Borna66
05-02-2009, 02:14 PM
چکيده: هدف از تحقيق حاضر، شناخت سبک رهيري پيامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) براساس آثار شهيد مطهري مي باشد. تحقيق سعي در پاسخگويي به اين سوالات دارد که آيا رهبران اسلامي داراي سبک رهبري واحد بودند که صرف نظر از شرايط آن اعمال مي نمودند؟ و آيا برحسب ماهعيت موضوع مورد نظر، سبک رهبري رهبران اسلامي متفاوت بوده است ؟ بر اساس سوالات فوق دوفرضيه ارائه و بررسي مي شود که عبارتند از: ?) رهبران اسلامي - پيبامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار ع- دربرخورد با دودسته مسائل اصولي و مسائل شخصي، داراي دوسبک متفاوت رهبري بودند. ?) سبک رهبري رهبران اسلامي صلابت و قاطعيت در مسائل اصولي و نرمش و انعطاف در مسائل شخصي بوده است.
تحقيق حاضر بااستفاده از روش کتابخانه اي و تحليل محتوا انجام شده و مطالب آن در پنج فصل به شرح ذيل تنظيم شده است: فصول اول و دوم، به ترتيب اختصاص به طرح و ادبيات تحقيق دارند. در فصل سوم باعنوان " روش شناسي تحقيق" ، چگونگي بکارگيري تکنيک تحليل محتوا، تعيين مقوله ها و طبقه بندي مضمونهاي اصلي متن در مقوله هاي مربوطه، اعتبار و راستي مقوله ها مورد بررسي قرار مي گيرد. درفصل چهارم، نحوه گردآوري اطلاعات بيان شده و به منظور بررسي فرضيات تحقيق، مجموع کلا مضامين استخراج شده و بااستفاده از جداول مروبطه، مورد تجزيه و حليل قرار مي گيرند.بالاخره در فصل پنجم، نتيجه گيري و پيشنهادهاي تحقيق بيان مي شود. نتايج حاصل از تحقيق حاکي از تائيد هردوفرضيه تحقيق است. بنابراين ، رهبران اسلام- پيامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع)- دربرخورد با دودسته " مسائل اصولي " و " مسائل شخصي" داراي دوسبک متفاوت رهبري بوده اند. سبک رهبري رهبران اسلامي" صلابت و قاطعيت در مسائل اصولي و نرمش و انعطاف در مسائل شخصي"مي باشد، به عبارت ديگر، آنها درقبال مسائلي که مربوط به حق الله و حق الناس مي باشد، صلابت و قاطعيت داشته و اجازه نمي دادند به هيچکدام از آنها خدشه اي وارد بشود. زيرا اين مسائل براي آنها اصالت داشته و از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است. اما در قبال مسائلي که مربوط به شخص خودشان مي شد، نرمش و انعطاف داشته اند، يعني درراه تحقق اهداف و انجام رسالت الهي خود، زيانهاي مادي و غير مادي را به جان خريده و از منافع مادي مربوط به خود ، چشم مي پوشيدند. در پايان تحقيق، پيشنهادهايي به ساير محققان و پژوهشگران و همچنين رهبران جوامع اسلامي ارائه شده است.
تحقيق حاضر بااستفاده از روش کتابخانه اي و تحليل محتوا انجام شده و مطالب آن در پنج فصل به شرح ذيل تنظيم شده است: فصول اول و دوم، به ترتيب اختصاص به طرح و ادبيات تحقيق دارند. در فصل سوم باعنوان " روش شناسي تحقيق" ، چگونگي بکارگيري تکنيک تحليل محتوا، تعيين مقوله ها و طبقه بندي مضمونهاي اصلي متن در مقوله هاي مربوطه، اعتبار و راستي مقوله ها مورد بررسي قرار مي گيرد. درفصل چهارم، نحوه گردآوري اطلاعات بيان شده و به منظور بررسي فرضيات تحقيق، مجموع کلا مضامين استخراج شده و بااستفاده از جداول مروبطه، مورد تجزيه و حليل قرار مي گيرند.بالاخره در فصل پنجم، نتيجه گيري و پيشنهادهاي تحقيق بيان مي شود. نتايج حاصل از تحقيق حاکي از تائيد هردوفرضيه تحقيق است. بنابراين ، رهبران اسلام- پيامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع)- دربرخورد با دودسته " مسائل اصولي " و " مسائل شخصي" داراي دوسبک متفاوت رهبري بوده اند. سبک رهبري رهبران اسلامي" صلابت و قاطعيت در مسائل اصولي و نرمش و انعطاف در مسائل شخصي"مي باشد، به عبارت ديگر، آنها درقبال مسائلي که مربوط به حق الله و حق الناس مي باشد، صلابت و قاطعيت داشته و اجازه نمي دادند به هيچکدام از آنها خدشه اي وارد بشود. زيرا اين مسائل براي آنها اصالت داشته و از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است. اما در قبال مسائلي که مربوط به شخص خودشان مي شد، نرمش و انعطاف داشته اند، يعني درراه تحقق اهداف و انجام رسالت الهي خود، زيانهاي مادي و غير مادي را به جان خريده و از منافع مادي مربوط به خود ، چشم مي پوشيدند. در پايان تحقيق، پيشنهادهايي به ساير محققان و پژوهشگران و همچنين رهبران جوامع اسلامي ارائه شده است.