tania
10-31-2011, 06:05 PM
http://pnu-club.com/imported/2011/10/1057.jpg
در این چند ماهی كه سرویس حقوقی روزنامه «حمایت» فعالیتش را آغاز كرده، سوالاتی نیز از جانب شهروندان به دستش رسیده است. یكی از سوالاتی كه یكی دو بار با ما مطرح شد،بیش از دیگر سوالات توجهمان را به خود جلب كرد و تصمیم گرفتیم كه توضیحاتی مفصل در این‌باره ارایه كنیم.
موضوع از این قرار بود كه یكی دو نفر از مخاطبان روزنامه گفته‌اند كه صاحب‌خانه‌های‌شان اقدام به نصب دوربین مداربسته در مشاعات ساختمان كرده‌اند. آنها این سوال را پرسیده‌اند كه آیا این اقدام از دیدگاه قانونی صحیح است. در این گزارش پس از تبیین موضوع حریم خصوصی، در گفت‌وگو با كارشناسان حقوقی موضوع را با توجه به حقوق و تكالیف مالکان آپارتمان در قوانین جاری کشور مورد بررسی قرار داده ایم.
هرچند كه مالك ساختمان سنددار تمام واحدهای آپارتمانی است اما برای چنین كاری اجازه هیات امنای ساختمان شرط اصلی برای نصب دوربین است.
هر چند كه به تازگی نمایندگان مجلس هشتم شورای اسلامی در طرحی یک فوریتی، طرح تشدید مجازات جرایم اخلال‌گران امنیت روانی جامعه را به تصویب رساندند. اما در كنار این بخش كار گذاشتن دوربین در حریم خصوصی افراد و مواردی اینچنینی هنوز هم شاكیان خاص خودش را دارد و معضل برطرف نشده است. در این میان عده‌ای ناآگاهی را علت اصلی ادامه این روند دانسته و وقتی متهم می‌شوند درباره جهل به قانون می‌گویند. در این گزارش سعی كرده‌ایم گامی در رفع این ناآگاهی‌ها برداریم.
پیشرفت تكنولوژی و جرایم جدید
با پیشرفت تكنولوژی هر روز ابزار جدیدی در اختیار بشر قرار گرفت كه به ساده‌زیستنش كمك كند اما این ابزارها به جز خدمت به بشر كاربرد دیگری نیز داشتند. گاهی افرادی سودجو پیدا می‌شدند كه با بهره‌گیری نادرست از این ابزارها كه قرار بود وسایل راحتی مردم را فراهم كنند، زندگی را برای بشر به كابوس تبدیل می‌كردند. همین رویه باعث به وجود آمدن جرایم جدید در دنیای مدرن و تصویب قوانین ویژه برای حفظ حریم خصوصی مردم شد. امروزه شاهد هسیم كه سایه وحشتی بر خانواده‌ها گسترده شده است و افراد حتی در خلوت‌ترین حریم‌هایشان هم احساس امنیت نمی‌كنند. اما سوال این جاست که راه حل این مشکل را باید در کجا جستجو كرد؟
چارچوب قانون
عده‌ای معتقدند كه همه این اتفاقات با توجه به فناوری‌ها به وجود آمده و برای برطرف كردن آن با ابزارهای مدرن مبارزه می‌كنند. همانگونه که در برخی از کشورها استفاده از موبایل دوربین‌دار ممنوع است.
اما در مقابل این افراد عده‌ای هم به وجود آمدن اتفاقات جدید را جزو آزادی‌های جوامع دانسته و اصلا آنها را جرم به حساب نمی‌آورند. این عده همواره كشورهایی را كه دولت برای آرامش مردم و مقابله با جرایم جدید به وضع قوانین می‌پردازد، كشورهای مستبد می‌دانند. آنها همچنین معتقدند هرگونه برخورد و دخالت دولت در این امور، نقض آزادی‌های اساسی و منافی با حقوق بشر است.
اما حقیقت این است كه تکنولوژی به خودی خود نه خوب است و نه بد، درست مانند تیغ جراحی. خوبی و بدی آن به این بستگی دارد که در چه راه و هدفی مورد استفاده قرار گیرد.
نکته مهم در جرایم دنیای مدرن كه نصب دوربین‌های مداربسته و پخش تصاویر افراد رایج‌ترین آنهاست توجه به این مطلب است که آزادی در اجتماع به آزادی قانونی محدود می‌شود و این آزادی نباید با آزادی دیگران منافات داشته باشد.
مخالفت مدعیان حقوق بشر با حراست از حریم خصوصی
فرمانده نیروی انتظامی درباره مبارزه با جرایم دنیای مدرن و نصب دوربین مداربسته به صورت غیرقانونی به خبرآنلاین می‌گوید: «تخلفاتی که از طریق بلوتوث و اینترنت و همچنین استفاده نادرست از ابزارهای دنیای مدرن مانند دوربین مداربسته رخ می‌دهد، از جمله جرایم جدید در جامعه است که پلیس، آگاهی‌های لازم را در این زمینه در اختیار مردم قرار می‌دهد».
اما طرح مبارزه با جرایم دنیای جدید با انتقاد شدید افراد به ظاهر آزادی‌خواه همراه بوده است. اما طرح در حالی با انتقاد گسترده حقوقدانان و فعالان حقوق بشر مواجه شده است که در کشورهایی که داعیه حقوق بشر را دارند هر روز مواجه با صحنه‌هایی هستیم که ناقض حقوق بشر و حریم خصوصی افراد است. از آن جمله می‌توان به اقدام جدیدی که در فرودگاه‌های آمریکا برای حفظ امنیت انجام می شود اشاره کرد. در این طرح، افراد به وسیله اسکنر بدن، که تصویر عریان بدن افراد را نشان می‌دهد، بازرسی بدنی می‌شوند. این امر باعث نارضایتی بسیاری از افراد، به خصوص زنان شده است و نقض آشکار حریم آنها محسوب می‌شود.
معنی حریم خصوصی
در این بین لازم است تعریف دقیقی از حریم خصوصی داشته باشیم تا درصد جرم و میزان ورود به این حریم قابل تشخیص باشد. با وجود تعاریف گوناگونی که در این زمینه، توسط افراد و موسسات گوناگون ارایه شده، اما هنوز تعریف واحدی در رابطه با حریم خصوصی به دست نیامده است.
یكی از مراكز علمی، حریم خصوصی را حق افراد برای حمایت شدن در مقابل وارد شدن به امور زندگی افراد و خانواده‌های‌شان، با ابزار مستقیم فیزیکی یا به وسیله نشر اطلاعات میداند. در مقابل یکی از قضات دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا این حق را حق افراد برای تنها بودن میداند.
اما در همه این تعاریف حق حریم خصوصی برای افراد وجود دارد و تنها تعریف آنها با یكدیگر متفاوت است. پذیرش و شناخت حریم خصوصی به عنوان یک حق، ریشه در تاریخ دارد. دركتاب‌های آسمانی نظیر قرآن، انجیل و قوانین یهود از این حق سخن گفته شده و حق حریم خصوصی درسوگند بقراط نیز وجود دارد.
حریم خصوصی بین‌الملل
چهار نوع جرم در راستای نقض حریم شخصی وجود دارد كه عبارتند از: تصاحب تجاری نام یا مشخصه، انشای عمومی موضوعات خصوصی شرم‌آور، به‌طور غیرقانونی اشخاص را تحت نظر قرار دادن، دخالت و تجاوز به حریم خصوصی و خلوت فیزیکی اشخاص.در حال حاضر اکثریت ناچیزی از کشورها همه چهار نوع تجاوز به حریم خصوصی را خواه از طریق قوانین موضوعه و خواه حقوق"کامن لا" به رسمیت می‌شناسند. در اعلامیه جهانی حقوق بشر، مصوب ۱۹۴۸، در ماده ۲۱ اعلام شده است كه حریم خصوصی، خانواده، مکاتبات، آبرو و حیثیت افراد نباید مورد تعرض و مزاحمت واقع شود.
همچنین علاوه بر کنوانسیون‌ها و اعلامیه‌های بین‌المللی، اسناد منطقه‌ای نیز حیثیت و اسرار زندگی خصوصی انسان را مورد حمایت قرار می‌دهند که از جمله آنها می‌توان به اعلامیه حقوق بشر اسلامی ۱۹۹۰ قاهره اشاره کرد که در آن با تأکید بر خلیفة الله بودن انسان، ملاک برتری را تنها تقوا میداند و بر حمایت از زندگی شخص و حریم خصوصی انسان تأکید می‌کند.
از دیگر کنوانسیون‌ها می‌توان به کنوانسیون حقوق بشر اروپایی، بیانیه ۱۹۶۸ تهران، کنوانسیون شورای اروپا راجع به آزادی‌های اساسی، مصوب۱۹۵۰ و کنوانسیون شورای اروپا راجع به حق حریم خصوصی در ۱۹۹۵ اشاره کرد.
حریم خصوصی و اسلام
در دین اسلام برای شان و منزلت انسانی ارزش بسیاری قایل شده‌اند. اسلام حریم خصوصی را به رسمیت شناخته است. اهمیت حریم خصوصی افراد در اسلام، چندان مهم است که می‌توان آیاتی از قرآن را با این مضمون یافت. برای مثال در آیات ۲۷ و ۲۸ سوره نور می‌خوانیم:ای اهل ایمان! هرگز به خانه‌هایی غیر از خانه خودتان وارد نشوید؛ مگر اینکه با ایشان انس بگیرید و بر اهل آن سلام کنید. این برای شما بهتر است. باشد که متذکر شوید.اگر در خانه‌ای کسی نبود وارد نشوید تا این که به شما اجازه ورود داده شود و اگر به شما گفته شد بازگردید، برگردید که این برای شما پاکیزه‌تر است و خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. همچنین در آیه ۱۲ سوره ی حجرات آمده است: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از ظن و گمان در مورد یکدیگر بپرهیزید که بعضی از ظن‌ها گناه است و در کار یکدیگر تجسس و کنجکا وی نکنید.همچنین رسول اکرم(ص) نیز می‌فرماید: اگر تو دنبال تجسس و تفتیش در اسرار دیگران باشی، آنان را فاسد کرده‌ای یا نزدیک است که آنان را فاسد کنی.
حریم خصوصی در ایران
حریم خصوصی افراد در دولت جمهوری اسلامی ایران مصون است و هیچکس حق ورود به آن را ندارد، مگر در دو مورد: تزاحم حریم خصوصی با حقوق دیگران و یا تزاحم حریم خصوصی با مصالح عمومی .
همچنین قانونگذار در اصل ۲۲ قانون اساسی مقرر می‌دارد: حیثیت، جان، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است؛ مگر در مواردی که قانون تجویز کند.
اصل ۲۵ قانون اساسی نیز هرگونه تجسس را ممنوع دانسته است. كه نصب دوربین برای كنترل رفت و آمدهای یك مستاجر. یا همسایه مصداق بارز تجسس در زندگی افراد محسوب شده و خلاف قانون اساسی است.
در قانون مجازات اسلامی، بند الف ماده ۶۴۰ آمده است: هر کس نوشته، طرح، نقاشی، تصویر، فیلم و... و به طور کلی هر چیز که عفت و اخلاق عمومی را جریحه‌دار کند، برای تجارت یا توزیع به نمایش عمومی بگذارد، به مجازات حبس از سه ماه تا یک سال و جزای نقدی از یک میلیون و 500 هزار ریال تا 6 میلیون ریال و تا ۷۴ ضربه شلاق، یا به یک یا دو مجازات مذکور محکوم خواهد شد. اما اگر اشخاص برای تهدید خانواده و برهم زدن امنیت اجتماعی دست به چنین اقداماتی بزنند، مجازات‌های سنگین‌تری در انتظار آنان است و ممکن است به عنوان مفسد فی الارض به اعدام محکوم شوند.
مجمع آپارتمان رای می‌دهد
اما برخی‌ها می‌گویند كه نصب دوربین در آپارتمان‌ها توسط مالكان مشكلاتی را برایشان فراهم آورده است. حالا می‌خواهیم ببینیم طبق قانون این افراد اجازه نصب دوربین را در مشاعیات ساختمان دارند یا خیر؟
دكتر علیرضا عالی‌پناه یكی از اساتید حقوق خصوصی در این باره می‌گوید: برای نصب دوربین در مشاعیات ساختمان رای مجمع آپارتمان كافی است و اگر این مجمع با توجه به قوانین داخلی درباره ضرورت نصب تصمیم‌گیری كند مانعی برای نصب دوربین به وجود نمی‌آید. البته باید توجه كرد كه دوربین‌ها باید در قسمت مشاعیات و به منظور دلیل موجهی مثلا ممانعت از سرقت نصب شده و برای همین امر نیز استفاده شوند.
وی می‌گوید: به كاربردن تصاویر دوربین در زمینه‌هایی كه علت اصلی نصب آن نبوده و سوء‌استفاده از تصاویر و انتشار آنها جرم محسوب می‌شود. اما آیا به صرف مجوز نصب دوربین می‌توان از تصویر آنها به هر نحوی استفاده كرد؟
سوء‌استفاده ار تصاویر ممنوع
درباره استفاده از تصاویر ضبط شده توسط دوربین‌های مجوزدار هم باید قانون‌مدار بود. دكتر عالی پناه دراین باره می‌گوید: در خصوص نصب دوربین در محل كار و یا مغازه، صاحب كار و ملك می‌تواند مبادرت به نصب دوربین كند و در این موضوع هیچ شكی نیست. اما استفاده از تصاویر باید در راستای اهداف نصب صورت پذیرد. وی ادامه می‌دهد: اگر مشخص شود فردی بدون مجوز دست به افشا و یا انتشار تصاویر همین دوربین‌ها به هر قصدی زده است، او مجرم شناخته شده و مجازات خواهد شد.
با توجه به تمام آنچه در این گزارش گفته شد باید اینگونه نتیجه گرفت كه حفاظت و حمایت از حریم خصوصی امری كاملا واضح و عقلایی بوده و سالیان سال است كه در نظام‌ها و كشورهای مختلف جهان به طور كلی به رسمیت شناخته شده است. اسلام به رعایت حریم خصوصی تاكیدات فراوانی داشته و حقوق داخلی كشور و حقوق بین‌الملل هم در قوانین خود بر حمایت از حریم خصوصی صحه گذارده‌اند. بنابراین استفاده از دوربین‌های مدار بسته در مكان‌های عمومی به طور كلی ممنوع بوده و برای این كار باید از مراجع ذی‌صلاح مجوز دریافت كرد. به نظر می‌رسد استفاده از دوربین‌های مداربسته در مشاعات مجتمع‌های مسكون حتی توسط مالك تمامی واحدهای مجتمع،در صورتی كه واحدهای ساختمان به اجاره داده شده باشد نیز براساس اصول حقوقی كاملا ممنوع بوده و مرجع صلاحیت‌دار برای صدور مجوز نصب، مجمع عمومی ساختمان است كه از تمامی استفاده‌كنندگان از آپارتمان‌های آن ساختمان تشكیل شده است.
(http://www.hemayat.net/news/hoghughi4.htm)
منبــع : روزنامه حمایت
در این چند ماهی كه سرویس حقوقی روزنامه «حمایت» فعالیتش را آغاز كرده، سوالاتی نیز از جانب شهروندان به دستش رسیده است. یكی از سوالاتی كه یكی دو بار با ما مطرح شد،بیش از دیگر سوالات توجهمان را به خود جلب كرد و تصمیم گرفتیم كه توضیحاتی مفصل در این‌باره ارایه كنیم.
موضوع از این قرار بود كه یكی دو نفر از مخاطبان روزنامه گفته‌اند كه صاحب‌خانه‌های‌شان اقدام به نصب دوربین مداربسته در مشاعات ساختمان كرده‌اند. آنها این سوال را پرسیده‌اند كه آیا این اقدام از دیدگاه قانونی صحیح است. در این گزارش پس از تبیین موضوع حریم خصوصی، در گفت‌وگو با كارشناسان حقوقی موضوع را با توجه به حقوق و تكالیف مالکان آپارتمان در قوانین جاری کشور مورد بررسی قرار داده ایم.
هرچند كه مالك ساختمان سنددار تمام واحدهای آپارتمانی است اما برای چنین كاری اجازه هیات امنای ساختمان شرط اصلی برای نصب دوربین است.
هر چند كه به تازگی نمایندگان مجلس هشتم شورای اسلامی در طرحی یک فوریتی، طرح تشدید مجازات جرایم اخلال‌گران امنیت روانی جامعه را به تصویب رساندند. اما در كنار این بخش كار گذاشتن دوربین در حریم خصوصی افراد و مواردی اینچنینی هنوز هم شاكیان خاص خودش را دارد و معضل برطرف نشده است. در این میان عده‌ای ناآگاهی را علت اصلی ادامه این روند دانسته و وقتی متهم می‌شوند درباره جهل به قانون می‌گویند. در این گزارش سعی كرده‌ایم گامی در رفع این ناآگاهی‌ها برداریم.
پیشرفت تكنولوژی و جرایم جدید
با پیشرفت تكنولوژی هر روز ابزار جدیدی در اختیار بشر قرار گرفت كه به ساده‌زیستنش كمك كند اما این ابزارها به جز خدمت به بشر كاربرد دیگری نیز داشتند. گاهی افرادی سودجو پیدا می‌شدند كه با بهره‌گیری نادرست از این ابزارها كه قرار بود وسایل راحتی مردم را فراهم كنند، زندگی را برای بشر به كابوس تبدیل می‌كردند. همین رویه باعث به وجود آمدن جرایم جدید در دنیای مدرن و تصویب قوانین ویژه برای حفظ حریم خصوصی مردم شد. امروزه شاهد هسیم كه سایه وحشتی بر خانواده‌ها گسترده شده است و افراد حتی در خلوت‌ترین حریم‌هایشان هم احساس امنیت نمی‌كنند. اما سوال این جاست که راه حل این مشکل را باید در کجا جستجو كرد؟
چارچوب قانون
عده‌ای معتقدند كه همه این اتفاقات با توجه به فناوری‌ها به وجود آمده و برای برطرف كردن آن با ابزارهای مدرن مبارزه می‌كنند. همانگونه که در برخی از کشورها استفاده از موبایل دوربین‌دار ممنوع است.
اما در مقابل این افراد عده‌ای هم به وجود آمدن اتفاقات جدید را جزو آزادی‌های جوامع دانسته و اصلا آنها را جرم به حساب نمی‌آورند. این عده همواره كشورهایی را كه دولت برای آرامش مردم و مقابله با جرایم جدید به وضع قوانین می‌پردازد، كشورهای مستبد می‌دانند. آنها همچنین معتقدند هرگونه برخورد و دخالت دولت در این امور، نقض آزادی‌های اساسی و منافی با حقوق بشر است.
اما حقیقت این است كه تکنولوژی به خودی خود نه خوب است و نه بد، درست مانند تیغ جراحی. خوبی و بدی آن به این بستگی دارد که در چه راه و هدفی مورد استفاده قرار گیرد.
نکته مهم در جرایم دنیای مدرن كه نصب دوربین‌های مداربسته و پخش تصاویر افراد رایج‌ترین آنهاست توجه به این مطلب است که آزادی در اجتماع به آزادی قانونی محدود می‌شود و این آزادی نباید با آزادی دیگران منافات داشته باشد.
مخالفت مدعیان حقوق بشر با حراست از حریم خصوصی
فرمانده نیروی انتظامی درباره مبارزه با جرایم دنیای مدرن و نصب دوربین مداربسته به صورت غیرقانونی به خبرآنلاین می‌گوید: «تخلفاتی که از طریق بلوتوث و اینترنت و همچنین استفاده نادرست از ابزارهای دنیای مدرن مانند دوربین مداربسته رخ می‌دهد، از جمله جرایم جدید در جامعه است که پلیس، آگاهی‌های لازم را در این زمینه در اختیار مردم قرار می‌دهد».
اما طرح مبارزه با جرایم دنیای جدید با انتقاد شدید افراد به ظاهر آزادی‌خواه همراه بوده است. اما طرح در حالی با انتقاد گسترده حقوقدانان و فعالان حقوق بشر مواجه شده است که در کشورهایی که داعیه حقوق بشر را دارند هر روز مواجه با صحنه‌هایی هستیم که ناقض حقوق بشر و حریم خصوصی افراد است. از آن جمله می‌توان به اقدام جدیدی که در فرودگاه‌های آمریکا برای حفظ امنیت انجام می شود اشاره کرد. در این طرح، افراد به وسیله اسکنر بدن، که تصویر عریان بدن افراد را نشان می‌دهد، بازرسی بدنی می‌شوند. این امر باعث نارضایتی بسیاری از افراد، به خصوص زنان شده است و نقض آشکار حریم آنها محسوب می‌شود.
معنی حریم خصوصی
در این بین لازم است تعریف دقیقی از حریم خصوصی داشته باشیم تا درصد جرم و میزان ورود به این حریم قابل تشخیص باشد. با وجود تعاریف گوناگونی که در این زمینه، توسط افراد و موسسات گوناگون ارایه شده، اما هنوز تعریف واحدی در رابطه با حریم خصوصی به دست نیامده است.
یكی از مراكز علمی، حریم خصوصی را حق افراد برای حمایت شدن در مقابل وارد شدن به امور زندگی افراد و خانواده‌های‌شان، با ابزار مستقیم فیزیکی یا به وسیله نشر اطلاعات میداند. در مقابل یکی از قضات دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا این حق را حق افراد برای تنها بودن میداند.
اما در همه این تعاریف حق حریم خصوصی برای افراد وجود دارد و تنها تعریف آنها با یكدیگر متفاوت است. پذیرش و شناخت حریم خصوصی به عنوان یک حق، ریشه در تاریخ دارد. دركتاب‌های آسمانی نظیر قرآن، انجیل و قوانین یهود از این حق سخن گفته شده و حق حریم خصوصی درسوگند بقراط نیز وجود دارد.
حریم خصوصی بین‌الملل
چهار نوع جرم در راستای نقض حریم شخصی وجود دارد كه عبارتند از: تصاحب تجاری نام یا مشخصه، انشای عمومی موضوعات خصوصی شرم‌آور، به‌طور غیرقانونی اشخاص را تحت نظر قرار دادن، دخالت و تجاوز به حریم خصوصی و خلوت فیزیکی اشخاص.در حال حاضر اکثریت ناچیزی از کشورها همه چهار نوع تجاوز به حریم خصوصی را خواه از طریق قوانین موضوعه و خواه حقوق"کامن لا" به رسمیت می‌شناسند. در اعلامیه جهانی حقوق بشر، مصوب ۱۹۴۸، در ماده ۲۱ اعلام شده است كه حریم خصوصی، خانواده، مکاتبات، آبرو و حیثیت افراد نباید مورد تعرض و مزاحمت واقع شود.
همچنین علاوه بر کنوانسیون‌ها و اعلامیه‌های بین‌المللی، اسناد منطقه‌ای نیز حیثیت و اسرار زندگی خصوصی انسان را مورد حمایت قرار می‌دهند که از جمله آنها می‌توان به اعلامیه حقوق بشر اسلامی ۱۹۹۰ قاهره اشاره کرد که در آن با تأکید بر خلیفة الله بودن انسان، ملاک برتری را تنها تقوا میداند و بر حمایت از زندگی شخص و حریم خصوصی انسان تأکید می‌کند.
از دیگر کنوانسیون‌ها می‌توان به کنوانسیون حقوق بشر اروپایی، بیانیه ۱۹۶۸ تهران، کنوانسیون شورای اروپا راجع به آزادی‌های اساسی، مصوب۱۹۵۰ و کنوانسیون شورای اروپا راجع به حق حریم خصوصی در ۱۹۹۵ اشاره کرد.
حریم خصوصی و اسلام
در دین اسلام برای شان و منزلت انسانی ارزش بسیاری قایل شده‌اند. اسلام حریم خصوصی را به رسمیت شناخته است. اهمیت حریم خصوصی افراد در اسلام، چندان مهم است که می‌توان آیاتی از قرآن را با این مضمون یافت. برای مثال در آیات ۲۷ و ۲۸ سوره نور می‌خوانیم:ای اهل ایمان! هرگز به خانه‌هایی غیر از خانه خودتان وارد نشوید؛ مگر اینکه با ایشان انس بگیرید و بر اهل آن سلام کنید. این برای شما بهتر است. باشد که متذکر شوید.اگر در خانه‌ای کسی نبود وارد نشوید تا این که به شما اجازه ورود داده شود و اگر به شما گفته شد بازگردید، برگردید که این برای شما پاکیزه‌تر است و خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. همچنین در آیه ۱۲ سوره ی حجرات آمده است: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از ظن و گمان در مورد یکدیگر بپرهیزید که بعضی از ظن‌ها گناه است و در کار یکدیگر تجسس و کنجکا وی نکنید.همچنین رسول اکرم(ص) نیز می‌فرماید: اگر تو دنبال تجسس و تفتیش در اسرار دیگران باشی، آنان را فاسد کرده‌ای یا نزدیک است که آنان را فاسد کنی.
حریم خصوصی در ایران
حریم خصوصی افراد در دولت جمهوری اسلامی ایران مصون است و هیچکس حق ورود به آن را ندارد، مگر در دو مورد: تزاحم حریم خصوصی با حقوق دیگران و یا تزاحم حریم خصوصی با مصالح عمومی .
همچنین قانونگذار در اصل ۲۲ قانون اساسی مقرر می‌دارد: حیثیت، جان، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است؛ مگر در مواردی که قانون تجویز کند.
اصل ۲۵ قانون اساسی نیز هرگونه تجسس را ممنوع دانسته است. كه نصب دوربین برای كنترل رفت و آمدهای یك مستاجر. یا همسایه مصداق بارز تجسس در زندگی افراد محسوب شده و خلاف قانون اساسی است.
در قانون مجازات اسلامی، بند الف ماده ۶۴۰ آمده است: هر کس نوشته، طرح، نقاشی، تصویر، فیلم و... و به طور کلی هر چیز که عفت و اخلاق عمومی را جریحه‌دار کند، برای تجارت یا توزیع به نمایش عمومی بگذارد، به مجازات حبس از سه ماه تا یک سال و جزای نقدی از یک میلیون و 500 هزار ریال تا 6 میلیون ریال و تا ۷۴ ضربه شلاق، یا به یک یا دو مجازات مذکور محکوم خواهد شد. اما اگر اشخاص برای تهدید خانواده و برهم زدن امنیت اجتماعی دست به چنین اقداماتی بزنند، مجازات‌های سنگین‌تری در انتظار آنان است و ممکن است به عنوان مفسد فی الارض به اعدام محکوم شوند.
مجمع آپارتمان رای می‌دهد
اما برخی‌ها می‌گویند كه نصب دوربین در آپارتمان‌ها توسط مالكان مشكلاتی را برایشان فراهم آورده است. حالا می‌خواهیم ببینیم طبق قانون این افراد اجازه نصب دوربین را در مشاعیات ساختمان دارند یا خیر؟
دكتر علیرضا عالی‌پناه یكی از اساتید حقوق خصوصی در این باره می‌گوید: برای نصب دوربین در مشاعیات ساختمان رای مجمع آپارتمان كافی است و اگر این مجمع با توجه به قوانین داخلی درباره ضرورت نصب تصمیم‌گیری كند مانعی برای نصب دوربین به وجود نمی‌آید. البته باید توجه كرد كه دوربین‌ها باید در قسمت مشاعیات و به منظور دلیل موجهی مثلا ممانعت از سرقت نصب شده و برای همین امر نیز استفاده شوند.
وی می‌گوید: به كاربردن تصاویر دوربین در زمینه‌هایی كه علت اصلی نصب آن نبوده و سوء‌استفاده از تصاویر و انتشار آنها جرم محسوب می‌شود. اما آیا به صرف مجوز نصب دوربین می‌توان از تصویر آنها به هر نحوی استفاده كرد؟
سوء‌استفاده ار تصاویر ممنوع
درباره استفاده از تصاویر ضبط شده توسط دوربین‌های مجوزدار هم باید قانون‌مدار بود. دكتر عالی پناه دراین باره می‌گوید: در خصوص نصب دوربین در محل كار و یا مغازه، صاحب كار و ملك می‌تواند مبادرت به نصب دوربین كند و در این موضوع هیچ شكی نیست. اما استفاده از تصاویر باید در راستای اهداف نصب صورت پذیرد. وی ادامه می‌دهد: اگر مشخص شود فردی بدون مجوز دست به افشا و یا انتشار تصاویر همین دوربین‌ها به هر قصدی زده است، او مجرم شناخته شده و مجازات خواهد شد.
با توجه به تمام آنچه در این گزارش گفته شد باید اینگونه نتیجه گرفت كه حفاظت و حمایت از حریم خصوصی امری كاملا واضح و عقلایی بوده و سالیان سال است كه در نظام‌ها و كشورهای مختلف جهان به طور كلی به رسمیت شناخته شده است. اسلام به رعایت حریم خصوصی تاكیدات فراوانی داشته و حقوق داخلی كشور و حقوق بین‌الملل هم در قوانین خود بر حمایت از حریم خصوصی صحه گذارده‌اند. بنابراین استفاده از دوربین‌های مدار بسته در مكان‌های عمومی به طور كلی ممنوع بوده و برای این كار باید از مراجع ذی‌صلاح مجوز دریافت كرد. به نظر می‌رسد استفاده از دوربین‌های مداربسته در مشاعات مجتمع‌های مسكون حتی توسط مالك تمامی واحدهای مجتمع،در صورتی كه واحدهای ساختمان به اجاره داده شده باشد نیز براساس اصول حقوقی كاملا ممنوع بوده و مرجع صلاحیت‌دار برای صدور مجوز نصب، مجمع عمومی ساختمان است كه از تمامی استفاده‌كنندگان از آپارتمان‌های آن ساختمان تشكیل شده است.
(http://www.hemayat.net/news/hoghughi4.htm)
منبــع : روزنامه حمایت