ترک خوردن پوست و روش های درمان آن

[مژگان]

بعضی افراد با دست‌هایشان همه کار می‌کنند: باغبانی، نازک‌کاری، تعمیر اتومبیل، آشپزی، و نظافت. اما دست‌هایشان را با مواد از بین برندهٔ رطوبت مثل خاک، حلال‌ها، و صابون پاک می‌کنند و پوستشان خیلی زود ترک می‌خورد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، پوست ترک خورده مانند بستر یک رود خشک است و علت هر دو هم بی‌‌‌آبی است. ترک خوردن پوست با از بین رفتن آب سطح بدن شروع شده و لایه‌هائی از سلول‌های خشک شده به‌جای می‌ماند.
پوست بی‌آب مانند ناخن شکننده است، و مانند آن به سادگی خم نمی‌شود و ترک بر می‌دارد.
رطوبت کم علت اصلی خشکی پوست است. همانطور که بیابان گردها می‌دانند، هوای خشک رطوبت پوست را می‌گیرد. اما گرم کردن زیاد خانه در هر جائی هوای درون خانه را مانند بیابان کرده و رطوبت پوست را از بین می‌برد. این دلیل عمدهٔ ترک خوردن پوست در زمستان است.
رطوبت پوست در برخورد با مواد محرک مثل شوینده‌ها، عطرها، خوشبوکننده‌ها، الکل، و پاک‌کننده‌های لاک ناخن از بین می‌رود. می‌توان از تماس با این مواد خشک‌کنندهٔ خانگی اجتناب کرد، ولی برخی افراد هر روز با رطوبت‌گیری‌هائی مثل رنگ‌ها، حلال‌ها و دیگر مواد شیمیائی کار می‌کنند.
برخی ناراحتی‌ها، مثل پسوریاز، اکزما، و برخی واکنش‌های آلرژیائی، باعث ضخیم شدن، خشک شدن و ترک خوردن پوست می‌شوند. پینه‌های ضخیم و خشک هم زیاد چاک می‌خورند. - درمان ترک خوردن پوست
دست و پاها محل‌های شابع ترک خوردن پوست هستند. اما ترک پوست در همه جا، مخصوصاً در پوست ظریف ساق، ساعد و گونه‌ها هم ممکن است دیده شود. ترک پوست را در هر جا باشد، با درمان درست می‌توان از بین برد.
مرطوب کننده بزنید. با استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده رطوبت را در ناحیهٔ ترک خورده حبس کنید. فراموش نکنید که شستن باید کوتاه مدت – کمتر از پنج دقیقه در روز – باشد چون تماس بیش از حد با آب چربی پوست را برداشته و آن را خشک‌تر می‌کند. در صورت لزوم پزشک مرطوب کنندهٔ قوی‌‌تری را تجویز می‌کند.
چندین بار پوست ترک خورده در آب ولرم نرم کنید. ولی مرطوب‌کننده به آن نزنید. وقتی پوست نرم شد، فوراً روی آن را با ماده‌ای روغنی مثل وازلین بپوشانید.
ملایم بشوئید. هنگام شستشو از آب داغ دوری کرده و از صابون چرب استفاده کنید. زدن محلول نگاهدارندهٔ رطوبت بر پوست هم مفید است.
دستکش بپوشید. اگر پوست شما مستعد ترک خوردن است، هنگام کار با آب و صابون یا مواد شیمیائی دستکش لاستیکی بپوشید.
اوره بزنید. کرم‌ها و محلول‌های حاوی اوره یا اسیدهای آلفا هیدروکسی برای رفع خشکی پوست مناسبند. استفاده از اینها ترک‌های پوستی را برطرف کرده و از ترک خوردن بیشتر جلوگیری می‌کند.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- همواره پوست دست و یا پا ترک خورده است.
- بیماری وجود دارد و پوست پا ترک می‌خورد.
- ناحیهٔ ترک خورده گرم یا ناسور است، متورم یا قرمز شده، یا چرک یا مایع تراوش می‌کند.
پوست ناحیهٔ پائین پا مانند فلس ماهی شده است.
- درمان ترک خوردن پوست بعد از سه هفته مؤثر واقع نشده است.
* ترک خوردن لب
- ترک خوردن لب نشانهٔ چیست؟
اگر لب‌های ترک‌خوردهٔ شما زبان می‌داشتند، درخواست دو چیز می‌کردند: رطوبت و چیزی که رطوبت را نگاه دارد. اما لب‌ها چه‌گونه رطوبت خود را از دست می‌دهند؟ اگر شما هم عادت شایع زبان زدن به لب‌ها را دارید، شرایط مناسب برای ترک‌خوردن لب‌ها را فراهم کرده‌اید.
در هوای خشک، مثل اتاق دارای دستگاه حرارت مرکزی، رطوبت لب‌ها تبخیر می‌شود و شما به طور ناخودآگاه خشکی لب‌ها را احساس کرده و با زبان آنها را مرطوب می‌کنید. وقتی این رطوبت هم تبخیر شود، باز هم رطوبت بیشتری از لب‌ها خارج می‌شود. آفتاب سوختگی لب‌ها نیز شما را وادار به مرطوب کردن آنها کرده و بالاخره ترک خوردن آنها را به‌دنبال دارد.
از علل شایع دیگر واکنش آلرژیائی به رنگ ماتیک است.
برخی افراد عمدتاً در گوشه‌های لب دچار ترک‌خوردگی می‌شوند که احتمالاً به‌خاطر شکل لب‌هایشان است. اگر در حالت استراحت صورت گوشه‌های لب‌ها پائین می‌افتند، بزاق دهان در آنجا جمع شده و باعث ترک خوردن آنها می‌گردد.
- درمان ترک خوردن لب
ترک خوردن لب‌ها آنها را تحریک‌پذیر و ناخوشایند می‌کند. اما همیشه راهی برای درمان آنها وجود دارد.
آب نمک بزنید. درمان نهائی ترک خوردن لب کمپرس کردن روزانهٔ آنها با آب نمک سرد است. یک قاشق مرباخوری نمک را در نیم لیتر اب حل کنید. حوله‌ای را در آن خیسانده و چند دقیقه روی لب‌ها بگذارید. این کار را به مدت یک هفته هنگام رفتن به رختخواب انجام دهید.
رطوبت را حبس کنید. بلافاصله بعد از کمپرس کردن لب‌ها لایه‌ای ضخیم‌ نرم‌کنندهٔ لب، مثل وازلین یا لانولین روی لب بزنید تا رطوبت را در آن حفظ کند.
کورتیزون بزنید. اگر یک هفته کمپرس آب نمک و وازلین ترک لب‌ها را درمان نکرد، می‌توانید پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم به آن اضافه کنید. پماد را زیر نرم‌کننده بزنید. این کار را دو هفته تکرار کنید.
زبان نزنید. خیس کردن لب‌ها با زبان کاری غیر ارادی مثل پلک زدن است.اما خودداری از آن اولین قدم در درماند ترک لب است. باید متوجه باشید که زبان زدن لب‌ها اولین عامل ترک‌خوردن آنهاست.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- ترک‌های لب تبدیل به چاک‌های بزرگ و شقاق شده است.