pnugirl
05-24-2010, 05:57 PM
تلویزیون برای دومین بار در یک ماه گذشته مستندی را برای مشروعیت بخشی به لیدرها پخش کرد.
« می خواستم زحمات لیدرها را به تصویر بکشم.» این جمله را پونه قشقایی کارگردان مستندی درباره زندگی لیدرها می گوید که در آن با دو لیدر استقلال و پرسپولیس حرف زده شده بود. تلویزیون در یک ماه گذشته ، دو مستند مجزا درباره زندگی لیدرها پخش کرده است. این اتفاق درحالی رخ می دهد که یکی از بزرگترین چالش های فوتبال ایران که به فوتبال ناپاک از آن تعبیر می شود ، شعارهای تلخ است که از روی سکوها داده می شوند. آخین اتفاقت تلخ در تهران به برخوردهایی بر می گردد که در ورزشگاه آزادی علیه احمد رضا عابدزاده و علی کریمی و مسولان باشگاه استیل آذین در حین بازی این تیم با پرسپولیس رخ داد. برای استقلال هم این اتفاقات در پایان مسابقه تیم با راه آهن و درحالی که آنها توانسته بودند این تیم را ببرند ، با شعارهای تلخ عده ای علیه مرفاوی تکرار شد.
اتفاقاتی که در هر دو مورد ، باشگاه استیل آذین و استقلال آن را به هزینه هایی مربوط می دانستند که برای تعدادی از لیدرهای روی سکوها رخ داده بود. علی کریمی و عابدزاده در این ارتباط از مدیران فوتبالی یک تیم سخن گفتند و در سوی دیگر باشگاه استقلال با صدور بیانیه ای روی سایت رسمی خود ، این عده را عوامل خریداری شده از سوی سران رواج دهنده فوتبال ناپاک لقب داد.
قدرت سکو ها ، این ابزاری بوده که همواره به عنوان یک نیروی خفته ، دست آویزی بوده تا عده ای علیه دیگری از آن بهره بگیرند. روزی سکوها یکی شدند تا رولند کخ ویران شود. یک روز رضا عنایتی قربانی شد. زمانی نوبت اکبر غمخوار و علی دایی بود تا با این فشار حذف شوند و ابته روزگاری رسید که چرخ زمانه داریوش مصطفوی ، عباس انصاری فرد ، واعظ ، مرفاوی ، علی کریمی ، ابراهیم میرزاپور و... را سیبل سکوها کرد.
در همه موارد این شبهه وجود داشت که عده ای روی سکوها هزینه کرده بودند تا لیدرها شعارهایی را علیه سوژه ها بدهند و در جوی احساسی دیگر حاضرین در ورزشگاه هم با موج شکل گرفته ، همنوایی کنند. این البته حقیقتی است که خود این بوقچی ها کتمانش نمی کنند. قشقایی کارگردان مستند لیدرها در این بار می گوید:« خودشان بارها ادعا کردند که اگر بخواهند می توانند هر کسی ا با شعارهای شان له کنند.» این درست همان نکته ای است که رض رشیدیان ، کارگردان مجموعه مستند جستار در روایت فوتبالی خود « عشق به رنگ ، رنگ » به آن رسیده و می گوید:« حسین سرابی ( شلغم) در مصاحبه اش به صراحت اعتراف کرد که از آنها خواسته شد تا فصل قبل علیه مصطفوی شعار دهند.»
اما با این دیدگاه و جمعیتی که خود صراحتا ادعا دارند برای شان هزینه می شود تا روی سکوها ، فضایی ناپاک شکل بگیرد ، چرا سیمای جمهوری اسلامی سعی می کند روایتی از این افراد را ب نمایش بگذارد؟ این سوالی است که قشقایی کارگردان یکی از این مستندها درباره اش می گوید:« این افراد زحمت های زیادی می کشند . یکی از سوژه ای فیلم من بر اثر بوق زدن غده در آورده و اگر این غده را عمل کند دیگر نمی تواند بوق بزند اما عشق کارش سبب شده تا او این عمل را انجام ندهد. » رشیدیان هم که می گوید در برنامه اش قصد نداشته از این افراد دفاع کند ، می گوید:« من این مستند را ساختم تا این حقیقت به تصویر کشیده شود که لیدرها یک معلول هستند نه علت. علت اصلی مدیریتی غلط است که بب می شود این نیروی بالفعل به جای انرژی مثبت ، تبدیل به یرویی مخرب شود.»
یکی از بزرگترین ایرادها به سیما در ماه های گذشته ، رپورتاژهایی است که شبکه های ورزشی از صحنه فحاشی به مدیران و مربیان به تصویر می کشند. در پایان بازی ها کمتر از 50 نفر شروع به فحاشی می کنند و تلویزیون با دوربین خود این صحنه ها را با مصاحبه های افراد پخش می کند. این ایرادی است که بخصوص مدیران باشگاه استقلال امسال بارها از مسولان سیما گرفته اند و گفته اند این شکل در هیچ جای دیگر دیده نمی شود.
حالا با شروع ساخت مستند از لیدرها انگار شبکه های سیما در پی رسمیت بخشیدن به کردار این افراد هستند. وقتی این سوال را از حسین آقازمانی مسئول ورزش شبکه سوم سیما و یکی از ارکان اصلی ورزش سیما می پرسیم ، پاسخ می دهد:« ما از کاری که می کنیم رضایت داریم . مستندی پخش کردیم که از آن دفاع می کنیم. به نظر ما وقتی این افراد به تصویر کشیده شوند دیگر نمی توانند هر کاری را انجام بدهند. این کار ما بخشی از فرهنگسازی است. درباره سایر مسائل و فیلم ها هم باید دیگران اظهار نظر کنند. این را باید کارشناسان بگویند که آیا لیدرها مقصر رفتارهای ناهنجار هستند یا نه.»
برای اینکه پاسخ این ابهان را بدانیم از صیدانلو معاون فرهنگی سازمان ورزش درباره لیدرها پرسیدیم و شرایط ورزشگاه ها که او پاسخ داد:« من مصاحبه نمی کنم.» البته این جمله را او 15 دقیقه بعد از حرف زدن درباره اینکه شرایط ورزشگاه ها نسبت به بستری که ورزش کشور دارد خوب است و باید روز به روز بهتر شود و اینکه حاضر است با فرزند خردسالش به استادیوم برود گفت. او البته زمانی گفت مصاحبه نمی کند که از او پرسیدیم :« یعنی شما این همه شعار رکیک ورزشگاه ها را شرایطی خوب می دانید؟»
« می خواستم زحمات لیدرها را به تصویر بکشم.» این جمله را پونه قشقایی کارگردان مستندی درباره زندگی لیدرها می گوید که در آن با دو لیدر استقلال و پرسپولیس حرف زده شده بود. تلویزیون در یک ماه گذشته ، دو مستند مجزا درباره زندگی لیدرها پخش کرده است. این اتفاق درحالی رخ می دهد که یکی از بزرگترین چالش های فوتبال ایران که به فوتبال ناپاک از آن تعبیر می شود ، شعارهای تلخ است که از روی سکوها داده می شوند. آخین اتفاقت تلخ در تهران به برخوردهایی بر می گردد که در ورزشگاه آزادی علیه احمد رضا عابدزاده و علی کریمی و مسولان باشگاه استیل آذین در حین بازی این تیم با پرسپولیس رخ داد. برای استقلال هم این اتفاقات در پایان مسابقه تیم با راه آهن و درحالی که آنها توانسته بودند این تیم را ببرند ، با شعارهای تلخ عده ای علیه مرفاوی تکرار شد.
اتفاقاتی که در هر دو مورد ، باشگاه استیل آذین و استقلال آن را به هزینه هایی مربوط می دانستند که برای تعدادی از لیدرهای روی سکوها رخ داده بود. علی کریمی و عابدزاده در این ارتباط از مدیران فوتبالی یک تیم سخن گفتند و در سوی دیگر باشگاه استقلال با صدور بیانیه ای روی سایت رسمی خود ، این عده را عوامل خریداری شده از سوی سران رواج دهنده فوتبال ناپاک لقب داد.
قدرت سکو ها ، این ابزاری بوده که همواره به عنوان یک نیروی خفته ، دست آویزی بوده تا عده ای علیه دیگری از آن بهره بگیرند. روزی سکوها یکی شدند تا رولند کخ ویران شود. یک روز رضا عنایتی قربانی شد. زمانی نوبت اکبر غمخوار و علی دایی بود تا با این فشار حذف شوند و ابته روزگاری رسید که چرخ زمانه داریوش مصطفوی ، عباس انصاری فرد ، واعظ ، مرفاوی ، علی کریمی ، ابراهیم میرزاپور و... را سیبل سکوها کرد.
در همه موارد این شبهه وجود داشت که عده ای روی سکوها هزینه کرده بودند تا لیدرها شعارهایی را علیه سوژه ها بدهند و در جوی احساسی دیگر حاضرین در ورزشگاه هم با موج شکل گرفته ، همنوایی کنند. این البته حقیقتی است که خود این بوقچی ها کتمانش نمی کنند. قشقایی کارگردان مستند لیدرها در این بار می گوید:« خودشان بارها ادعا کردند که اگر بخواهند می توانند هر کسی ا با شعارهای شان له کنند.» این درست همان نکته ای است که رض رشیدیان ، کارگردان مجموعه مستند جستار در روایت فوتبالی خود « عشق به رنگ ، رنگ » به آن رسیده و می گوید:« حسین سرابی ( شلغم) در مصاحبه اش به صراحت اعتراف کرد که از آنها خواسته شد تا فصل قبل علیه مصطفوی شعار دهند.»
اما با این دیدگاه و جمعیتی که خود صراحتا ادعا دارند برای شان هزینه می شود تا روی سکوها ، فضایی ناپاک شکل بگیرد ، چرا سیمای جمهوری اسلامی سعی می کند روایتی از این افراد را ب نمایش بگذارد؟ این سوالی است که قشقایی کارگردان یکی از این مستندها درباره اش می گوید:« این افراد زحمت های زیادی می کشند . یکی از سوژه ای فیلم من بر اثر بوق زدن غده در آورده و اگر این غده را عمل کند دیگر نمی تواند بوق بزند اما عشق کارش سبب شده تا او این عمل را انجام ندهد. » رشیدیان هم که می گوید در برنامه اش قصد نداشته از این افراد دفاع کند ، می گوید:« من این مستند را ساختم تا این حقیقت به تصویر کشیده شود که لیدرها یک معلول هستند نه علت. علت اصلی مدیریتی غلط است که بب می شود این نیروی بالفعل به جای انرژی مثبت ، تبدیل به یرویی مخرب شود.»
یکی از بزرگترین ایرادها به سیما در ماه های گذشته ، رپورتاژهایی است که شبکه های ورزشی از صحنه فحاشی به مدیران و مربیان به تصویر می کشند. در پایان بازی ها کمتر از 50 نفر شروع به فحاشی می کنند و تلویزیون با دوربین خود این صحنه ها را با مصاحبه های افراد پخش می کند. این ایرادی است که بخصوص مدیران باشگاه استقلال امسال بارها از مسولان سیما گرفته اند و گفته اند این شکل در هیچ جای دیگر دیده نمی شود.
حالا با شروع ساخت مستند از لیدرها انگار شبکه های سیما در پی رسمیت بخشیدن به کردار این افراد هستند. وقتی این سوال را از حسین آقازمانی مسئول ورزش شبکه سوم سیما و یکی از ارکان اصلی ورزش سیما می پرسیم ، پاسخ می دهد:« ما از کاری که می کنیم رضایت داریم . مستندی پخش کردیم که از آن دفاع می کنیم. به نظر ما وقتی این افراد به تصویر کشیده شوند دیگر نمی توانند هر کاری را انجام بدهند. این کار ما بخشی از فرهنگسازی است. درباره سایر مسائل و فیلم ها هم باید دیگران اظهار نظر کنند. این را باید کارشناسان بگویند که آیا لیدرها مقصر رفتارهای ناهنجار هستند یا نه.»
برای اینکه پاسخ این ابهان را بدانیم از صیدانلو معاون فرهنگی سازمان ورزش درباره لیدرها پرسیدیم و شرایط ورزشگاه ها که او پاسخ داد:« من مصاحبه نمی کنم.» البته این جمله را او 15 دقیقه بعد از حرف زدن درباره اینکه شرایط ورزشگاه ها نسبت به بستری که ورزش کشور دارد خوب است و باید روز به روز بهتر شود و اینکه حاضر است با فرزند خردسالش به استادیوم برود گفت. او البته زمانی گفت مصاحبه نمی کند که از او پرسیدیم :« یعنی شما این همه شعار رکیک ورزشگاه ها را شرایطی خوب می دانید؟»