Borna66
01-14-2010, 10:24 PM
به گزارش اخبار پیام نور : همزمان و همگام با حضور خیل عظیم داوطلبان و علاقه مندان به شرکت در دوره های فراگیر پیام نور در دفاتر پستی و مراکز ثبت نام این دانشگاه، جمع کثیری از عوامل تبلیغاتی و پخش کننده های تراکت های تبلیغاتی نیز به این دفاتر و مراکز هجوم آورده اند.
به لطف همین هجوم همه جانبه به فاصله چند صد متری اداره پست مرکزی شهر تهران حضور گسترده موسسات غیر مجاز فراگیر پیام نور احساس می شود و به فاصله چند ده متری اداره پست، تبلیغات رنگین این موسسات کف پیاده رو و البته بخشی از خیابان را فرش کرده است.
افراد مختلف با کاغذها و پوسترهای رنگی جلوی راه عابران سبز می شوند و دست خود را به سمت رهگذران دراز می کنند تا فراگیر آن هم از نوع غیرمجاز را تبلیغ کنند.
روی یکی نوشته شده است: “آغاز ثبت نام دور دوم کلاس های آمادگی فراگیر پیام نور”.
گوشه برگه ای که کف پیاده رو افتاده است نیز این نوشته دیده می شود: “محل تشکیل های کلاس ها: دانشگاه تهران و مراکز آموزش عالی”.
و در تراکت دیگری که توسطی دستی ناشناس پیشنهاد می شود وعده برگزاری مشاوره رایگان داده شده است.
اگر از همان شروع خیابان دست های دراز شده را رد نکنی زمانی که از درب اصلی اداره پست وارد می شوی کوله باری رنگی از تراکت های تبلیغاتی بیش از ۴۰ موسسه غیر مجاز فراگیر پیام نور را همراه خود خواهی داشت.
داوطلبان شرکت در دورهای فراگیر پیام نور نیز به حضور گسترده این تبلیغات بی توجه نبوده و تقریبا بیشتر آنها دست کم چند برگه تبلیغاتی مربوط به این موسسات را در دست دارند.
عجیب آن که حتی پله های ورودی و داخل اداره پست نیز از فعالیت غیر مجاز این موسسات و تبلیغات آنها در امان نمانده است به حدی که کنجی از حیاط این اداره تپه ای از تبلیغات موسسات غیر مجاز فراگیر پیام نور درست شده است.
با این همه به نظر می رسد این مناظر در مقایسه با منظره داخل سالن این دفتر پستی چندان هم بهت آور و حیرت انگیز نیستند.
استقبال بیشتر مراجعین از میزهای مربوط به موسسات فراگیر به نسبت باجه های مربوط به ثبت نام این دوره ها در دانشگاه پیام نور از صحنه های عجیبی است که به محض ورود به سالن اصلی دفتر پست مشهود است.
این طور که پیداست علی رغم تذکرهای مختلف دانشگاه پیام نور و مسئولان مبنی بر غیرقانونی بودن فعالیت این موسسات و همچنین عدم ارتباط آنها با این دانشگاه و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری همچنان مردم به آنها تمایل زیادی نشان می دهند. حتی آخرین هشدار ریاست دانشگاه پیام نور که مسئولیت مراجعه به این موسسات را به گردن خود مخاطبان نهاده بود نیز تاثیر چندانی نداشته است.
وقتی به یکی از این میزها نزدیک تر می شوی نه تها برگه های تبلیغاتی بلکه فرمهای مختلف را مشاهده می کنی. ضمن اینکه نشریات مختلفی نیز با هزینه موسسات غیرمجاز تهیه، تدوین و منتشر شده است که روی این میزها چیده شده و به صورت رایگان به مخاطبین عرضه می شود.
این سئوال در ذهن آدمی نقش می بندد که مگر درآمد این موسسات غیرمجاز از طریق تشکیل کلاس های مختلف فراگیر پیام نور چه قدر بوده است که چاپ و توزیع رایگان نشریاتی با کیفیت بالا اینچنین برای آنها مقرون به صرفه است؟
مسلما که سود اقتصادی برقراری و برپایی چنین موسساتی زیاد است وگرنه اینچنین شاهد رشد روز افزون آنها در سالهای اخیر نبودیم اما وقتی که این چنین عطش و تقاضایی در جامعه وجود دارد آیا نادیده انگاشتن این تقاضا و صرفا بسنده کردن به غیرمجاز خواندن این موسسات می تواند به تنهایی کافی باشد؟
از اداره پست که خارج می شوی خواه ناخواه برگه ای در دست خواهی داشت که روی آن عبارت “فراگیر پیام نور” به چشم می خورد.
به لطف همین هجوم همه جانبه به فاصله چند صد متری اداره پست مرکزی شهر تهران حضور گسترده موسسات غیر مجاز فراگیر پیام نور احساس می شود و به فاصله چند ده متری اداره پست، تبلیغات رنگین این موسسات کف پیاده رو و البته بخشی از خیابان را فرش کرده است.
افراد مختلف با کاغذها و پوسترهای رنگی جلوی راه عابران سبز می شوند و دست خود را به سمت رهگذران دراز می کنند تا فراگیر آن هم از نوع غیرمجاز را تبلیغ کنند.
روی یکی نوشته شده است: “آغاز ثبت نام دور دوم کلاس های آمادگی فراگیر پیام نور”.
گوشه برگه ای که کف پیاده رو افتاده است نیز این نوشته دیده می شود: “محل تشکیل های کلاس ها: دانشگاه تهران و مراکز آموزش عالی”.
و در تراکت دیگری که توسطی دستی ناشناس پیشنهاد می شود وعده برگزاری مشاوره رایگان داده شده است.
اگر از همان شروع خیابان دست های دراز شده را رد نکنی زمانی که از درب اصلی اداره پست وارد می شوی کوله باری رنگی از تراکت های تبلیغاتی بیش از ۴۰ موسسه غیر مجاز فراگیر پیام نور را همراه خود خواهی داشت.
داوطلبان شرکت در دورهای فراگیر پیام نور نیز به حضور گسترده این تبلیغات بی توجه نبوده و تقریبا بیشتر آنها دست کم چند برگه تبلیغاتی مربوط به این موسسات را در دست دارند.
عجیب آن که حتی پله های ورودی و داخل اداره پست نیز از فعالیت غیر مجاز این موسسات و تبلیغات آنها در امان نمانده است به حدی که کنجی از حیاط این اداره تپه ای از تبلیغات موسسات غیر مجاز فراگیر پیام نور درست شده است.
با این همه به نظر می رسد این مناظر در مقایسه با منظره داخل سالن این دفتر پستی چندان هم بهت آور و حیرت انگیز نیستند.
استقبال بیشتر مراجعین از میزهای مربوط به موسسات فراگیر به نسبت باجه های مربوط به ثبت نام این دوره ها در دانشگاه پیام نور از صحنه های عجیبی است که به محض ورود به سالن اصلی دفتر پست مشهود است.
این طور که پیداست علی رغم تذکرهای مختلف دانشگاه پیام نور و مسئولان مبنی بر غیرقانونی بودن فعالیت این موسسات و همچنین عدم ارتباط آنها با این دانشگاه و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری همچنان مردم به آنها تمایل زیادی نشان می دهند. حتی آخرین هشدار ریاست دانشگاه پیام نور که مسئولیت مراجعه به این موسسات را به گردن خود مخاطبان نهاده بود نیز تاثیر چندانی نداشته است.
وقتی به یکی از این میزها نزدیک تر می شوی نه تها برگه های تبلیغاتی بلکه فرمهای مختلف را مشاهده می کنی. ضمن اینکه نشریات مختلفی نیز با هزینه موسسات غیرمجاز تهیه، تدوین و منتشر شده است که روی این میزها چیده شده و به صورت رایگان به مخاطبین عرضه می شود.
این سئوال در ذهن آدمی نقش می بندد که مگر درآمد این موسسات غیرمجاز از طریق تشکیل کلاس های مختلف فراگیر پیام نور چه قدر بوده است که چاپ و توزیع رایگان نشریاتی با کیفیت بالا اینچنین برای آنها مقرون به صرفه است؟
مسلما که سود اقتصادی برقراری و برپایی چنین موسساتی زیاد است وگرنه اینچنین شاهد رشد روز افزون آنها در سالهای اخیر نبودیم اما وقتی که این چنین عطش و تقاضایی در جامعه وجود دارد آیا نادیده انگاشتن این تقاضا و صرفا بسنده کردن به غیرمجاز خواندن این موسسات می تواند به تنهایی کافی باشد؟
از اداره پست که خارج می شوی خواه ناخواه برگه ای در دست خواهی داشت که روی آن عبارت “فراگیر پیام نور” به چشم می خورد.