alamatesoall
07-12-2011, 06:07 PM
در سالهای گذشته ارتباط مهمی بین فعالیت انقباض عضله و تغییرات ایمنی بوجود آمده است و این تصور که ورزش باعث تحریک در افزایش سایتوکاینها می شود به اثبات رسیده است (2).در بین تحقیقات 20 سال گذشته اثبات شده است که تمرین موجب تغییرات قابل توجهی در سیستم ایمنی میشود و اینکه سایتوکاینها در تنظیم تغییرات متابولیکی ناشی از تمرین نقش بسزائی دارند.
سایتوکاینها عوامل محلول سیستم ایمنی هستند که از پلی پپتیدها ساخته شدهاند. دو نوع از این سایتوکاینها وتاثیرات ورزش بر آنها مورد بررسی قرار میگیرد :
1.اینترلوکین 6
2.اینترلوکین 8
اینترلوکین 6 (IL-6)
IL-6 مشتق شده از عضله میتواند به عنوان مایوکاین طبقه بندی شود .(1،2،4)
IL-6 مشتق شده از عضله اسکلتی اولین مایوکاینی بود که کشف شد.(2)
IL-6 ممکن است باعث افزایش در غلظت گلوکز پلاسما شود .(1،2،3،4)
IL-6 به عنوان فاکتور جدید در لیپولیز شناخته شد (1،2)
IL-6 باعث از بین بردن چاقی در موشهای آزمایشگاهی شد .(1)
سایتوکاینها اثرات آندوکرین و پاراکرین دارند (2،3)
ژن IL-6 در عضله بی حرکت خاموش است اما با انقباض سریعا فعال می شود .(1،2،4)
رابطه ائی بین IL-6 و AMP فعال کننده پروتئین کینازوجود دارد که با فعال شدن AMPK اکسیداسیون چربیها را تحریک میکند و باعث افزایش مصرف گلوکز می شود (1،2،4).
IL-6 به عنوان سنسور انرژی است. (1،4)
IL-6 در همئوستاز گلوکز در هنگام تمرین نقش دارد (3)
تولید IL-6 بوسیله فراهمی کربوهیدرات ها در عضله اسکلتی تنظیم می شود(1،2،3،4) .
IL-6 برداشت گلوکز ناشی از انسولین و افزایش GLUT4 را باعث میشود (1،2،4).
آثار متابولیکی IL6 بر گلوکز و لیپولیز و اکسیداسیون چربی ها و آثار IL6 بر سایر سایتوکاینها
تاثیر ورزش بر اینترلوکین 6
در پاسخ به تمرینات شدید سایتوکاینها و واکنش های هورمونی به طور عمده در متابولیسم و دسترسی به انرژی در مکانیزم های پیرامونی سلول شرکت دارند(3)
تمرینات باعث بالا رفتن IL-6 پلاسما میشود .(1،2،3،4)
IL-6 در پاسخ به تمرین بالا می رود و باعث بالا رفتن IL-10 وIL- 1ra (1،2،4)وباعث می شود که کورتیزول نیزبالا رود و همچنین باعث توقف در تولید TNF-αمیشود(1،2)
TNF-αدر انسان باعث بوجود آمدن مقاومت انسولین میشود (1،2).
IL-6 مشتق شده از عضله را به عنوان مشخصات حقیقی عوامل تمرین معرفی کردند (1،4).
IL-6 در پاسخ به تمرینات طولانی مدت به طور آشکاری افزایش نشان داد (بیشتر از 100 برابر) (2،3،4).
افزایش کورتیزول ناشی از تمرین بوسیله IL-6 تنظیم میشود(1،2،3،4).
IL-6 ممکن است باعث لیپولیزدر بافت چربی و افزایش رونویسی ژن را در چربی زیر پوستی شکم تاثیر گذار باشد(1،4)
میزان رونویسی ژن IL-6 بوسیله تمرین افزایش آشکاری داشت .(2،4)
افزایش مزمن سطوح IL-6 میتواند تاثیرات التهاب آور و تاثیرات زیان آوری را بروی متابولیسم داشته باشد (4)
تحقیقات اثبات کردند که تمرین باعث تحریک پیوسته در گیرنده های mRNA IL-6 هم در حیوانات هم در انسانها می شود (4).
IL-6تاثیرات عمیقی بروی هیپوتالاموس و همچنین در تنظیم هورمونی ورزش و تمرین داشت (3).
مقدا ر افزایش IL-6 پلاسما به مدت ، شدت ، مقدار توده عضلانی درگیر در فعالیت و ظرفیت استقامتی بستگی دارد .(2،4)
اینترلوکین 8 (IL-8)
در سال 1998 IL-8را به عنوان فعال کننده نوتروفیل ها دانستند(2،1).
عملکرد فیزیولوژیکی درون عضلانی آن هنوز مشخص نیست (1،2).
IL-8 وابسته به گروه cxc از کموکاین ها بود.(1،2).
IL-8 را به دلیل جذب نوتروفیل ها کمو کاین نامیدند (1،2).
به عنوان یک عامل آنژیوژنیک خوانده شده شد.(1،2)
IL-8 به عنوان مایوکاین شناخته شد (1،4) و به صورت اندوکرین و پاراکرین عمل میکند (1،2).
تاثیر ورزش براینترلوکین8(IL-8)
مانند IL-6 در پاسخ به تمرین به وجود می آید . (1،2).
در تمرینات تا حد واماندگی که شامل انقباضات برونگرا بودن افزایش نشان داد (1،2).
در انقباضات درونگرا که با کار در دوچرخه ارگومتر یا پارو زدن با شدت متوسط انجام شدغلظت IL-8 پلاسما را افزایش نمیدهد (1،2).
قسمت عمده افزایش IL-8 در تمرینات با مولفه برونگرا مشاهده شد که بیشتر ممکن است ناشی از پاسخ التهابی باشد (1،2).
بیان IL-8 در انقباضات عضلانی به صورت موضعی کوتاه و زودگذر انجام میشود (1،2،4).
IL-8 آثار کموکاینی خود را از طریق CXCR1 به جا میگذارد (که خیلی کم مشاهده شده) و آثار آنژیوژنز خود را از طریق CXCR2 به جا میگذارند (1،2،4).
محمود دلفان (کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش)
سایتوکاینها عوامل محلول سیستم ایمنی هستند که از پلی پپتیدها ساخته شدهاند. دو نوع از این سایتوکاینها وتاثیرات ورزش بر آنها مورد بررسی قرار میگیرد :
1.اینترلوکین 6
2.اینترلوکین 8
اینترلوکین 6 (IL-6)
IL-6 مشتق شده از عضله میتواند به عنوان مایوکاین طبقه بندی شود .(1،2،4)
IL-6 مشتق شده از عضله اسکلتی اولین مایوکاینی بود که کشف شد.(2)
IL-6 ممکن است باعث افزایش در غلظت گلوکز پلاسما شود .(1،2،3،4)
IL-6 به عنوان فاکتور جدید در لیپولیز شناخته شد (1،2)
IL-6 باعث از بین بردن چاقی در موشهای آزمایشگاهی شد .(1)
سایتوکاینها اثرات آندوکرین و پاراکرین دارند (2،3)
ژن IL-6 در عضله بی حرکت خاموش است اما با انقباض سریعا فعال می شود .(1،2،4)
رابطه ائی بین IL-6 و AMP فعال کننده پروتئین کینازوجود دارد که با فعال شدن AMPK اکسیداسیون چربیها را تحریک میکند و باعث افزایش مصرف گلوکز می شود (1،2،4).
IL-6 به عنوان سنسور انرژی است. (1،4)
IL-6 در همئوستاز گلوکز در هنگام تمرین نقش دارد (3)
تولید IL-6 بوسیله فراهمی کربوهیدرات ها در عضله اسکلتی تنظیم می شود(1،2،3،4) .
IL-6 برداشت گلوکز ناشی از انسولین و افزایش GLUT4 را باعث میشود (1،2،4).
آثار متابولیکی IL6 بر گلوکز و لیپولیز و اکسیداسیون چربی ها و آثار IL6 بر سایر سایتوکاینها
تاثیر ورزش بر اینترلوکین 6
در پاسخ به تمرینات شدید سایتوکاینها و واکنش های هورمونی به طور عمده در متابولیسم و دسترسی به انرژی در مکانیزم های پیرامونی سلول شرکت دارند(3)
تمرینات باعث بالا رفتن IL-6 پلاسما میشود .(1،2،3،4)
IL-6 در پاسخ به تمرین بالا می رود و باعث بالا رفتن IL-10 وIL- 1ra (1،2،4)وباعث می شود که کورتیزول نیزبالا رود و همچنین باعث توقف در تولید TNF-αمیشود(1،2)
TNF-αدر انسان باعث بوجود آمدن مقاومت انسولین میشود (1،2).
IL-6 مشتق شده از عضله را به عنوان مشخصات حقیقی عوامل تمرین معرفی کردند (1،4).
IL-6 در پاسخ به تمرینات طولانی مدت به طور آشکاری افزایش نشان داد (بیشتر از 100 برابر) (2،3،4).
افزایش کورتیزول ناشی از تمرین بوسیله IL-6 تنظیم میشود(1،2،3،4).
IL-6 ممکن است باعث لیپولیزدر بافت چربی و افزایش رونویسی ژن را در چربی زیر پوستی شکم تاثیر گذار باشد(1،4)
میزان رونویسی ژن IL-6 بوسیله تمرین افزایش آشکاری داشت .(2،4)
افزایش مزمن سطوح IL-6 میتواند تاثیرات التهاب آور و تاثیرات زیان آوری را بروی متابولیسم داشته باشد (4)
تحقیقات اثبات کردند که تمرین باعث تحریک پیوسته در گیرنده های mRNA IL-6 هم در حیوانات هم در انسانها می شود (4).
IL-6تاثیرات عمیقی بروی هیپوتالاموس و همچنین در تنظیم هورمونی ورزش و تمرین داشت (3).
مقدا ر افزایش IL-6 پلاسما به مدت ، شدت ، مقدار توده عضلانی درگیر در فعالیت و ظرفیت استقامتی بستگی دارد .(2،4)
اینترلوکین 8 (IL-8)
در سال 1998 IL-8را به عنوان فعال کننده نوتروفیل ها دانستند(2،1).
عملکرد فیزیولوژیکی درون عضلانی آن هنوز مشخص نیست (1،2).
IL-8 وابسته به گروه cxc از کموکاین ها بود.(1،2).
IL-8 را به دلیل جذب نوتروفیل ها کمو کاین نامیدند (1،2).
به عنوان یک عامل آنژیوژنیک خوانده شده شد.(1،2)
IL-8 به عنوان مایوکاین شناخته شد (1،4) و به صورت اندوکرین و پاراکرین عمل میکند (1،2).
تاثیر ورزش براینترلوکین8(IL-8)
مانند IL-6 در پاسخ به تمرین به وجود می آید . (1،2).
در تمرینات تا حد واماندگی که شامل انقباضات برونگرا بودن افزایش نشان داد (1،2).
در انقباضات درونگرا که با کار در دوچرخه ارگومتر یا پارو زدن با شدت متوسط انجام شدغلظت IL-8 پلاسما را افزایش نمیدهد (1،2).
قسمت عمده افزایش IL-8 در تمرینات با مولفه برونگرا مشاهده شد که بیشتر ممکن است ناشی از پاسخ التهابی باشد (1،2).
بیان IL-8 در انقباضات عضلانی به صورت موضعی کوتاه و زودگذر انجام میشود (1،2،4).
IL-8 آثار کموکاینی خود را از طریق CXCR1 به جا میگذارد (که خیلی کم مشاهده شده) و آثار آنژیوژنز خود را از طریق CXCR2 به جا میگذارند (1،2،4).
محمود دلفان (کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش)