بیوگرافی مرتضى سپهوند بوكسور نوازنده كشورمان

[O M I D]

۲۸ سال پیش آخرین پسر خانواده سپه وند به دنیا آمد. ششمین پسر هم كم كم قد كشید و بزرگ شد. او هم مثل بقیه پسران و دختران ورزش را فراموش نكرد. اول هم از فوتبال شروع كرد و بعد هم دو و میدانى اما هیچكدام از این دو رشته او را مجذوب خود نكرد. حتى كوهنوردى، تیراندازى و جودو هم كه به بقیه برادرانش اهل آن بودند. براى او اما بوكس چیز دیگرى بود. مثل رحیم. هر وقت كه رینگ بوكس را مى دید چشمانش برق مى زد. به همین خاطر دیگر نتوانست و شروع كرد. 12 ساله بود در بوكس زیر نظر مرحوم ایرج ملك حسین پور استارت زد. البته با برادرش نیز كار مى كرد. تا اینكه به اینجا رسید اما سپه وند قبل از اینكه عضو خانواده ورزش باشد. در یك خانواده نوازنده به دنیا آمده است. خانواده اى كه همه فرزندانش در آن ساز مى زنند. صداى كمانچه، عود، سنتور، دف، تنبگ، تار و تنبور گوش هر اهل دلى را نوازش مى دهد. البته از بین همه برادرانش تنها یك نفر اهل ورزش نیست. با این حال مادر مخالف سرسخت ورزش مورد علاقه اش است. خودش مى گوید: تنها كسى كه مخالف ورزش حرفه اى ما است مادرم است. به خاطر اینكه همیشه نگران مصدومیت ما است. نگاه ویژه سپهوند، بوكسورى امیدوار مرتضى سپه وند بوكسور وزن ۶۴ كیلوى ایران بعد از دو دوره حسرت خوردن، بالاخره خودش المپیكى شد. او كه در المپیك هاى ۲۰۰۰ سیدنى و ۲۰۰۴ آتن حریف تمرینى المپیكى ها بود در سومین حضورش در اردوى المپیكى ها، یكى از سه ورزشكار ایرانى است كه باید در پكن روى رینگ برود. سپه وند كه خیلى ها پكن را اولین و آخرین المپیك او مى دانند آن هم به خاطر شرایط زندگى و سنى اش، از حالا یكى از سه مدال را براى او كنار گذاشته اند چرا كه معتقدند این شرایط انگیزه او را بالا برده تا حدى كه مدال المپیك او دور از دسترس نیست. از طرفى رییس فدراسیون معتقد است او با مدالى كه مى گیرد شرایط زندگى اش هم تغییر مى كند. احدى مربى اختصاصى اش اطمینان دارد جسارت، خونسردى و سرعت اش در المپیك به او كمك مى كند تا مقابل حریفانش كم نیاورد اگرچه بوكسور ۶۴ كیلویى ایران تا به حال مدال جهانى ندارد اما وقتى جسارت وخونسردى به تكنیك هاى او اضافه مى شود آن وقت با بوكسورهاى مطرح دنیا برابرى مى كند. اگر لطف خدا شامل حال او شود و چاشنى شانس و قرعه نیز به آن اضافه شود آن وقت شاید بوكس ایران نیز بى نصیب از مدال نماند. كسب سهمیه شیكاگو شهر آرزوهاى سپهوند ۴ سال پیش وقتى به المپیك نرفت همان موقع با خودش عهد كرد تا در المپیك بعدى باشد. در المپیك ۲۰۰۸ پكن. او مى خواست حداقل یك بار مبارزه روى رینگ المپیك را تجربه كند و كرد. به همین خاطر همه تمریناتش را براى گرفتن سهمیه متمركز كرد. براى مرتضى سپهوند بوكسور وزن ۶۴ كیلوگرم شیكاگو شهر آرزوها بود. او كه براى اولین بار همراه تیم ملى پا به مسابقه هاى جهانى مى گذاشت در رقابت با حریفان هموزنش كار را یكسره كرد با سهمیه اى كه گرفت. در وزن او ۶۴ بوكسور در این رقابت ها حاضر شده بودند. او نفر پنجم شد. در حالى كه ۸ نفر اول المپیكى مى شدند. سپهوند در بازى اول با بوكسور مقدونیه روبه رو شد و برد تا در مسابقه دوم مقابل حریف اوكراینى اش قرار بگیرد اما او نیز مقابلش تاب نیاورد و باخت تا در شب سوم مسابقه با بوكسور رومانیایى مبارزه كند. حریف رومانیایى نیز به مرتضى باخت اما چهارمین حریف سپهوند، بوكسور قزاقستانى بود همان قهرمان جهان، مرتضى به او باخت اما سهمیه را هم گرفت. اولین سهمیه بوكس ایران براى المپیك پكن. برنامه مسابقات یكشنبه: 20/۵/۸۷ ساعت ۱۵:15-13:30 ساعت ۲۰:30-19:00 دور مقدماتى پنج شنبه ۲۴/۵/۸۷ ساعت ۲۱:00-19:00 یكشنبه ۲۵/۵/۸۷ ساعت ۲۰:00-19:00 ساعت ۲۲:00-21:00 دور یك چهارم نهایى جمعه ۱/۶/۸۷ ۱۵:00 -14:30 رده بندى شنبه ۲/۶/۸۷ ساعت ۲۰:40-20:10 دیدار فینال