Borna66
02-09-2012, 01:59 PM
«سیستم عامل ملّى»، نامى است که شوراى عالى انفورماتیک کشور بر روى سیستم عامل «لینوکس» گذاشته است؛ پروژه (سیستم عامل ملّى) که شوراى عالى انفورماتیک ایران به رهبرى ict پیشرفته دانشگاه صنعتى شریف در سال 1379 کلید زده شد. به گفته مجید صیدى مدیر پروژه فارسىسازى لینوکس براى تدوین سیستم عامل ملى، 4 میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته شده است و قرار است تا پایان سال 1384 جایگزین سیستم عامل «ویندوز» شود.
حال با توجه به اینکه 97% از رایانههاى شخصى و غیر شخصى در سراسر کشور به سیستم عامل ویندوز مجهز است و به دلیل زبان ساده و سرعت بالا توانسته جاى خود را در میان کاربران ایرانى باز کند، ضرورت تغییر سیستم از ویندوز به لینوکس با صرف مبالغ هنگفت و زمان طولانى چیست؟ آیا سیستم لینوکس مىتواند پاسخگوى نیازهاى کاربران ایرانى باشد؟
وقتى که دکتر محمد سپهرىراد مشاور رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزى کشور ودبیر شوراى عالى انفورماتیک از سیستم عامل ملى سخن مىگوید، قبل از هر چیز این سؤال به ذهن مىرسد که چگونه مىتوان به سیستمى که در خارج از کشور طراحى شده است عنوان ملّى اطلاق کرد؟!
دکتر سپهرى در این خصوص مىگوید: در حال حاضر عمده رایانههایى که مورد بهرهبردارى قرار مىگیرد، رایانههاى شخصى است و سیستم عامل مورد استفاده در این رایانهها تقریباً بدون استثنا سیستم عالم ویندوز است. استفاده از این سیستم مشکلاتى به همراه دارد که عمدهترین آنها عبارتاند از:
1. منابع این سیستم عامل در اختیار ما نیست و حوزههاى امنیتى در آن وجود دارد. از این رو، بدون آنکه کاربران بدانند ممکن است این حفرههاى امنیتى براى کاربران مشکل ایجاد کند و اطلاعات آنها در معرض نفوذ خرابکاران قرار گیرد.
2. در ایران قانونى که از نرمافزارهاى خارجى حمایت کند وجود ندارد و این نرمافزارها به طور رایگان تکثیر مىشوند و همه از آن استفاده مىکنند. اگر ایران بخواهد به سازمان تجارت جهانى (wto) بپیوند، قطعاً ادامه این روشن امکانپذیر نخواهد بود و کشور مجبور خواهد شد براى استفاده از نرمافزارهاى خارجى، بهاى آن را بپردازد.
دکتر سپهرى دلایل دیگرى را هم تحت عنوان دلایل فرعى عنوان مىکند و اجراى پروژه سیستم عامل ملى را تصمیمى براى روزهایى مىداند که با شرایطى متفاوت نسبت به امروز روبهرو خواهیم بود. سیستمى که این مشکلات را نداشته باشد یا آنها را به حداقل برساند. بر اساس تجاربى که در دنیا وجود دارد و همچنین تجارب کشورهایى که کم و بیش با چنین مسائلى مواجه بودند، چنین سیستم عاملى باید بر اساس سیستم عاملهایى که منبع آنها باز است، ساخته شود.
حال با توجه به اینکه 97% از رایانههاى شخصى و غیر شخصى در سراسر کشور به سیستم عامل ویندوز مجهز است و به دلیل زبان ساده و سرعت بالا توانسته جاى خود را در میان کاربران ایرانى باز کند، ضرورت تغییر سیستم از ویندوز به لینوکس با صرف مبالغ هنگفت و زمان طولانى چیست؟ آیا سیستم لینوکس مىتواند پاسخگوى نیازهاى کاربران ایرانى باشد؟
وقتى که دکتر محمد سپهرىراد مشاور رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزى کشور ودبیر شوراى عالى انفورماتیک از سیستم عامل ملى سخن مىگوید، قبل از هر چیز این سؤال به ذهن مىرسد که چگونه مىتوان به سیستمى که در خارج از کشور طراحى شده است عنوان ملّى اطلاق کرد؟!
دکتر سپهرى در این خصوص مىگوید: در حال حاضر عمده رایانههایى که مورد بهرهبردارى قرار مىگیرد، رایانههاى شخصى است و سیستم عامل مورد استفاده در این رایانهها تقریباً بدون استثنا سیستم عالم ویندوز است. استفاده از این سیستم مشکلاتى به همراه دارد که عمدهترین آنها عبارتاند از:
1. منابع این سیستم عامل در اختیار ما نیست و حوزههاى امنیتى در آن وجود دارد. از این رو، بدون آنکه کاربران بدانند ممکن است این حفرههاى امنیتى براى کاربران مشکل ایجاد کند و اطلاعات آنها در معرض نفوذ خرابکاران قرار گیرد.
2. در ایران قانونى که از نرمافزارهاى خارجى حمایت کند وجود ندارد و این نرمافزارها به طور رایگان تکثیر مىشوند و همه از آن استفاده مىکنند. اگر ایران بخواهد به سازمان تجارت جهانى (wto) بپیوند، قطعاً ادامه این روشن امکانپذیر نخواهد بود و کشور مجبور خواهد شد براى استفاده از نرمافزارهاى خارجى، بهاى آن را بپردازد.
دکتر سپهرى دلایل دیگرى را هم تحت عنوان دلایل فرعى عنوان مىکند و اجراى پروژه سیستم عامل ملى را تصمیمى براى روزهایى مىداند که با شرایطى متفاوت نسبت به امروز روبهرو خواهیم بود. سیستمى که این مشکلات را نداشته باشد یا آنها را به حداقل برساند. بر اساس تجاربى که در دنیا وجود دارد و همچنین تجارب کشورهایى که کم و بیش با چنین مسائلى مواجه بودند، چنین سیستم عاملى باید بر اساس سیستم عاملهایى که منبع آنها باز است، ساخته شود.