alamatesoall
02-05-2012, 06:31 PM
وسعت دامنه القاء بی نهایت است همه ما در زندگانی خود به القاآتی دچار شده و می شویم و حتی عده زیادی فدای القاآتی که خود به خود می دهند (بدون دخالت شخص دیگری) می گردند.
برای نمونه دو حکایت ذیل را از کتاب بن نت Bennette نقل می نمائیم. یک روز قصابی را به دکان مسیو مارفالان دوافروش ادهورگ بردند. این شخص به یک واقعه دهشتناکی مصادف شده بود و به این ترتیب وقتی که خواسته بود قطعه بزرگ گوشتی را از بالای سر خود به قناره آویزان کند، چنگال به دست او فرو رفته خود را آویزان دیده بود. رنگ این شخص پریده و نبضش تقریباً ساقط شده و اظهار می داشت که احساس درد فوق العاده می کند.
وقتی بازوی او را حرکت می دادند اظهار تالم شدید می کرد و هنگامی که آستین لباسش را برای معاینه و معالجه می بریدند علی الاتصال فریاد می کشید. تعجب در این است که همین که بازوی او را برهنه کردند دیدند ابداً آثار جراحتی نیست و فقط چنگال آستین لباس او را سوراخ کرده است.
حکایت دوم حکایتی است که مسیو استونس برای من بدین طریق نقل نمود که اخیراً سوء ظنی نسبت به زنی پیدا شده بود که بچه جدید الولاده خود را مسموم ساخته است. برای کشف قضیه چند نفر از اطباء با یک نفر نماینده دولت مأمور بیرون آورده تابوت و معاینه طفل مرده شدند. به محض این که شروع به حفر زمین نمودند مأمور دولت فریاد کشید که بوی نعش متلاشی شده می شنوم و قسمی حالش بهم خورد که مجبور شدند او را به منزلش ببرند. اما همین که تابوت را باز کردند دیدند بکلی خالیست. آن وقت یقین کردند که بچه متولد نشده و قتلی اتفاق نیفتاده است. لکن القاء در تمام مغزها به یک درجه اثر نمی کند زیرا ساختمان دماغها متفاوت است و همه مردم در کیفیات دماغی یکسان نیستند.
برای نمونه دو حکایت ذیل را از کتاب بن نت Bennette نقل می نمائیم. یک روز قصابی را به دکان مسیو مارفالان دوافروش ادهورگ بردند. این شخص به یک واقعه دهشتناکی مصادف شده بود و به این ترتیب وقتی که خواسته بود قطعه بزرگ گوشتی را از بالای سر خود به قناره آویزان کند، چنگال به دست او فرو رفته خود را آویزان دیده بود. رنگ این شخص پریده و نبضش تقریباً ساقط شده و اظهار می داشت که احساس درد فوق العاده می کند.
وقتی بازوی او را حرکت می دادند اظهار تالم شدید می کرد و هنگامی که آستین لباسش را برای معاینه و معالجه می بریدند علی الاتصال فریاد می کشید. تعجب در این است که همین که بازوی او را برهنه کردند دیدند ابداً آثار جراحتی نیست و فقط چنگال آستین لباس او را سوراخ کرده است.
حکایت دوم حکایتی است که مسیو استونس برای من بدین طریق نقل نمود که اخیراً سوء ظنی نسبت به زنی پیدا شده بود که بچه جدید الولاده خود را مسموم ساخته است. برای کشف قضیه چند نفر از اطباء با یک نفر نماینده دولت مأمور بیرون آورده تابوت و معاینه طفل مرده شدند. به محض این که شروع به حفر زمین نمودند مأمور دولت فریاد کشید که بوی نعش متلاشی شده می شنوم و قسمی حالش بهم خورد که مجبور شدند او را به منزلش ببرند. اما همین که تابوت را باز کردند دیدند بکلی خالیست. آن وقت یقین کردند که بچه متولد نشده و قتلی اتفاق نیفتاده است. لکن القاء در تمام مغزها به یک درجه اثر نمی کند زیرا ساختمان دماغها متفاوت است و همه مردم در کیفیات دماغی یکسان نیستند.