PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : راهکارهای زبانی برای کشف جرائم ازدیدگاه زبان شناسان حقوقی.



tania
06-18-2010, 07:45 PM
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

علم پزشکی قانونی forensic science که اغلب بصورت کلمه اختصاری(پزشکی قانونی) بکار می رود، استفاده از طیف گسترده ای که علوم برای پاسخ به سوالات مورد نظر درنظام قانونی است. این رشته علمی اغلب دررابطه با جرم وجنایت و با اقدامات مدنی کاربرد دارد.علاوه برارتباط این رشته با نظام حقوقی، علم پزشکی قانونی شامل قواعد و روش شناسی علمی و عالمانه برای کشف حقایق مرتبط با یک حادثه و یا صحنه سازیهای مجرمان درمحل جرم و کشف مواردی درارتباط با جسد می باشد.اززیر شاخه های علم پزشکی قانونی می توان رشته های علمی ذیل را نام برد:
مردم شناسی- حشره شناسی قانونی- روان شناسی قانونی- روانپزشکی قانونی -تجزیه وتحلیل اثرانگشت- حسابداری قانونی- هنر قانونی- سم شناسی قانونی- پزشکی قانونی اطلاعات – پزشکی قانونی کامپیوتر- مهندسی پزشکی قانونی – مهندسی مواد قانونی- مهندسی قانونی پلیمر وزبان شناسی قانونی/حقوقی.
واژه های علم پزشکی قانونی و کارشناس پزشکی قانونی به روش شناسی و یا شخصی که به کشف جرائم کمک می کند اطلاق می شود.
لابراتوارهای پزشکی قانونی توسط ارگانهای انتظامی اداره می شوندواین لابراتوارها مجهز به دستگاههای تجزیه دی ان ای، تجزیه موادمخدرو...و همچنین (تجزیه گفتمان)اشخاص مشکوک به جرم می باشند.دربخش گفتمان، عملیاتی از قبیل تشخیص صدا، تشخیص هویت، تجزیه کلام، گویش شناسی، تجزیه منشاء زبان وتجزیه و تحلیل ظرفیت زبانی انجام می شود.
Forensic linguistics که تحت عنوان (زبان شناسی حقوقی) کاربرد دارد شاخه میان رشته ای بین علم پزشکی قانونی و زبان شناسی است که در دودهه اخیر مورد توجه قرارگرفته است0دوانجمن بین المللی تحت عناوین (انجمن بین المللی زبان شناسی حقوقی)و(انجمن بین المللی آوا شناسی حقوقی)ویک مجله تخصصی تحت عنوان(مجله زبان شناسی حقوقی) دراین خصوص فعالیت می کنند و حداقل سه کنفرانس بین المللی درسال برگزارمی کنندکه ارگان های پلیسی و انتظامی، حقوقی وجرم شناسی گردهم می آیند و به بررسی راهکارهای ملموس و قابل اثبات برای کشف جرائم براساس بررسی و تجزیه عناصر زبانی می پردازند.
هرگونه استفاده از زبان حقوقی، ازتوافقنامه گرفته تا متن وصیتنامه یک اثر زبانی اعجاب انگیز به حساب می آید، چراکه پیچیده و مشکل برای دادخواهی است.
زبان شناسان عمدتاً به پیچیدگیهای زبان حقوقی و آنچه که مرتبط با آن است علاقمندند.زبان شناسان حقوقی با یادگیری فنون حقوقی و زبانی می توانند نقش مهمی را درسیستم قضایی پیرامون موضوعات مرتبط با تجزیه زبانی ایفا نمایند.
روند اقدامات قضایی، اززمان احضار، بازجویی، اتهام، محاکمه تا صدورحکم درگیر فرایندهای زبانی است و زبان شناسان تمام جنبه های این روند را مطالعه و بررسی می نمایند.به عنوان مثال:آنان بسیار علاقمند به زبان پلیس، دیگر افراد بازجو، زبان متهم وهمچنین زبان شهود هستند.
گفتمان فرد مشکوک به جرم می تواند برنحوه ارائه گزارش بازجویان به دادگاه موثرباشد.توجه زبان شناسان به زبان وکلاء و شهود تاثیر راهبردهای زبانی درتصمیم گیرهای مسئولان بسیار مهم است. به عنوان مثال یکی از زبان شناسان حقوقی به نام سوزان لینچ زبان یکی از محکمه های تجاوزبه عنف را تجزیه و تحلیل کرد ومشاهده کرد که زبان دادستان که از جملات معلوم استفاده می کرد درمقابل زبان مدافع متهم که جملات مجهول بکار می برد، تاثیر بیشتری برتصمیم گیرندگان دردادگاه داشت.
دربرخی موارد یک متن بحث برانگیز با متون دیگری از نویسنده متن برای پی بردن و کشف موضوع مقایسه می شوندو چنین مستنداتی به دادگاه ارائه می شوند.متون استناد شده می تواند از پیامک های تلفنی گرفته تا متون تروریستی و طولانی باشند.
رشته آواشناسی حقوقی نیز شاخه ویژه این است که به زبان شناسی حقوقی مربوط می شود ودرارتباط با تجزیه و تحلیل صدا به کار می رود، این تجزیه و تحلیل می تواند درمورد صدای ضبط شده ویا صدای شنیده شده باشد.ازتجزیه یک نمونه واحد می توان جنسیت- سابقه طبقاتی – احتماعی و حتی قد فرد را حدس زد.

آوا شناسی حقوقی
یک صدا، چندین اثر.

درکنفرانس سالانه انجمن بین المللین اکوستیک و آواشناسی حقوقی، درانگلستان، بیست و چهارم جولای سال 2007، کارگروهی به منظور بررسی استانداردها و روندهای تجزیه زبان و گفتار به منظور تعیین هویت ملی فرد است، انجمن تشخیص می دهد که مساعدت افراد ذیل مورد نیاز است :
1. زبان شناسان و گویشوران بومی آموزش دیده تحت نظارت بخش حقوقی.
2. زبان شناسان با دانش کافی درمورد زبانی که مورد بررسی قرارمی گیرد.
این موضوع که گویشور بومی، زبان شناس و یا زبان شناس با تخصصی ویژه، تجزیه گرماهری برای تجزیه ربان دربخش آواشناسی حقوقی نیازمند مهارتها و توانش های فردی و تجربه، صرفنظر از روشهای زبان شناسی، برکیفیت کار می افزاید.بنابراین برای تربیت زبان شناسان حقوقی، آموزش های ویژه و آزمون توصیه می گردد.نتیجه بیان شده توسط کار گروه، درتمامی موارد حقوقی که به تجزیه وتحلیل زبان نیاز است، می بایست منعکس کننده نقاط ضعف و قوت مواد تجزیه شده و همچنین افراد درگیر درطرح باشد.
ازبیانیه فوق که نتیجه دوسال بررسی و تحقیقات زبان شناسان وآوا شناسان است می توان دریافت که آواشناسی حقوقی علمی میان رشته ای است که توامان نیاز به دانش های حقوقی- قضایی و زبان شناسی دارد.یافته های این علم می تواند نقش بسیار کارسازی درمجامع قضایی که نیاز به تجزیه زبان است داشته باشد.آواشناسی حقوقی می تواند مطالبی را برای استفاده وکلا، پلیس، زبان شناسان و دیگر مسئولینی که نیازمند کاربرد علم گفتار برای مقاصد قانونی هستند دراختیارشان قرار دهد.
سه بخش عمده در آوا شناسی حقوقی مدنظر قراردارد:
1- تدوین تکنیکهای پایه برای تجزیه زبان دربخش آوا شناسی و واج شناسی که مورد استفاده محققین پزشکی قانونی قرارگیرد.
2- دستیابی به آگاهی از اینکه چه وقت و چطور این تکنیک ها درمواردحقوقی مثلاً برای صداهای ضبط شده که قبلاً شنیده نشده اند بکار گرفته شوند.
3- توانایی نگارش گزارشات درمورد یافته ها به سبکی مورد قبول برای مجامع حقوقی، زیرا زبان نگاشته شده تاثیربه سزایی برتصمیم قاضی دارد.

طبق نظر مایکل جیسن متخصص آواشناسی حقوقی، یکی ازمهمترین فعالیتهایی که درآوا شناسی حقوقی انجام می شود، تعیین هویت و تعیین کاراصلی فرد مورد نظر است. زمانی که جرمی اتفاق می افتد ولی شاهدی درزمان وقوع جرم نبوده، آوا شناسان حقوقی موظف به همکاری با بازپرسان دروقت بازجویی از افراد مشکوک به جرم هستند. چنانچه در زمان وقوع جرم اثر ضبط شده از مکالمات نیز موجود نباشد، کارسخت تر می شود. درصورت وجود صداهای ضبط شده، تفکیک صداها، تعیین هویتها، کشف مقاصد از بیان مکالمات، همکاری با روان شناسان حقوقی درتشخیص وضعیت روانی مجرم در بکاربردن کلمات، تشخیص نژاد، سن، جنس وبسیاری موارد دیگر وظیفه آواشناسی حقوقی است که گاه موجب می شود صدای ضبط شده صدها بار شنیده و بررسی گردد.
جان اولسون در 12فصل از کتاب خود تحت عنوان (زبان شناسی حقوقی) که از سال 2008تاکنون دوبار به چاپ رسیده، آواشناسی حقوقی و زبان شناسی حقوقی را شاخه های منشعب از زبان شناسی می داند که متعلق به زبان شناسی کاربردی هستند. وی درمقدمه کتاب در پاسخ به این سوال که "زبان شناسی حقوقی چیست؟" نوشته است که : هرگاه متنی در ارتباط با مسائل حقوقی بررسی می شود، درحوزه زبان شناسی حقوقی قرار می گیریم وچنانچه موضوع مورد بررسی دربخش تجزیه صدا، گفتار و کلام باشد درحوزه آواشناسی حقوقی خواهد بود.
بطور ساده می توان بیان نمود که: هرمتن یا آیتمی که از زبان گفتاری، قابلیت متنیت حقوقی را دارد زیرا با بیان گفته ای شما مسئولیتی ( چه قانونی و چه قابل بررسی از لحاظ قانون ) را می پذیرید. چنانچه متنی دربافت قانونی و یاقضایی بکاررود، آن متن حقوقی محسوب می شود.
یک بلیت مجوز پارک خودرو، یک وصیتنامه، یک نامه، یک کتاب، هرمقاله ای، قرارداد، برگه سلامت، یک پایان نامه و... می توانند دربافت حقوقی موردبررسی وتحقیق قرارگیرند ومتن حقوقی باشند. تمام متون مکتوب اشاره شده، به وسیله کلام می توانند توصیه، تفسیر، نقل قول، ویا تعریف شوند و به متون حقوقی کلامی که مربوط به آوا شناسی حقوقی است تبدیل شوند. به عنوان مثال اظهارت یک مادر جوان درمورد سرقت اتوموبیلش و ربوده شدن فرزندش در آواشناسی حقوقی بررسی می گردد ووکیل حقوقی براساس آن دادخواستی را برای دادگاه تهیه می کند. دادخواست فوق تا چه حدگفته های شخص شاکی را درقالب حقوقی بیان می کند؟ مکتوب کردن اظهارات شخص شاکی، صدور رای و ابلاغ آن بطور مکتوب، بازپرسی ها، بازجویی ها و تدوین گزارشات آنها،...باید بسیار با دقت مورد توجه قرارگیرند که مورد تفسیرهای متفاوت قرارنگیرند.
جان اولسون درفصل دوم کتاب خود عنوان نموده است که اولین بار اصطلاح (زبان شناسی حقوقی) درسال 1968 بکاررفته و این موضوع درموقعیتی بوده که jan svarvik پروفسور زبان شناس، تذکرات خود را درمورد حکم صادر شده توسط تیموتی جان ایوانز در دادگاه ارائه داد.




· مقاله حاضر ترجمه بخشی از مقاله تیم گرانت ازمرکز زبان شناسی حقوقی دانشگاه آستون است.