alamatesoall
03-17-2011, 10:04 PM
حسادت هرگز :
كدام گل را ديده اي كه با چشم حسادت به ديگر گل ها نگاه كند. كدا م درخت را ديده اي كه باچشم حسرت به درخت ديگر نگاه كند. كدام كوه در برابر كوه ديگر احساس حقارت كرده و كدام رودخانه با ديدن رودخانه اي بزرگتر غمگين شده و از جريان باز ايستاده؟ به طبيعت خوب نگاه كن هيچ گياهي را پيدا نمي كني كه شبيه ديگري باشد و در عين حال هيچ گياهي را پيدا نمي كني كه دلش بخواهد جاي ديگري باشد.
اما ما انسانها چه؟ دائم با چشمان خود در حال ديدن ديگران هستيم و از اين كار هدفي نداريم جز اين كه معياري براي سنجش خود داشته باشيم. و عجبا كه اكثر اين سنجش ها معطوف به ظاهر است. چرا فكر مي كني زشت هستي و معيارت براي زيبايي چيست؟ حالا چشمانت را آهسته ببند مي خواهم تو را با خود به يك مديتيشن دعوت كنم:
فرض كن تو قدرت آن را پيدا كرده اي كه همة آدم ها را از بالا ببيني. تو مشغول پرواز در آسمان هستي هيچ كس تو را نمي بيند. قرار است دنياي واقعي را ببيني. اين فرصت خيالي را داري كه همه آدم ها، زن ها و مردها و بچه ها را در يك لباس يك شكل و يك رنگ ببيني. آنها همگي مدل موهايشان شبيه هم است و هيچ وسيلة تزييني و آرايشي را به كار نبرده اند. به هر شهر و دياري كه سر مي زني همه يك شكل اند. حتي خود تو هم مثل آنها لباس پوشيده اي و مدل موهايت مثل آنهاست. حتي آدم هايي كه زيباترين تصوير را در ذهن تو ساخته اند و در مقايسة با آنها احساس مي كني كه زشت هستي. آنها بدون آرايش و بدون لباس هاي رنگارنگ وسايل تزييني خيلي ساده به نظر مي آيند نه؟ چه ويژگي در آنها مي بيني كه در خودت نمي بيني؟
وقتي از لباس و وسايل تزييني و آرايش آدم ها بگذري و خودشان را ببيني با بدن هاي چاق، لاغر، كوتاه يا بلندي روبه رو مي شوي كه چندان تفاوتي با هم ندارند و استثناء در ميانشان خيلي كم است. حالا كه شبيه اكثر آدم هاي روي كرة زمين هستي باز هم احساس زشتي مي كني؟
اما همين آدم هاي يك شكل هر كدام رابطه اي ويژه با خد دارند و هيچ كدام شان شبيه آن ديگري نيست. روح خدايي در وجود همة انسانها وجود دارد بنابراين هيچ انساني نمي تواند زشت باشد چرا كه خدا زيباست. اگر ظاهر همة انسانها را كنار بزني به روح مشتركي مي رسي كه از خدا به آنها رسيده. تو قبل از به دنيا آمدن به خدا قول دادي كه كاري را به انجام برساني كاري كه در اين دنيا بر دوشت گذاشته شده بود و خدا خواست كه از طريق تو آن كار انجام شود. اگر فراموش كرده اي صبر داشته باش ما با كمك هم آن را يادت مي آوريم.
كدام گل را ديده اي كه با چشم حسادت به ديگر گل ها نگاه كند. كدا م درخت را ديده اي كه باچشم حسرت به درخت ديگر نگاه كند. كدام كوه در برابر كوه ديگر احساس حقارت كرده و كدام رودخانه با ديدن رودخانه اي بزرگتر غمگين شده و از جريان باز ايستاده؟ به طبيعت خوب نگاه كن هيچ گياهي را پيدا نمي كني كه شبيه ديگري باشد و در عين حال هيچ گياهي را پيدا نمي كني كه دلش بخواهد جاي ديگري باشد.
اما ما انسانها چه؟ دائم با چشمان خود در حال ديدن ديگران هستيم و از اين كار هدفي نداريم جز اين كه معياري براي سنجش خود داشته باشيم. و عجبا كه اكثر اين سنجش ها معطوف به ظاهر است. چرا فكر مي كني زشت هستي و معيارت براي زيبايي چيست؟ حالا چشمانت را آهسته ببند مي خواهم تو را با خود به يك مديتيشن دعوت كنم:
فرض كن تو قدرت آن را پيدا كرده اي كه همة آدم ها را از بالا ببيني. تو مشغول پرواز در آسمان هستي هيچ كس تو را نمي بيند. قرار است دنياي واقعي را ببيني. اين فرصت خيالي را داري كه همه آدم ها، زن ها و مردها و بچه ها را در يك لباس يك شكل و يك رنگ ببيني. آنها همگي مدل موهايشان شبيه هم است و هيچ وسيلة تزييني و آرايشي را به كار نبرده اند. به هر شهر و دياري كه سر مي زني همه يك شكل اند. حتي خود تو هم مثل آنها لباس پوشيده اي و مدل موهايت مثل آنهاست. حتي آدم هايي كه زيباترين تصوير را در ذهن تو ساخته اند و در مقايسة با آنها احساس مي كني كه زشت هستي. آنها بدون آرايش و بدون لباس هاي رنگارنگ وسايل تزييني خيلي ساده به نظر مي آيند نه؟ چه ويژگي در آنها مي بيني كه در خودت نمي بيني؟
وقتي از لباس و وسايل تزييني و آرايش آدم ها بگذري و خودشان را ببيني با بدن هاي چاق، لاغر، كوتاه يا بلندي روبه رو مي شوي كه چندان تفاوتي با هم ندارند و استثناء در ميانشان خيلي كم است. حالا كه شبيه اكثر آدم هاي روي كرة زمين هستي باز هم احساس زشتي مي كني؟
اما همين آدم هاي يك شكل هر كدام رابطه اي ويژه با خد دارند و هيچ كدام شان شبيه آن ديگري نيست. روح خدايي در وجود همة انسانها وجود دارد بنابراين هيچ انساني نمي تواند زشت باشد چرا كه خدا زيباست. اگر ظاهر همة انسانها را كنار بزني به روح مشتركي مي رسي كه از خدا به آنها رسيده. تو قبل از به دنيا آمدن به خدا قول دادي كه كاري را به انجام برساني كاري كه در اين دنيا بر دوشت گذاشته شده بود و خدا خواست كه از طريق تو آن كار انجام شود. اگر فراموش كرده اي صبر داشته باش ما با كمك هم آن را يادت مي آوريم.