ذخیره گاه های زیستکره(بیوسفر) در ایران

[KIAN~~~~]

ذخیره گاه های زیستکره(بیوسفر) در ایران
ذخیره گاه های زیستکره - مناطق حفاظت شده ای هستند که از طرف یونسکو تحت پوشش دفتر شورای هماهنگی بین المللی برنامه انسان و کره مسکون(mab) قرار دارند و هدف اصلی تعیین این ذخیره گاه ها - ایجاد زمینه علمی مناسب در راستای هماهنگی بین کشورها و تبادل دانش علمی به منظور جلوگیری از کاهش روند رو به نابودی تنوع زیستی است.
در دهه شصت میلادی متخصصان و کارشناسان ارشد محیط زیست بر ایده نوینی تحت عنوان ذخیره گاه زیستکره به توافق رسیدند و از همان سالها ایجاد و تاسیس ذخیره گاه زیستکره در یونسکو پیگیری شد.
وجه تمایز ذخیره گاه های زیستکره از دیگر طبقات حفاظت شده - روش برنامه ریزی و مدیریت مناسب آنها ست که بر پایه استفاده های چند منظوره و سپردن نقش اساسی و سازنده به جوامع محلی و مشارکت مردم در تصمیم گیری ها استوار است.
در حال حاضر پانصد و پنجاه و سه ذخیره گاه زیستکره در یکصد و هفت کشور جهان به ثبت رسیده که ایران از جمله کشورهای پیشگام و موثر در تحقق برنامه های انسان و کره مسکون سازمان یونسکو محسوب می شود .
ایران بعنوان یکی از اعضای فعال کمیسیون ملی انسان و کره مسکون یونسکو فبلا دارای نه ذخیره گاه زیستکره شامل توران – کویر – گلستان – میانکاله – ارژن و پریشان – گنو – حرا و دریاچه ارومیه بوده است و اکنون بعد از سی و چهار سال دو ذخیره گاه جدید ایران به نامهای دنا و تنگ صیاد در فهرست یو نسکو به ثبت رسیده و تعداد ذخیره گاه های زیستکره در ایران به یازده عدد رسید.

برگرفته از نشریه حفاظت از شکار و طبیعت (شماره نوزده)

[KIAN~~~~]

بخشی از مصاحبه معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست (دکتر محمد باقر صدوق ) با نشریه حفاظت شکار و طبیعت:
...پس استمداد می طلبیم از همه مردم ایران – چون این کشور فقط متعلق به ما نیست – بلکه متعلق به نسل آینده هم هست و اگر طبیعت از بین برود همه چیز از بین می رود و پایه و اساس زندگی و بستر حیات هم خود محیط زیست است.خود مردم باید کمک کنند و ما هم درخواست می کنیم چون ما نمی توانیم بر سر هر بوته و سنگی یک مامور بگذاریم – خود مردم باید حافظ محیط زیست باشند و قانون هم اینرا می گوید و باید جلوی هر کس که تخریب می کند هم گرفته شود و ما هم تا جائی که در توان است اجازه نمی دهیم. ما از یک طرف مردم را داریم و از یک طرف دستگاه ها و پیمانکاران دولتی را که بیشترین آسیب و تخریب را پیمانکاران دولتی به محیط زیست می زنند چه سد می سازند چه راه می سازند و چه رودخانه ها را منحرف می کنند و چه طرح های عمرانی دیگر را بدون ملاحظه زیست محیطی پیش می برند و ما بیشترین آسیب را طی چند سال اخیر از همین بخش خورده ایم – مردم همیشه با ما بوده اند – ممکن است طیفی سوءاستفاده کنند اما کل مردم فطرتا طبیعت را دوست دارند و همراه با طبیعت و ما هستند و برای اینکه قانونمند شود ما دست استمداد به سوی مردم دراز می کنیم و حاضریم در خدمت آنها باشیم و آنها هم در خدمت محیط زیست باشند و هم خودشان لذت ببرند و بهره برداری کنند و از منابع طبیعی استفاده کنند و هم برای نسل آینده خود چیزی را تحویل داده باشند.
من اگر قدرت داشتم همه ایران را حفاظت شده اعلام می کردم چون اعتقاد دارم مدعی العموم و دادستان عرصه های طبیعی کشور – (سازمان حفاظت ) محیط زیست کشور است.(سازمان حفاظت ) محیط زیست کشور باید آنقدر قدرت داشته باشد و آنقدر توانمند باشد که در سطح کسانیکه متجاوزند هرگز کسی به خود اجازه ندهد که بتواند تخریب یا آلوده کند.اما در سطح مردمی باید بیشتر آموزشهای عمومی را بدهد و آموزشها را اعم از عمومی و تخصصی بالا ببرد تا مردم بتوانند استفاده کنند. اما در بخشهائی که سوء استفاده می شود باید برخورد جدی شود زیرا در کشور ما متاسفانه فرصت طلبی زیاد است و بیشتر از همه هم به عرصه های طبیعی کشور تجاوز می شود.