tania
02-04-2012, 04:56 PM
بسمه تعالی
http://pnu-club.com/imported/2012/02/175.jpg
با گسترش روزافزون علوم پزشکی وساخت داروهای مورد نیاز جوامع بشری ، به همان نسبت امکان سوء استفاده از این دارو ها در بین افراد سودجو افزایش یافته و داروئی که باید برای کاهش عوارض بیماری مصرف شود ، وارد چرخه تجاری واستفاده های نابجا میگردد . همچنان که تریاک در زمانهای دور وبرای بار اول در کشور چین به عنوان داروی کاهش درد مصرف شده یا درقرن اخیر نیز داروهای آمفتامینی که برای رفع عوارض افسردگی در بین سربازان آمریکائی در جنگ جهانی دوم مصرف میشد ، با توجه به ایجاد شرایط "وهم آلود " و "سرخوشی " ، دچار سوءاستفاده شده ودر ساخت قرصهای روانگردان (( اکستازی)) به کاررفت .
دربررسی موارد سوء مصرف داروهای درمانی به نظر میرسد که بیش از همه داروهای اعصاب وروان یا داروهای موثر بر آن دچار (( تغییر کاربری !!)) میشوند . به عنوان مثال درحالی که قرص (( دیفنوکسیلات )) برای کاهش حرکات دودی روده ودر نهایت درمان اسهال ساخته شده است ، با اینحال برخی معتادین به مواد مخدر به دلیل وجود ترکیبات مورفینی در این دارو ، از آن برای رفع نیازهای روانی خود ، استفاده فراوانی میکنند .
درسالهای اخیر وبه دنبال برخی تحولات اساسی در نظام آموزشی کشور که منجر به خواندن درس فقط در شب امتحان توسط اکثر دانشجویان شده است ( !! ) ، سر و کله برخی مواد داروئی جدید هم با عنوان افزایش دهنده حافظه وتمرکز و... در میان آنان پیدا شده که سردسته این داروها قرصی است به نام (( ریتالین )) .
متیل فنیدات (Methylphenidate) به نام تجاری ریتالین ( Ritalin )، از مشتقات گروه آمفتامین‌هاست که برای درمان بیش فعالی و برخی از مبتلایان به افسردگی تجویز میشود .ازاین دارو همچنین در درمان خواب آلودگی مزمن ( Narcolepsy ) در میان افراد کهنسال نیز استفاده میشود . این دارو در ابتدا «نوآرتیس» نام داشت ولی از ۱۹۶۰ با رواج آن به «ریتالین» تغییر نام داد. کاربرد اصلی این دارو مربوط به درمان کودکان بیش فعال (ADHA) است. این کودکان دچار مشکل عدم تمرکز هستند و نمیتوانند بیش از چند ثانیه به موضوع مشخصی فکر کنند. ریتالین باعث میشود تا ۷۵ درصد این کودکان قدرت فکر کردن مداوم به موضوعی واحد را در حد کودکان عادی داشته باشند. قسمت قابل توجهی از این افراد در سنین نوجوانی نیز نباید قرص‌ها را ترک کنند.
کاربرد دوم ریتالین برای افراد مسنی است که به علت کهولت، قسمت عمده شبانه‌روز را در خواب به سر می‌برند. آنها با خوردن یک قرص در ابتدای روز هوشیاری خود را حفظ میکنند. غیر از این ، پزشکان متخصص اعصاب و روان ، ریتالین را به صورت محدود برای بیمارانی که دچار خواب‌آلودگی شدید باشند نیز تجویز میکنند .
در ابتدا با خوردن یک قرص می‌توان ساعاتی را بیدار ماند و یکسره مطالعه کرد اگر چه بعداز پاک شدن اثر قرص باید حدود ۱۲ ساعت خوابید. با مصرف مداوم، بدن به قرص مقاومت پیدا کرده و نیازمند داروی بیشتری میشود. مصرف ریتالین در کسانی که به آن وابسته شده‌اند گاهی به ۲۰ عدد در روز هم میرسد این افراد دیگر بدون قرص قادر به درس خواندن نخواهند بود. داروهایی همانند آمفتامین و ریتالین داروهایی محرک هستند و ترشح دوپامین را زیاد کرده و تاثیر آن را در مغز بالا می‌برند، وقتی دوپامین زیاد میشود فرد احساس ازدیاد انرژی و کاهش خواب‌آلودگی و خستگی میکند.
دارویی برای افزایش حافظه وجود نداشته و خبر تولید چنین دارویی تا به حال در مدارک علمی معتبر گزارش نشده است، ولی برخی از دانشجویان باچنین توهمی پا درراهی می‌گذارند که به اعتیاد آنها ختم میشود . دانشجوئی که در طول ترم حتی ساعتی اندک برای یادگیری درس وقت نمیگذارد چطور انتظار دارد که با یک قرص یا آمپول خودرا برای امتحان از درسی چهار ماهه حاضر کند ؟
آثار سوء مصرف ریتالین با توجه به اینکه دربین داروهای رسمی کشور تعریف شده است ، چندان مورد توجه نبوده و باور عمومی بر این عقیده است که مصرف آن مشکلی به همراه ندارد ، در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگرنظیر کوکایین و آمفتامین بوده و روانپزشکان با صراحت اعلام کرده اند که ترك داروهای محرك آمفتامینی نظیر ریتالین و اكستازی، بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر از كراك، هرویین و سایر مواد مخدر میتواند باشد .
سردرد، طپش قلب، لرزش دست، افزایش فشار خون و آسیب به مغز به صورت کاهش حافظه در بلند مدت از عوارض مصرف بی‌رویه آن است که سازمان جهانی FDA در آوریل ۲۰۰۶ نسبت به مصرف آن هشدار داد . سایر عوارض عبارتست از : عصبی شدن و بی خوابی حالت تهوع و استفراغ احساس سرگیجه و سردرد،خارش و جوش های پوست ،بروز افسردگی پس از قطع مصرف ، تکرار حرکات و اعمال بی هدف بروزحالت های پارانویید(سوء ظن), توهم و هذیان و ... .
بااین تفاسیر به نظر میرسد مصرف این دارو مانند تمام داروهای دیگر بدون نظر وکنترل پزشک متخصص میتواند به فاجعه ای روانی در مصرف کننده تبدیل شود که دراین میان دقت داروخانه ها در واگذاری داروهائی ازاین دست به مراجعین باید با شدت بیشتری از سوی نهادهای ناظر کنترل شده واز طرف دیگر با قاچاق دارو که ارتباط مستقیمی با زندگی ومرگ انسانها دارد مقابله قاطع نمود . مصوبه اخیر مجلس در خصوص قاچاق کالا که مقرر داشته هر شخصی که مرتکب قاچاق دارو و یا وسایل بهداشتی، آرایشی و پزشکی تقلبی و یا مضر برای سلامت مردم شود به مجازات قاچاق کالای ممنوع محکوم میشود ، میتواند "در صورت اجرا " راهکار مناسبی برای جلوگیری از این عمل غیر انسانی گردد . به خصوص که در تبصره ۱ آن ، حمل، نگهداری، عرضه و فروش محصولات فوق نیز مشمول مجازات‌های این ماده در نظر گرفته شده وتصریح شده که مجازات مقرر در این ماده مانع از پرداخت دیه و خسارت‌های وارده نیست .
دکتر آیدین مولازاده ( مدرس دانشگاه )
http://pnu-club.com/imported/2012/02/175.jpg
با گسترش روزافزون علوم پزشکی وساخت داروهای مورد نیاز جوامع بشری ، به همان نسبت امکان سوء استفاده از این دارو ها در بین افراد سودجو افزایش یافته و داروئی که باید برای کاهش عوارض بیماری مصرف شود ، وارد چرخه تجاری واستفاده های نابجا میگردد . همچنان که تریاک در زمانهای دور وبرای بار اول در کشور چین به عنوان داروی کاهش درد مصرف شده یا درقرن اخیر نیز داروهای آمفتامینی که برای رفع عوارض افسردگی در بین سربازان آمریکائی در جنگ جهانی دوم مصرف میشد ، با توجه به ایجاد شرایط "وهم آلود " و "سرخوشی " ، دچار سوءاستفاده شده ودر ساخت قرصهای روانگردان (( اکستازی)) به کاررفت .
دربررسی موارد سوء مصرف داروهای درمانی به نظر میرسد که بیش از همه داروهای اعصاب وروان یا داروهای موثر بر آن دچار (( تغییر کاربری !!)) میشوند . به عنوان مثال درحالی که قرص (( دیفنوکسیلات )) برای کاهش حرکات دودی روده ودر نهایت درمان اسهال ساخته شده است ، با اینحال برخی معتادین به مواد مخدر به دلیل وجود ترکیبات مورفینی در این دارو ، از آن برای رفع نیازهای روانی خود ، استفاده فراوانی میکنند .
درسالهای اخیر وبه دنبال برخی تحولات اساسی در نظام آموزشی کشور که منجر به خواندن درس فقط در شب امتحان توسط اکثر دانشجویان شده است ( !! ) ، سر و کله برخی مواد داروئی جدید هم با عنوان افزایش دهنده حافظه وتمرکز و... در میان آنان پیدا شده که سردسته این داروها قرصی است به نام (( ریتالین )) .
متیل فنیدات (Methylphenidate) به نام تجاری ریتالین ( Ritalin )، از مشتقات گروه آمفتامین‌هاست که برای درمان بیش فعالی و برخی از مبتلایان به افسردگی تجویز میشود .ازاین دارو همچنین در درمان خواب آلودگی مزمن ( Narcolepsy ) در میان افراد کهنسال نیز استفاده میشود . این دارو در ابتدا «نوآرتیس» نام داشت ولی از ۱۹۶۰ با رواج آن به «ریتالین» تغییر نام داد. کاربرد اصلی این دارو مربوط به درمان کودکان بیش فعال (ADHA) است. این کودکان دچار مشکل عدم تمرکز هستند و نمیتوانند بیش از چند ثانیه به موضوع مشخصی فکر کنند. ریتالین باعث میشود تا ۷۵ درصد این کودکان قدرت فکر کردن مداوم به موضوعی واحد را در حد کودکان عادی داشته باشند. قسمت قابل توجهی از این افراد در سنین نوجوانی نیز نباید قرص‌ها را ترک کنند.
کاربرد دوم ریتالین برای افراد مسنی است که به علت کهولت، قسمت عمده شبانه‌روز را در خواب به سر می‌برند. آنها با خوردن یک قرص در ابتدای روز هوشیاری خود را حفظ میکنند. غیر از این ، پزشکان متخصص اعصاب و روان ، ریتالین را به صورت محدود برای بیمارانی که دچار خواب‌آلودگی شدید باشند نیز تجویز میکنند .
در ابتدا با خوردن یک قرص می‌توان ساعاتی را بیدار ماند و یکسره مطالعه کرد اگر چه بعداز پاک شدن اثر قرص باید حدود ۱۲ ساعت خوابید. با مصرف مداوم، بدن به قرص مقاومت پیدا کرده و نیازمند داروی بیشتری میشود. مصرف ریتالین در کسانی که به آن وابسته شده‌اند گاهی به ۲۰ عدد در روز هم میرسد این افراد دیگر بدون قرص قادر به درس خواندن نخواهند بود. داروهایی همانند آمفتامین و ریتالین داروهایی محرک هستند و ترشح دوپامین را زیاد کرده و تاثیر آن را در مغز بالا می‌برند، وقتی دوپامین زیاد میشود فرد احساس ازدیاد انرژی و کاهش خواب‌آلودگی و خستگی میکند.
دارویی برای افزایش حافظه وجود نداشته و خبر تولید چنین دارویی تا به حال در مدارک علمی معتبر گزارش نشده است، ولی برخی از دانشجویان باچنین توهمی پا درراهی می‌گذارند که به اعتیاد آنها ختم میشود . دانشجوئی که در طول ترم حتی ساعتی اندک برای یادگیری درس وقت نمیگذارد چطور انتظار دارد که با یک قرص یا آمپول خودرا برای امتحان از درسی چهار ماهه حاضر کند ؟
آثار سوء مصرف ریتالین با توجه به اینکه دربین داروهای رسمی کشور تعریف شده است ، چندان مورد توجه نبوده و باور عمومی بر این عقیده است که مصرف آن مشکلی به همراه ندارد ، در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگرنظیر کوکایین و آمفتامین بوده و روانپزشکان با صراحت اعلام کرده اند که ترك داروهای محرك آمفتامینی نظیر ریتالین و اكستازی، بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر از كراك، هرویین و سایر مواد مخدر میتواند باشد .
سردرد، طپش قلب، لرزش دست، افزایش فشار خون و آسیب به مغز به صورت کاهش حافظه در بلند مدت از عوارض مصرف بی‌رویه آن است که سازمان جهانی FDA در آوریل ۲۰۰۶ نسبت به مصرف آن هشدار داد . سایر عوارض عبارتست از : عصبی شدن و بی خوابی حالت تهوع و استفراغ احساس سرگیجه و سردرد،خارش و جوش های پوست ،بروز افسردگی پس از قطع مصرف ، تکرار حرکات و اعمال بی هدف بروزحالت های پارانویید(سوء ظن), توهم و هذیان و ... .
بااین تفاسیر به نظر میرسد مصرف این دارو مانند تمام داروهای دیگر بدون نظر وکنترل پزشک متخصص میتواند به فاجعه ای روانی در مصرف کننده تبدیل شود که دراین میان دقت داروخانه ها در واگذاری داروهائی ازاین دست به مراجعین باید با شدت بیشتری از سوی نهادهای ناظر کنترل شده واز طرف دیگر با قاچاق دارو که ارتباط مستقیمی با زندگی ومرگ انسانها دارد مقابله قاطع نمود . مصوبه اخیر مجلس در خصوص قاچاق کالا که مقرر داشته هر شخصی که مرتکب قاچاق دارو و یا وسایل بهداشتی، آرایشی و پزشکی تقلبی و یا مضر برای سلامت مردم شود به مجازات قاچاق کالای ممنوع محکوم میشود ، میتواند "در صورت اجرا " راهکار مناسبی برای جلوگیری از این عمل غیر انسانی گردد . به خصوص که در تبصره ۱ آن ، حمل، نگهداری، عرضه و فروش محصولات فوق نیز مشمول مجازات‌های این ماده در نظر گرفته شده وتصریح شده که مجازات مقرر در این ماده مانع از پرداخت دیه و خسارت‌های وارده نیست .
دکتر آیدین مولازاده ( مدرس دانشگاه )