margaret
01-25-2010, 11:20 AM
بجائ آوريد وفائ به عهد و دندان فشردن بر
اسرار مردم
كاشكئ قميت انفاس بدانندئ خلق
تا دمئ چند كه ماندست غنيمت شمرند
مو فق ترين انسان آن است كه انسانيت و
رسالتش را باور كرده است
ائ انسان ؛ عهد مشكن ؛ دل ميازاز ؛ فاصله ميافكن
و انسانها را دوست بدار و خلق را تكريم كن
اينان خانواده خدايند
يك انسان احساس فراوانئ مئ كند وقتئ كه
معنئ قناعت را بشناسد
چراغ آگاهئ را روشن كن _ 2
ما بايد به زندگئ خلاقانه بازگشت كنيم و نسبت به ظرايف افكار ؛ احساسات و رفتار مان آگاه شويم . آگاهئ به هستئ ؛اولين گام روشن شدگئ من و توست . چراغ آگاهئ را روشن كن و سايه هائ توهم را دور كن .تو اگر بخواهئ به فراشناخت برسئ ؛ با اين دانشهائ قرضئ به جايئ نمئ رسئ ؛ بايد تمام هستئ ات را ابزار شناخت كنئ .
انديشه ؛ جزيئ از معمائ هستئ توست . دل ؛ جزيئ از راه درك هستئ توست . بايد از حرف زدن ؛ دست بردارئ . بايد ياد بگيرئ كه ابتدايئ ترين كارهارا با آگاهئ انجام بدهئ و آنرا راهئ برائ شناخت خود بدانئ . مدام بايد به هستئ رفتار خود آگاه باشئ .
تو هزاران افكار ؛ احساسات و رفتار ظريف دارئ كه آنها را نمئ شناسئ . آيين ما آيين بيدارئ است . من را فراموش كن . هويت تو درحال تغيير است ؛ حتئ در فاصله دو چشم به زدن ؛ توئ اين لحظه با توئ لحظه بعد فرق دارد .
تو بايد از طريق تجربه مستقيم به واقعيت برسئ و بحث هائ متافيزيكئ تو را با اين عمر كوتاه به حقيقت نمئ رساند . واقعيت را بايد زندگئ كرد ؛ توصيف واقعيت تو را به جايئ نمئ رساند . بلكه مئ تواند يار و راهنما برائ تجربه كردن واقعيت باشد .
انسان در دام دانش و تعصبات است . اين دو مانع بيدارئ توست . دانش ؛ مبتنئ بر مفاهيم و تصورات است و حقيقت خود واقعيت است نه مفاهيم ما از واقعيت . مفاهيمئ كه تو در ذهن از اشيا مئ سازئ ؛ مانع ديدن من واقعئ تان مئ شود . به درخت خانه خود نگاه كن ؛ اين همان به گوهر و استعدادهائ خود توجه كردن است . سعئ نكن از راه مفاهيم به واقعيت برسئ ؛ يك راست به دنيائ واقعيت برو . دردنيائ انتزاعات زندگئ نكن ؛ جواب سوالات را در واقعيت و تجربه زندگئ پيدا كن
اسرار مردم
كاشكئ قميت انفاس بدانندئ خلق
تا دمئ چند كه ماندست غنيمت شمرند
مو فق ترين انسان آن است كه انسانيت و
رسالتش را باور كرده است
ائ انسان ؛ عهد مشكن ؛ دل ميازاز ؛ فاصله ميافكن
و انسانها را دوست بدار و خلق را تكريم كن
اينان خانواده خدايند
يك انسان احساس فراوانئ مئ كند وقتئ كه
معنئ قناعت را بشناسد
چراغ آگاهئ را روشن كن _ 2
ما بايد به زندگئ خلاقانه بازگشت كنيم و نسبت به ظرايف افكار ؛ احساسات و رفتار مان آگاه شويم . آگاهئ به هستئ ؛اولين گام روشن شدگئ من و توست . چراغ آگاهئ را روشن كن و سايه هائ توهم را دور كن .تو اگر بخواهئ به فراشناخت برسئ ؛ با اين دانشهائ قرضئ به جايئ نمئ رسئ ؛ بايد تمام هستئ ات را ابزار شناخت كنئ .
انديشه ؛ جزيئ از معمائ هستئ توست . دل ؛ جزيئ از راه درك هستئ توست . بايد از حرف زدن ؛ دست بردارئ . بايد ياد بگيرئ كه ابتدايئ ترين كارهارا با آگاهئ انجام بدهئ و آنرا راهئ برائ شناخت خود بدانئ . مدام بايد به هستئ رفتار خود آگاه باشئ .
تو هزاران افكار ؛ احساسات و رفتار ظريف دارئ كه آنها را نمئ شناسئ . آيين ما آيين بيدارئ است . من را فراموش كن . هويت تو درحال تغيير است ؛ حتئ در فاصله دو چشم به زدن ؛ توئ اين لحظه با توئ لحظه بعد فرق دارد .
تو بايد از طريق تجربه مستقيم به واقعيت برسئ و بحث هائ متافيزيكئ تو را با اين عمر كوتاه به حقيقت نمئ رساند . واقعيت را بايد زندگئ كرد ؛ توصيف واقعيت تو را به جايئ نمئ رساند . بلكه مئ تواند يار و راهنما برائ تجربه كردن واقعيت باشد .
انسان در دام دانش و تعصبات است . اين دو مانع بيدارئ توست . دانش ؛ مبتنئ بر مفاهيم و تصورات است و حقيقت خود واقعيت است نه مفاهيم ما از واقعيت . مفاهيمئ كه تو در ذهن از اشيا مئ سازئ ؛ مانع ديدن من واقعئ تان مئ شود . به درخت خانه خود نگاه كن ؛ اين همان به گوهر و استعدادهائ خود توجه كردن است . سعئ نكن از راه مفاهيم به واقعيت برسئ ؛ يك راست به دنيائ واقعيت برو . دردنيائ انتزاعات زندگئ نكن ؛ جواب سوالات را در واقعيت و تجربه زندگئ پيدا كن