MIN@MAN
04-13-2010, 02:46 PM
روزي يکي از استادان بزرگ رياضيات سخنراني داشت . دختري جوان ، که در جلسه حاضر بود، دفترچه يا دداشت و قلمش را بيرون آورد و خود را براي شنيدن سخنراني آماده کرد. استاد که سخنران زبر دستي بود ، ضمن بياناتش گفت : (من از دل ذره آفتاب بيرون مي آورم.)
از شنيدن لين سخن لبخند مسرت بر لبان دختر جوان نقش بست و چشمانش از شادي برق زد. هنگام بازگشت ، با خود چنين انديشيد : علم قدرتي دارد که حتي تصور آن براي ما لذت آفرين است. برا ي کسي که عزم استوار داشته باشد راه تحقيق باز است . مگر نگفته اند که جهان همچون کتابي بزرگ است و در هر سطري رازي نهفته دارد. مردم نادان کلمات اين کتاب بزرگ را ميبينند و به حيرت فرو ميروند ، ولي دانشمندان از معني اين کلمات آگاه اند ، آن را مي خوانند و پرده از راز طبيعت به يک سو مي زنند.
دختر جوان ماري نام داشتو از مردم لهستان بود. ماري در شهر ورشو،پايتخت لهستان،در خانواده اي تنگ دست اما خوش بخت،زاده شد و در همان شهر تحصيلات دبيرستان خود را به پايان رسانيد سپس با زندگي فقيرا نه اي در دانشگاه پاريس به تحصيل ادامه داد. وي در اتاق محقري زندگي ميکرد. چون برق پران بود شب ها به نزديکترين کتابخانه ميرفت و تا دير گاه مطالعه ميکرد.
با دانشمند جواني بنام پي ير کوري آشنا شد. و سرانجام باعث پيوندشان شد.(1895 ) از آن پس ماري مشور به مادام کوري شد.
او به راهنمايي همسرش عناصري را که بعدها به مواد راديو اکتيو مشهور شد را براي تحقيق برگزيد.
وي هنگام کار متوجه شد که پرتو افشاني در سنگ معدني اورانيوم از خود اورانيوم بيشتر است. حدس زد که بايد در سنگ معدني اورانيوم عنصر ناشناخته اي وجود داشته باشد که پرتو افشاني را شدت مي بخشد.
حدس ماري به حقيقت پيوست ،عنصر ناشناخته را کشف کرد و نام آن را (راديوم ) گذاشت.
بزودي معلوم شد که از راديوم ميتوان در صنعت و پزشکي بهره برد. گروهي از مهندسان امريکايي براي آنها نامه اي نوشتند و از آن دو خواستند در برابر مبلغ بسيار زيادي روش بدست آوردن باريوم را به آنها بگويند. اما آندو از انديشه سودجويي چشم پوشيدند و روش بدست آوردن آن را منتشر کردند.
در سال 1903 فرهنگستان علوم سوئد به اين زوج دانشمند جايزه نوبل اعطا کرد.آن دانشگاه بعهده گرفت. ديگر زندگي چهره خندان را به آن دو نشان داده بود. بخصوص که دو دختر خردسالشان کانون خانوادگي آنان را گرم تر و روشن تر کرده بود.
اما اين بهروزي ديري نپاييد : دانشمند بزرگ در تصادفي کشته شد و ماري به سوگ همسرش نشست.
در نهايت سختي به پيشنهاد اولياي دانشگاه در جاي همسرش بتدريس پرداخت که تا آن زمان به هيچ زني چنين مقامي داده نشده بود.
ماري در هنگام تدريس تحقيقات خود را درباره راديوم تکميل کرد و در سال 1911 دومين جايزه نوبل از طرف فرهنگستان علوم سوئد به وي اعطا شد.
مادام کوري در سال 1934 در پاريس ديده از جهان فرو بست. مرگ وي پزشکان را به انديشه فرو برد .يرا ماري سالين دراز با راديوم و در معرض پرتوهاي آن قرار داشت.
پزشکان نظر دادن که قاتل نامرئي راديوم بوده است.
انيشتن درباره او گفته است ( مادام کوري يکي از نام آور ترين کساني بوده است که نام و آوازه او را نفريفت.)
از شنيدن لين سخن لبخند مسرت بر لبان دختر جوان نقش بست و چشمانش از شادي برق زد. هنگام بازگشت ، با خود چنين انديشيد : علم قدرتي دارد که حتي تصور آن براي ما لذت آفرين است. برا ي کسي که عزم استوار داشته باشد راه تحقيق باز است . مگر نگفته اند که جهان همچون کتابي بزرگ است و در هر سطري رازي نهفته دارد. مردم نادان کلمات اين کتاب بزرگ را ميبينند و به حيرت فرو ميروند ، ولي دانشمندان از معني اين کلمات آگاه اند ، آن را مي خوانند و پرده از راز طبيعت به يک سو مي زنند.
دختر جوان ماري نام داشتو از مردم لهستان بود. ماري در شهر ورشو،پايتخت لهستان،در خانواده اي تنگ دست اما خوش بخت،زاده شد و در همان شهر تحصيلات دبيرستان خود را به پايان رسانيد سپس با زندگي فقيرا نه اي در دانشگاه پاريس به تحصيل ادامه داد. وي در اتاق محقري زندگي ميکرد. چون برق پران بود شب ها به نزديکترين کتابخانه ميرفت و تا دير گاه مطالعه ميکرد.
با دانشمند جواني بنام پي ير کوري آشنا شد. و سرانجام باعث پيوندشان شد.(1895 ) از آن پس ماري مشور به مادام کوري شد.
او به راهنمايي همسرش عناصري را که بعدها به مواد راديو اکتيو مشهور شد را براي تحقيق برگزيد.
وي هنگام کار متوجه شد که پرتو افشاني در سنگ معدني اورانيوم از خود اورانيوم بيشتر است. حدس زد که بايد در سنگ معدني اورانيوم عنصر ناشناخته اي وجود داشته باشد که پرتو افشاني را شدت مي بخشد.
حدس ماري به حقيقت پيوست ،عنصر ناشناخته را کشف کرد و نام آن را (راديوم ) گذاشت.
بزودي معلوم شد که از راديوم ميتوان در صنعت و پزشکي بهره برد. گروهي از مهندسان امريکايي براي آنها نامه اي نوشتند و از آن دو خواستند در برابر مبلغ بسيار زيادي روش بدست آوردن باريوم را به آنها بگويند. اما آندو از انديشه سودجويي چشم پوشيدند و روش بدست آوردن آن را منتشر کردند.
در سال 1903 فرهنگستان علوم سوئد به اين زوج دانشمند جايزه نوبل اعطا کرد.آن دانشگاه بعهده گرفت. ديگر زندگي چهره خندان را به آن دو نشان داده بود. بخصوص که دو دختر خردسالشان کانون خانوادگي آنان را گرم تر و روشن تر کرده بود.
اما اين بهروزي ديري نپاييد : دانشمند بزرگ در تصادفي کشته شد و ماري به سوگ همسرش نشست.
در نهايت سختي به پيشنهاد اولياي دانشگاه در جاي همسرش بتدريس پرداخت که تا آن زمان به هيچ زني چنين مقامي داده نشده بود.
ماري در هنگام تدريس تحقيقات خود را درباره راديوم تکميل کرد و در سال 1911 دومين جايزه نوبل از طرف فرهنگستان علوم سوئد به وي اعطا شد.
مادام کوري در سال 1934 در پاريس ديده از جهان فرو بست. مرگ وي پزشکان را به انديشه فرو برد .يرا ماري سالين دراز با راديوم و در معرض پرتوهاي آن قرار داشت.
پزشکان نظر دادن که قاتل نامرئي راديوم بوده است.
انيشتن درباره او گفته است ( مادام کوري يکي از نام آور ترين کساني بوده است که نام و آوازه او را نفريفت.)