقعيت‌هاي كسان به شكل‌هاي گوناگون قهر مي‌كنند. كودك، زن يا مرد تفاوتي نمي‌كند، همه اين افراد در موقعيت‌هايي كه با ناكامي مواجه مي‌شوند يا به نيازهاي مطلوب خود دست پيدا نمي‌كنند، براي اداي حق و ... به درجات متعددي متوسل به قهر مي‌شوند. بنا به گفته‌هاي دكتر رزاقي قهر در روابطي كه افراد انتظارات بيشتري از هم دارند و در تعاملات بيشتر هستند به مراتب، بيشتر رخ مي‌دهد. كنش‌ها و واكنش‌ها، خوسته يا ناخواسته، افراد را به سمت قهر سوق مي‌دهد.
قهر استرس زا است
به گفته دكتر رزاقي، قهر و عوامل ايجاد آن استرس‌زا هستند. اغلب افرادي كه سعي مي‌كنند با توسل به قهر به سمت خواسته خود قدمي مثبت بردارند متحمل استرس‌هاي زيادي مي‌شوند.
خيلي از شما شايد تجربه هجوم افكار منفي و خيال بافي را در قهر داريد و اين اضطراب‌هاي دوران قهر برايتان نا آشنا نيست اما با اين حال در سال‌هاي اخير به نظر مي‌رسد افراد بيشتر به اين شرايط تن مي‌دهند كه كم حوصلگي و بي‌ارزش شدن روابط مي‌تواند از جمله دلايل آن باشد.
مردها كمتر قهر مي‌كنند
اما شايد براي شما جالب باشد اگر بدانيد برخي مردان در برابر اين واكنش طبيعي انسان كه جنسيت نمي‌شناسد موضع گيري‌هايي دارند. به اين ترتيب كه وقتي در موقعيتي قرار مي‌گيرند كه واكنش قهر را مي‌طلبد با تصور اينكه اين عمل متناسب با زنان است از اعمال آن خودداري مي‌كنند.
دكتر رزاقي در رابطه با چنين اعتقاداتي مي‌گويد: "قهر در هر دو جنس طبيعي است اما شواهد عيني نشان داده است كه قهر بيشتر در زنان ديده مي‌شود، هر چند كه تحقيقات منسجمي در اين رابطه وجود ندارد اما اغلب زنان براي احقاق حق بيشتر از اين رفتار استفاده مي‌كنند."
شايد يكي از علت‌هاي مهم اين تفاوت به نوع نگرش اين دو جنس بر مي‌گردد. اغلب مردان قهر را يك ضعف تلقي مي‌كنند در حالي كه زنان اين گونه به آن نگاه نمي‌كنند. به طور معمول بر مردان قانون همه يا هيچ حكم فرما است، يا رابطه‌اي را قطع مي‌كنند يا به آن ادامه مي‌دهد اما زنان اين طور نيستند.
دكتر رزاقي هم با تاييد اين موضوع مي‌گويد: "در بسياري از موارد مردان غريبه پس از يك دعواي اتفاقي با هم دوست و رفيق شده‌اند اما خانم‌ها برعكس. از سويي ديگر به نظر مي‌رسد چون ارتباط كلامي در خانم‌ها قوي‌تر است درنتيجه آنها بيشتر از قهر استفاده مي‌كنند چرا كه قهر روندي است كه نشان مي‌دهد ارتباط به طور كامل قطع نشده و دوباره آشتي اتفاق مي‌افتد كه در اين ارتباط و تعامل دوباره ارتباط كلامي كمك كننده است اما چون مردان به طور معمول در ارتباطات كلامي ضعيف‌اند رابطه را قطع مي‌كنند يا ادامه مي‌دهند و رابطه حد واسطي به نام قهر نمي‌شناسند."
قهرت را درمان كن
هيچ فكر كرده‌ايم ما يا ديگران چرا قهر مي‌كنيم؟ لطفا اين موضوع اگر برايتان مهم نيست سعي كنيد مهم باشد چرا كه بيش از ديگر آزاري شما را آزار مي‌دهد.
دكتر رزاقي درباره افرادي كه بيشتر قهر مي‌كنند، مي‌گويد: "اين افراد احتياج به مطرح شدن، حل مشكلات يا جلب توجه دارند و بسياري از مواقع از نداشتن اعتماد به نفس رنج مي‌برند. در حالي كه اين قهرها راه درمان دارد و اگر نمي‌خواهيد بيش از اين دوستان و آشنايان خود را از دست بدهيد و مي‌خواهيد كمتر خودتان را آزار بدهيد دست به كار شويد و از اين دارو‌ها براي درمان قهر استفاده كنيد:
7 توصيه پاياني
1. قوه شناخت خود را نسبت به عوامل تنبيه ديگر بالا ببريد و بدانيد قهر به تنهايي چاره‌ساز نيست. براي مثال پاداش و امكانات را حذف كنيد.
2. از روش‌هاي ارتباطي جايگزين براي اعلام احساس و نظر خود استفاده كنيد.
3. اعتماد به نفس خود را افزايش دهيد.
4. مهارت‌هاي كلامي خود را تقويت كنيد.
5. چون افراد درون‌گرا ارتباط كلامي‌شان ضعيف‌تر است به نسبت بيشتر از قهر استفاده مي‌كنند پس يكي از راهكارها افزايش تعاملات اجتماعي است.
6. به ديگران هم براي ابراز نظر و احساس اجازه بدهيد. شايد ديگران حرفي براي گفتن دارند كه موجب رفع قهر مي‌شود.
7. افكار و رفتار منفي را كم‌كم دور بريزيد و بيشتر به موضوع‌هاي مثبت فكر كنيد.
6 شرط قهر جوانمردانه
1. موضوع قهر را براي طرف مقابل مشخص كنيد.
2. از قهر در جمع استفاده نكنيد.
3. راه آشتي را باز بگذاريد و هر چيزي از دهانتان بيرون آمد، نگوييد.
4. قهر نبايد طولاي مدت باشد چون از ميزان تاثيرگذاري آن كم مي‌شود.
5. اگر موضوع قهر براي طرف مقابل مهم نيست قهر چاره كار شما نيست.
6. در قهر و آشتي به ويژه در رابطه مادر و فرزندي، والدين بلافاصله عذرخواهي مكرر كودك را نپذيرند. چرا كه اين امر موجب تكرار رفتار غلط و تقويت عذرخواهي مكرر و درنتيجه اصلاح نشدن رفتار نامناسب و درنهايت كاربرد نامناسب قهر از سوي والدين مي‌شود، البته در نپذيرفتن عذرخواهي هم زياده روي نكنيد.