فایروال چیست؟(مقاله ای جامع)

[Borna66]

فايروال چيست ؟
در صورت دستيابی سايرين به سيستم شما ، کامپيوتر شما دارای استعداد بمراتب بيشتری در مقابل انواع تهاجمات می باشد . شما می توانيد با استفاده و نصب يک فايروال ، محدوديت لازم در خصوص دستيابی به کامپيوتر و اطلاعات را فراهم نمائيد .
فايروال چه کار می کند ؟
فايروال ها حفاظت لازم در مقابل مهاجمان خارجی را ايجاد و يک لايه و يا پوسته حفاظتی پيرامون کامپيوتر و يا شبکه را در مقابل کدهای مخرب و يا ترافيک غيرضروری اينترنت ، ارائه می نمايند . با بکارگيری فايروال ها ، امکان بلاک نمودن داده از مکانی خاص فراهم می گردد . امکانات ارائه شده توسط يک فايروال برای کاربرانی که همواره به اينترنت متصل و از امکاناتی نظير DSL و يا مودم های کابلی استفاده می نمايند ، بسيار حياتی و مهم می باشد.
چه نوع فايروال هائی وجود دارد ؟
فايروال ها به دو شکل سخت افزاری ( خارجی ) و نرم افزاری ( داخلی ) ، ارائه می شوند . با اينکه هر يک از مدل های فوق دارای مزايا و معايب خاص خود می باشند ، تصميم در خصوص استفاده از يک فايروال بمراتب مهمتر از تصميم در خصوص نوع فايروال است .


فايروال های سخت افزاری : اين نوع از فايروال ها که به آنان فايروال های شبکه نيز گفته می شود ، بين کامپيوتر شما (و يا شبکه) و کابل و يا خط DSL قرار خواهند گرفت . تعداد زيادی از توليد کنندگان و برخی از مراکز ISP دستگاههائی با نام "روتر" را ارائه می دهند که دارای يک فايروال نيز می باشند . فايروال های سخت افزاری در مواردی نظير حفاظت چندين کامپيوتر مفيد بوده و يک سطح مناسب حفاظتی را ارائه می نمايند( امکان استفاده از آنان به منظور حفاظت يک دستگاه کامپيوتر نيز وجود خواهد داشت ) . در صورتی که شما صرفا" دارای يک کامپيوتر پشت فايروال می باشيد و يا اين اطمينان را داريد که ساير کامپيوتر های موجود بر روی شبکه نسبت به نصب تمامی patch ها ، بهنگام بوده و عاری از ويروس ها و يا کرم ها می باشند ، ضرورتی به استفاده از يک سطح اضافه حفاظتی (يک نرم افزار فايروال ) نخواهيد داشت . فايروال های سخت افزاری ، دستگاههای سخت افزاری مجزائی می باشند که دارای سيستم عامل اختصاصی خود می باشد . بنابراين بکارگيری آنان باعث ايجاد يک لايه دفاعی اضافه در مقابل تهاجمات می گردد .
فايروال های نرم افزاری : برخی از سيستم های عامل دارای يک فايروال تعبيه شده درون خود می باشند . در صورتی که سيستم عامل نصب شده بر روی کامپيوتر شما دارای ويژگی فوق می باشد ، پيشنهاد می گردد که آن را فعال نموده تا يک سطح حفاظتی اضافی در خصوص ايمن سازی کامپيوتر و اطلاعات ، ايجاد گردد .(حتی اگر از يک فايروال خارجی يا سخت افزاری استفاده می نمائيد). در صورتی که سيستم عامل نصب شده بر روی کامپيوتر شما دارای يک فايروال تعيبه شده نمی باشد ، می توان اقدام به تهيه يک فايروال نرم افزاری کرد . با توجه به عدم اطمينان لازم در خصوص دريافت نرم افزار از اينترنت با استفاده از يک کامپيوتر محافظت نشده ، پيشنهاد می گردد برای نصب فايروال از CD و يا DVD مربوطه استفاده گردد .

نحوه پيکربندی بهينه يک فايروال به چه صورت است ؟
اکثر محصولات فايروال تجاری ( هم سخت افزاری و هم نرم افزاری ) دارای امکانات متعددی بمنظور پيکربندی بهينه می باشند . با توجه به تنوع بسيار زياد فايروال ها ، می بايست به منظور پيکربندی بهينه آنان به مستندات ارائه شده ، مراجعه تا مشخص گردد که آيا تنظميات پيش فرض فايروال نياز شما را تامين می نمايد يا خير ؟ . پس از پيکربندی يک فايروال يک سطح امنيتی و حفاظتی مناسب در خصوص ايمن سازی اطلاعات انجام شده است . لازم است به اين موضوع مهم اشاره گردد که پس از پيکربندی يک فايروال نمی بايست بر اين باور باشيم که سيستم ما همواره ايمن خواهد بود . فايروال ها يک سطح مطلوب حفاظتی را ارائه می نمايند ولی هرگز عدم تهاجم به سیستم شما را تضمين نخواهند کرد . استفاده از فايروال به همراه ساير امکانات حفاظتی نظير نرم افزارهای آنتی ويروس و رعايت توصيه های ايمنی می تواند يک سطح مطلوب حفاظتی را برای شما و شبکه شما بدنبال داشته باشد .

منبع: www.srco.ir (http://www.srco.ir)
:104::282::238::109::72:
گردآونده:طه-Borna66

[Borna66]

ضرورت استفاده از يک فايروال توسط کاربران اينترنت
اتصال به اينترنت بدون استفاده از يک فايروال نظير گذاشتن سوئيچ در اتومبيل ، قفل نکردن درب های آن و رفتن به يک فروشگاه برای تهيه لوازم مورد نياز است . با اين که ممکن است بتوانيد در صورت سرقت اتوميبل سريعا" واکنش مناسبی را انجام دهيد ، ولی فرصت ارزشمندی را برای سارقين ايجاد نموده ايد تا آنان بتوانند در سريعترين زمان ممکن به اهداف مخرب خود دست يابند . چنين وضعيتی در اينترنت نيز وجود دارد و مهاجمان در ابتدا با استفاده از کدهای مخربی نظير ويروس ها ، کرم ها و تروجان ها اقدام به شناسائی قربانیان خود می نمايند و در مرحله بعد، اهداف شناسائی شده را مورد تهاجم قرار می دهند . فايروال ها يک سطح حفاظتی و امنيتی مناسب در مقابل اين نوع حملات را ارائه می نمايند .
يک مهاجم چه کاری می تواند انجام دهد ؟
شايد اين سوال برای شما مطرح شده باشد که يک مهاجم قادر به انجام چه کاری خواهد بود و يا اصطلاحا" شعاع ميدان تخريب وی به چه ميزان است و چه اطلاعاتی در معرض تهديد و يا آسيب قرار خواهند گرفت؟ پاسخ به سوال فوق به نوع و ماهيت تهاجم بستگی دارد. با اين که برخی از حملات صرفا" در حد و اندازه يک مزاحمت و يا شوخی ساده می باشد ولی برخی ديگر با اهداف کاملا" مخرب طراحی و پياده سازی می گردند . در چنين مواردی ،مهاجمان سعی می نمايند که به اطلاعات آسيب رسانده ، آنان را حذف و يا حتی اقدام به سرقت اطلاعات شخصی و حساسی نظير رمزهای عبور و يا شماره کارت های اعتباری نمايند .
نفوذ به يک کامپيوتر ، شيرين ترين و فراموش نشدنی ترين لحظات زندگی برخی مهاجمان است، چراکه آنان ماحصل تلاش خود را عملا" مشاهده نموده و از اين بابت لذت می برند. با استفاده از يک فايروال می توان ميزان مقاومت سيستم در مقابل اين نوع حملات را افزايش داد .
نحوه انتخاب يک فايروال
فايروال ها اطلاعات دريافتی از اينترنت و يا ارسالی بر روی اينترنت را بررسی نموده و در صورتی که اطلاعات دريافتی از منابع غيرايمن و خطرناک باشد، آنان را شناسائی و حذف می نمايند . در صورتی که يک فايروال به درستی پيکربندی گردد ، مهاجمانی که تلاشی مستمر به منظور شناسائی کامپيوترهای حفاظت نشده و آسيب پذير را انجام می دهند در ماموريت خود با شکست مواجه خواهند شد .
فايروال های موجود را می توان به سه گروه اساسی تقسيم نمود که هر يک دارای مزايا و معايب مختص به خود می باشند . اولين مرحله برای انتخاب يک فايروال ، بررسی و تشخيص فايروالی است که با اهداف و خواسته شما به درستی مطابقت می نمايد . در اين رابطه از سه گزينه متفاوت می توان استفاده نمود :



فايروال های نرم افزاری

روترهای سخت افزاری

روترهای بدون کابل


در زمان انتخاب يک فايروال سوالات متعددی مطرح می گردد که پاسخ به برخی از آنان دارای اولويت بيشتری است :



چه تعداد کامپيوتر می بايست از فايروال استفاده نمايند ؟

از چه نوع سيستم عاملی استفاده می گردد؟( ويندوز ، مکينتاش ، لينوکس )

فايروال ويندوز
کاربرانی که بر روی کامپيوتر آنان ويندوز XP نصب شده است، می توانند از فايروال ارائه شده همراه آن استفاده نمايند . در اين رابطه دو حالت متفاوت می تواند وجود داشته باشد :


در صورتی که از ويندوز XP به همراه SP2 استفاده می گردد ، می توان از يک فايروال از قبل تعبيه شده که به صورت پيش فرض فعال می گردد، استفاده نمود . ( اطلاعات بيشتر در رابطه با فايروال ويندوز (http://www.microsoft.com/windowsxp/using/security/internet/sp2_wfintro.mspx) )
در صورتی که از ويندوز XP استفاده می گردد ولی SP2 آن بر روی کامپيوتر نصب شده است ، می توان از ICF يا Internet Connection Firewall که به همراه ويندوز XP عرضه شده است، استفاده نمود . فايروال فوق به صورت پيش فرض فعال نمی گردد و می بايست آن را فعال نمود . ( اطلاعات بيشتر در رابطه با استفاده از (http://www.microsoft.com/windowsxp/using/networking/learnmore/icf.mspx)ICF (http://www.microsoft.com/windowsxp/using/networking/learnmore/icf.mspx))

فايروال های نرم افزاری : فايروال های نرم افزاری گزينه ای مناسب در ارتباط با يک کامپيوتر می باشند . اين نوع فايروال ها توسط شرکت های متعددی طراحی و پياده سازی می گردد که می توان پس از بررسی لازم ، اقدام به تهيه يکی از آنان نمود.

مزايا :



به سخت افزار اضافه ای نياز نمی باشد .

به کابل کشی اضافه ای نياز نخواهد بود .

گزينه ای مناسب برای يک کامپيوتر


معايب



برای تهيه يک فايروال نرم افزاری می بايست هزينه ای اضافه پرداخت گردد.

استفاده از فايروال های نرم افزاری مستلزم نصب و پيکربندی خاصی می باشد .

برای هر کامپيوتر می بايست يک نسخه جداگانه نصب گردد .

روترهای سخت افزاری : روترهای سخت افزاری گزينه ای مناسب برای اتصال شبکه های کوچک به اينترنت می باشند .

مزايا



معمولا" دارای حداقل چهار پورت برای اتصال ساير کامپيوترها می باشند .

امکان حفاظت چندين کامپيوتر را ارائه می نمايند .


معايب



کابل کشی اضافه

روترهای بدون کابل : در صورتی که دارای يک شبکه بدون کابل می باشيد و يا تصميم به استفاده از چنين شبکه هائی را داريد ، به يک روتر بدون کابل نياز خواهيد داشت .روترهای بدون کابل اندکی به همراه يک فايروال تعبيه شده ارائه می شوند، بنابراين در چنين مواردی لازم است يک فايروال جداگانه تهيه گردد.

مزايا



با استفاده از روترهای بدون کابل می توان کامپيوترهای شخصی ، کامپيوترهای laptop ، دستگاه های PDA و چاپگرها را بدون استفاده از کابل به يکديگر متصل نمود .

روترهای بدون کابل گزينه ای مناسب برای اتصال کامپيوترهای laptop به اينترنت و يا شبکه می باشند .


معايب


دستگاه های بدون کابل ، اطلاعات را با استفاده از امواج راديوئی که می تواند توسط افرادی خارج از محل کار و يا منزل ( با دارا بودن تجهيزات مناسب ) استفاده گردد ، ارسال می نمايند .
برای استفاده از روترهای بدون کابل می بايست بر روی هر يک از دستگاه های مورد نظر يک آداپتور بدون کابل نصب گردد . بنابراين شما ملزم به پرداخت هزينه ای اضافه خواهيد بود .
تمامی روترهای بدون کابل به همراه يک فايروال تعبيه شده ارائه نمی گردند . در چنين مواردی می بايست يک فايروال جداگانه تهيه گردد .


اتصال به اينترنت برای کاربرانی که دارای دانش لازم به منظور ايمن سازی کامپيوتر نمی باشند ، همواره امری خطرناک است . با استفاده از فايروال ها می توان يک سطح مناسب امنيتی به منظور کاهش تهديدات را ايجاد نمود . استفاده ايمن از اينترنت مستلزم عمليات متفاوتی است . نصب فايروال ، صرفا" يکی از اقدامات اوليه در اين زمينه است. بهنگام سازی نرم افزارهائی که دارای نقشی اساسی بر روی يک کامپيوتر می باشند ( نظير سيستم عامل و مرورگر های وب ) ، استفاده و بهنگام نگهداشتن يک نرم افزار آنتی ويروس از ديگر اقدامات ضروری در اين رابطه می باشد .

[Borna66]

فايروال ها : يک ضرورت اجتناب ناپذير در دنيای امنيت اطلاعات
امنيت اطلاعات و ايمن سازی کامپيوترها به يک ضرورت غيرقابل انکار در عصر اطلاعات تبديل شده است. پرداختن به مقوله امنيت اطلاعات با زبانی ساده بيش از هر زمان ديگر احساس می شود، چراکه هر يک از عوامل انسانی و غيرانسانی دارای جايگاه تعريف شده ای در نطام مهندسی امنيت اطلاعات می باشند. آشنائی اصولی و منطقی با اين نطام مهندسی و آگاهی از عناصر موجود در اين ساختار به همراه شناخت علمی نسبت به مسئوليت هر يک از عناصر فوق، امری لازم و حياتی است.
فايروال ها ، يکی از عناصر اساسی در نطام مهندسی امنيت اطلاعات می باشند که استفاده از آنان به يک ضرورت اجتناب ناپذير در دنيای امنيت اطلاعات و کامپيوتر تبديل شده است . بسياری از افرادی که جديدا" قدم در عرصه گسترده امنيت اطلاعات می گذارند ، دارای نگرانی و يا سوالات مفهومی خاصی در ارتباط با فايروال ها و جايگاه استفاده از آنان در جهت ايمن سازی شبکه های کامپيوتری می باشند .
در اين مطلب قصد داريم به برخی از مفاهيم و نکات مهم و اساسی در خصوص فايروال ها اشاره ای داشته باشيم تا از اين رهگذر بتوانيم دانش لازم به منظور بکارگيری و مديريت بهينه فايروال ها را بدست آوريم .
NAT ( برگرفته از Network Address Translation )
اولين و در عين حال مهم ترين وظيفه يک فايروال ، جداسازی شبکه داخلی يک سازمان از اينترنت است . يکی از فنآوری های موجود که ما را در جهت نيل به خواسته فوق کمک می نمايد ، جداول NAT می باشند ( NAT ، همچنين کمک لازم در جهت حل معضل کمبود آدرس های IP را ارائه می نمايد ) . مهمترين ايده مطرح شده توسط NAT ، عدم دستيابی به اکثر کامپيوترهای موجود در يک شبکه خصوصی از طريق اينترنت است . يکی از روش های نيل به خواسته فوق ، استفاده از آدرس های IP غيرمعتبر ( Invalid ) می باشد .
در اکثر موارد بکارگيری NAT ، صرفا" آدرس IP معتبر (Valid ) به فايروال نسبت داده می شود و تمامی کامپيوترهائی که مسئوليت حفاظت از آنان به فايروال واگذار شده است ، از آدرس های IP که صرفا" بر روی شبکه داخلی معتبر می باشد ، استفاده می نمايند . با تبعيت از چنين رويکردی ، زمانی که يک کامپيوتر موجود در شبکه داخلی نيازمند برقراری ارتباط با دنيای خارج است ، اقدام به ارسال درخواست خود برای فايروال می نمايد . در ادامه فايروال به نمايندگی از کامپيوتر متقاضی ، درخواست مورد نظر را ارسال می نمايد . در زمان مراجعت درخواست ارسالی ، پاسخ مربوطه به فايروال رسيده و در نهايت ، فايروال آن را برای کامپيوتر موجود در شبکه داخلی ارسال می نمايد .
فرض کنيد ، کاربری قصد داشته باشد که يک وب سايت خاص را از طريق کامپيوتر موجود بر روی يک شبکه داخلی ملاقات نمايد .پس از درج آدرس وب سايت مورد نظر در بخش آدرس برنامه مرورگر ، درخواست وی به يک درخواست HTTP ترجمه شده و برای فايروال ارسال می گردد . در ادامه ، فايروال از آدرس IP مختص به خود در ارتباط با درخواست HTTP و به نمايندگی از کاربر ارسال کننده درخواست ، استفاده می نمايد . پس از پاسخ به درخواست ، پاسخ مربوطه برای فايروال ارسال شده و در نهايت فايروال آن را برای کاربر مربوطه ارسال می نمايد .
فيلترينگ پورت ها
فيلترينگ پورت ها از جمله مهمترين عملياتی است که توسط فايروال ها انجام می شود و شايد به همين دليل باشد که اکثر مردم بر اين اعتقاد هستند که فايروال ها صرفا" به همين دليل خاص طراحی و پياده سازی شده اند و اغلب ، آنان را به عنوان ابزاری در جهت فيلترينگ پورت ها تصور می نمايند . همانگونه که می دانيد ، مبادلات اطلاعات مبتنی بر پروتکل TCP/IP با استفاده و محوريت پورت ها انجام می گردد . در اين رابطه 65،535 پورت TCP و به همين اندازه پورت UDP جداگانه وجود دارد که می توان از آنان به منظور مبادله اطلاعات استفاده نمود .
به منظور آشنائی با جايگاه پورت ها و نقش آنان در مبادله اطلاعات در پروتکل TCP/IP ، می توان آنان را نظير ايستگاه های راديوئی تصور نمود . فرض کنيد TCP به عنوان موج FM و UDP به عنوان موج AM باشد . در چنين وضعيتی ، می توان يک پورت در پروتکل TCP/IP را همانند يک ايستگاه راديوئی تصور نمود . همانگونه که يک ايستگاه راديوئی با اهداف خاصی طراحی شده است ، پورت های TCP و UDP نيز چنين وضعيتـی را داشته و با اهداف خاصی طراحی شده اند . يکی از مهمترين دلايل ضرورت استفاده از فايروال ها و فيلترينگ پورت ها ، استفاده غيرمتعارف از پورت ها به منظور نيل به اهدافی ديگر است . مثلا" پورت 21 مربوط به پروتکل TCP بطور سنتی به منظور FTP استفاده می گردد و مهاجمان می توانند از پورت فوق و با استفاده از برنامه هائی نظير Telnet سوء استفاده نمايند ( با اين که پورت فوق به منظور استفاده توسط برنامه Telnet طراحی نشده است ) .
پويش پورت ها و آگاهی از پورت های باز ، از جمله روش های متداولی است که توسط مهاجمان و به منظور يافتن يک نقطه ورود مناسب به يک سيستم و يا شبکه کامپيوتری ، مورد استفاده قرار می گيرد . مهاجمان پس از آگاهی از پورت های باز ، با بکارگيری برنامه هائی نظير Telnet زمينه ورود غير مجاز به يک سيستم را برای خود فراهم می نمايند .
وضعيت فوق و تهديدات امنيتی مرتبط با آن ، ضرورت فيلترينگ پورت ها را به خوبی نشان می دهد . با فيلترينگ پورت ها ، اين اطمينان ايجاد خواهد شد که هيچ چيزی نمی تواند از طريق يک پورت باز ارسال گردد مگر پروتکل هائی که توسط مديريت شبکه به آنان اجازه داده شده است . مثلا" در صورتی که فيلترينگ پورت بر روی پورت 21 مربوط به پروتکل TCP اعمال گردد ، صرفا" به مبادلات اطلاعات مبتنی بر FTP اجازه داده خواهد شد که از اين پورت استفاده نمايند و مبادله اطلاعات به کمک ساير پروتکل ها و بکارگيری پورت فوق ، امکان پذير نخواهد بود .
محدوده عملياتی فيلترينگ پورت ها می تواند از موارد اشاره شده نيز تجاوز نموده و در سطح هدر يک بسته اطلاعاتی و حتی محتويات آن نيز تعميم يابد . در چنين مواردی ، هدر بسته اطلاعاتی بررسی و با مشاهده اطلاعاتی نظير آدرس مبداء ، مقصد ، شماره پورت و ساير موارد ديگر در رابطه با آن اتخاذ تصميم می گردد . مشکل موجود در اين رابطه به وجود اطلاعات جعلی و يا نادرست در هدر بسته های اطلاعاتی برمی گردد . مثلا" فرستنده می تواند آدرس های IP و ساير اطلاعات ذخيره شده در هدر بسته های اطلاعاتی را جعل نمايد . به منظور غلبه بر مشکل فوق ، نوع ديگری از فيلترينگ که برخی فايروال ها به آن stateful packet inspections و يا فيلترينگ پويای بسته های اطلاعاتی می گويند ، ايجاد شده است . در مدل فوق ، در مقابل بررسی هدر بسته های اطلاعاتی ، محتويات آنان مورد بازبينی قرار می گيرد . بديهی است با آگاهی از اين موضوع که چه چيزی در بسته اطلاعاتی موجود است ، فايروال ها بهتر می توانند در رابطه با ارسال و يا عدم ارسال آن برای يک شبکه داخلی تصميم گيری نمايند .
ناحيه غيرنطامی ( Demilitarized Zone )
نواحی غيرنظامی ( DMZ ) ، يکی ديگر از ويژگی های ارائه شده توسط اکثر فايروال ها می باشد . DMZ ، ناحيه ای است که تحت قلمرو حفاظتی فايروال قرار نمی گيرد . فايروال های مختلف ، نواحی DMZ را با روش های متفاوتی پياده سازی می نمايند . مثلا" برخی از فايروال ها ، صرفا" شما را ملزم به معرفی آدرس IP ماشينی می نمايند که قصد استقرار آن در ناحيه DMZ وجود دارد .برخی از فايروال ها دارای يک پورت شبکه ای اختصاصی می باشند که می توان از آن برای هر نوع دستگاه شبکه ای که قصد استقرار آن در ناحيه DMZ وجود دارد ، استفاده گردد .
پيشنهاد می گردد ، حتی المقدور از نواحی DMZ استفاده نگردد ، چراکه ماشين های موجود در اين نواحی از امکانات حفاظتی و امنيتی فايروال استفاده نخواهند کرد و تنها گزينه موجود در اين رابطه امکانات ارائه شده توسط سيستم عامل نصب شده بر روی ماشين و ساير توصيه هائی است که با رعايت و بکارگيری آنان ، وضعيت امنيتی سيستم بهتر می گردد .
در صورتی که برای ايجاد يک ناحيه DMZ دلايل موجه و قانع کننده ای وجود دارد ، می بايست با دقت و برنامه ريزی صحيح توام با رعايت مسائل امنيتی اقدام به انجام چنين کاری گردد. در صورتی که ماشين مستقر در ناحيه DMZ دارای يک اتصال به شبکه داخلی نيز باشد ، مهاجمان با تمرکز بر روی ماشين فوق می توانند نقطه مناسبی برای ورود به شبکه را پيدا نمايند . پيشنهاد می گردد به عنوان يک قانون و اصل مهم ، ماشين های موجود در ناحيه DMZ دارای اتصالاتی به غير از پورت DMZ فايروال نباشند .
فورواردينگ پورت ها
در بخش قبل به نحوه عملکرد فيلترينگ پورت ها به منظور بلاک نمودن استفاده از يک پروتکل بجزء يک آدرس IP خاص، اشاره گرديد . فورواردينگ پورت نيز بر اساس همين مفاهيم مطرح و در سازمان هائی که در ارتباط با NAT می باشند ، کارساز خواهد بود .
برای آشنائی با مفهوم فورواردينگ پورت ها ، يک مثال نمونه را بررسی می نمائيم .
فرض کنيد ، سازمانی دارای يک سرويس دهنده وب است که از آدرس IP: 192.168.0.12 ( يک آدرس معتبر نمی باشد ولی فرض کنيد که چنين واقعيتی وجود ندارد ) استفاده می نمايد و می بايست امکان دستيابی عمومی به آن فراهم گردد . در صورتی که سرويس دهنده وب فوق تنها سرويس دهنده موجود در سازمان است که می بايست امکان دستيابی عمومی به آن فراهم گردد ، می بايست يک قانون فيلترينگ بسته های اطلاعاتی در سطح فايروال تعريف گردد که تمامی درخواست های HTTP بر روی پورت 80 و به مقصد هر آدرس موجود در شبکه بجزء آدرس IP:192.168.0.12 ، بلاک گردد . پس از تعريف قانون فوق ، در صورتی که کاربری يک درخواست HTTP را برای آدرس های ديگری ارسال نمايد ، با پيامی مبنی بر اين که وب سايت درخواستی وجود ندارد ، مواجه خواهد شد .
در مثال فوق ، اين فرض نادرست را کرديم که امکان دستيابی عمومی به آدرس IP:192.168.0.12 وجود دارد . آدرس فوق صرفا" بر روی يک شبکه خصوصی معتبر بوده و امکان دستيابی آن از طريق اينترنت وجود نخواهد داشت . بديهی است در چنين وضعيتی می بايست آدرس سرويس دهنده وب خصوصی خود را با يک آدرس عمومی جايگزين نمائيد . ( با اين که يک گزينه مطلوب در اين رابطه نمی باشد ) . برخی از مراکز ارائه دهنده خدمات اينترنت ( ISP ) ، صرفا" امکان استفاده از يک آدرس IP عمومی را در اختيار شما قرار داده و بديهی است که در چنين مواردی ما دارای گزينه های متعددی برای اختصاص اين آدرس نخواهيم بود و می بايست آن را به فايروال اختصاص داد .
يکی از موارد استفاده سنتی از NAT به مواردی نظير آنچه اشاره گرديد ، بر می گردد . سازمان فرضی دارای صرفا" يک آدرس IP معتبر است و آن را به فايروال نسبت داده و از NAT به منظور تسهيل در مبادله اطلاعات بين ماشين های موجود در شبکه داخلی و اينترنت استفاده می نمايد . در چنين مواردی يک مشکل همچنان باقی می ماند . NAT به منظور بلاک نمودن ترافيک تمامی ارتباطات ورودی بجزء آنانی که درخواست آنان از طرف يکی از ماشين های موجود در شبکه داخلی ارسال شده است ، طراحی شده است و ما همچنان دارای يک سرويس دهنده وب می باشيم که می خواهيم امکان دستيابی عمومی به آن را نيز فراهم نمائيم .
به منظور حل مشکل فوق می توان از فورواردينگ پورت استفاده نمود . در واقع فورواردينگ پورت ، قانونی است که به فايروال می گويد در صورتی که درخواست های خاصی بر روی يک پورت خاص برای وی ارسال شده باشد ، می بايست درخواست مربوطه را برای يک ماشين طراحی شده بدين منظور بر روی شبکه داخلی، ارجاع نمايد . در مثال اشاره شده ، ما قصد داريم امکان دستيابی عمومی به سرويس دهنده وب را فراهم نمائيم . بدين منظور می بايست يک قانون فورواردينگ پورت بدين منظور تعريف که به فايروال اعلام نمايد هر درخواست HTTP بر روی پروتکل TCP و پورت 80 را به آدرس IP:192.168.0.12 تغيير مسير داده و برای آن ارسال نمايد. پس از تعريف قانون فوق ، شخصی که قصد دستيابی به وب سايت سازمان شما را داشته باشد ، پس از فعال نمودن برنامه مرورگر ، اقدام به درج آدرس سايت سازمان شما دربخش مربوطه می نمايد. مرورگر کاربر مورد نظر به منظور آگاهی از آدرس domain سايت سازمان شما ، اقدام به ارسال يک درخواست DNS می نمايد تا از اين طريق نسبت به آدرس IP نسبت داده شده به domain آگاهی لازم را پيدا نمايد . بديهی است آدرسی که پيدا خواهد شد و به عنوان مرجع در اختيار مرورگر قرار خواهد گرفت، همان آدرس IPعمومی است که شما آن را به فايروال نسبت داده ايد . مرورگر در ادامه ، درخواست HTTP را برای آدرس IP عمومی شما ارسال می نمايد که در حقيقت اين درخواست برای فايروال ارسال می گردد . فايروال درخواست را دريافت و آن را برای سرويس دهنده وب ارسال می نمايد ( فورواردينگ ) .
خلاصه
در اين مطلب به جايگاه بسيار مهم فايروال ها در نظام مهندسی امنيت اطلاعات اشاره و پس از بررسی نحوه عملکرد آنان با چندين ويژگی مهم ارائه شده توسط فايروال ها آشنا شديم .

[Borna66]

نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP ( بخش اول )
امروزه از اينترنت در ابعاد گسترده و با اهدافی مختلف استفاده بعمل می آيد . يکی از نکات قابل توجه اينترنت ، تنوع استفاده کنندگان آن در رده های سنی مختلف و مشاغل گوناگون است. در ساليان اخير و به موازات رشد چشمگير استفاده از اينترنت خصوصا" توسط کاربران خانگی ، مشاهده شده است به محض شيوع يک ويروس و يا کرم جديد ، اغلب قربانيان را کاربرانی تشکيل می دهند که فاقد مهارت های لازم در جهت استفاده ايمن از اينترنت بوده و دارای يک سطح حفاظتی مناسب نمی باشند . کاربران اينترنت همواره در تيررس مهاجمان بوده و هميشه امکان بروز حملات وجود خواهد داشت .
برای استفاده ايمن از اينترنت ، می بايست اقدامات متعددی را انجام داد . قطعا" استفاده از فايروال يکی از اقدامات اوليه و در عين حال بسيار مهم در اين زمينه است . استفاده از اينترنت بدون بکارگيری يک فايروال ، نظير بازنگهداشتن درب ورودی يک ساختمان است که هر لحظه ممکن است افراد غيرمجاز از فرصت ايجاد شده برای ورود به ساختمان استفاده نمايند . با نصب و استفاده از يک فايروال ، ضريب مقاومت و ايمنی کاربران در مقابل انواع حملات افزايش خواهد يافت .
شرکت مايکروسافت اخيرا" Service Pack 2 ويندوز XP را عرضه نموده است ( نسخه های Professional و Home ) . يکی از ويژگی های مهم SP2 ، نصب پيش فرض يک فايروال است.
فايروال ويندوز XP که از آن با نام ( ICF ( Internet Connection Firewall نيز ياد می گردد به صورت پيش فرض ، فعال می گردد. پس از فعال شدن فايروال ، شاهد بروز تغييراتی گسترده در رابطه با عملکرد ويندوز بوده و ممکن است برخی برنامه ها ، ابزارها و يا سرويس ها در زمان اجراء با مشکلاتی مواجه گردند (بلاک شدن برخی از پورت های استفاده شده توسط برنامه ها و يا ساير ابزارهای کاربردی ) .
در اين مطلب قصد داريم به بررسی نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP پرداخته و به برخی از سوالات متداول در اين زمينه پاسخ دهيم . احازه دهيد قبل از هر چيز با فايروال ها و جايگاه آنان در استفاده ايمن از شبکه های کامپيوتری ( اينترانت ، اينترنت ) بيشتر آشنا شويم .
فايروال چيست ؟
فايروال يک برنامه و يا دستگاه سخت افزاری است که با تمرکز بر روی شبکه و اتصال اينترنت ، تسهيلات لازم در جهت عدم دستيابی کاربران غيرمجاز به شبکه و يا کامپيوتر شما را ارائه می نمايد. فايروال ها اين اطمينان را ايجاد می نمايند که صرفا" پورت های ضروری برای کاربران و يا ساير برنامه های موجود در خارج از شبکه در دسترس و قابل استفاده می باشد. به منظور افزايش ايمنی ، ساير پورت ها غيرفعال می گردد تا امکان سوء استفاده از آنان توسط مهاجمان وجود نداشته باشد . در برخی موارد و با توجه به نياز يک برنامه می توان موقتا" تعدادی از پورت ها را فعال و پس از اتمام کار مجددا" آنان را غيرفعال نمود . بخاطر داشته باشيد که به موازات افزايش تعداد پورت های فعال ، امنيت کاهش پيدا می نمايد .
فايروال های نرم افزاری ، برنامه هائی هستند که پس از اجراء ، تمامی ترافيک به درون کامپيوتر را کنترل می نمايند( برخی از فايروال ها علاوه بر کنترل ترافيک ورودی ، ترافيک خروجی را نيز کنترل می نمايند) . فايروال ارائه شده به همراه ويندوز XP ، نمونه ای در اين زمينه است . فايروال های نرم افزاری توسط شرکت های متعددی تاکنون طراحی و پياده سازی شده است . تعداد زيادی از اينگونه فايروال ها، صرفا" نظاره گر ترافيک بين شبکه داخلی و اينترنت بوده و ترافيک بين کامپيوترهای موجود در يک شبکه داخلی را کنترل نمی نمايند .
ضرورت استفاده از فايروال
يک سيستم بدون وجود يک فايروال ، در مقابل مجموعه ای گسترده از برنامه های مخرب آسيپ پذير است و در برخی موارد صرفا" پس از گذشت چندين دقيقه از اتصال به اينترنت ، آلوده خواهد شد . در صورتی که تدابير و مراقبت لازم در خصوص حفاظت از سيستم انجام نگردد ، ممکن است کامپيوتر شما توسط برنامه هائی که به صورت تصادفی آدرس های اينترنت را پويش می نمايند ، شناسائی شده و با استفاده از پورت های فعال اقدام به تخريب و يا سوء استفاده از اطلاعات گردد .
بخاطر داشته باشيد با اين که استفاده از فايروال ها به عنوان يک عنصر حياتی در ايمن سازی محيط های عملياتی مطرح می باشند ولی تمامی داستان ايمن سازی به اين عنصر ختم نمی شود و می بايست از ساير امکانات و يا سياست های امنيتی خاصی نيز تبعيت گردد . باز نکردن فايل های ضميمه همراه يک Email قبل از حصول اطمينان از سالم بودن آنان ، پيشگيری از برنامه های جاسوسی معروف به Spyware و يا نصب برنامه های Plug-ins که با طرح يک پرسش از شما مجوز نصب را دريافت خواهند داشت ، نمونه هائی از ساير اقدامات لازم در اين زمينه است .
فايروال ها قادر به غيرفعال نمودن ويروس ها و کرم های موجود بر روی سيستم نبوده و همچنين نمی توانند نامه های الکترونيکی مخرب به همراه ضمائم آلوده را شناسائی و بلاک نمايند . به منظور افزايش ضريب ايمنی و مقاومت در مقابل انواع حملات ، می بايست اقدامات متعدد ديگری صورت پذيرد :



نصب و بهنگام نگهداشتن يک برنامه آنتی ويروس

استفاده از ويندوز Upadate ( برطرف نمودن نقاط آسيب پذير ويندوز و سرويس های مربوطه )

استفاده از برنامه های تشخيص Spyware

نصب Plug-ins از سايت های تائيد شده

نحوه فعال نمودن فايروال در ويندوز XP
در صورت نصب SP2 ويندوز XP ، فايروال به صورت پيش فرض فعال می گردد . برخی از مديران شبکه و يا افرادی که اقدام به نصب نرم افزار می نمايند ، ممکن است آن را غيرفعال کرده باشند .

http://www.pnu-club.com/imported/mising.jpg
برای آگاهی از وضعيت فايروال از پنجره Security Center استفاده می شود . بدين منظور مراحل زير را دنبال می نمائيم :



Start | Control Panel | Security Center

انتخاب گزينه Recommendations در صورت غيرفعال بودن فايروال

انتخاب گزينه Enable Now به منظور فعال نمودن فايروال


http://www.pnu-club.com/imported/mising.jpg
در صورتی که ويندوز XP بر روی سيستم نصب شده است ولی SP2 هنوز نصب نشده باشد ، پيشنهاد می گردد که در اولين فرصت نسبت به نصب SP2 ويندوز XP (http://support.microsoft.com/default.aspx?&pr=windowsxpsp2)، اقدام شود ( استفاده از امکانات گسترده امنيتی و فايروال ارائه شده ) .
نسخه های قبلی ويندوز نظير ويندوز 2000 و يا 98 به همراه يک فايروال از قبل تعبيه شده ارائه نشده اند . در صورت استفاده از سيستم های عامل فوق، می بايست يک فايروال نرم افزاری ديگر (http://www.microsoft.com/athome/security/firewall/fwchoose.mspx) را انتخاب و آن را بر روی سيستم نصب نمود .
ضرورت توجه به امکانات ساير فايروال های نرم افزاری
فايروال ويندوز ، امکانات حفاظتی لازم به منظور بلاک نمودن دستيابی غيرمجاز به سيستم شما را ارائه می نمايد . در اين رابطه دستيابی به سيستم از طريق کاربران و يا برنامه های موجود در خارج از شبکه محلی ، کنترل خواهد شد . برخی از فايروال های نرم افزاری يک لايه حفاظتی اضافه را نيز ارائه داده و امکان ارسال اطلاعات و يا داده توسط کامپيوتر شما به ساير کامپيوترهای موجود در شبکه توسط برنامه های غير مجاز را نيز بلاک می نمايند ( سازماندهی و مديريت يک فايروال دوطرفه ) . با استفاده از اين نوع فايروال ها ، برنامه ها قادر به ارسال داده از کامپيوتر شما برای ساير کامپيوترها بدون اخذ مجوز نخواهند بود . در صورت نصب يک برنامه مخرب بر روی کامپيوتر شما ( سهوا" و يا تعمدا" ) برنامه فوق می تواند در ادامه اطلاعات شخصی شما را برای ساير کامپيوترها ارسال و يا آنان را سرقت نمايد . پس از نصب فايروال های دوطرفه ، علاوه بر تمرکز بر روی پورت های ورودی ( Incoming ) ، پورت های خروجی ( Outgoing ) نيز کنترل خواهند شد.
آيا می توان بيش از يک فايروال نرم افزاری را بر روی يک سيستم نصب نمود ؟
پاسخ به سوال فوق مثبت است ولی ضرورتی به انجام اين کار نخواهد بود. فايروال ويندوز بگونه ای طراحی شده است که می تواند با ساير فايروال های نرم افزارهای همزيستی مسالمت آميزی را داشته باشد ولی مزيت خاصی در خصوص اجرای چندين فايروال نرم افزاری بر روی يک کامپيوتر وجود ندارد . در صورت استفاده از يک فايروال نرم افزاری ديگر ، می توان فايروال ويندوز XP را غير فعال نمود .
در صورتی که بر روی شبکه از يک فايروال استفاده می گردد ، آيا ضرورتی به استفاده از فايروال ويندوز وجود دارد ؟
در صورت وجود بيش از يک کامپيوتر در شبکه ، پيشنهاد می گردد که حتی در صورتی که از يک فايروال سخت افزاری استفاده می شود ، از فايروال ويندوز XP نيز استفاده بعمل آيد . فايروال های سخت افزاری عموما" ترافيک بين شبکه و اينترنت را کنترل نموده و نظارت خاصی بر روی ترافيک بين کامپيوترهای موجود در شبکه را انجام نخواهند داد . در صورت وجود يک برنامه مخرب بر روی يکی از کامپيوترهای موجود در شبکه ، شرايط و يا پتانسيل لارم برای گسترش و آلودگی ساير کامپيوترها فراهم می گردد. فايروال ويندوز XP علاوه بر حفاظت کامپيوتر شما در خصوص دستيابی غيرمجاز از طريق اينترنت ، نظارت و کنترل لازم در رابطه با دستيابی غيرمجاز توسط کامپيوترهای موجود در يک شبکه داخلی را نيز انجام خواهد داد .
__________________

[Borna66]

نحوه استفاده از فايروال ويندوز XP ( بخش دوم )
درقسمت قبل به جايگاه فايروال ها در ايجاد يک سطح مناسب حفاظتی اشاره و به برخی از سوالات متداول در زمنينه نصب و استفاده از فايروال ويندوز XP پاسخ داده شد . در ادامه به بررسی ساير سوالات متداول در اين رابطه خواهيم پرداخت .
فايروال بر روی چه برنامه هائی تاثير می گذارد ؟
فايروال ويندوز با هر برنامه ای که تصميم به ارسال داده برای ساير کامپيوترهای موجود در شبکه داخلی و يا اينترنت را داشته باشد ، تعامل خواهد داشت . پس از نصب فايروال ، صرفا" پورت های مورد نياز برنامه های متداول مبادله اطلاعات نظير Email و استفاده از وب، فعال می گردند . در اين راستا و به منظور حفاظت کاربران ، امکان استفاده از برخی برنامه ها بلاک می گردد . سرويس FTP ( سرويس ارسال و يا دريافت فايل ) ، بازی های چند نفره ، تنظيم از راه دور Desktop و ويژگی های پيشرفته ای نظير کنفرانس های ويدئويی و ارسال فايل از طريق برنامه های ( IM ( Instant Messaging ، از جمله برنامه هائی می باشند که فعاليت آنان توسط فايروال بلاک می گردد . در صورت ضرورت می توان پيکربندی فايروال را بگونه ای انجام داد که پورت های مورد نياز يک برنامه فعال تا امکان مبادله اطلاعات برای برنامه متقاضی فراهم گردد .
چگونه می توان فايروال را برای يک برنامه خاص فعال نمود ؟
در صورتی که فايروال ويندوز فعال شده باشد ، اولين مرتبه ای که يک برنامه درخواست اطلاعات از ساير کامپيوترهای موجود در شبکه ( داخلی و يا اينترنت ) را می نمايد ، يک جعبه محاوره ای حاوی يک پيام هشداردهنده امنيتی فعال و از شما سوال خواهد شد که آيا به برنامه متقاضی اجازه مبادله اطلاعات با ساير برنامه ها و يا کامپيوترهای موجود در شبکه داده می شود و يا دستيابی وی بلاک می گردد . در اين جعبه محاوره ای پس از نمايش نام برنامه متقاضی با ارائه سه گزينه متفاوت از شما در رابطه با ادامه کار تعيين تکليف می گردد :


Keep Blocking : با انتخاب اين گزينه به برنامه متقاضی اجازه دريافت اطلاعات داده نخواهد شد .
Unblock : پس از انتخاب اين گزينه پورت و يا پورت های مورد نياز برنامه متقاضی فعال و امکان ارتباط با کامپيوتر مورد نظر فراهم می گردد . بديهی است صدور مجوز برای باز نمودن پورت های مورد نياز يک برنامه به شناخت مناسب نسبت به برنامه و نوع عمليات آن بستگی خواهد داشت . در صورتی که از طريق نام برنامه نمی توان با نوع فعاليت آن آشنا گرديد ، می توان از مراکز جستجو برای آشنائی با عملکرد برنامه متقاضی ، استفاده نمود .
Ask Me Later : با انتخاب گزينه فوق در مقطع فعلی تصميم به بلاک نمودن درخواست برنامه متقاضی می گردد.در صورت اجرای برنامه ، سوال فوق مجددا" مطرح خواهد شد .
در صورتی که يک برنامه بلاک شده است ولی بدلايلی تصميم به فعال نمودن و ايجاد شرايط لازم ارتباطی برای آن را داشته باشيم ، می توان به صورت دستی آن را به ليست موسوم به Exception اضافه نمود . ليست فوق حاوی نام برنامه هائی است که به آنان مجوز لازم به منظور فعال نمودن ارتباطات شبکه ای اعطاء شده است. برای انجام اين کار می توان مراحل زير را دنبال نمود :


Start | Control Panel | Security Center
کليک بر روی Windows Firewall از طريق Manage security settings for
انتخاب Add Program از طريق Exceptions
انتخاب برنامه مورد نظر ( از طريق ليست و يا Browse نمودن )
پس از انجام عمليات فوق ، می بايست نام برنامه مورد نظر در ليست Exception مشاهده گردد. در صورتی که قصد بلاک نمودن موقت فعاليت ارتباطی يک برنامه را داشته باشيم،می توان از Cehckbox موجود در مجاورت نام برنامه استفاده نمود . برای حذف دائم يک برنامه موجود در ليست Exception ، می توان از دکمه Delete استفاده نمود .
کاربرانی که دارای اطلاعات مناسب در رابطه با پورت های مورد نياز يک برنامه می باشند ، می توانند با استفاده از Add Port ، اقدام به معرفی و فعال نمودن پورت های مورد نياز يک برنامه نمايند . پس از فعال نمودن پورت ها ، وضعيت آنان صرفنظر از فعال بودن و يا غيرفعال بودن برنامه و يا برنامه های متقاضی ، باز باقی خواهند ماند . بنابراين در زمان استفاده از ويژگی فوق می بايست دقت لازم را انجام داد . اغلب از ويژگی فوق در مواردی که پس از اضافه نمودن يک برنامه به ليست Exception همچنان امکان ارتباط آن با ساير کامپيوتر و يا برنامه های موجود در شبکه وجود نداشته باشد، استفاده می گردد .
آيا فايروال با بازی های اينترنتی کار می کند ؟
پاسخ به سوال فوق مثبت است و فايروال ويندوز قادر به باز نمودن پورت های ضروری برای بازی های اينترنت و يا شبکه محلی است . در اين رابطه يک حالت خاص وجود دارد که ممکن است برای کاربران ايجاد مشکل نمايد. در برخی موارد ممکن است پيام هشداردهنده امنيتی که از شما به منظور ارتباط با ساير برنامه ها تعيين تکليف می گردد ، بر روی صفحه نمايشگر نشان داده نمی شود . همانگونه که اطلاع داريد اکثر بازی های کامپيوتری به منظور نمايش تصاوير سه بعدی بر روی نمايشگر و استفاده از تمامی ظرفيت های نمايش ، از تکنولوژی DirectX استفاده می نمايند . با توجه به اين موضوع که پس از اجرای يک بازی ، کنترل نمايش و خروجی بر روی نمايشگر بر عهده بازی مورد نظر قرار می گيرد ، امکان مشاهده پيام هشداردهنده امنيتی وجود نخواهد داشت . ( در واقع پيام پشت صفحه بازی مخفی شده است ) . بديهی است با عدم پاسخ مناسب به پيام هشداردهنده ، فايروال ويندوز امکان دستيابی شما به شبکه بازی را بلاک خواهد کرد . در صورت برخورد با چنين شرايطی در اکثر موارد با نگه داشتن کليد ALT و فشردن دکمه TAB می توان به Desktop ويندوز سوئيچ و پيام ارائه شده را مشاهده و پاسخ و يا واکنش مناسب را انجام داد . پس از پاسخ به سوال مربوطه می توان با فشردن کليدهای ALT+TAB مجددا" به برنامه مورد نظر سوئيچ نمود .
تمامی بازی های کامپيوتری از کليدهای ALT+TAB حمايت نمی نمايند . در چنين مواردی و به عنوان يک راهکار منطقی ديگر، می توان اقدام به اضافه نمودن دستی بازی مورد نظر به ليست Exception نمود ( قبل از اجرای بازی ) .
چرا با اين که نام يک برنامه به ليست Exception اضافه شده است ولی همچنان امکان ارتباط صحيح وجود ندارد ؟ علت اين امر چيست و چه اقداماتی می بايست انجام داد ؟
در صورت استفاده از يک فايروال سخت افزاری ، می بايست پورت های مورد نياز يک برنامه بر روی آن نيز فعال گردند . فرآيند نحوه فعال نمودن پورت بر روی فايروال های سخت افزاری متفاوت بوده و به نوع آنان بستگی دارد . مثلا" در اکثر روترهائی که از آنان در شبکه های موجود در منازل استفاده می شود ، می توان با استفاده از يک صفحه وب پارامترهای مورد نظر ( نظير پورت های فعال ) را تنظيم نمود . در صورتی که پس از بازنمودن پورت های مورد نياز يک برنامه مشکل همچنان وجود داشته باشد ، می توان برای کسب آگاهی بيشتر به سايت پشتيبانی مايکروسافت مراجعه نمود .
آيا باز نمودن پورت های فايروال خطرناک است ؟
با باز نمودن هر پورت ، کامپيوتر شما در معرض تهديدات بيشتری قرار خواهد گرفت . عليرغم باز نمودن برخی پورت ها به منظور بازی و يا اجرای يک کنفرانس ويدئويی ، فايروال ويندوز همچنان از سيستم شما در مقابل اغلب حملات محفاظت می نمايد. پس از معرفی يک برنامه به فايروال ويندوز ، صرفا" در زمان اجرای اين برنامه پورت های مورد نياز فعال و پس از اتمام کار ، مجددا" پورت های استفاده شده غيرفعال می گردند . در صورتی که به صورت دستی اقدام به باز نمودن پورت هائی خاص شده باشد، پورت های فوق همواره باز شده باقی خواهند ماند . به منظور حفط بهترين شرايط حفاظتی و امنيـتی ، می توان پس از استفاده از پورت و يا پورت هائی که با توجه به ضرورت های موجود فعال شده اند ، آنان را مجددا" غيرفعال نمود ( استفاده از checkbox موجود در مجاورت برنامه در ليست Exception ) .
چگونه می توان صفحه مربوط به نمايش پيام های هشداردهنده امنتي فايروال ويندز را غيرفعال نمود ؟
در صورتی که فايروال ويندز را اجراء نکرده باشيد و مرکز امنيت ويندوز (WSC ) قادر به تشخيص فايروال استفاده شده بر روی سيستم شما نباشد ، شما همواره يک پيام هشداردهنده امنيتی فايروال را مشاهده خواهيد کرد . برای غيرفعال نمودن اين چنين پيام هائی می توان مراحل زير را انجام داد :


Start | Control Panel | Security Center
در بخش Windows Security Center ، بر روی دکمه Recommendation کليک نمائيد . در صورتی که دکمه فوق مشاهده نشود ، فايروال ويندوز فعال است )
انتخاب گزينه I have a firewall solution that I'll monitor myself
پس از انجام عمليات فوق ، ويندوز وضعيت فايروال را اعلام نخواهد کرد . رويکرد فوق در مواردی که از يک فايروال سخت افزاری و يا نرم افزاری خاص استفاه می شود ، پيشنهاد می گردد . بدين ترتيب مرکز امنيت ويندوز ، وضعيت فايروال را مانيتور نخواهد کرد .
و اما نکته آخر و شايد هم تکراری !
برای استفاده ايمن از اينترنت ، می بايست اقدامات متعددی را انجام داد . قطعا" استفاده از فايروال يکی از اقدامات اوليه و در عين حال بسيار مهم در اين زمينه است . يک سيستم بدون وجود يک فايروال ، در مقابل مجموعه ای گسترده از برنامه های مخرب آسيپ پذير است و در برخی موارد صرفا" پس از گذشت چندين دقيقه از اتصال به اينترنت ، آلوده خواهد شد . با استفاده از يک فايروال ، ضريب مقاومت و ايمنی کاربران در مقابل انواع حملات افزايش می يابد

منبع: www.srco.ir (http://www.srco.ir/)