alamatesoall
06-27-2011, 06:46 PM
دیر شکوفایی زبان (http://excch.blogfa.com/post-83.aspx)
دير صحبت كردن كودك در سن ۱۸ تا ۳۰ ماهگي، مي تواند مشكلات زيادي را به دنبال داشته باشد. به طور كلي عقيده بر اين است كه درك زبان هميشه جلوتر از بيان و كاربرد آن است. برخي مطالعات راجع به كودكاني كه در اين محدوده سني دير صحبت مي كنند، نشان مي دهند كه درك زباني كودكاني كه دچار دير شكوفايي زبان هستند، متناسب با سن آنهاست و در اين مورد اختلافي ندارند. يعني فقط در بيان آنچه در ذهنشان مي گذرد، مشكل دارند. اما كودكاني كه دچار اختلال زبان هستند، هم درك و هم بيانشان از سن آنها عقب تر است. استفاده از ژست ها: در مطالعه اي مشخص شده است كه تعداد ژست هايي كه كودكان دچار دير شكوفايي زبان استفاده مي كنند، مي تواند نشانگر توانايي هاي زباني بعدي آنها باشد. كودكاني كه از تعداد بيشتري ژست براي اهداف ارتباطي مختلف استفاده مي كنند، احتمال بيشتري دارد كه زودتر به همسالانشان برسند.
سن تشخيص: مشخص شده كه هر چه سن تشخيص دير شكوفايي زبان ديرتر باشد، نتايج مثبت در پيشرفت كودك كمتر است. هر قدر زودتر معلوم شود كه كودك در بيان زبان مشكل دارد و زودتر به فكر چاره بيافتيم، كودك مي تواند زودتر به همسالان خودش برسد. همچنين اگر كودكي در آن سني كه زبان و گفتار ساير كودكان سريع رشد مي كنند، رشد آرامي داشته باشد(مثل ۲ تا ۳ سالگي)، در اين زمينه عقب تر مي افتد.
پيشرفت در رشد زبان: هر چند ممكن است رشد زبان در كودكي آرام باشد اما بايد در هر ماه، در توانايي زباني او تغييرات واضحي ايجاد شود. مثلاً كلمات جديدي را بفهمد يا بگويد. يا اينكه از همان كلمات قبلي براي رسيدن به اهداف جديد و متفاوتي استفاده كند. همچنين ممكن است كلمات را در جمله هاي طولاني تري به كار ببرد.
والدين بايد چه كاري انجام دهند؟
والدين نبايد به پيش بيني هاي ديگران اعتماد كنند و يا اين طور تصور كنند كه كودكشان شبيه كودك دوستشان است و سرانجام به رشد طبيعي زبان مي رسد. اگر والدين در مورد رشد زبان و گفتار كودكشان نگرانند، بايد به يك آسيب شناس گفتار و زبان مراجعه كنند تا يك ارزيابي كامل و تخصصي از كودكشان انجام دهد.
دير صحبت كردن كودك در سن ۱۸ تا ۳۰ ماهگي، مي تواند مشكلات زيادي را به دنبال داشته باشد. به طور كلي عقيده بر اين است كه درك زبان هميشه جلوتر از بيان و كاربرد آن است. برخي مطالعات راجع به كودكاني كه در اين محدوده سني دير صحبت مي كنند، نشان مي دهند كه درك زباني كودكاني كه دچار دير شكوفايي زبان هستند، متناسب با سن آنهاست و در اين مورد اختلافي ندارند. يعني فقط در بيان آنچه در ذهنشان مي گذرد، مشكل دارند. اما كودكاني كه دچار اختلال زبان هستند، هم درك و هم بيانشان از سن آنها عقب تر است. استفاده از ژست ها: در مطالعه اي مشخص شده است كه تعداد ژست هايي كه كودكان دچار دير شكوفايي زبان استفاده مي كنند، مي تواند نشانگر توانايي هاي زباني بعدي آنها باشد. كودكاني كه از تعداد بيشتري ژست براي اهداف ارتباطي مختلف استفاده مي كنند، احتمال بيشتري دارد كه زودتر به همسالانشان برسند.
سن تشخيص: مشخص شده كه هر چه سن تشخيص دير شكوفايي زبان ديرتر باشد، نتايج مثبت در پيشرفت كودك كمتر است. هر قدر زودتر معلوم شود كه كودك در بيان زبان مشكل دارد و زودتر به فكر چاره بيافتيم، كودك مي تواند زودتر به همسالان خودش برسد. همچنين اگر كودكي در آن سني كه زبان و گفتار ساير كودكان سريع رشد مي كنند، رشد آرامي داشته باشد(مثل ۲ تا ۳ سالگي)، در اين زمينه عقب تر مي افتد.
پيشرفت در رشد زبان: هر چند ممكن است رشد زبان در كودكي آرام باشد اما بايد در هر ماه، در توانايي زباني او تغييرات واضحي ايجاد شود. مثلاً كلمات جديدي را بفهمد يا بگويد. يا اينكه از همان كلمات قبلي براي رسيدن به اهداف جديد و متفاوتي استفاده كند. همچنين ممكن است كلمات را در جمله هاي طولاني تري به كار ببرد.
والدين بايد چه كاري انجام دهند؟
والدين نبايد به پيش بيني هاي ديگران اعتماد كنند و يا اين طور تصور كنند كه كودكشان شبيه كودك دوستشان است و سرانجام به رشد طبيعي زبان مي رسد. اگر والدين در مورد رشد زبان و گفتار كودكشان نگرانند، بايد به يك آسيب شناس گفتار و زبان مراجعه كنند تا يك ارزيابي كامل و تخصصي از كودكشان انجام دهد.