alamatesoall
12-21-2011, 06:09 PM
http://pnu-club.com/imported/2011/12/1156.jpg
اختلال رواني يك عبارت گسترده براي توصيف شمار زيادي از بيماريهاي روان پزشکي است که توانايي فرد را در زمينههاي مختلف از جمله تفکر، احساس و رفتار صحيح در امور روزمره زندگي، مختل ميكند.
بسياري از اختلالات رواني در اواخر سالهاي نوجواني يا اوايل جواني، يعني همزمان با سن ورود به دانشگاه آغاز ميشوند.
بعضي از مردم فقط در يک دوره مشخصي از طول عمر خود بيماري رواني را تجربه مي کنند، در حالي که در عده اي ديگر ممکن است نشانههاي اين اختلال در چندين نوبت بروز كنند که البته امروزه اغلب اين اختلالات قابل درمان هستند.
به نوشته روزنامه ديلي ميرور، گرچه هر اختلال رواني نشانه هاي خاص خود را دارد، اما علائمي وجود دارند که در اكثر انواع اين اختلالات مشترك هستند و با شناسايي آنها مي توان متوجه وجود اشکال در سلامت رواني افراد شد.
مهمترين اين علائم عبارتند از:
- کناره گيري از ديگران و گرايش به انزواطلبي
- تغيير سريع در وزن اعم از كاهش يا افزايش وزن شديد
- پرخاشگري و حالتهاي تهاجمي بيشتر از حد طبيعي
- هذيانگويي و باورهاي غلط
- دشواري و ناتواني در تمرکز
- غمگيني و دلتنگي
- فقدان علاقه و عدم لذت بردن از كارهايي كه در گذشته براي بيمار بسيار لذت بخش و خوشايند بودهاند.
- تحريک پذيري و حساسيت بالا
- اضطراب و بي قراري
منبع:persianv.com
اختلال رواني يك عبارت گسترده براي توصيف شمار زيادي از بيماريهاي روان پزشکي است که توانايي فرد را در زمينههاي مختلف از جمله تفکر، احساس و رفتار صحيح در امور روزمره زندگي، مختل ميكند.
بسياري از اختلالات رواني در اواخر سالهاي نوجواني يا اوايل جواني، يعني همزمان با سن ورود به دانشگاه آغاز ميشوند.
بعضي از مردم فقط در يک دوره مشخصي از طول عمر خود بيماري رواني را تجربه مي کنند، در حالي که در عده اي ديگر ممکن است نشانههاي اين اختلال در چندين نوبت بروز كنند که البته امروزه اغلب اين اختلالات قابل درمان هستند.
به نوشته روزنامه ديلي ميرور، گرچه هر اختلال رواني نشانه هاي خاص خود را دارد، اما علائمي وجود دارند که در اكثر انواع اين اختلالات مشترك هستند و با شناسايي آنها مي توان متوجه وجود اشکال در سلامت رواني افراد شد.
مهمترين اين علائم عبارتند از:
- کناره گيري از ديگران و گرايش به انزواطلبي
- تغيير سريع در وزن اعم از كاهش يا افزايش وزن شديد
- پرخاشگري و حالتهاي تهاجمي بيشتر از حد طبيعي
- هذيانگويي و باورهاي غلط
- دشواري و ناتواني در تمرکز
- غمگيني و دلتنگي
- فقدان علاقه و عدم لذت بردن از كارهايي كه در گذشته براي بيمار بسيار لذت بخش و خوشايند بودهاند.
- تحريک پذيري و حساسيت بالا
- اضطراب و بي قراري
منبع:persianv.com