MIN@MAN
05-05-2009, 11:11 PM
درحال حاضر واتيكان با حدود ۱۷۰ كشور جهان داراى روابط ديپلماتيك است و حدود ۱۳۰ كشور جهان نيز داراى سفير نزد دولت واتيكان هستند.
http://pnu-club.com/imported/2009/05/13.gif
شهر واتيكان با وسعتى حدود ۴۴ هكتار به صورت يك منطقه بسته در شهر رم قرار دارد.اين شهردارى يك حكومت مستقل تحت سلطه پاپ از كليساى كاتوليك است.شهر واتيكان -كوچكترين كشور مستقل جهان- در سال ۱۹۲۹ طبق عهدنامه لاترن (Lateran Treat) تأسيس شد.اين عهدنامه بين دولت ايتاليا و پيپسى (papacy) -دفتر پاپ بالاترين قدرت كليساى كاتوليك رم- پس از سالها مجادله بسته شد.
در سال ۱۹۸۴ با كنكوردا(concordat) -پيمان پاپ و دولت- جديدى جايگزين شد.اين عهدنامه جديد مانند عهدنامه قبلى، استقلال كامل واتيكان را در داخل شهر واتيكان به رسميت مى شناسد.
شهر واتيكان در واتيكان هيل در شمال غربى شهر رم ،درست در غرب رودخانه تيبر قرار دارد.اين شهر توسط ديوارهاى مربوط به قرون وسطايى و رنسانس احاطه شده است و ۶ دروازه دارد.تعدادى از معروفترين هنرمندان و معماران دوره رنسانس ايتاليا براى ساختن بناهاى واتيكان توسط پاپ به كار گماشته شده بودند.مهمترين و حيرت انگيزترين عمارت تالار اجتماعات سنت پيترز است.اين عمارت به عنوان مركز جهانى عبادت كاتوليك هاى رم بين قرنهاى ۱۵ و ۱۷ توسط معماران بزرگى مانند بارمانت، ميچلانگو و جيان لورنزو برنينى طراحى شده است.
در مقابل تالار اجتماعات ميدان بزرگ سنت پيتر قرار دارد.عمارت بزرگ ديگر، قصر واتيكان معروف به قصر پاپل (Papal Palace) است. يك مجموعه ساختمان كه ۱۰۰۰ اتاق و خانه، آپارتمانهاى پاپ، دفاتر حكومت كليساى كاتوليك رم، چندين معبد و كتابخانه دارد.
معروفترين بخش هاى قصر عبارتند از معبد سيستين كه سقف بزرگ آن توسط ميچلانگو نقاشى شده است و اتاقهاى رافائل (آپارتمانهاى پاپ كه توسط رافائل نقاش بزرگ ايتاليايى نقاشى شده است). موزه هاى واتيكان بسيار برجسته و چشمگير هستند و عبارتند از موزه گريگوريان از هنر مصر، موزه گريگريان از هنر اتروسكان، موزه پايوكلمنتو با يك مجموعه بى نظير از آثار باستانى، موزه چاير امونتى و موزه پيناكوتيكا با آثار نمونه اى از استادان ايتاليايى.
كتابخانه واتيكان داراى يك مجموعه با ارزش از كتابهاى خطى قديمى و بيش از يك ميليون جلد كتاب است.
آغاز تاريخ واتيكان
در دوران معاصر «ويكتور امانوئل» پادشاه ايتاليا طى فرايند اتحادبخشى به اين كشور، به تدريج حكومت هاى محلى و ايالت هاى مختلف را كه تحت نفوذ رسمى كليسا قرار داشتند به زير سلطه خود در آورد و اين حركت سرانجام سپتامبر ۱۸۷۰ ميلادى با ورود سپاهيان «گاريبالدى» به رم تكميل شد. در همين سال ها حكومت متحد ايتاليا پاپ را براى واگذارى ابنيه، املاك و دارايى هاى مربوط به كليسا شديداً تحت فشار گذاشت و او به اعتراض و براى نشان دادن نارضايتى، خود را در محوطه واتيكان محبوس كرد. اين وضعيت تا ۱۱ فوريه ۱۹۲۹ ميلادى كه قرارداد «لاتران» ميان «بنيو موسولينى» رئيس دولت وقت ايتاليا و پاپ «پى يازدهم» امضا شد، ادامه يافت. در چارچوب اين قرارداد بود كه واتيكان به عنوان دولتى مستقل و حاكم بر خود اعلام موجوديت كرد و پاپ نيز متقابلاً دولت ايتاليا را به رسميت شناخت.
موسولينى همچنين در چارچوب اين قرارداد كه در حقيقت پايان بخش اختلافات ديرينه ايتاليا و واتيكان بود، كاتوليسم را به سطح«مذهب دولتى» ارتقا داد.واتيكان با اين توافق خيلى سريع به عنوان يك كشور پادشاهى درآمد كه در آن پاپ قدرت مقننه، قضاييه و اجرايى را در دست داشت.
هنگام تدوين كنوانسيون وين در خصوص روابط ديپلماتيك، واتيكان به عنوان كشورى مستقل و داراى موقعيت ديپلماتيك به رسميت شناخته شد.حق تاريخى پاپ براى تعيين و اعزام سفير به ساير كشورها و نيز پذيرش سفيران خارجى در واتيكان نيز مورد شناسايى ديپلماتيك قرار گرفت.
درحال حاضر واتيكان با حدود ۱۷۰ كشور جهان داراى روابط ديپلماتيك است و حدود ۱۳۰ كشور جهان نيز داراى سفير نزد دولت واتيكان هستند.
واتيكان همچنين در اكثر سازمانهاى بين المللى از جمله سازمان ملل داراى نماينده رسمى به عنوان ناظر و در برخى نيز داراى حق رأى است.
http://pnu-club.com/imported/2009/05/13.gif
شهر واتيكان با وسعتى حدود ۴۴ هكتار به صورت يك منطقه بسته در شهر رم قرار دارد.اين شهردارى يك حكومت مستقل تحت سلطه پاپ از كليساى كاتوليك است.شهر واتيكان -كوچكترين كشور مستقل جهان- در سال ۱۹۲۹ طبق عهدنامه لاترن (Lateran Treat) تأسيس شد.اين عهدنامه بين دولت ايتاليا و پيپسى (papacy) -دفتر پاپ بالاترين قدرت كليساى كاتوليك رم- پس از سالها مجادله بسته شد.
در سال ۱۹۸۴ با كنكوردا(concordat) -پيمان پاپ و دولت- جديدى جايگزين شد.اين عهدنامه جديد مانند عهدنامه قبلى، استقلال كامل واتيكان را در داخل شهر واتيكان به رسميت مى شناسد.
شهر واتيكان در واتيكان هيل در شمال غربى شهر رم ،درست در غرب رودخانه تيبر قرار دارد.اين شهر توسط ديوارهاى مربوط به قرون وسطايى و رنسانس احاطه شده است و ۶ دروازه دارد.تعدادى از معروفترين هنرمندان و معماران دوره رنسانس ايتاليا براى ساختن بناهاى واتيكان توسط پاپ به كار گماشته شده بودند.مهمترين و حيرت انگيزترين عمارت تالار اجتماعات سنت پيترز است.اين عمارت به عنوان مركز جهانى عبادت كاتوليك هاى رم بين قرنهاى ۱۵ و ۱۷ توسط معماران بزرگى مانند بارمانت، ميچلانگو و جيان لورنزو برنينى طراحى شده است.
در مقابل تالار اجتماعات ميدان بزرگ سنت پيتر قرار دارد.عمارت بزرگ ديگر، قصر واتيكان معروف به قصر پاپل (Papal Palace) است. يك مجموعه ساختمان كه ۱۰۰۰ اتاق و خانه، آپارتمانهاى پاپ، دفاتر حكومت كليساى كاتوليك رم، چندين معبد و كتابخانه دارد.
معروفترين بخش هاى قصر عبارتند از معبد سيستين كه سقف بزرگ آن توسط ميچلانگو نقاشى شده است و اتاقهاى رافائل (آپارتمانهاى پاپ كه توسط رافائل نقاش بزرگ ايتاليايى نقاشى شده است). موزه هاى واتيكان بسيار برجسته و چشمگير هستند و عبارتند از موزه گريگوريان از هنر مصر، موزه گريگريان از هنر اتروسكان، موزه پايوكلمنتو با يك مجموعه بى نظير از آثار باستانى، موزه چاير امونتى و موزه پيناكوتيكا با آثار نمونه اى از استادان ايتاليايى.
كتابخانه واتيكان داراى يك مجموعه با ارزش از كتابهاى خطى قديمى و بيش از يك ميليون جلد كتاب است.
آغاز تاريخ واتيكان
در دوران معاصر «ويكتور امانوئل» پادشاه ايتاليا طى فرايند اتحادبخشى به اين كشور، به تدريج حكومت هاى محلى و ايالت هاى مختلف را كه تحت نفوذ رسمى كليسا قرار داشتند به زير سلطه خود در آورد و اين حركت سرانجام سپتامبر ۱۸۷۰ ميلادى با ورود سپاهيان «گاريبالدى» به رم تكميل شد. در همين سال ها حكومت متحد ايتاليا پاپ را براى واگذارى ابنيه، املاك و دارايى هاى مربوط به كليسا شديداً تحت فشار گذاشت و او به اعتراض و براى نشان دادن نارضايتى، خود را در محوطه واتيكان محبوس كرد. اين وضعيت تا ۱۱ فوريه ۱۹۲۹ ميلادى كه قرارداد «لاتران» ميان «بنيو موسولينى» رئيس دولت وقت ايتاليا و پاپ «پى يازدهم» امضا شد، ادامه يافت. در چارچوب اين قرارداد بود كه واتيكان به عنوان دولتى مستقل و حاكم بر خود اعلام موجوديت كرد و پاپ نيز متقابلاً دولت ايتاليا را به رسميت شناخت.
موسولينى همچنين در چارچوب اين قرارداد كه در حقيقت پايان بخش اختلافات ديرينه ايتاليا و واتيكان بود، كاتوليسم را به سطح«مذهب دولتى» ارتقا داد.واتيكان با اين توافق خيلى سريع به عنوان يك كشور پادشاهى درآمد كه در آن پاپ قدرت مقننه، قضاييه و اجرايى را در دست داشت.
هنگام تدوين كنوانسيون وين در خصوص روابط ديپلماتيك، واتيكان به عنوان كشورى مستقل و داراى موقعيت ديپلماتيك به رسميت شناخته شد.حق تاريخى پاپ براى تعيين و اعزام سفير به ساير كشورها و نيز پذيرش سفيران خارجى در واتيكان نيز مورد شناسايى ديپلماتيك قرار گرفت.
درحال حاضر واتيكان با حدود ۱۷۰ كشور جهان داراى روابط ديپلماتيك است و حدود ۱۳۰ كشور جهان نيز داراى سفير نزد دولت واتيكان هستند.
واتيكان همچنين در اكثر سازمانهاى بين المللى از جمله سازمان ملل داراى نماينده رسمى به عنوان ناظر و در برخى نيز داراى حق رأى است.