rezalaghaian
11-09-2010, 05:49 PM
از زماني كه نخستين سيستم خود را تهيه كرده‌ام، نزديك به نه سال مي‌گذرد. به يادم دارم كه سيستم‌هاي پنتيوم 4 به تازگي وارد بازار شده‌بود و كمتر كسي به سراغ اين سيستم‌ها مي‌رفت، اما از آنجا كه من معمولاً در خريد كالاهاي موردنياز خود وسواس زيادي دارم به سراغ نسل چهارم خانواده پنتيوم رفتم (اين انتخاب به‌حدي مناسب بود كه سيستم مذكور هنوز باوجود خريد لپ‌تاپ و گذشت نه سال، قابليت اجراي ويندوز XP و يك ضدويروس را دارد، درنتيجه از آن به‌عنوان يك فايل‌سرور و به‌عنوان يك سيستم دائم روشن و متصل به اينترنت استفاده مي‌كنم تا دست‌کم بار كاري مربوط به دانلود نرم‌افزارها و كارهاي زمان‌گير، اما نيازمند به سيستم ضعيف را با آن انجام دهم). آن زمان نسل چهارم خانواده پنتيوم، به واسطه نوآوري‌هاي گسترده در طراحي ريزتراشه، نسبت به نسل قبل خود تحول بزرگي به شمار مي‌رفت. عمر دراز معماري مذكور به مدت چندين سال و تا زمان ظهور پردازنده‌هاي معماري Core، اين ادعا را تأييد كرد.
اما اكنون شرايط به‌گونه ديگري است. به‌عنوان مثال، وقتي صحبت از يك سيستم جديد مي‌شود، ديگر كاربران به حجم ديسك اهميت و اولويت چنداني نمي‌دهند، حتي فراتر از آن خود مسئله خريد كامپيوتر روميزي است که براي كمتر كسي جذابيت دارد و بسياري از كاربران به دنبال خريد كامپيوترهاي قابل‌حمل از نوع نوت‌بوك يا نت‌بوك هستند. به اين ترتيب، كاربراني كه به سليقه‌ها و اولويت‌هاي خود اهميت مي‌دهند، ديگر در يك بعد آن هم سرعت و قدرت پردازنده، ميزان حافظه رم، اندازه صفحه‌نمايش و حجم هاردديسك سيستم، با هم رقابت نمي‌كنند.
البته، بازار كامپيوترهاي روميزي هنوز مشتريان‌خاص خود را دارد. گروه اول مشترياني هستند که به مسئله هزينه تمام‌شده اهميت مي‌دهند. گروه دوم، مشترياني هستند كه به دنبال سخت‌افزارهاي خاصي‌اند. از جمله اين نمونه‌ها مي‌‌توان به علاقه‌مندان بازي‌هاي كامپيوتري اشاره كرد.
اين دسته از كاربران، گاهي رقمي نزديك به يک پي‌سي کامل را صرف خريد كارت يا كارت‌هاي گرافيكي و مادربردهاي خاصي مي‌كنند تا بتواند بالاترين كيفيت و هيجان را هنگام اجراي بازي‌هاي كامپيوتري در آن‌ها ايجاد كند. اين گروه البته يك اقليت به شمار مي‌روند و بيشتر آن‌ها کساني هستند که براي چندمين بار در فکر خريد سيستم هستند. اين روزها بسياري از آن‌هايي كه مي‌خواهند نخستين سيستم خود را بخرند، به سراغ دنياي كامپيوترهاي قابل‌حمل مي‌روند.
اما ببينيم بازار براي اين گروه از مشتريان چه تحفه‌اي ارائه كرده و چه كالايي مناسب چه كسي است؟
اجازه دهيد با يک مثال شروع‌کنم. مدتي قبل يک نوت‌بوک مجهز به پردازنده دوهسته‌اي Core 2 Duo و چهار گيگابايت رم خريدم. بعد از يك‌سال‌ونيم استفاده از اين سيستم بايد اعتراف كنم كه اولويت‌ها و معيارهاي درنظر گرفته‌شده حتي براي من كه از سيستم خود نه به‌عنوان يك كلاينت، بلكه به‌عنوان يك سرور استفاده مي‌كنم نيز معيار مناسبي نبودند.
به‌عنوان مثال، من به‌سادگي توانستم آخرين نسخه از پايگاه‌داده اوراكل يعني Oracle 11g Release 2 را دانلود و بدون هيچ مشكلي روي لپ‌تاپ خود نصب كنم، اما مشكل اين است كه در غياب پريز برق و سيم شارژر اگر به‌عنوان مثال، به تأليف يك مقاله، ترجمه يك متن يا مطالعه مستندات خود نياز داشته‌باشم، هميشه بايد نگران شارژ باقي مانده‌باشم.
البته، وزن لپ‌تاپ به همراه لوازم جانبي آن نيز آزاردهنده است چه رسد به آن‌هايي كه به حمل كيف‌هاي سنگين عادت ندارند، به‌ويژه خانم‌ها. در اين وضعيت نت‌بوک‌ها گزينه‌هايي منطقي محسوب مي‌شوند زيرا اگرچه ازنظر باتري برتر از همتايان خود نيستند، اما ازنظر حجم و وزن براي کاربردهاي روزمره بسيار مناسب‌تر و البته مقرون به‌صرفه‌تر هستند.
به هرحال، اگرچه گفته مي‌شود كه هر فناوري بايد براي مدتي عملاً مورد استفاده قرار گيرد تا همه مزايا و معايب آن مشخص شود، اما به نظر مي‌رسد كه ارائه نت‌بوك، نه يك فناوري جديد بلكه پاسخي به نياز كاربران است و درواقع يك نوت‌بوك تكامل‌يافته است كه وزن كمتر، قابليت استفاده در هر جا و مكان و از همه مهم‌تر عمر باتري بيشتر را براي كاربران فراهم مي‌كند.
اما اكنون شرايط به‌گونه ديگري است. به‌عنوان مثال، وقتي صحبت از يك سيستم جديد مي‌شود، ديگر كاربران به حجم ديسك اهميت و اولويت چنداني نمي‌دهند، حتي فراتر از آن خود مسئله خريد كامپيوتر روميزي است که براي كمتر كسي جذابيت دارد و بسياري از كاربران به دنبال خريد كامپيوترهاي قابل‌حمل از نوع نوت‌بوك يا نت‌بوك هستند. به اين ترتيب، كاربراني كه به سليقه‌ها و اولويت‌هاي خود اهميت مي‌دهند، ديگر در يك بعد آن هم سرعت و قدرت پردازنده، ميزان حافظه رم، اندازه صفحه‌نمايش و حجم هاردديسك سيستم، با هم رقابت نمي‌كنند.
البته، بازار كامپيوترهاي روميزي هنوز مشتريان‌خاص خود را دارد. گروه اول مشترياني هستند که به مسئله هزينه تمام‌شده اهميت مي‌دهند. گروه دوم، مشترياني هستند كه به دنبال سخت‌افزارهاي خاصي‌اند. از جمله اين نمونه‌ها مي‌‌توان به علاقه‌مندان بازي‌هاي كامپيوتري اشاره كرد.
اين دسته از كاربران، گاهي رقمي نزديك به يک پي‌سي کامل را صرف خريد كارت يا كارت‌هاي گرافيكي و مادربردهاي خاصي مي‌كنند تا بتواند بالاترين كيفيت و هيجان را هنگام اجراي بازي‌هاي كامپيوتري در آن‌ها ايجاد كند. اين گروه البته يك اقليت به شمار مي‌روند و بيشتر آن‌ها کساني هستند که براي چندمين بار در فکر خريد سيستم هستند. اين روزها بسياري از آن‌هايي كه مي‌خواهند نخستين سيستم خود را بخرند، به سراغ دنياي كامپيوترهاي قابل‌حمل مي‌روند.
اما ببينيم بازار براي اين گروه از مشتريان چه تحفه‌اي ارائه كرده و چه كالايي مناسب چه كسي است؟
اجازه دهيد با يک مثال شروع‌کنم. مدتي قبل يک نوت‌بوک مجهز به پردازنده دوهسته‌اي Core 2 Duo و چهار گيگابايت رم خريدم. بعد از يك‌سال‌ونيم استفاده از اين سيستم بايد اعتراف كنم كه اولويت‌ها و معيارهاي درنظر گرفته‌شده حتي براي من كه از سيستم خود نه به‌عنوان يك كلاينت، بلكه به‌عنوان يك سرور استفاده مي‌كنم نيز معيار مناسبي نبودند.
به‌عنوان مثال، من به‌سادگي توانستم آخرين نسخه از پايگاه‌داده اوراكل يعني Oracle 11g Release 2 را دانلود و بدون هيچ مشكلي روي لپ‌تاپ خود نصب كنم، اما مشكل اين است كه در غياب پريز برق و سيم شارژر اگر به‌عنوان مثال، به تأليف يك مقاله، ترجمه يك متن يا مطالعه مستندات خود نياز داشته‌باشم، هميشه بايد نگران شارژ باقي مانده‌باشم.
البته، وزن لپ‌تاپ به همراه لوازم جانبي آن نيز آزاردهنده است چه رسد به آن‌هايي كه به حمل كيف‌هاي سنگين عادت ندارند، به‌ويژه خانم‌ها. در اين وضعيت نت‌بوک‌ها گزينه‌هايي منطقي محسوب مي‌شوند زيرا اگرچه ازنظر باتري برتر از همتايان خود نيستند، اما ازنظر حجم و وزن براي کاربردهاي روزمره بسيار مناسب‌تر و البته مقرون به‌صرفه‌تر هستند.
به هرحال، اگرچه گفته مي‌شود كه هر فناوري بايد براي مدتي عملاً مورد استفاده قرار گيرد تا همه مزايا و معايب آن مشخص شود، اما به نظر مي‌رسد كه ارائه نت‌بوك، نه يك فناوري جديد بلكه پاسخي به نياز كاربران است و درواقع يك نوت‌بوك تكامل‌يافته است كه وزن كمتر، قابليت استفاده در هر جا و مكان و از همه مهم‌تر عمر باتري بيشتر را براي كاربران فراهم مي‌كند.