Borna66
09-28-2010, 12:11 PM
گفتنی است، قیمت‌هاي ذکر شده در این جدول، قیمت نهایی نیست و گاهی اوقات حتی کاربران مجبور به پرداخت هزینه بیشتری به سرویس‌دهنده‌های خود می‌شوند. نکته مهم این است که بسیاری از شرکت‌ها عملا پهنای باند اعلام شده در جدول را به کاربر ارائه نمی‌دهند. قیمت‌ها از روی سایت شرکت‌ها استخراج شده است.
http://www.donya-e-eqtesad.com/News/1977/25-02.jpg
ازار ديجيتال- وقتی این خبر را شنیدید که به دنبال اتصال افغانستان از طریق شبکه فیبر نوری به اینترنت کاربران این کشور به جای شصت افغانی در ساعت، تنها ده افغانی پرداخت می‌کنند یا اینکه شرکت مخابراتی اتصالات اعلام کرده که هزینه دسترسی به اینترنت در امارات متحده عربی از این پس 40 درصد کاهش قیمت خواهد داشت چه واکنشی نشان دادید؟ جز آه کشیدن و سرتکان دادن کار دیگری هم مگر می‌توان انجام داد.
طرح کاهش قیمت اینترنت در حال حاضر چه در کشورهای پیشرفته و چه در کشورهای جنگ‌زده‌ای مثل افغانستان یا پاکستان در حال اجرا است، اما در کشور ما این طرح همچون طرح‌های دیگر حوزه آی‌تی هنوز به مقصد معینی نرسیده و همچون توپی بین بخش خصوصی و شرکت دولتی زیرساخت در حال پرتاب است. زیرساخت به عنوان تنها تامین‌کننده پهنای باند کشور معتقد است كه به مسووليت خود در اين زمينه عمل كرده و در دو مقطع اقدام به كاهش قيمت اينترنت كرده و این بخش خصوصی بوده که هیچ‌گاه همکاری نکرده است. در آن سو نیز بخش‌خصوصی معتقد است که کاهش قیمت زیرساخت تنها در حد یک ادعا و شایعه بوده و از مرداد ماه سال 86 این شرکت یک ریال هم پهنای باند را کاهش نداده است. اما در بین تمامی‌این کش و قوس‌ها بین بخش‌خصوصی و زیرساخت این کاربران نهایی هستند که بهای سنگینی را در مقابل کیفیت پایین اینترنت خود پرداخت می‌کنند.
معضلات تکراری
بسیاری از کارشناسان و فعالان این حوزه معتقدند که نرخ‌گذاری اینترنت در ایران مطابق با نیاز اقتصادی کشور نیست؛ چرا که دولت اینترنت را با قیمت ارزان از خارج خریداری می‌کند و اگر یارانه‌ای برای آن پرداخت نمی‌کند باید آن را ارزان به دست مصرف‌کنندگان رسانده یا در غیر این‌صورت ورود آن از خارج از کشور را به دست بخش‌خصوصی بسپارد. مسعود ریاضیات، رییس انجمن شرکت‌های اینترنتی ایران، با تاکید این اظهارات می‌گوید: «شركت مخابرات بايد پهناي باند را به قيمتي كه برايش تمام مي‌شود به شركت‌ها به فروش رسانده و به مصرف‌كننده واگذار كند.
نبايد در اين كار كاسبي انجام شود؛ براي اينترنت نيز بايد همان روش دولت در ارزان فروختن اينترنت اعمال شود؛ چراكه با اين كار در بسياري زمينه‌ها صرفه‌جويي خواهد شد. زيرا اگر مردم در خانه‌ها كارهايشان را انجام دهند هزينه بنزين و ديگر هزينه‌ها نيز كاهش مي‌يابد و داراي هوايي سالم، ترافيك كمتر و صرفه‌جويي بيشتر خواهيم بود.» وی در ادامه می‌افزاید: «در حال حاضر سرعت اينترنت در كشور كره از آمريكا و اروپا جلوتر است و پيشرفت اين كشور را رقم مي‌زند؛ به اعتقاد من قيمت اينترنت اگر قرار است در دست دولت باشد بايد با قيمت تمام شده به فروش برسد.»وي با بيان اين كه متاسفانه در كشورمان به اينترنت به عنوان كالاي لوكس نگاه مي‌شود، تاكيد كرد که اگر چند دهه گذشته بزرگراه به عنوان شاهراه ارتباطي بوده، امروزه اينترنت اين كار را انجام مي‌دهد و به عنوان شاهراه اقتصادي است، بنابراين بايد ارزان به دست مصرف‌كننده برسد.
در همین زمینه مسوول امور مالى و اجرایى یك شركت اینترنتى در گفت‌وگو با ایسنا اظهار داشته بود که هزینه‌اى كه شركت‌هاى ارائه‌دهنده اینترنت در كشور براى خرید اینترنت از مخابرات پرداخت مى‌كنند، بسیار گران‌تر از قیمت‌هاى جهانى است. مسوول امور مالى و اجرایى یك شركت اینترنتى با اعتقاد به گران بودن هزینه اینترنت در ایران افزوده بود که هزینه اینترنت در كشور ما حتى نسبت به كشورهاى هم جوار همچون افغانستان بسیار بالا است؛ در این كشور قیمت اینترنت با كاربرد فیبر نورى به یك ششم قیمت پیشین كاهش یافته است. وى با تاكید بر اینكه گران بودن هزینه اینترنت مشكلى اساسى براى شركت‌هاى ISDP و كاربران است، عنوان كرد که وعده‌هاى زیادى مبنى بر كاهش قیمت اینترنت به شركت‌هاى ISDP داده شده، اما تاكنون این وعده‌ها عملى نشده است.
همان طور که از اظهارات اکثر کارشناسان پیدا است، مهمترین دلیل قیمت بالای این سرویس در ایران را می‌توان گران بودن پهنای باند مورد نیاز ISPها دانست که از طریق شرکت ارتباطات زیرساخت تامین می‌شود. بعد از این اظهارات و اینکه شرکت ارتباطات زیرساخت پهنای باند را ارزان وارد کشور می‌کند، اما آن را گران به توزیع‌کنندگان به فروش می‌رساند، وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات در 21 مرداد ماه 87 طي يك فراخوان رسمي اعلام كرد شركت‌هاي خصوصي و مخابراتي كه مي‌توانند پهناي باند اينترنت را حتي چهار هزار دلار بيش از رقم ادعا شده يعني هر STM1 را تا ده هزار دلار نيز تامين كنند، به آنها مجوز داده مي‌شود علاوه بر نياز خود، پهناي باند مورد نياز كشور را با همين رقم پيشنهادي خريداري و به كشور وارد كنند. پیشنهادی که به گفته مسوولان شرکت ارتباطات زیرساخت با هیچ واکنشی از سوی فعالان بخش خصوصی همراه نبود.
راهکارها
به باور اکثر فعالان بخش خصوصی، در حال حاضر، فضای کاهش قیمت وجود دارد و مخابرات اگر بخواهد می‌تواند این کار را انجام دهد، اما کاهش قیمت تنها معضل این حوزه نیست؛ چراکه اگر جنس ارزانی را به بازار عرضه کنیم که جوابگوی نیاز کاربران و بازار نباشد دیگر آن کاهش قیمت فایده‌ای ندارد. در واقع تقاضا افزایش پیدا می‌کند، اما عرضه همچنان با مشکل مواجه است بنا بر اظهارات این فعالان اگر عرضه افزایش پیدا کند به طور اتوماتیک کاهش قیمت مورد نظر نیز اتفاق می‌افتد.
به باور کارشناسان، کاهش قیمت اینترنت زمانی می‌تواند برای فعالان و دست‌اندرکاران این بخش سودآور باشد که تعداد کاربران به حد قابل توجهی رسیده باشد. بنا بر اظهارات این افراد علاوه بر مشکلات فنی موجود در این بخش، مشکلات غیرفنی که جنبه اجتماعی و فرهنگی دارند نیز باید حل شود تا بتوان اینترنت پرسرعت را در اختیار کاربران قرار داد. در واقع کاهش قیمت زمانی موثر و مفید است که کاربران به نحو مناسب از آن استفاده کنند.
محمودرضا خادمی، رییس کميسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در خصوص راهکارهایی برای کاهش واقعی اینترنت در کشور می‌گوید: «برای رقابتی کردن بازار و کاهش قیمت تنها کاری که می‌توان کرد از بین بردن انحصار موجود در این بازار است. یعنی به جای یک تامین‌کننده پهنای باند باید چندین تامین‌کننده در بازار فعالیت کنند تا کاهش قیمت واقعی صورت بگیرد. در این بین هم زیرساخت به وظیفه اصلی خود که همان نگهداری، بهره‌برداری از زیرساخت و نظارت بر دروازه‌های بین‌المللی است، برسد. فعالان این بخش اظهار می‌دارند که بخش‌خصوصی به دنبال جذب مشتری است و برای این کار طی چند سال گذشته قیمت سرویس‌های خود را کاهش داده است.»
به گفته وی، در برخی موارد بخش خصوصی، برای بالا بردن رقابت در بازار، سرویس‌های خود را زیر قیمت نیز به فروش رسانده است و در ادامه توان این را هم دارد که زیر قیمت مخابرات نیز پهنای باند را به فروش برساند. بنابر اظهارات فعالان این بخش، حاشیه سودی که شرکت‌های فعال در این بخش به‌دست می‌آورند چیزی در حدود 10 الی 15درصد است، در مقابل تورمی‌که در بازار وجود دارد 20درصد است با این اوصاف چه انتظاری می‌توان از این بخش داشت. به باور این افراد در واقع مسوولان دولتی نباید با ادعاهایی نظیر همکاری نکردن بخش خصوصی در حق این بخش بی‌انصافی کنند.
http://www.donya-e-eqtesad.com/News/1977/25-02.jpg
ازار ديجيتال- وقتی این خبر را شنیدید که به دنبال اتصال افغانستان از طریق شبکه فیبر نوری به اینترنت کاربران این کشور به جای شصت افغانی در ساعت، تنها ده افغانی پرداخت می‌کنند یا اینکه شرکت مخابراتی اتصالات اعلام کرده که هزینه دسترسی به اینترنت در امارات متحده عربی از این پس 40 درصد کاهش قیمت خواهد داشت چه واکنشی نشان دادید؟ جز آه کشیدن و سرتکان دادن کار دیگری هم مگر می‌توان انجام داد.
طرح کاهش قیمت اینترنت در حال حاضر چه در کشورهای پیشرفته و چه در کشورهای جنگ‌زده‌ای مثل افغانستان یا پاکستان در حال اجرا است، اما در کشور ما این طرح همچون طرح‌های دیگر حوزه آی‌تی هنوز به مقصد معینی نرسیده و همچون توپی بین بخش خصوصی و شرکت دولتی زیرساخت در حال پرتاب است. زیرساخت به عنوان تنها تامین‌کننده پهنای باند کشور معتقد است كه به مسووليت خود در اين زمينه عمل كرده و در دو مقطع اقدام به كاهش قيمت اينترنت كرده و این بخش خصوصی بوده که هیچ‌گاه همکاری نکرده است. در آن سو نیز بخش‌خصوصی معتقد است که کاهش قیمت زیرساخت تنها در حد یک ادعا و شایعه بوده و از مرداد ماه سال 86 این شرکت یک ریال هم پهنای باند را کاهش نداده است. اما در بین تمامی‌این کش و قوس‌ها بین بخش‌خصوصی و زیرساخت این کاربران نهایی هستند که بهای سنگینی را در مقابل کیفیت پایین اینترنت خود پرداخت می‌کنند.
معضلات تکراری
بسیاری از کارشناسان و فعالان این حوزه معتقدند که نرخ‌گذاری اینترنت در ایران مطابق با نیاز اقتصادی کشور نیست؛ چرا که دولت اینترنت را با قیمت ارزان از خارج خریداری می‌کند و اگر یارانه‌ای برای آن پرداخت نمی‌کند باید آن را ارزان به دست مصرف‌کنندگان رسانده یا در غیر این‌صورت ورود آن از خارج از کشور را به دست بخش‌خصوصی بسپارد. مسعود ریاضیات، رییس انجمن شرکت‌های اینترنتی ایران، با تاکید این اظهارات می‌گوید: «شركت مخابرات بايد پهناي باند را به قيمتي كه برايش تمام مي‌شود به شركت‌ها به فروش رسانده و به مصرف‌كننده واگذار كند.
نبايد در اين كار كاسبي انجام شود؛ براي اينترنت نيز بايد همان روش دولت در ارزان فروختن اينترنت اعمال شود؛ چراكه با اين كار در بسياري زمينه‌ها صرفه‌جويي خواهد شد. زيرا اگر مردم در خانه‌ها كارهايشان را انجام دهند هزينه بنزين و ديگر هزينه‌ها نيز كاهش مي‌يابد و داراي هوايي سالم، ترافيك كمتر و صرفه‌جويي بيشتر خواهيم بود.» وی در ادامه می‌افزاید: «در حال حاضر سرعت اينترنت در كشور كره از آمريكا و اروپا جلوتر است و پيشرفت اين كشور را رقم مي‌زند؛ به اعتقاد من قيمت اينترنت اگر قرار است در دست دولت باشد بايد با قيمت تمام شده به فروش برسد.»وي با بيان اين كه متاسفانه در كشورمان به اينترنت به عنوان كالاي لوكس نگاه مي‌شود، تاكيد كرد که اگر چند دهه گذشته بزرگراه به عنوان شاهراه ارتباطي بوده، امروزه اينترنت اين كار را انجام مي‌دهد و به عنوان شاهراه اقتصادي است، بنابراين بايد ارزان به دست مصرف‌كننده برسد.
در همین زمینه مسوول امور مالى و اجرایى یك شركت اینترنتى در گفت‌وگو با ایسنا اظهار داشته بود که هزینه‌اى كه شركت‌هاى ارائه‌دهنده اینترنت در كشور براى خرید اینترنت از مخابرات پرداخت مى‌كنند، بسیار گران‌تر از قیمت‌هاى جهانى است. مسوول امور مالى و اجرایى یك شركت اینترنتى با اعتقاد به گران بودن هزینه اینترنت در ایران افزوده بود که هزینه اینترنت در كشور ما حتى نسبت به كشورهاى هم جوار همچون افغانستان بسیار بالا است؛ در این كشور قیمت اینترنت با كاربرد فیبر نورى به یك ششم قیمت پیشین كاهش یافته است. وى با تاكید بر اینكه گران بودن هزینه اینترنت مشكلى اساسى براى شركت‌هاى ISDP و كاربران است، عنوان كرد که وعده‌هاى زیادى مبنى بر كاهش قیمت اینترنت به شركت‌هاى ISDP داده شده، اما تاكنون این وعده‌ها عملى نشده است.
همان طور که از اظهارات اکثر کارشناسان پیدا است، مهمترین دلیل قیمت بالای این سرویس در ایران را می‌توان گران بودن پهنای باند مورد نیاز ISPها دانست که از طریق شرکت ارتباطات زیرساخت تامین می‌شود. بعد از این اظهارات و اینکه شرکت ارتباطات زیرساخت پهنای باند را ارزان وارد کشور می‌کند، اما آن را گران به توزیع‌کنندگان به فروش می‌رساند، وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات در 21 مرداد ماه 87 طي يك فراخوان رسمي اعلام كرد شركت‌هاي خصوصي و مخابراتي كه مي‌توانند پهناي باند اينترنت را حتي چهار هزار دلار بيش از رقم ادعا شده يعني هر STM1 را تا ده هزار دلار نيز تامين كنند، به آنها مجوز داده مي‌شود علاوه بر نياز خود، پهناي باند مورد نياز كشور را با همين رقم پيشنهادي خريداري و به كشور وارد كنند. پیشنهادی که به گفته مسوولان شرکت ارتباطات زیرساخت با هیچ واکنشی از سوی فعالان بخش خصوصی همراه نبود.
راهکارها
به باور اکثر فعالان بخش خصوصی، در حال حاضر، فضای کاهش قیمت وجود دارد و مخابرات اگر بخواهد می‌تواند این کار را انجام دهد، اما کاهش قیمت تنها معضل این حوزه نیست؛ چراکه اگر جنس ارزانی را به بازار عرضه کنیم که جوابگوی نیاز کاربران و بازار نباشد دیگر آن کاهش قیمت فایده‌ای ندارد. در واقع تقاضا افزایش پیدا می‌کند، اما عرضه همچنان با مشکل مواجه است بنا بر اظهارات این فعالان اگر عرضه افزایش پیدا کند به طور اتوماتیک کاهش قیمت مورد نظر نیز اتفاق می‌افتد.
به باور کارشناسان، کاهش قیمت اینترنت زمانی می‌تواند برای فعالان و دست‌اندرکاران این بخش سودآور باشد که تعداد کاربران به حد قابل توجهی رسیده باشد. بنا بر اظهارات این افراد علاوه بر مشکلات فنی موجود در این بخش، مشکلات غیرفنی که جنبه اجتماعی و فرهنگی دارند نیز باید حل شود تا بتوان اینترنت پرسرعت را در اختیار کاربران قرار داد. در واقع کاهش قیمت زمانی موثر و مفید است که کاربران به نحو مناسب از آن استفاده کنند.
محمودرضا خادمی، رییس کميسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در خصوص راهکارهایی برای کاهش واقعی اینترنت در کشور می‌گوید: «برای رقابتی کردن بازار و کاهش قیمت تنها کاری که می‌توان کرد از بین بردن انحصار موجود در این بازار است. یعنی به جای یک تامین‌کننده پهنای باند باید چندین تامین‌کننده در بازار فعالیت کنند تا کاهش قیمت واقعی صورت بگیرد. در این بین هم زیرساخت به وظیفه اصلی خود که همان نگهداری، بهره‌برداری از زیرساخت و نظارت بر دروازه‌های بین‌المللی است، برسد. فعالان این بخش اظهار می‌دارند که بخش‌خصوصی به دنبال جذب مشتری است و برای این کار طی چند سال گذشته قیمت سرویس‌های خود را کاهش داده است.»
به گفته وی، در برخی موارد بخش خصوصی، برای بالا بردن رقابت در بازار، سرویس‌های خود را زیر قیمت نیز به فروش رسانده است و در ادامه توان این را هم دارد که زیر قیمت مخابرات نیز پهنای باند را به فروش برساند. بنابر اظهارات فعالان این بخش، حاشیه سودی که شرکت‌های فعال در این بخش به‌دست می‌آورند چیزی در حدود 10 الی 15درصد است، در مقابل تورمی‌که در بازار وجود دارد 20درصد است با این اوصاف چه انتظاری می‌توان از این بخش داشت. به باور این افراد در واقع مسوولان دولتی نباید با ادعاهایی نظیر همکاری نکردن بخش خصوصی در حق این بخش بی‌انصافی کنند.