Lorenzo
12-12-2010, 05:42 AM
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
بر ماست که با شناخت تاریخچه موسیقی ایرانی سعی بر احیاء موسیقی ایرانی داشته باشیم تا اینکه با مشکلی که ناشی از عدم شناخت موسیقی ایرانی است مقابله کنیم و کورکورانه ...
در این سری مقالات هدف ما این است که تاریخچه موسیقی ایرانی را با نگاهی تاریخی از ابتدا تا کنون مورد بررسی قرار دهیم .تاریخ موسیقی در ایران تاریخ پر فراز ونشیبی است و شاید بیشتر از سایر هنرها مورد بی مهری قرار گرفته است . بررسی تاریخی این هنر به ما نشان می دهد که ایران جزئ تمدن های اولیه است که به موسیقی توجه نشان داده است . علم موسیقی توسط دانشمندان یرانی بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است اما بدلیل عوامل اعتقادی موسیقی به هنری منزوی تبدیل شده است . بر ماست که با شناخت تاریخچه موسیقی ایرانی سعی بر احیاء موسیقی ایرانی داشته باشیم تا اینکه با مشکلی که ناشی از عدم شناخت موسیقی ایرانی است مقابله کنیم و کورکورانه رو به موسیقی غربی نیاوریم ، زیرا موسیقی غربی با تمدن وکهن الگو های ایرانی فاصله زیادی دارد.
آنچه در این سری مقالات خواهید خواند شامل:
1-جایگاه اجرای موسیقی در فرهنگ ایرانی
2-سلسله مراتب سنتی واقعی بودن وارزش موسیقی
3-موسیقی كلاسیك ایرانی
4-موسیقی فارسی بعد از موسیقی كلاسیك
5-موسیقی همنوایی فارسی
6-موسیقی محلی
. كردی
.خراسانی
.تركمنی
.مازندرانی
7-موسیقی پاپ
8-موسیقی راك ومتال ایرانی
9-موسیقی هیپ وهاپ ایرانی
10-موسیقی الكترونیك
11-موسیق كودكانه ایرانی
12-موسیقی ایرانی در كشورهای دیگر
13-آهنگها
14-شناخت بین المللی از موسیقی ایرانی
مجسمه ای در حال نواختن ساز كشف شده در مناطق حفاری شده "سوسا" در 3 هزارسال قبل از میلاد مسیح موزه ملی ایرانhttp://pnu-club.com/imported/mising.jpg
موسیقی ایران قدمت هزار ساله ای دارد كه تاریخ آن به عصر حجر برمی گردد .
با توجه به شواهد باستان شناسی در ایلام یكی از اولین تمدن های دنیا تمدنی درجنوب غربی ایران بوده است.
بین علم موسیقی و موسیقی شناسی نیاز است تمایز قائل شویم . علی رغم اینكه موسیقی شناسی به عنوان یكی از شاخه های علم ریاضیات در ایران همواره مورد توجه زیادی بوده است.ولی در مقابل با نواختن موسیقی(طرب .نواخته.تصنیف.ترانه یا بیشتر موزیكهای اخیر) مخالفت شده است.
همواره اجرای موسیقی با تعلیمات روحانیون مذهبی و در زمان احیای دینی با كل جامعه در تعارض بوده است و ارتباط سخت وزننده با آنها داشته است .
1.جایگاه اجرای موسیقی درفرهنگ ایرانی:
ممكن است درمحتوای آنچه كه داریوش شایان از آن به عنوان روان پریشی فرهنگی نامبرده است نگرش دو سویه فرهنگ ایرانی به موسیقی را ناشی شود
طبیعت متضاد موجود در دو سر منشاء فرهنگ ایرانی .ایران باستان و ایران بعد از اسلام.
در ایران باستان موسیقی دانها از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار بودند
ما می دانیم كه هخامنشیان وایلامی ها از موسیقی دانها استفاده می كردند.
اما نمی دانیم آن موسیقی به چه صورتی بوده است.
در طول دوره اشكانیان نغمه سرایان به عنوان بازیگر شناخته می شدند.
با توجه به نظریه های مختلف دانشگاهی شاید اولین شعرای دری در غرب ایران مانند رودكی در حقیقیت بازیگر بودند.
زمانیكه ساسانیان به قدرت رسیدند موسیقی دانان ازجایگاه رفیعی برخوردار بودند.در میان شمار زیادی شاغلین درهنرهای زیبا نام برخی از انها در زیر آمده است .در زمان حكومت خسروپرویز رقابت شدیدی بین موسیقی دانهای برتر ان دوره همچون باربد.ساركو.رامتین ونكیسا برقرار بود.
باربد موسیقی عود و سنت موسیقیایی را كه قابل انتقال به سنت مقام وسرانجام موسیقی دستگاه بود اختراع كرد.
حتی بعد از اسلام موسیقی دانان ایرانی از صحنه كنارنرفتند :زریاب اغلب باعث ایجاد تاثیر زیاد در موسیقی اسپانیایی و اندلوسی شده است .فارابی و ابن سینا نه تنها تئورسین در علم موسیقی هستند بلكه متبحر در موسیقی عود ونی نیز هستند.با این وجود اسلام قدیم واسلام جدید همیشه به موسیقی به دیده شك نگریسته است.
-سسله مراتب سنتی واقعی بودن و ارزش موسیقی:
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
موسیقی دانان در حا ل نواختن موسیقی تالاری و کلاسیک ایرانی و سنتی.
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
تصویر حکاکی شده در طاق بستان.در حالی که شاه شکار میکند زنان چنگ مینوازند.قرن ششم بعد از میلاد مسیح.
جایگاه ویژه کار موسیقی اغلب به نوع آن و ارتباط موسیقی با تئوری موسیقی بستگی دارد.موسیقی سنتی دانشگاهی ایران به طور محکم بر پایه زیبایی شناسی شنوایی است.همانطور که توسط افرادی چون فارابی و شیرازی در قرنهای اولیه اسلام عنوان شد.
همچنین این نظریه ادامه دستورهای ملودیک و خوش نوایی است که اغلب به موسیقی دانان قلمرو فرمانروایی ایران در زمان خسرو پرویز ساسانی منسوب می شود.
موسیقی دستگاهی علی رغم محبوبیت کنونی اش که همیشه پشتیبان نخبگان بوده است-موسیقی کسانی است که سهم عمده یا اثر بیشتری از ذوق و قریحه منزه و فرهنگ بالا و چنین چیزهایی در آنها دیده می شود. با این وجود اثر موسیقی دستگاهی را نمی توان نادیده گرفت. به همین دلیل به آن به عنوان منبع اصیل موسیقی نگریسته می شود که شکل های دیگر انواع موسیقی ناشی از الهامات و نظرات اجرایی و ملودی وار هستند.
انواع دیگر موسیقی های حائز اهمیت آنهایی بودند که شاید به طور صحیح مانند تئوری انتزاعی نبوده اند.اما از دیدگاه سود گرا مفید به نظر می رسیده اند.از موسیقی های متعلق به این نوع می توان موسیقی رزمی را نام برد که ریشه آن در زمان اشکانیان می باشد.(بر مبنای گفته رومیان).این شکل موسیقی تقریبا به طور کلی با شکل موسیقی اروپائیان از زمان نوین شدن نیروهای مسلح آنها جایگزین شده است.این نوع موسیقی با طبلهای بزرگ-سنج ونی نه تنها در جنگها بلکه در مناسبت های اداری و تشریفاتی نیز استفاده می شده است. نقاره خانه یا خانه طبل .عمده طرفداران این نوع موسیقی تا دوره قاجار وجود داشتند. اما در این زمان بیشتر متخصصان که در طول دوره صفوی پرورش یافته بودند ناپدید شدند. تنها اثر به جا مانده از این نوع موسیقی در ساده ترین شکل خود در موسیقی زور خانه –هنرهای رزمی باستانی ایران-وجود دارد. جایی که تمرینات پهلوانان توسط یک طبال /خواننده به نام مرشد تنظیم می شود.
موسیقی مذهبی به عنوان یک سبک موسیقی – از نظر موسیقی شناسی هم جنس با موسیقی نیست.اشتیاق شیعیان برای اجرای تعزیه شهادت امام حسین شروع آن در موسیقی رزمی ایران بوده است. به طور مشابه موسیقی صوفی با این تفاوت که یک مجموعه سنن خاص خود را داراست-از قبیل استفاده از سازهای عرفانی مثل دف و ترکیبی از اشعار مختصر اپرا در اشعار عرفانی فارسی-هنوز نزدیکترین موسیقی به موسیقی دستگاه است. با این فرق که از آزادی بیشتری در ترکیب و ساخت از لحاظ توازن آهنگ برخوردار است. البته کمی مشکل تر و پیچیده تر است.
از حفظ خوانی قرآن نیز از جانب مسلمانان به عنوان موسیقی مطرح نشده است.بلکه چیزی بالا تر از موسیقی بیان شده است . مشابها مناجات های مذهبی یا نوحه نوعی آهنگ اصلاح شده است.اما هیچگاه در مجمع های موسیقی مورد بررسی قرار نگرفته است.
بر ماست که با شناخت تاریخچه موسیقی ایرانی سعی بر احیاء موسیقی ایرانی داشته باشیم تا اینکه با مشکلی که ناشی از عدم شناخت موسیقی ایرانی است مقابله کنیم و کورکورانه ...
در این سری مقالات هدف ما این است که تاریخچه موسیقی ایرانی را با نگاهی تاریخی از ابتدا تا کنون مورد بررسی قرار دهیم .تاریخ موسیقی در ایران تاریخ پر فراز ونشیبی است و شاید بیشتر از سایر هنرها مورد بی مهری قرار گرفته است . بررسی تاریخی این هنر به ما نشان می دهد که ایران جزئ تمدن های اولیه است که به موسیقی توجه نشان داده است . علم موسیقی توسط دانشمندان یرانی بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است اما بدلیل عوامل اعتقادی موسیقی به هنری منزوی تبدیل شده است . بر ماست که با شناخت تاریخچه موسیقی ایرانی سعی بر احیاء موسیقی ایرانی داشته باشیم تا اینکه با مشکلی که ناشی از عدم شناخت موسیقی ایرانی است مقابله کنیم و کورکورانه رو به موسیقی غربی نیاوریم ، زیرا موسیقی غربی با تمدن وکهن الگو های ایرانی فاصله زیادی دارد.
آنچه در این سری مقالات خواهید خواند شامل:
1-جایگاه اجرای موسیقی در فرهنگ ایرانی
2-سلسله مراتب سنتی واقعی بودن وارزش موسیقی
3-موسیقی كلاسیك ایرانی
4-موسیقی فارسی بعد از موسیقی كلاسیك
5-موسیقی همنوایی فارسی
6-موسیقی محلی
. كردی
.خراسانی
.تركمنی
.مازندرانی
7-موسیقی پاپ
8-موسیقی راك ومتال ایرانی
9-موسیقی هیپ وهاپ ایرانی
10-موسیقی الكترونیك
11-موسیق كودكانه ایرانی
12-موسیقی ایرانی در كشورهای دیگر
13-آهنگها
14-شناخت بین المللی از موسیقی ایرانی
مجسمه ای در حال نواختن ساز كشف شده در مناطق حفاری شده "سوسا" در 3 هزارسال قبل از میلاد مسیح موزه ملی ایرانhttp://pnu-club.com/imported/mising.jpg
موسیقی ایران قدمت هزار ساله ای دارد كه تاریخ آن به عصر حجر برمی گردد .
با توجه به شواهد باستان شناسی در ایلام یكی از اولین تمدن های دنیا تمدنی درجنوب غربی ایران بوده است.
بین علم موسیقی و موسیقی شناسی نیاز است تمایز قائل شویم . علی رغم اینكه موسیقی شناسی به عنوان یكی از شاخه های علم ریاضیات در ایران همواره مورد توجه زیادی بوده است.ولی در مقابل با نواختن موسیقی(طرب .نواخته.تصنیف.ترانه یا بیشتر موزیكهای اخیر) مخالفت شده است.
همواره اجرای موسیقی با تعلیمات روحانیون مذهبی و در زمان احیای دینی با كل جامعه در تعارض بوده است و ارتباط سخت وزننده با آنها داشته است .
1.جایگاه اجرای موسیقی درفرهنگ ایرانی:
ممكن است درمحتوای آنچه كه داریوش شایان از آن به عنوان روان پریشی فرهنگی نامبرده است نگرش دو سویه فرهنگ ایرانی به موسیقی را ناشی شود
طبیعت متضاد موجود در دو سر منشاء فرهنگ ایرانی .ایران باستان و ایران بعد از اسلام.
در ایران باستان موسیقی دانها از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار بودند
ما می دانیم كه هخامنشیان وایلامی ها از موسیقی دانها استفاده می كردند.
اما نمی دانیم آن موسیقی به چه صورتی بوده است.
در طول دوره اشكانیان نغمه سرایان به عنوان بازیگر شناخته می شدند.
با توجه به نظریه های مختلف دانشگاهی شاید اولین شعرای دری در غرب ایران مانند رودكی در حقیقیت بازیگر بودند.
زمانیكه ساسانیان به قدرت رسیدند موسیقی دانان ازجایگاه رفیعی برخوردار بودند.در میان شمار زیادی شاغلین درهنرهای زیبا نام برخی از انها در زیر آمده است .در زمان حكومت خسروپرویز رقابت شدیدی بین موسیقی دانهای برتر ان دوره همچون باربد.ساركو.رامتین ونكیسا برقرار بود.
باربد موسیقی عود و سنت موسیقیایی را كه قابل انتقال به سنت مقام وسرانجام موسیقی دستگاه بود اختراع كرد.
حتی بعد از اسلام موسیقی دانان ایرانی از صحنه كنارنرفتند :زریاب اغلب باعث ایجاد تاثیر زیاد در موسیقی اسپانیایی و اندلوسی شده است .فارابی و ابن سینا نه تنها تئورسین در علم موسیقی هستند بلكه متبحر در موسیقی عود ونی نیز هستند.با این وجود اسلام قدیم واسلام جدید همیشه به موسیقی به دیده شك نگریسته است.
-سسله مراتب سنتی واقعی بودن و ارزش موسیقی:
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
موسیقی دانان در حا ل نواختن موسیقی تالاری و کلاسیک ایرانی و سنتی.
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
تصویر حکاکی شده در طاق بستان.در حالی که شاه شکار میکند زنان چنگ مینوازند.قرن ششم بعد از میلاد مسیح.
جایگاه ویژه کار موسیقی اغلب به نوع آن و ارتباط موسیقی با تئوری موسیقی بستگی دارد.موسیقی سنتی دانشگاهی ایران به طور محکم بر پایه زیبایی شناسی شنوایی است.همانطور که توسط افرادی چون فارابی و شیرازی در قرنهای اولیه اسلام عنوان شد.
همچنین این نظریه ادامه دستورهای ملودیک و خوش نوایی است که اغلب به موسیقی دانان قلمرو فرمانروایی ایران در زمان خسرو پرویز ساسانی منسوب می شود.
موسیقی دستگاهی علی رغم محبوبیت کنونی اش که همیشه پشتیبان نخبگان بوده است-موسیقی کسانی است که سهم عمده یا اثر بیشتری از ذوق و قریحه منزه و فرهنگ بالا و چنین چیزهایی در آنها دیده می شود. با این وجود اثر موسیقی دستگاهی را نمی توان نادیده گرفت. به همین دلیل به آن به عنوان منبع اصیل موسیقی نگریسته می شود که شکل های دیگر انواع موسیقی ناشی از الهامات و نظرات اجرایی و ملودی وار هستند.
انواع دیگر موسیقی های حائز اهمیت آنهایی بودند که شاید به طور صحیح مانند تئوری انتزاعی نبوده اند.اما از دیدگاه سود گرا مفید به نظر می رسیده اند.از موسیقی های متعلق به این نوع می توان موسیقی رزمی را نام برد که ریشه آن در زمان اشکانیان می باشد.(بر مبنای گفته رومیان).این شکل موسیقی تقریبا به طور کلی با شکل موسیقی اروپائیان از زمان نوین شدن نیروهای مسلح آنها جایگزین شده است.این نوع موسیقی با طبلهای بزرگ-سنج ونی نه تنها در جنگها بلکه در مناسبت های اداری و تشریفاتی نیز استفاده می شده است. نقاره خانه یا خانه طبل .عمده طرفداران این نوع موسیقی تا دوره قاجار وجود داشتند. اما در این زمان بیشتر متخصصان که در طول دوره صفوی پرورش یافته بودند ناپدید شدند. تنها اثر به جا مانده از این نوع موسیقی در ساده ترین شکل خود در موسیقی زور خانه –هنرهای رزمی باستانی ایران-وجود دارد. جایی که تمرینات پهلوانان توسط یک طبال /خواننده به نام مرشد تنظیم می شود.
موسیقی مذهبی به عنوان یک سبک موسیقی – از نظر موسیقی شناسی هم جنس با موسیقی نیست.اشتیاق شیعیان برای اجرای تعزیه شهادت امام حسین شروع آن در موسیقی رزمی ایران بوده است. به طور مشابه موسیقی صوفی با این تفاوت که یک مجموعه سنن خاص خود را داراست-از قبیل استفاده از سازهای عرفانی مثل دف و ترکیبی از اشعار مختصر اپرا در اشعار عرفانی فارسی-هنوز نزدیکترین موسیقی به موسیقی دستگاه است. با این فرق که از آزادی بیشتری در ترکیب و ساخت از لحاظ توازن آهنگ برخوردار است. البته کمی مشکل تر و پیچیده تر است.
از حفظ خوانی قرآن نیز از جانب مسلمانان به عنوان موسیقی مطرح نشده است.بلکه چیزی بالا تر از موسیقی بیان شده است . مشابها مناجات های مذهبی یا نوحه نوعی آهنگ اصلاح شده است.اما هیچگاه در مجمع های موسیقی مورد بررسی قرار نگرفته است.