saeidking
05-27-2011, 03:47 PM
انفجار مهیب یک ستاره بسیار عظیم در نزدیکی لبه کیهان قابل رؤیت ممکن است دورترین شیء واحدی باشد که تاکنون توسط یک تلسکوپ مشاهده شده است.
به گزارش بی بی سی دانشمندان معتقدند که این انفجار که توسط رصدخانه فضایی سوئیفت ناسا ردیابی شده است فقط 520 میلیون سال پس از انفجار بزرگ روی داد.
این بدان معنی است که رسیدن نور آن به زمین 13.14 میلیارد سال نوری طول کشیده است.
جزئیات این اکتشاف به زودی در نشریه "استروفیزیکال" منتشر خواهد شد.
منجمان این رویداد را که در آوریل سال 2009 توسط سوئیفت ضبط شد "جی آر بی 090429بی" نامگذاری کرده اند.
"جی آر بی" مخفف "انفجار اشعه گاما" (Gama-Ray burst) است - پالسی ناگهانی از نور بسیار پرانرژی که در آسمان ظاهر می شود.
این انفجارها معمولا به حوادث بسیار خشن مانند فروپاشی ستارگان عظیم در پایان عمرشان مربوط است.
دکتر آنتونیو کوچیارا از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی گفت: "این یک ستاره عظیم بوده است، احتمالا با جرمی 30 برابر خورشید."
او به بی بی سی گفت: "ما اطلاعات کافی نداریم تا ادعا کنیم این یکی از ستارگان به اصطلاح 'جمعیت سه' بود، که اولین نسل ستارگان در کیهان بودند. اما مسلما در اولین مراحل تشکیل ستارگان هستیم."
سوئیفت (سریع) همانطور که از نام آن پیداست باید فوران اشعه گاما را به سرعت ضبط کند زیرا فقط برای چند دقیقه روی می دهد.
خوشبختانه تشعشعات بعدی این رویداد در طول موج های دیگر گاه برای چند روز ادامه می یابد که امکان رصد آن توسط سایر تلسکوپ ها برای تعیین فاصله آن را می دهد.
دانشمندان بسیار مشتاق هستند این فاصله های دور را کاوش کنند زیرا اطلاعات زیادی در مورد تکامل کیهان به آنها می دهد و اینکه چرا کیهان اینگونه که الان هست به نظر می رسد.
آنها به خصوص مایل به ردیابی اولین جمعیت های ستارگان هستند. این ستارگان عظیم آبی رنگ از گازهای سرد خنثی که در جوانی کیهان فراوان بود متولد شدند.
این ستارگان بسیار درخشان اما کم دوام بودند که به پیدایش اولین عناصر سنگین منجر شدند.
نور شدید فرابنفش آنها باعث "سرخ شدن" گاز خنثی اطرافشان می شد - و جدایی الکترون ها از اتم ها - که حاصل آن تولید پلازمایی متراکم میان کهکشان ها بود که هنوز آن را در فاصله میان ستارگان نزدیک ردیابی می کنیم.
به این ترتیب "جی آر بی 090429بی" نه فقط به عنوان رکورد دار بلکه به خاطر آنکه در این دوره زمانی قرار دارد علاقه شدید منجمان را جلب کرده است.
به گزارش بی بی سی دانشمندان معتقدند که این انفجار که توسط رصدخانه فضایی سوئیفت ناسا ردیابی شده است فقط 520 میلیون سال پس از انفجار بزرگ روی داد.
این بدان معنی است که رسیدن نور آن به زمین 13.14 میلیارد سال نوری طول کشیده است.
جزئیات این اکتشاف به زودی در نشریه "استروفیزیکال" منتشر خواهد شد.
منجمان این رویداد را که در آوریل سال 2009 توسط سوئیفت ضبط شد "جی آر بی 090429بی" نامگذاری کرده اند.
"جی آر بی" مخفف "انفجار اشعه گاما" (Gama-Ray burst) است - پالسی ناگهانی از نور بسیار پرانرژی که در آسمان ظاهر می شود.
این انفجارها معمولا به حوادث بسیار خشن مانند فروپاشی ستارگان عظیم در پایان عمرشان مربوط است.
دکتر آنتونیو کوچیارا از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی گفت: "این یک ستاره عظیم بوده است، احتمالا با جرمی 30 برابر خورشید."
او به بی بی سی گفت: "ما اطلاعات کافی نداریم تا ادعا کنیم این یکی از ستارگان به اصطلاح 'جمعیت سه' بود، که اولین نسل ستارگان در کیهان بودند. اما مسلما در اولین مراحل تشکیل ستارگان هستیم."
سوئیفت (سریع) همانطور که از نام آن پیداست باید فوران اشعه گاما را به سرعت ضبط کند زیرا فقط برای چند دقیقه روی می دهد.
خوشبختانه تشعشعات بعدی این رویداد در طول موج های دیگر گاه برای چند روز ادامه می یابد که امکان رصد آن توسط سایر تلسکوپ ها برای تعیین فاصله آن را می دهد.
دانشمندان بسیار مشتاق هستند این فاصله های دور را کاوش کنند زیرا اطلاعات زیادی در مورد تکامل کیهان به آنها می دهد و اینکه چرا کیهان اینگونه که الان هست به نظر می رسد.
آنها به خصوص مایل به ردیابی اولین جمعیت های ستارگان هستند. این ستارگان عظیم آبی رنگ از گازهای سرد خنثی که در جوانی کیهان فراوان بود متولد شدند.
این ستارگان بسیار درخشان اما کم دوام بودند که به پیدایش اولین عناصر سنگین منجر شدند.
نور شدید فرابنفش آنها باعث "سرخ شدن" گاز خنثی اطرافشان می شد - و جدایی الکترون ها از اتم ها - که حاصل آن تولید پلازمایی متراکم میان کهکشان ها بود که هنوز آن را در فاصله میان ستارگان نزدیک ردیابی می کنیم.
به این ترتیب "جی آر بی 090429بی" نه فقط به عنوان رکورد دار بلکه به خاطر آنکه در این دوره زمانی قرار دارد علاقه شدید منجمان را جلب کرده است.