PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : قانون ماليات بر ارزش افزوده



مژگان
12-24-2009, 09:51 PM
پيوست شماره ۱: متن مواد ارجاعي قانون ماليات هاي مستقيم
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

الف) ماده ۱۶۷ قانون ماليات مستقيم
وزارت امور اقتصادي و دارائي يا سازمان امور مالياتي كشور مي تواند نسبت به مؤدياني كه قادر به پرداخت بدهي مالياتي خود اعم از اصل و جريمه به طور يك جا نيستند از تاريخ ابلاغ ماليات قطعي بدهي مربوط را حداكثر به مدت سه سال تقسيط نمايد .
ب) ماده ۱۹۱ قانون مالياتهاي مستقيم
تمام يا قسمتي از جرائم مقرر در اين قانون بنا به درخواست مؤدي با توجه به دلايل ابرازي مبني بر خارج از اختيار بودن عدم انجام تكاليف مقرر و با در نظر گرفتن سوابق مالياتي و خوش حسابي مؤدي به تشخيص و موافقت سازمان امور مالياتي كشور قابل بخشوده شدن مي باشد .
ج ) ماده ۲۰۲ قانون مالياتهاي مستقيم
وزارت امور اقتصادي و دارايي يا سازمان امور مالياتي كشور مي تواند از خروج بدهكاران مالياتي كه ميزان بدهي قطعي آنها از ده ميليون (۰۰۰/۰۰۰/۱۰) ريال بيشتر است از كشور جلوگيري نمايد . حكم اين ماده در مورد مدير و يا مديران مسئول اشخاص حقوقي خصوصي بابت بدهي قطعي مالياتي شخص حقوقي اعم از ماليات بر درآمد شخص حقوقي يا ماليات هايي كه به موجب اين قانون شخص حقوقي مكلف به كسر و ايصال آن مي باشد و مربوط به دوران مديريت آنان بوده نيز جاري است . مراجع ذيربط با اعلام وزارت يا سازمان مزبور مكلف به اجراي اين ماده مي باشند .
تبصره ـ در صورتي كه مؤديان مالياتي به قصد فرار از پرداخت ماليات اقدام به نقل و انتقال اموال خود به همسر يا فرزندان نمايند سازمان امور مالياتي كشور مي تواند نسبت به ابطال اسناد مذكور از طريق مراجع قضايي اقدام نمايد .
د ) فصل هشتم از باب چهارم قانون مالياتهاي مستقيم ـ ( مواد ۲۰۳ تا ۲۰۹ )
ماده ۲۰۳- اوراق مالياتي به طور كلي بايد به شخص مؤدي ابلاغ و در نسخه ثاني رسيد اخذ گردد . هرگاه به خود مؤدي دسترسي پيدا نشود اوراق مالياتي بايد در محل سكونت يا محل كار او به يكي از بستگان يا مستخدمين او ابلاغ گردد مشروط بر اينكه به نظر مأمور ابلاغ سن ظاهري اين اشخاص براي تميز اهميت اوراق مورد ابلاغ كافي بوده و بين مؤدي و شخصي كه اوراق را دريافت مي دارد تعارض منفعت نباشد .
تبصره ۱- هرگاه مؤدي يا در صورت عدم حضور وي بستگان يا مستخدمين او از گرفتن برگ ها استنكاف نمايند يا در صورتي كه هيچ يك از اشخاص مذكور در محل نباشند مأمور ابلاغ بايد امتناع آنان از گرفتن اوراق يا عدم حضور اشخاص فوق را در محل در هر دو نسخه قيد نموده و نسخه اول اوراق را به درب محل سكونت يا محل كار مؤدي الصاق نمايد . اوراق مالياتي كه به ترتيب فوق ابلاغ شده ، قانوني تلقي و تاريخ الصاق تاريخ ابلاغ به مؤدي محسوب مي شود .
تبصره ۲- سازمان امور مالياتي كشور مي تواند براي ابلاغ اوراق مالياتي از خدمات پست سفارشي استفاده نمايد . مأمور پست بايد اوراق مالياتي را به شخص مؤدي يا بستگان و مستخدمين او در محل ابلاغ و در نسخه ثاني رسيد اخذ و چنانچه مؤدي يا اشخاص ياد شده از گرفتن اوراق امتناع كنند ، مأمور پست اين موضوع را در نسخ اوراق مذكور قيد و نسخه دوم را به نشاني تعيين شده الصاق مي كند و نسخه اول را به اداره مالياتي عودت مي دهد . هر گاه هيچ يك از اشخاص ياد شده در محل نباشند ، مأمور پست با قيد تاريخ مراجعه ، عبارت « پانزده روز پس از اين تاريخ مجدداً مراجعه خواهد شد » را در اوراق مذكور قيد و نسخه دوم را به نشاني نعيين شده الصاق مي كند و نسخه اول را عودت مي دهد . مأمور پست در مراجعه بعدي در صورت عدم حضور اشخاص فوق اين امر را در ذيل اوراق قيد و نسخه دوم را به نشاني تعيين شده الصاق مي كند و نسخه اول را به اداره مالياتي عودت مي دهد . اوراقي كه بدين ترتيب الصاق مي شود از تاريخ الصاق ، ابلاغ شده محسوب مي شود .
ماده ۲۰۴- مأمور ابلاغ بايد مراتب زير را در نسخه اول و دوم اوراق مالياتي تصريح و امضاء نمايد :
الف ـ محل و تاريخ ابلاغ با تعيين روز و ماه و سال به حروف و عدد .
ب ـ نام كسي كه اوراق به او ابلاغ شده با تعيين اينكه چه نسبتي با مؤدي دارد .
ج ـ نام ومشخصات گواهان با نشاني كامل آنان در مورد تبصره ماده (۲۰۳) اين قانون .
ماده ۲۰۵- اگر مؤدي يكي از ادارات دولتي يا مؤسسات وابسته به دولت باشد اوراق مالياتي بايد به رئيس يا قائم مقام رئيس يا رئيس دفتر آن اداره يا موسسه ابلاغ گردد .
ماده ۲۰۶- اگر مؤدي شركت تجارتي يا ساير اشخاص حقوقي باشد ، اوراق مالياتي بايد به مدير يا اشخاص ديگري كه از طرف شركت حق امضاء دارند ابلاغ شود .
تبصره ـ مقررات ماده (۲۰۳) اين قانون وتبصره آن در مورد شركت هاي تجاري و ساير اشخاص حقوقي نيز مجري است .
ماده ۲۰۷- در مواردي كه مؤدي محلي را به عنوان محل كار يا سكونت يا محل ابلاغ اوراق مالياتي معرفي كند و در غير اين مورد در صورتي كه اوراق مالياتي در محلي به عنوان محل كار يا سكونت مؤدي ابلاغ شود و در پرونده دليل و اثري حاكي از اطلاع مؤدي از اين موضوع بوده و به اين نشاني ايراد نكرده باشد ، مادامي كه محل ديگري به عنوان محل سكونت يا كار اعلام نكند ، ابلاغ اوراق مالياتي به همان نشاني ، قانوني و صحيح است .
ماده ۲۰۸- در مواردي كه نشاني مؤدي در دست نباشد اوراق مالياتي يك نوبت در روزنامه كثيرالانتشار حوزه اداره امور مالياتي محل و اگر در محل مزبور روزنامه نباشد در روزنامه كثيرالانتشار نزديك ترين محل به حوزه اداره امور مالياتي يا يكي از روزنامه هاي كثيرالانتشار مركز آگهي مي شود . اين آگهي در حكم ابلاغ به مؤدي محسوب خواهد شد .
تبصره ۱- در متن اوراق مالياتي ابلاغ شده بايد علاوه بر مطالب مربوط ، محل مراجعه ، مهلت مقرر و تكليف قانوني مؤدي درج شده باشد .
تبصره ۲- در مورد مؤديان ماليات مستغلات كه نشاني آنها طبق ماده (۲۰۷) اين قانون مشخص نباشد اوراق مالياتي به ترتيب مذكور در تبصره ماده (۲۰۳) اين قانون به محل مستغلي كه ماليات آن مورد مطالبه است ابلاغ خواهد شد .
ماده ۲۰۹- مقررات آئين دادرسي مدني راجع به ابلاغ ، جز در مواردي كه در اين قانون مقرر گرديده است در مورد ابلاغ اوراق مالياتي اجرا خواهد شد .
هـ ) فصل نهم از باب چهارم قانون مالياتهاي مستقيم ـ ( مواد ۲۱۰ تا۲۱۸ )
ماده ۲۱۰- هر گاه مؤدي ماليات قطعي شده خود را ظرف ده روز از تاريخ ابلاغ برگ قطعي پرداخت ننمايد اداره امور مالياتي به موجب برگ اجرائي به او ابلاغ مي كند ظرف يك ماه از تاريخ ابلاغ كليه بدهي خود را بپردازد يا ترتيب پرداخت آن را به اداره امور مالياتي بدهد .
تبصره ۱- در برگ اجرائي بايد نوع و مبلغ ماليات ، مدارك تشخيص قطعي بدهي ، سال مالياتي ، مبلغ پرداخت شده قبلي و جريمه متعلق درج گردد .
تبصره ۲- آن قسمت از ماليات مورد قبول مؤدي مذكور در اظهار نامه يا تراز نامه تسليمي به عنوان ماليات قطعي تلقي مي شود و از طريق عمليات اجرائي قابل وصول است .
ماده ۲۱۱- هر گاه مؤدي پس از ابلاغ برگ اجرائي در موعد مقرر ماليات مورد مطالبه را كلاً پرداخت نكند يا ترتيب پرداخت آن را به اداره امور مالياتي ندهد و اندازه بدهي مؤدي اعم از اصل و جرايم متعلق به اضافه ده درصد بدهي از اموال منقول يا غير منقول و مطالبات مؤدي توقيف خواهد شد . صدور دستور توقيف و دستور اجراي آن به عهده اجرائيات اداره امور مالياتي مي باشد .
ماده ۲۱۲- توقيف اموال زير ممنوع است :
۱- دو سوم حقوق حقوق بگيران و سه چهارم حقوق بازنشستگي و وظيفه .
۲- لباس و اشياء و لوازمي كه براي رفع حوائج ضروري مؤدي و افراد تحت تكفل او لازم است و همچنين آذوقه موجود و نفقه اشخاص واجب النفقه مؤدي .
۳- ابزار و آلات كشاورزي و صنعتي و وسايل كسب كه براي تأمين حداقل معيشت مؤدي لازم است .
۴- محل سكونت به قدر متعارف .
تبصره ۱- هر گاه ارزش مالي كه براي توقيف در نظر گرفته مي شود زائد بر ميزان بدهي مالياتي مؤدي بوده و قابل تفكيك نباشد ، تمام مال توقيف و فروخته خواهد شد و مازاد مسترد مي شود مگر اينكه مؤدي اموال بلامعارض ديگري معادل ميزان فوق معرفي نمايد .
تبصره ۲- هرگاه مؤدي يكي از زوجين باشد كه در يك خانه زندگي مي نمايند ، از اثاث البيت آنچه عادتاً مورد استفاده زنان است متعلق به زن و بقيه متعلق به شوهر شناخته مي شود مگر آنكه خلاف ترتيب فوق معلوم شود .
تبصره ۳- توقيف واحد هاي توليدي اعم از كشاورزي و صنعتي در مدت عمليات اجرائي نبايد موجب تعطيل واحد توليدي گردد .
ماده ۲۱۳- ارزيابي اموال مورد توقيف به وسيله ارزياب اداره امور مالياتي به عمل خواهد آمد ولي مؤدي مي تواند با توديع حق الزحمه ارزيابي طبق مقررات مربوط به دستمزد كارشناسان رسمي دادگستري تقاضا كند كه ارزيابي اموال وسيله ارزياب رسمي به عمل آيد .
ماده ۲۱۴- كليه اقدامات لازم مربوط به آگهي حراج و مزايده و فروش اموال مورد توقيف اعم از منقول و غير منقول به عهده مسئول اجرائيات اداره امور مالياتي مي باشد . در مورد فروش اموال غير منقول در صورتي كه پس از انجام تشريفات مقرر و تعيين خريدار ، مالك براي امضاي سند حاضر نشود مسئول اجرائيات اداره امور مالياتي به استناد مدارك مربوط از اداره ثبت محل تقاضاي انتقال ملك به نام خريدار خواهد كرد و ادره ثبت اسناد و املاك مكلف به اجراي آن است .
ماده ۲۱۵- در مورد اموال غير منقول توقيف شده در صورتي كه پس از دو نوبت آگهي ( كه نوبت دوم آن بدون حداقل قيمت آگهي مي شود ) خريداري براي آن پيدا نشود سازمان امور مالياتي كشور مي تواند مطابق ارزيابي كارشناس رسمي دادگستري معادل كل بدهي مؤدي به علاوه هزينه متعلقه از مال مورد توقيف تملك و بهاي آن را به حساب مؤدي منظور نمايد .
تبصره ۱- در صورتي كه مؤدي قبل از انتقال مال مذكور به نام سازمان امور مالياتي كشور و يا ديگري ، حاضر به پرداخت بدهي خود باشد سازمان امور مالياتي كشور با دريافت بدهي مؤدي به اضافه ده درصد بدهي و هزينه هاي متعلقه از ملك مزبور رفع توقيف مي نمايد .
تبصره ۲- در صورتي كه مال به تملك سازمان امور مالياتي كشور در آمده باشد اگر آمادگي جهت فروش داشته باشد و مؤدي درخواست نمايد در شرايط مساوي اولويت با مؤدي است .
ماده ۲۱۶- مرجع رسيدگي به شكايات ناشي از اقدامات اجرائي راجع به مطالبات دولت از اشخاصي اعم از حقيقي يا حقوقي كه طبق مقررات اجرائي ماليات ها قابل مطالبه و وصول مي باشد هيأت حل اختلافات مالياتي خواهد بود . به شكايات مزبور به فوريت و خارج از نوبت رسيدگي و رأي صادر خواهد شد . رأي صادره قطعي و لازم الاجراء است .
تبصره ۱- در مورد ماليات هاي مستقيم در صورتي كه شكايت حاكي از اين باشد كه وصول ماليات قبل از قطعيت ، به موقع اجرا گذارده شده است هرگاه هيأت حل اختلاف مالياتي شكايت را وارد دانست ضمن صدور رأي به بطلان اجرائيه حسب مورد قرار رسيدگي و اقدام لازم صادر يا نسبت به درآمد مشمول ماليات مؤدي رسيدگي و رأي صادر خواهد كرد . رأي صادره از هيأت حل اختلاف قطعي است .
تبصره ۲- در مورد ماليات هاي غير مستقيم هر گاه شكايت اجرائي از اين جهت باشد كه مطالبات ماليات قانوني نيست مرجع رسيدگي به اين شكايت نيز هيأت حل احتلاف مالياتي خواهد بود و رأي هيأت مزبور در اين باره قطعي و لازم الاجرا است . مفاد اين تبصره شامل جرايم قاچاق اموال موضوع عايدات دولت و بهاي مال قاچاق از بين رفته و نيز آن دسته از ماليات هاي غير مستقيم كه طبق مقررات مخصوص به خود در مراجع خاص بايد حل و فصل شود نخواهد بود .
ماده ۲۱۷- به وزارت امور اقتصادي و دارائي اجازه داده مي شود كه يك درصد از وجوهي كه بابت ماليات و جرايم موصوع اين قانون وصول مي گردد ( به استثناي ماليات بر درآمد شركتهاي دولتي ) در حساب مخصوص در خزانه منظور نموده و در مورد آموزش و تربيت كارمندان در امور مالياتي و حسابرسي و تشويق كاركنان و كساني كه در امر وصول ماليات فعاليت مؤثري مبذول داشته و يا مي دارند خرج نمايد . وجوه پرداختي به استناد اين ماده به عنوان پاداش وصولي از شمول ماليات و كليه مقررات مغاير مستثني است . وزارت امور اقتصادي و دارائي موظف است كه در هر شش ماه گزارشي از ميزان وصول ماليات و توزيع ماليات وصولي بين طبقات و سطوح مختلف درآمد را به كميسيون امور اقتصادي و دارائي مجلس شوراي اسلامي تقديم نمايد .
ماده ۲۱۸- آئين نامه مربوط به قسمت وصول ماليات توسط وزارتخانه هاي امور اقتصادي و دارائي و دادگستري تصويب و توسط وزارت امور اقتصادي و دارائي به موقع اجرا گذارده خواهد شد .
و ) ماده ۲۱۹ قانون ماليات هاي مستقيم
شناسايي و تشخيص در آمد مشمول ماليات ، مطالبه و وصول ماليات موضوع اين قانون به سازمان امور مالياتي كشور محول مي شود كه به موجب بند (الف) ماده (۵۹) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجنماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران ايجاد گرديده است . نحوه انجام دادن تكاليف و استفاده از اختيارات و برخورداري از صلاحيت هاي هر يك از مأموران مالياتي و اداره امور مالياتي و همچنين ترتيبات اجراي احكام مقرر در اين قانون به موجب آئين نامه اي خواهد بود كه حداكثر ظرف مدت شش ماه پس از تصويب اين قانون به پيشنهاد سازمان امور مالياتي كشور ، به تصويب وزير امور اقتصادي و دارائي خواهد رسيد .
تبصره ـ سازمان امور مالياتي كشور مي تواند تا تصويب آئين نامه موضوع اين ماده ، از روش ها ، ترتيبات اجرائي و عناوين شغلي قبلي به عنوان مقررات مجري استفاده نمايد .
ز ) مواد ۲۳۰الي ۲۳۳ قانون ماليات هاي مستقيم
ماده ۲۳۰ قانون ماليات هاي مستقيم ـ در مواردي که مدارک و اسناد حاکي از تحصيل در آمد نزد اشخاص ثالث به استثنای اشخاص مذکور در ماده (۲۳۱) اين قانون موجود باشد اشخاص ثالث مکلفند با مراجعه و مطالبه اداره امور مالياتي ، دفاتر و همچنين اصل يا رونوشت اسناد مربوط و هرگونه اطلاعات مربوط به درآمد مؤدي يا مشخصات او را ارائه دهند و گرنه در صورتي که در اثر اين استنکاف آنها زياني متوجه دولت شود به جبران زيان وارده به دولت محکوم خواهند شد . مرجع ثبوت استنکاف اشخاص ثالث و تعيين زيان وارده به دولت مراجع صالحه قضايي است که با اعلام دادستاني انتظامي مالياتي و خارج از نوبت به موضوع رسيدگي خواهند نمود .
تبصره ـ در موارد استنکاف اشخاص ثالث در ارائه اسناد و مدارک مورد درخواست اداره امور مالياتي ، سازمان امور مالياتي کشور مي تواند اشخاص ثالث را از طريق دادستاني کل کشور مکلف به ارائه اسناد و مدارک مذکور بنمايد . تعقيب قضايي موضوع مانع از اقدامات اداره امور مالياتي نخواهد بود .
ماده ۲۳۱ قانون ماليات هاي مستقيم ـ در مواردي که ادارات امور مالياتي کتباً از وزارتخانه ها ، مؤسسات دولتي ، شرکت هاي دولتي و نهاد هاي انقلاب اسلامي و شهرداري ها و ساير مؤسسات و نهاد هاي عمومي غير دولتي اطلاعات و اسناد لازم را در زمينه فعاليت و معاملات و درآمد مؤدي بخواهند مراجع مذکور مکلفند رونوشت گواهي شده اسناد مربوط و هرگونه اطلاعات لازم را در اختيار آنان بگذارند مگر اينکه مسئول امر ابراز آن را مخالف مصالح مملکت اعلام نمايد که در اين صورت با موافقت وزير مسئول و تأييد وزير امور اقتصادي و دارائي از ابراز آن خودداري مي شود و در غير اين صورت به تخلف مسئول امر با اعلام دادستاني انتظامي مالياتي در مراجع صالحه قضايي خارج از نوبت رسيدگي و حسب مورد به مجازات مناسب محکوم خواهد شد . ولی در مورد اسناد و اطلاعاتي که نزد مقامات قضايي است و مقامات مزبور آن را مخالف مصلحت بدانند ارائه آن منوط به موافقت دادستان کل کشور خواهد بود .
تبصره ـ در مورد بانک ها و مؤسسه هاي اعتباري غير بانکي ، سازمان امور مالياتي کشور اسناد و اطلاعات مربوط به درآمد مؤدي را از طريق وزارت امور اقتصادي و دارائي مطالبه خواهد کرد و بانک ها و مؤسسه هاي اعتباری غير بانکي موظفند حسب نظر وزير امور اقتصادي و دارائي اقدام نمايند .
ماده ۲۳۲ قانون ماليات هاي مستقيم ـ ادراه امور مالياتي و ساير مراجع مالياتي بايد اطلاعاتي را که ضمن رسيدگي به امور مالياتي مؤدي به دست مي آورند محرمانه تلقی و از افشاي آن جز در امر تشخيص درآمد و ماليات نزد مراجع ذيربط در حد نياز خودداري نمايند و در صورت افشا طبق قانون مجازات اسلامي با آنها رفتار خواهد شد .
ماده ۲۳۳ قانون ماليات هاي مستقيم ـ در صورتي که اداره امور مالياتي ضمن رسيدگي هاي خود به تخلفات مالياتي مؤدي موضوع ماده (۲۰۱) اين قانون برخورد نموده اند مکلفند مراتب را براي تعقيب به دادستان انتظامي مالياتي گزارش دهند .
ح ) فصل سوم از باب پنجم قانون ماليات هاي مستقيم ـ ( مواد ۲۴۴ تا ۲۵۱ )
ماده ۲۴۴- مرجع رسيدگي به کليه اختلاف هاي مالياتي جز در مواردي که ضمن مقررات اين قانون مرجع ديگري پيش بينی شده ، هيأت حل اختلاف مالياتي است . هر هيأت حل اختلاف مالياتي از سه نفر به شرح زير تشکيل خواهد شد :
۱- يک نفر نماينده سازمان امور مالياتي کشور .
۲- يک نفر قاضی اعم از شاغل يا بازنشسته . در صورتي که قاضي بازنشسته واجد شرايطي در شهرستان ها يا مراکز استان ها وجود نداشته باشد بنا به درخواست سازمان امور مالياتي کشور ، رئيس قوه قضائيه يک نفر قاضي شاغل را برای عضويت هيأت معرف خواهد نمود .
۳- يک نفر نماينده از اتاق بازرگاني و صنايع و معادن يا اتاق تعاون يا جامعه حسابداران رسمي يا مجامع حرفه اي يا تشکل هاي صنفي يا شوراي اسلامي شهر به انتخاب مؤدي در صورتي که برگ تشخيص ماليات ابلاغ قانوني شده باشد و يا همزمان با تسليم اعتراض به برگ تشخيص در مهلت قانونی مؤدي انتخاب خود را اعلام ننمايد سازمان امور مالياتی با توجه به نوع فعاليت مؤدي يا موضوع ماليات مورد رسيدگي از بين نمايندگان مزبور يک نفر را انتخاب خواهد کرد .
تبصره ۱- جلسات هيأت هاي حل اختلاف مالياتي با حضور سه نفر رسمي است و رأي هيأت هاي مزبور با اکثريت آرا قطعي و لازم الاجرا است ، ولي نظر اقليت بايد در متن رأی قيد گردد .
تبصره ۲- اداره امور هيأت هاي حل اختلاف مالياتي و مسئوليت تشکيل جلسات هيأت ها به عهده سازمان امور مالياتي کشور مي باشد و حق الزحمه اعضاءهيأت هاي حل اختلاف بر اساس آئين نامه ای که بنا به پيشنهاد سازمان امور مالياتی کشور به تصويب وزير امور اقتصادی و دارائی خواهد رسيد از محل اعتباری که به همين منظور در بودجه سازمان مذکور پيش بيني مي شود قابل پرداخت خواهد بود .
ماده ۲۴۵- نمايندگان سازمان امور مالياتي کشور عضو هيأت از بين کارمندان سازمان مذکور که داراي حداقل ده سال سابقه خدمت بوده و لااقل شش سال آن را در امور مالياتي اشتغال داشته و در امر مالياتي بصير و مطلع باشند انتخاب خواهند شد .
ماده ۲۴۶- وقت رسيدگي هيأت حل اختلاف مالياتي در مورد هر پرونده ، جهت حضور مؤدي يا نماينده مؤدي يا نماينده مؤدي و نيز اعزام نماينده اداره امور مالياتی بايد به آنها ابلاغ گردد . فاصله تاريخ ابلاغ و روز تشکيل جلسه هيأت نبايد کمتر از ده روز باشد مگر به درخواست مؤدي و موافقت واحد مربوط .
تبصره ـ عدم حضور مؤدي يا نماينده مؤدي و نيز نماينده اداره امور مالياتي مربوط مانع از رسيدگی هيأت و صدور رأي نخواهد بود .
ماده ۲۴۷- اين ماده در اصلاحيه سال ۱۳۸۰ حذف شده است .
ماده ۲۴۸- رأي هيأت حل اختلاف مالياتي بايستی متضمن اظهار نظر موجه و مدلل نسبت به اعتراض مؤدي بوده و در صورت اتخاذ تصميم به تعديل درآمد مشمول ماليات ، جهات و دلايل آن توسط هيأت در متن رأي قيد شود .
ماده ۲۴۹- هيأت هاي حل اختلاف مالياتي مکلفند مأخذ مورد محاسبات ماليات را در متن رأي قيد و در صورتي که در محاسبه اشتباهي کرده باشند ، با درخواست مؤدي يا اداره امور مالياتي مربوط به موضوع رسيدگي و رأي را اصلاح کنند .
ماده ۲۵۰- در مواردي که هيأت حل اختلاف مالياتي برگ تشخيص ماليات را رد و يا اينکه تشخيص اداره امور مالياتي را تعديل نمايد مکلف است نسخه اي از رأي خود را به انضمام رونوشت برگ تشخيص ماليات جهت رسيدگي نزد دادستان انتظامي مالياتي ارسال کند تا در صورت احراز تخلف نسبت به تعقيب متخلف اقدام نمايند .
ماده ۲۵۱مکرر ـ در مورد ماليات هاي قطعي موضوع اين قانون و ماليات هاي غير مستقيم که در مرجعي ديگر قابل طرح نباشد و به ادعاي غير عادلانه بودن ماليات مستنداً به مدارک و دلايل کافی از طرف مؤدي شکايت و تقاضاي تجديد رسيدگی شود وزير امور اقتصادي و دارائي مي تواند پرونده امر را به هيأتي مرکب از سه نفر به انتخاب خود جهت رسيدگي ارجاع نمايد .
رأي هيأت به اکثريت آراء قطعي و لازم الاجرا مي باشد . حکم اين ماده نسبت به عملکرد سنوات ۱۳۶۸ تا تاريخ تصويب اين اصلاحيه نيز جاري خواهد بود .



پيوست شماره ۲: متن مواد ارجاعي قانون امور گمرکي
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده (۶) قانون امور گمرکي ـ هر گاه ضمن موافقت نامه هاي بازرگاني دولت با کشورهاي بيگانه براي کالاي معينی حقوق گمرکي به مأخذي غير از آنچه که در جدول تعرفه ضميمه اين قانون مقرر است معين بشود مادام که موافقت نامه هاي مزبور به قوت باقي مي باشد حقوق گمرکي آن کالا مطابق مأخذ تعيين شده در موافقت نامه ها و با رعايت شرايط مقرر در آنها دريافت مي گردد مگر اينکه در تعرفه ضميمه اين قانون حقوق گمرکي کمتري به آن تعلق گيرد و يا از حقوق گمرکي بخشوده شده باشد .
ماده ( ۳۷ ) قانون امور گمرکي ـ علاوه بر معافيت هاي مذکور در جدول تعرفه پيوست اين قانون و معافيت هاي ديگري که به موجب قوانين خاص يا بر طبق قرارداد هاي مصوب مجلس برقرار شده در موارد زير نيز کالاي وارده از پرداخت حقوق گمرکي و سود بازرگاني و عوارض معاف مي باشد ولي هزينه گمرکي بايد پرداخت شود .
۱- کالاي متعلق به پادشاهان و رؤساي کشورهاي خارجي و همراهان آنها ؛
۲- الف : اشياء و کالاي مورد استفاده رسمي مأموريت هاي سياسي خارجي و اشياء و کالاي مورد استفاده مأمورين سياسي خارجي و بستگان آنها در حدود مقررات کنوانسيون ( Convention ) وين راجع به روابط ديپلماتيک مورخ ۱۸ آوريل ۱۹۶۱ و به شرط معامله متقابل و با تشخيص وزارت امور خارجه و گمرک ايران در هر مورد ؛
ب : اشياء و کالاي مورد استفاده رسمي مأموريت هاي کنسولي خارجي و اشياء مورد استفاده سر کنسول ها و کنسول ها و کنسول ياران رسمي مشروط بر آنکه طي مدت نه ماه از تاريخ استقرار آنها به سمت مزبور در ايران وارد شده باشد و به شرط رعايت معامله متقابل و با تشخيص وزارت امور خارجه و گمرک ايران در هر مورد ؛
تبصره ـ معافيت هاي گمرکي کنسولي موضوع اين بند به شرط معامله متقابل تا پايان دوره خدمت مأموران کنسولي خارجي در ايران قابل تمديد است .
ج : اشياء و کالاي مورد استفاده رسمي نمايندگي هاي سازمان ملل متحد و مؤسسات تخصصي وابسته به آن و اشياء مورد استفاده کارکنان و کارشناسان سازمان ملل متحد مأمور خدمت در ايران در حدود مقررات مندرج در کنوانسيون ( Convention ) مربوط به مزايا و مصونيت هاي سازمان ملل متحد مورخ ۱۳ فوريه ۱۹۴۶ با تشخيص وزارت امور خارجه و گمرک ايران در هر مورد ؛
د : اشياء و کالاي مورد استفاده کارشناسان خارجي که از محل کمک هاي فني و اقتصادي و علمي و فرهنگي ممالک خارجي و مؤسسات بين المللي به ايران اعزام مي شوند برابر مقرراتي که در آئين نامه مزايا و معافيت هاي کارشناسان خارجي مصوب ۲۳تير ماه ۱۳۴۵ کميسيون دارائي مجلس پيش بيني شده است با تشخيص وزارت امور خارجه و گمرک ايران در هر مورد ؛
۴- کالاي ترانزيت خارجي ، مرجوعي ، انتقالي ، کابوتاژ و واردات موقت همچنين صادرات کشور از پرداخت حقوق گمرکي و سود بازرگاني و عوارض بخشوده است ولي مشمول پرداخت هزينه هاي گمرکي خواهد بود . شرايط و مقررات و تشريفات ورود و خروج اينگونه کالا در آئين نامه گمرکي تعيين مي شود ؛
۵- لغو شده باستثناء اين قسمت ( اسباب سفر و اشياء شخصي مستعمل همراه مسافر در صورتي که جنبه تجاري نداشته باشد به طور کلي ) ؛
۶- لوازم خانه و اشيای شخصي مستعمل ايرانيان مقيم خارج اعم از مسافر با گذرنامه عادي ، خدمت و يا سياسی که مدت اقامت آنان در خارج يک سال يا بيشتر بوده و شش ماه آخر آن متوالي باشد و لوازم خانه و اشياء مستعمل اتباع خارجه که براي اقامت به ايران وارد مي شوند مشروط بر اينکه :
الف ـ لوازم و اشياي مزبور از کشور محل اقامت مسافر حمل و يک ماه قبل تا نه ماه بعد از ورود مسافر به گمرک برسد مگر در موارد فرس ماژور ، به تشخيص کميسيون رسيدگي به اختلافات گمرکي ب ـ لوازم و اشيای مزبور با وضع و شئون ، اجتماعي آنان مناسب بوده و جنبه تجاري نداشته باشد . ج ـ ظرف مدت پنج سال قبل از آن از چنين معافيتی استفاده نکرده باشند ؛
تبصره ۱- کارمندان دولت که براي انجام مأموريت يک ساله و يا بيشتر به خارج اعزام مي شوند در صورتي که قبل از پايان مأموريت و توقف يک ساله از خارج احضار شوند مشمول شرط مدت يک سال توقف مذکور در اين بند نخواهند بود ؛
تبصره ۲- منظور از اشياء و لوازم شخصي مذکور در اين قانون اشيائي است که عرفاً فقط مورد استفاده صاحب آن قرار گيرد و منظور از لوازم خانه اشيائي است که عرفاً مورد استفاده خانواده صاحب آن اشياء هنگام اقامت در يک محل باشد ؛
۷- آلات و افزار دستي مربوط به کار يا حرفه ايرانيان و خارجياني که به ايران مي آيند ؛
۸- اشياي شخصي و اثاثيه منزل و افزار کار مستعمل ايرانياني که در کشور هاي خارجه فوت مي شوند با ارائه گواهي تحرير که تنظيمي از طرف مأمورين کنسولي دولت جمهوري اسلامي ايران يا مقامات صلاحيت دار محلی ( به تشخيص وزارت امور خارجه در مواردی که مأمورين کنسولي دولت جمهوري اسلامي در کشور محل فوق نباشند ) مشروط بر اينکه گواهي تحرير ترکه مزبور حداکثر ظرف شش ماه بعد از فوت تنظيم شده باشد .
تبصره ـ معافيت هاي موضوع بند هاي ۵ تا ۸ اين ماده شامل وسايط نقليه نخواهد بود .
۹- هدايايی که از طرف دولت ها ، اشخاص و مؤسسات خارجی به دولت ، شهرداري ها ، دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالي و مراکز تحقيقاتي ، مؤسسات خيريه وعام المنفعه ، حوزه هاي علميه ، بقاع متبرکه ، نهاد هاي انقلابي و سازمان هاي رهائي بخش داده مي شود ، به شرط غير تجاري بودن اعم از کلي ياا جزئي .
تبصره ـ شرکت ها ، مؤسسات و سازمان های دولتی که به طور تجاری اقدام به ورود و صدور کالا می نمايند مشمول اين بند نمی گردند .
۱۲- اشيای باستاني مربوط به ميراث فرهنگ و تمدن ايران اعم از اينکه قبلاً به خارج از کشور برده شده و يا در خارج از کشور به دست آمده باشد ، با تشخيص و تأييد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلام .
۱۳- اشيائی که به منظور تشکيل آرشيوها و موزه ها و نمايشگاه هاي فرهنگي و هنري و کتابخانه ها و آموزش سمعي و بصري و هنري و مبادلات فرهنگي و هنري و تعمير و مرمت آثار باستاني به وسيله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي وارد کشور مي شود .
۱۴- اشياء عتيقه مربوط به ميراث فرهنگي و تمدن ساير کشورها که برای ايجاد و يا تکميل موزه هاي عمومي وارد کشور شود به تشخيص و تأييد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي .
۱۵- ظروف عادی و لفاف های متعارف بيروني کالاي وارده همچنين قرقره و تکيه گاه هاي همانند مربوط به کالاي وارده که ارزش آنها جداگانه در سياهه خريد منظور شده و به صورت ورود موقت به منظور امکان اعاده به خارج اظهار مي شود . کالاي صادر شده که به هر علت عيناً بازگشت داده می شود با رعايت ماده ۲ قانون استرداد حقوق گمرکي مواد اوليه مصنوعات ماشينی کارخانه هاي داخلي مصوب ۱۳۴۵
۱۶- مقدار سوخت و روغن مصرفي وسايط نقليه در ورود و خروج از کشور
۱۷- نتاج دام هائي که براي تعليف از کشور خارج و يا به کشور وارد شده و پس از تعليف باز مي گردند .
۱۸- نمونه هاي تجاري بي بها با رعايت کنوانسيون ( Convention ) مربوط .۱۹- مدال و نشان هائي که از طرف دولت ها و مؤسسات خارجي بين المللي رسماً به اتباع ايران اعطا مي شود .
تبصره ـ کالاي موضوع بندهاي ۱ ،۲ ، ۵ ، ۶ ، ۷ ، ۸ ، ۹ ، ۱۰ ، ۱۱ ،۱۲ ، ۱۳ ، ۱۴ که طبق قانون قابل ورود باشد از لحاظ ممنوعيت و محدوديت مشمول مقررات عمومي صادرات و واردات نخواهد بود .



پيوست شماره ۳: متن مواد ارجاعي قانون ساماندهي مبادلات مرزي
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده ۸ قانون مبادلات مرزي مصوب ۸/۷/۱۳۸۴ - سقف اقلام قابل ورود در اجراي اين قانون که شامل بخشي از مصارف معيشتی و نيازهاي مرزنشينان است و توسط وزارت بازرگاني تعيين مي گردد . مشمول تخفيف حقوق ورودي براي کالاهاي خوراکي ( ارزاق عمومي ) تا صد در صد (۱۰۰%) و براي کالاهاي غير خوراکي تا پنجاه درصد (۵۰%) متناسب با محروميت منطقه پس از تصويب هيأت وزيران خواهد بود .
تبصره ۱- در ورود اين کالا ها ، رعايت قوانين و مقررات بهداشتي و قرنطينه اي الزامي است .
تبصره ۲- واردات کالا هاي موضوع اين قانون ، مشمول هيچ نوع عوارض و اخذ ما به التفاوت نمي شود .
تاريخ تصويب اين اصلاحيه نيز جاري خواهد بود .



پيوست شماره ۴: متن مواد ارجاعي قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده ۲۴ قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت - به وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکي اجازه داده مي شود وجوهي را در ازاي صدور و تمديد و اصلاح مجوز ورود و ساخت دارو ، مواد خوراکي ، آشاميدنی ، آرايشی و بهداشتي مواد اوليه و بسته بندي آنها و تجهيزات پزشکي و صدور پروانه براي مسئولين فني آنها ، صدور و تمديد پروانه مطب ، پروانه مؤسسات پزشکي و مسئولين فني آنها اعم از بيمارستان ، درمانگاه ، آزمايشگاه ، راديولوژي ، داروخانه و مؤسسات وابسته به حرف پزشکي ، صدور پروانه هاي دايم و موقت پزشکي ، دارو سازي ، دندانپزشکي و مامايی صدور و اصلاح و تمديد پروانه کارخانه هاي داروسازي ، مواد غذائي ، آرايشي و بهداشتي و تجهيزات و ملزومات پزشکي و دندانپزشکي و آزمايشگاه ، اجراي آزمايشات مربوط به آزمايشگاه هاي تشخيص طبي و حق آزمايش فراورده ها و مواد آزمايشگاهي و دارويی ، خوراکي ، آشاميدني ، بهداشتي آرايشي و بيولوژيک و کنترل کيفی انواع تجهيزات و دستگاه ها و ملزومات پزشکي و دندانپزشکي و فراورده هاي بيولوژيک ساخت داخل ، استاندارد نمودن نقشه ها و صدور پروانه تأسيس بيمارستان و مراکز بهداشتي و درماني و معاينات شوراي عالي پزشکي و معاينه مشمولان وظيفه بر مبناي تعرفه هائي که به پيشنهاد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکي و تأييد سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور به تصويب هيأت وزيران مي رسد از آنها دريافت و به حساب درآمدهاي اختصاصي قوانين بودجه سنواتي واريز نمايد . معادل مبالغ مزبور پس از واريز به خزانه داري کل از محل اعتبار درآمد اختصاصي قوانين بودجه سنواتي در اختيار وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکي قرار مي گيرد . وزارت بهداشت ،در مان و آموزش پزشكي موظف است معادل وجه واريزي را حسب مورد از طريق ابلاغ اعتبار در در اختيار دانشگاه هاي علوم پزشکي و خدمات بهداشتي و درماني و واحد هاي ذيربط قرار دهد تا طبق قوانين و مقررات مربوطه هزينه گردد .
ماده ۲۶ قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت ـ سازمان بهزيستي کشور موظف است پس از بررسي هاي کارشناسي برای متقاضيان فعاليت در امور زير پروانه فعاليت صادر نمايد :
۱- تأسيس مهد هاي کودک .
۲- تأسيس مراکز نگهداري شبانه روزي کودکان بي سرپرست و خياباني .
۳- تأسيس خانه سلامت دختران و زنان .
۴- تأسيس مجتمع ها و مراکز خدمات بهزيستي .
۵- تأسيس کلنيک و اورژانس هاي مددکاري اجتماعي .
۶- تأسيس مراکز خدمات مشاوره اي اجتماعي .
۷- تأسيس مراکز توانبخشي معلولين .
۸- تأسيس مراکز حرفه آموزي معلولين .
۹- تأسيس مراکز توانبخشي و نگهداري سالمندان .
۱۰- تأسيس مراکز توانبخشي و درمان بيماران رواني مزمن .
۱۱- تأسيس مراکز خدمات مشاوره ژنتيک .
۱۲- تأسيس مراکز درماني و بازتواني معتادين .
۱۳- تأسيس انجمن ها و مؤسسات غير دولتي و خيريه که در راستاي اهداف سازمان بهزيستی کشور فعاليت مي نمايند .
سازمان مذکور مجاز است در مقابل صدور پروانه براي آن تعداد از فعاليت هائي که جنبه انتفاعي دارند بر اساس تعرفه اي که توسط سازمان بهزيستي کشور تعيين و به تصويب هيأت وزيران مي رسد ، وجوهي را به عنوان هزينه صدور يا تمديد پروانه فعاليت دريافت و به حساب درآمد عمومي کشور ( نزد خزانه داري کل ) واريز نمايند . همه ساله معادل وجوه واريزي از محل رديف اعتباري که در قوانين بودجه سالانه پيش بيني مي گردد در اختيار سازمان مذکور قرار مي گيرد تا در جهت نگهداري و اداره مراکز تحت پوشش خود هزينه نمايد .
ماده ۴۷ قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت ـ متن زير به عنوان بند (۵) ماده (۸۴) « قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت و مصرف آن در موارد معين مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۷۳ » الحاق مي گردد :
۵- در راستاي ايجاد تعادل دام در مرتع ، به وزارت جهاد کشاورزي و دستگاه هاي تابعه اجازه داده مي شود از محل صدور و يا تجديد سالانه پروانه چراي دام در مرتع ، مبلغي را معادل يک در هزار ارزش منوسط هر واحد دامي دريافت و به حساب درآمد عمومي ( نزد خزانه داري کل ) واريز نمايد .
تبصره ۱- پروانه چرا ( پروانه بهره برداري مراتع ) مدرک معارض محسوب شده و واگذاري اراضي محدوده پروانه بهره برداري با رعايت حقوق دارندگان پروانه بهره برداري بر اساس آئين نامه هائي خواهد بود که به پيشنهاد مشترک وزارت جهاد کشاورزي و سازمان مديريت و برنامه ريزي کشور به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد .
تبصره ۲- چراي دام در مراتع بدون پروانه چرا و يا مازاد بر ظرفيت تعيين شده در پروانه جرم محسوب مي شود و مستلزم پرداخت معادل بيست درصد (۲۰%) ارزش متوسط واحد دامي در سال خواهد بود که پس از وصول بايد به حساب درآمد عمومي ( نزد خزانه داري کل ) واريز شود .



پيوست شماره ۵: متن مواد ارجاعي قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت و مصرف آن در موارد معين
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده ۶۳ قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۷۳ - الف ـ به سازمان هواپيمايي کشوري اجازه داده مي شود به ازاي ارائه خدمات به مقامات ، ميهمانان و مسافران خارجي که از پاويونهاي فرودگاه هاي کشور عبور مي نمايند ، وجوهي را به ريال يا ارز معتبرحسب مورد دريافت و به حساب درآمد عمومي واريز نمايد . معادل درآمد وصولي از محل اعتباري که در قانون بودجه هر سال منظور خواهد شد در اختيار سازمان هواپيمايي کشوري قرار خواهد گرفت تا جهت توسعه و تجهيز و اداره پاويونهاي کشور به مصرف برسد .
ب ـ به سازمان هواپيمايي کشوري اجازه داده مي شود بهاي خدمات فرودگاهي و پروازي را به ريال يا ارز معتبر حسب مورد بر اساس جداول و ميزاني که به تصويب هيأت وزيران مي رساند ، دريافت و به حساب درآمد عمومي کشور نزد خزانه داري کل واريز نمايد . معادل درآمد وصولي از محل اعتباري که در قانون بودجه هر سال منظور خواهد شد در اختيار سازمان هواپيمايي کشوري قرار خواهد گرفت تا جهت تجهيز و مرمت و تکميل فرود گاه هاي کشور هزينه نمايد .
ج ـ مقررات بند (الف) اين ماده شامل اتباع کشورهايي که از مقامات و مسافرين ايراني وجوه مشابهي دريافت نمي دارند نخواهد بود . آئين نامه اجرايی اين ماده توسط وزارت راه و ترابري ، بانک مرکزي جمهوري اسلامي ايران ، وزارت امور اقتصادي و دارايی و سازمان برنامه و بودجه تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد .
ماده ۸۰ قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت و مصرف آن در موارد معين ـ وزارت بازرگاني مبالغ مشروحه زير را دريافت و به حساب درآمد عمومي کشور واريز نمايد :
الف ـ جهت صدور کارت بازرگاني براي اشخاص حقيقي و حقوقي و يا تمديد آن مبلغ چهارصد هزار (۰۰۰/۴۰۰) ريال .
ب ـ جهت صدور کارت بازرگاني موقت ( فقط براي يک بار ) مبلغ يک صد هزار (۰۰۰/۱۰۰) ريال .
ج ـ در ازاي صدور پروانه کسب که براي واحدهاي صنفي صادر و يا تمديد مي گردد ، مبلغ سی هزار (۰۰۰/۳۰) ريال از طريق اتحاديه هاي مربوطه .
د ـ در ازاي صدور هر کارت پيله وري يا تمديد آن در استان هاي مرزي مبلغ پنجاه هزار (۰۰۰/۵۰) ريال متقاضی .
آزادگان ، جانبازان انقلاب اسلامي و رزمندگان که حداقل شش ماه متوالي و يا نه ماه متناوب در جبهه ها بوده اند و اعضاي درجه يک خانواده معظم شهدا از پرداخت مبالغ مذکور در اين ماده معاف مي باشند . معادل بيست درصد (۲۰%) درآمد فوق الذکر از محل اعتباري که همه ساله به همين منظور در قانون بودجه کل کشور منظور مي شود در اختيار وزارت بازرگاني قرار مي گيرد تا به منظور تجهيز و راه اندازي ادارات بازرگاني شهرستان ها با تشکيل دفاتر نمايندگي بازرگاني شهرستان ها ، هزينه نمايند .
ماده ۸۷ قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۷۳ - سازمان هواپيمايي کشوري موظف است که از هر مسافر که توسط هواپيما عازم خارج از کشور است مبلغ هفتاد هزار (۰۰۰/۷۰) ريال دريافت و به حساب درآمد عمومي کشور واريز نمايد . معادل هشتاد درصد (۸۰%) درآمد واريز شده فوق ، از محل اعتباري که همه ساله به همين منظور در قانون بودجه کل کشور منظور مي شود پس از مبادله موافقت نامه با سازمان برنامه و بودجه در اختيار سازمان هواپيمايي کشوري قرار خواهد گرفت تا در موارد زير هزينه گردد :
الف ـ معادل شصت درصد(۶۰%)جهت مطالعه ، اجرا وتجهيز فرودگاه بين المللي امام خمينی (ره) .
ب ـ معادل بيست درصد (۲۰%) جهت تجهيز فرودگاه هاي عملياتي .



پيوست شماره ۶: متن مواد ارجاعي قانون اداره شهرداري ها
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده ۷۷ قانون اداره شهرداري ها ـ رفع هر گونه اختلاف بين مؤدي و شهرداري در مورد عوارض به کميسيوني مرکب از نمايندگان وزارت کشور ، دادگستري و شوراي اسلامي شهر ارجاع مي شود تصميم کميسيون مزبور قطعي است . بدهي هايي که طبق تصميم اين کميسيون تشخيص داده شود طبق مقررات اسناد لازم الاجرا بوسيله اداره ثبت قابل وصول مي باشد . اجرا ثبت مکلف است بر طبق تصميم کميسيون مزبور به صدور اجرائيه و وصول طلب شهرداري مبادرت نمايد . در نقاطي که سازمان قضائي نباشد رئيس دادگستري شهرستان يک نفر را به نمايندگي دادگستري تعيين مي نمايد و در غياب شوراي اسلامي شهر انتخاب نماينده شورا از طرف شوراي شهرستان به عمل خواهد آمد .

پيوست شماره ۷: متن مواد ارجاعي قانون نوسازي و عمران شهري
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده ۲ قانون نوسازي و عمران شهري ـ در سراسر شهر تهران از تاريخ اول فروردين ماه ۱۳۴۸ و در ساير شهر ها از تاريخي که وزارت کشور تعيين و اعلام کند بر کليه اراضي و ساختمان ها و مستحدثاث واقع در محدوده قانوني شهر عوارض خاص سالانه به مأخذ پنج در هزار بهاي آنها که طبق مقررات اين قانون تعيين خواهد شد برقرار مي شود .
شهرداري ها مکلفند بر اساس مقررات اين قانون عوارض مذکور را وصول کرده و منحصراً به مصرف نوسازي و عمران شهري برسانند . مصرف وجوه حاصل از اجراي اين قانون در غير موارد مصرح در اين قانون در حکم تصرف غير قانوني در اموال دولت خواهد بود .



پيوست شماره ۸: متن مواد ارجاعی قانون موسوم به تجميع عوارض

( قانون اصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و چگونگي برقراري و وصول عوارض و ساير وجوه از توليد كنندگان كالا ، ارائه دهندگان خدمات و كالا هاي وارداتي )
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده
ماده ۳- ماليات و عوارض دريافتي از كالاها به شرح زير تعيين مي گردد :
الف ـ انواع نوشابه هاي گازدار ساخت داخل ( به استثناي نوشابه هاي حاصل از فراورده هاي لبني و كنسانتره انواع ميوه و آب معدني ) كه با وسايل ماشيني تهيه مي شوند و همچنين شربت هاي غليظ توليدي مورد استفاده در دستگاه هاي نوشابه سازي كوچك ( دستگاه پست ميكس ) كه به منظور تهيه نوشابه به بازار عرضه مي گردد پانزده درصد (۱۵%) بهاي فروش كارخانه [ دوازده درصد (۱۲%) ماليات و سه درصد (۳%) عوارض ] .
ب ـ سيگار توليد داخل پانزده درصد (۱۵%) بهاي فروش كارخانه [ دوازده درصد (۱۲%) ماليات و سه درصد (۳%) عوارض ]
ج ـ بنزين بيست درصد (۲۰%) قيمت مصوب فروش [ ده درصد (۱۰%) ماليات و ده درصد(۱۰%) عوارض ] .
د ـ نفت سفيد و نفت گاز ده درصد (۱۰%) و نفت كوره پنج درصد ( ۵%) قيمت مصوب فروش ( به عنوان عوارض ) .
هـ ـ ساير كالاهاي توليدي ( به استثناي محصولات بخش كشاورزي ) كه امكان استفاده از آنها به عنوان محصول نهائي وجود دارد مطابق فهرستي كه به پيشنهاد كارگروهي مركب از وزير امور اقتصادي و دارائي ( رئيس ) ، وزراي بازرگاني ، صنايع و معادن و كشور و رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور تا پانزدهم بهمن ماه هر سال براي سال بعد به تصويب هيأت وزيران مي رسد سه درصد (۳%) قيمت فروش [ دو درصد (۲%) ماليات و يك درصد (۱%) عوارض ] . آن دسته از محصولات صنايع آلوده كننده محيط زيست به تشخيص و اعلام ( تا پانزدهم اسفند ماه هر سال براي اجرا در سال بعد ) سازمان حفاظت محيط زيست كه در فهرست فوق قرار نمي گيرند يك درصد (۱%) قيمت فروش ( به عنوان عوارض ) .
تبصره ۱- ماليات و عوارض بندهاي (ج) و (د) علاوه بر قيمت مصوب فروش محصولات مربوطه كه به موجب قوانين تأمين مي شود در قيمت فروش نهائي محاسبه و منظور مي شود .
تبصره ۲- ماليات و عوارض بند هاي (الف) و (هـ) اين ماده در خصوص كالاهاي صادراتي طبق قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران معاف و در خصوص آن دسته از كالاهائي كه توسط اشخاص حقيقي يا حقوقي غير از توليد كننده نهائي كالا صادر مي شوند مطابق رسيد هاي معتبر واريزي مربوطه ، حسب مورد از محل درآمد مالياتي مربوط و عوارض وصولي قابل اختصاص به وزارت كشور ( سازمان شهرداري ها ) قابل استرداد مي باشد . نحوه استرداد به موجب آئين نامه اي خواهد بود كه به پيشنهاد سازمان امور مالياتي كشور به تصويب وزير امور اقتصادي و دارائي مي رسد .


پيوست شماره ۹: متن مواد ارجاعی قانون حمل و نقل و عبور كالاهاي خارجي
مندرج در قانون ماليات بر ارزش افزوده

ماده ۱۲ قانون حمل و نقل و عبور كالا هاي خارجي ـ وضع هرگونه عوارض به كالاهاي ترانزيتي به پيشنهاد شوراي عالي هماهنگي ترابري و تصويب هيأت وزيران خواهد بود .

مژگان
12-24-2009, 09:52 PM
فصل اول: کليات و تعاريف
ماده ۱- عرضه کالاها و ارائه خدمات در ايران و همچنين واردات و صادرات آنها مشمول مقررات اين قانون مي‌باشد .
ماده ۲- منظور از ماليات در اين قانون به استثناء موارد مندرج در فصول هشتم و نهم ، ماليات بر ارزش افزوده می‌باشد .
ماده ۳- ارزش افزوده در اين قانون ، تفاوت بين ارزش کالاها و خدمات عرضه شده با ارزش کالاها و خدمات خريداری يا تحصيل شده در يک دوره معين مي‌باشد .
ماده ۴- عرضه کالا در اين قانون، انتقال کالا از طريق هر نوع معامله است .
تبصره ـ کالاهای موضوع اين قانون که توسط مؤدی خريداری ، تحصيل يا توليد مي‌شود در صورتي که براي استفاده شغلي به عنوان دارايي در دفاتر ثبت گردد يا برای مصارف شخصی برداشته شود ، عرضه کالا به خود محسوب و مشمول ماليات خواهد شد .
ماده ۵- ارائه خدمات در اين قانون ، به استثناء موارد مندرج در فصل نهم ، انجام خدمات برای غير در قبال مابه ازاء می‌باشد .
ماده ۶- واردات در اين قانون ، ورود کالا يا خدمت از خارج از کشور يا از مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و مناطق ويژه اقتصادی به قلمرو گمرکی کشور می‌باشد .
ماده ۷- صادرات در اين قانون ، صدور کالا يا خدمت به خارج از کشور يا به مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و مناطق ويژه اقتصادی مي‌باشد .
ماده ۸- اشخاصی که به عرضه کالا و ارائه خدمت و واردات و صادرات آنها مبادرت می نمايند ، به عنوان مؤدی شناخته شده و مشمول مقررات اين قانون خواهند بود .
ماده ۹- معاوضه کالاها و خدمات در اين قانون ، عرضه کالا يا خدمت از طرف هر يک از متعاملين تلقي و به طور جداگانه مشمول ماليات مي باشد .
ماده ۱۰- هر سال شمسي به چهار دوره مالياتی سه ماه ، تقسيم مي شود . در صورتی که شروع يا خاتمه فعاليت مؤدی در خلال يک دوره مالياتی باشد ، زمان فعاليت مؤدی طی دوره مربوط يک دوره مالياتی تلقي می شود .
وزير امور اقتصاد و دارائي مجاز است با پيشنهاد سازمان امور مالياتی کشور مدت دوره مالياتی را برای هر گروه از مؤديان دو يا يک ماهه تعيين نمايد .
ماده ۱۱- تاريخ تعلق ماليات به شرح زير است :
الف ـ در مورد عرضه کالا :
۱. تاريخ صورتحساب ، تاريخ تحويل کالا يا تاريخ تحقق معامله کالا ، هر کدام که مقدم باشد ، حسب مورد ؛
۲. در موارد مذکور در تبصره ماده (۴) اين قانون ، تاريخ ثبت دارايي در دفاتر يا تاريخ شروع استفاده ، هر کدام که مقدم باشد يا تاريخ برداشت ، حسب مورد ؛
۳. در مورد معاملات موضوع ماده (۹) اين قانون ، تاريخ معاوضه .
ب ـ در مورد ارائه خدمات :
۱ . تاريخ صورتحساب يا تاريخ ارائه خدمت ، هر کدام که مقدم باشد حسب مورد ؛
۲. در مورد معاملات موضوع ماده (۹) اين قانون ، تاريخ معاوضه .
ج ـ در مورد صادرات و واردات :
در مورد صادرات ، هنگام صدور ( از حيث استرداد ) و در مورد واردات تاريخ ترخيص کالا از گمرک و در خصوص خدمت ، تاريخ پرداخت ما به ازاء .
تبصره ـ در صورت استفاده از ماشينهای صندوق ، تاريخ تعلق ماليات ، تاريخ ثبت معامله در ماشين می باشد .



فصل دوم: معافيت ها

ماده ۱۲- عرضه کالاها و ارائه خدمات زير و همچنين واردات آنها حسب مورد از پرداخت ماليات معاف می باشد :
۱- محصولات کشاورزی فراوری نشده ؛
۲- دام و طيور زنده ، آبزيان ، زنبور عسل و نوغان ؛
۳- انواع کود ، سم ، بذر و نهال ؛
۴- آرد خبازی ، نان ، گوشت ، قند ، شکر ، برنج ، حبوبات و سويا ، شير ، پنير ، روغن نباتی و شير خشک مخصوص تغذيه کودکان ؛
۵- کتاب ، مطبوعات ، دفاتر تحرير و انواع کاغذ چاپ ، تحرير و مطبوعات ؛
۶- کالاهای اهدايي به صورت بلاعوض به وزارتخانه ها ، مؤسسات دولتی و نهادهای عمومی غير دولتی با تأييد هيأت وزيران و حوزه های علميه با تأييد حوزه گيرنده هدايا ؛
۷- کالاهايي که همراه مسافر و برای استفاده شخصی تا ميزان معافيت مقرر طبق مقررات صادرات و واردات ، وارد کشور می شود . مازاد بر آن طبق مقررات اين قانون مشمول ماليات خواهد بود ؛
۸- اموال غير منقول ؛
۹- انواع دارو ، لوازم مصرفی درمانی ، خدمات درمانی ( انسانی ، حيوانی و گياهی) و خدمات توانبخشی و حمايتی ؛
۱۰- خدمات مشمول ماليات بر درآمد حقوق ، موضوع قانون مالياتهای مستقيم ؛
۱۱- خدمات بانکی و اعتباری بانک ها ، مؤسسات و تعاونی های اعتباری و صندوق های قرض الحسنه مجاز و صندوق تعاون ؛
۱۲- خدمات حمل و نقل عمومی و مسافری درون و برون شهری جاده ای ، ريلی ، هوايي و دريايي ؛
۱۳- فرش دستباف ؛
۱۴- انواع خدمات پژوهشي و آموزشی که طبق آئين نامه ای که با پيشنهاد مشترک وزارتخانه های علوم تحقيقات و فناوری ، امور اقتصادی و دارايي ، بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، آموزش و پرورش و کار و امور اجتماعی ظرف مدت شش ماه از تاريخ تصويب اين قانون به تصويب هيأت وزيران می رسد ؛
۱۵- خوراک دام و طيور ؛
۱۶- رادار و تجهيزات کمک ناوبری هوانوردی ويژه فرودگاه ها براساس فهرستی که به پيشنهاد مشترک وزارت راه وترابری و وزارت امور اقتصادی و دارايي تهيه و ظرف مدت شش ماه از تاريخ تصويب اين قانون به تصويب هيأت وزيران مي رسد ؛
۱۷- اقلام با مصارف صرفاً دفاعی ( نظامی و انتظامی ) و امنيتی بر اساس فهرستی که به پيشنهاد مشترک وزارت دفاع و پشتيبانی نيروهای مسلح و وزارت امور اقتصادی و دارايي تهيه و به تصويب هيأت وزيران می رسد . فهرست مذکور از اولين دوره مالياتی پس از تصويب هيأت وزيران قابل اجراء خواهد بود .
ماده ۱۳- صادرات کالا و خدمت به خارج از کشور از طريق مبادی خروجی رسمی ، مشمول ماليات موضوع اين قانون نمی باشد و ماليات های پرداخت شده بابت آنها با ارائه برگه خروجی صادره توسط گمرک ( در مورد کالا ) و اسناد و مدارک مثبته ، مسترد می گردد .
تبصره ـ ماليات های پرداختی بابت کالاهای همراه مسافران تبعه کشورهای خارجی که از تاريخ خريد آنها تا تاريخ خروج از کشور بيش از دو ماه نگذشته باشد ، از محل وصولی های جاری درآمد مربوط هنگام خروج از کشور در مقابل ارائه اسناد و مدارک مثبته مشمول استرداد خواهد بود .
ضوابط اجرائی اين ماده توسط سازمان امور مالياتی کشور تهيه و به تصويب وزير امور اقتصادی و دارائی مي رسد .



فصل سوم: مأخذ ، نرخ و نحوه محاسبه ماليات

ماده ۱۴- مأخذ محاسبه ماليات ، بهای کالا يا خدمت مندرج در صورتحساب خواهد بود . در مواردی که صورتحساب موجود نباشد و يا از ارائه آن خودداری شود و يا به موجب اسناد و مدارک مثبته احراز شود که ارزش مندرج در آنها واقعی نيست ، مأخذ محاسبه ماليات بهای روز کالا يا خدمت به تاريخ روز تعلق ماليات می باشد .
تبصره ـ موارد زير جزء مأخذ محاسبه ماليات نمی باشد :
الف ـ تحقيقات اعطائی ؛
ب ـ ماليات موضوع اين قانون که قبلاً توسط عرضه کننده کالا يا خدمت پرداخت شده است ؛
ج ـ ساير ماليات های غير مستقيم و عوارضی که هنگام عرضه کالا يا خدمت به آن تعلق گرفته است .
ماده ۱۵- مأخذ محاسبه ماليات واردات کالا ، عبارت است از ارزش گمرکی کالا ( قيمت خريد ، هزينه حمل و نقل و حق بيمه ) به علاوه حقوق ورودی ( حقوق گمرکی و سود بازرگانی ) مندرج در اوراق گمرکی .
تبصره ـ مأخذ محاسبه ماليات واردات خدمت ، عبارت است از معادل ارزش ريالی مربوطه به ما به ازاء واردات خدمت مزبور .
ماده ۱۶- نرخ ماليات بر ارزش افزوده ، يک و نيم درصد (۵/۱%) می باشد .
تبصره ـ نرخ ماليات بر ارزش افزوده کالاهای خاص به شرح زير تعيين می گردد:
انواع سيگار و محصولات دخانی ، دوازده درصد (۱۲%)
۲- انواع بنزين و سوخت هواپيما ، بيست درصد (۲۰%)
ماده ۱۷- ماليات هايي که مؤديان در موقع خريد کالا يا خدمت برای فعاليت های اقتصادی خود به استناد صورتحساب های صادره موضوع اين قانون پرداخت نموده اند ، حسب مورد از ماليات های وصول شده توسط آنها کسر و يا به آنها مسترد مي گردد . ماشين آلات و تجهيزات خطوط توليد نيز از جمله کالای مورد استفاده برای فعاليت های اقتصادی مؤدی محسوب می گردد .
تبصره ۱- در صورتی که مؤديان مشمول حکم اين ماده در هر دوره مالياتی اضافه پرداختی داشته باشند ، ماليات اضافه پرداخت شده به حساب ماليات های دوره های بعد مؤديان منظور خواهد شد و در صورت تقاضای مؤديان ، اضافه ماليات پرداخت شده از محل وصولی های جاری درآمد مربوط ، مسترد خواهد شد .
تبصره ۲- در صورتی که مؤديان به عرضه کالا يا خدمت معاف از ماليات موضوع اين قانون اشتغال داشته باشند و يا طبق مقررات اين قانون مشمول ماليات نباشند ، ماليات های پرداخت شده بابت خريد کالا يا خدمت تا اين مرحله قابل استرداد نمي باشد .
تبصره ۳- در صورتی که مؤديان به عرضه توأم کالاها يا خدمات مشمول ماليات و معاف از ماليات اشتغال داشته باشند ، صرفاً ماليات های پرداخت شده مربوط به کالاها يا خدمات مشمول ماليات در حساب مالياتی مؤدی منظور خواهد شد .
تبصره ۴- ماليات بر ارزش افزوده و عوارض پرداختی مؤديان بابت کالاهای خاص موضوع تبصره ماده (۱۶) و بندهای (ب) ، (ج) و (د) ماده (۳۸) اين قانون ، صرفاً در مراحل واردات ، توليد و توزيع مجدد آن کالاها توسط وارد کنندگان آن ، قابل کسر از ماليات های وصول شده و يا قابل استرداد به آنها خواهد بود .
تبصره ۵- آن قسمت از ماليات های ارزش افزوده پرداختی مؤديان که طبق مقررات اين قانون قابل کسر از ماليات های وصول شده يا قابل استرداد نيست ، جزء هزينه های قابل قبول موضوع قانون ماليات های مستقيم محسوب می شود .
تبصره ۶- مبالغ اضافه دريافتی از مؤديان بابت ماليات موضوع اين قانون ، در صورتی که ظرف سه ماه از تاريخ درخواست مؤدی مسترد نشود ، مشمول خسارتی به ميزان دو درصد (۲%) در ماه نسبت به مبلغ مورد استرداد و مدت تأخير خواهد بود .
تبصره ۷- ماليات هايي که در موقع خريد کالاها و خدمات توسط شهرداري ها و دهياري ها برای انجام وظايف و خدمات قانونی پرداخت مي گردد ، طبق مقررات اين قانون ، قابل تهاتر و يا استرداد خواهد بود .



فصل چهارم: وظايف و تکاليف مؤديان

ماده ۱۸- مؤديان مکلفند به ترتيبی که سازمان امور مالياتی کشور تعيين و اعلام مي نمايد نسبت به ارائه اطلاعات درخواستی سازمان مذکور و تکميل فرم های مربوطه اقدام و ثبت نام نمايند .
ماده ۱۹- مؤديان مکلفند در قبال عرضه کالا يا خدمات موضوع اين قانون ، صورتحسابی با رعايت قانون نظام صنفی و حاوی مشخصات متعاملين و مورد معامله به ترتيبی که توسط سازمان امور مالياتی کشور تعيين و اعلام مي شود ، صادر و ماليات متعلق را در ستون مخصوص درج و وصول نمايند . در مواردی که از ماشين های فروش استفاده می شود ، نوار ماشين جايگزين صورتحساب خواهد شد .
تبصره ـ کالاهای مشمول ماليات که بدون رعايت مقررات و ضوابط اين قانون عرضه گردد ، علاوه بر جرائم متعلق و ساير مقررات مربوط موضوع اين قانون ، کالای قاچاق محسوب و مشمول قوانين و مقررات مربوط می شود .
ماده ۲۰- مؤديان مکلفند ، ماليات موضوع اين قانون را در تاريخ تعلق ماليات ، محاسبه و از طرف ديگر معامله وصول نمايند .
تبصره ۱- گمرک جمهوری اسلامی ايران مکلف است ماليات موضوع اين قانون را قبل از ترخيص از وارد کنندگان کالا وصول و در پروانه های گمرکی و يا فرم های مربوط حسب مورد درج نمايد و اطلاعات مربوط به اشخاص حقيقی و حقوقی مشمول مقررات اين قانون را حداکثر به صورت ماهانه به سازمان امور مالياتی کشور ارائه نموده و امکان دسترسی همزمان سازمان امور مالياتی کشور به پايگاه های اطلاعاتی ذيربط را فراهم آورد .
گمرک جمهوری اسلامی ايران مکلف است ماليات وصولی هر ماه را تا پانزدهم ماه بعد به حساب مخصوصی نزد خزانه داری کل کشور که به اين منظور توسط سازمان امور مالياتی کشور اعلام مي گردد ، واريز نمايد .
تبصره ۲- وارد کنندگان خدمات مکلفند ماليات متعلق به خدمات خريداری شده از خارج از کشور را محاسبه و پرداخت نمايند .
ماده ۲۱- مؤديان مالياتی مکلفند ، اظهار نامه هر دوره مالياتی را طبق نمونه و دستورالعملی که توسط سازمان امور مالياتی کشور تعيين و اعلام می شود ، حداکثر ظرف پانزده روز از تاريخ انقضاء هر دوره به ترتيب مقرر تسليم و ماليات متعلق به دوره را پس از کسر ماليات هايي که طبق مقررات اين قانون پرداخت کرده اند و قابل کسر می باشد ، در مهلت مقرر مذکور به حسابی که توسط وزارت امور اقتصادی دارايي ( خزانه داری کل کشور ) تعيين و توسط سازمان امور مالياتی کشور اعلام می گردد ، واريز نمايند .
تبصره ۱- چنانچه مدت فعاليت شغلی مؤدی کمتر از مدت يک دوره مالياتی باشد ، تکليف مقرر در اين ماده نسبت به مدت ياد شده نيز جاری می باشد .
تبصره ۲- اشخاص حقيقی و حقوقی که بيش از يک محل شغل يا فعاليت دارند ، تسليم اظهار نامه و پرداخت ماليات برای هر محل شغل يا فعاليت به طور جداگانه الزامی است .
تبصره ۳- در مورد کارگاه ها و واحدهای توليدی ، خدماتی و بازرگانی که نوع فعاليت آنها ايجاد دفتر ، فروشگاه يا شعبه در يک يا چند محل ديگر را اقتضا نمايد ، تسليم اظهار نامه واحد مطابق دستورالعملی است که توسط سازمان امور مالياتی کشور اعلام می گردد .
تبصره ۴- مؤديانی که محل ثابت برای شغل خود ندارند ، محل سکونت آنان از لحاظ تسليم اظهار نامه و ساير امور مالياتی مناط اعتبار خواهد بود .
ماده ۲۲- مؤديان مالياتی در صورت انجام ندادن تکاليف مقرر در اين قانون و يا در صورت تخلف از مقررات اين قانون ، علاوه بر پرداخت ماليات متعلق و جريمه تأخير ، مشمول جريمه ای به شرح زيرخواهند بود :
۱. عدم ثبت نام مؤديان در مهلت مقرر معادل هفتاد و پنج درصد (۷۵%) ماليات متعلق تا تاريخ ثبت نام يا شناسايي حسب مورد ؛
۲. عدم صدور صورتحساب معادل يک برابر ماليات متعلق ؛
۳. عدم درج صحيح قيمت در صورتحساب معادل يک برابر ما به التفاوت ماليات متعلق ؛
۴. عدم درج و تکميل اطلاعات صورتحساب طبق نمونه اعلام شده معادل بيست و پنج درصد (۲۵%) ماليات متعلق ؛
۵. عدم تسليم اظهار نامه از تاريخ ثبت نام يا شناسايي به بعد حسب مورد ، معادل پنجاه درصد (۵۰%) ماليات متعلق ؛
۶. عدم ارائه دفاتر يا اسناد و مدارک حسب مورد معادل بيست پنج درصد (۲۵%) ماليات متعلق .
ماده ۲۳- تأخير در پرداخت ماليات های موضوع اين قانون در مواعد مقرر ، موجب تعلق جريمه ای به ميزان دو درصد (۲%) در ماه ، نسبت به ماليات پرداخت نشده و مدت تأخير خواهد بود .



فصل پنجم: سازمان ماليات بر ارزش افزوده و وظايف و اختيارات آن

ماده ۲۴- سازمان امور مالياتی کشور موظف است ظرف مدت سه ماه از تاريخ تصويب اين قانون ، ساختار و تشکيلات مورد نياز خود را از طريق وزير امور اقتصادی و دارايي به رئيس جمهور پيشنهاد نمايد . سازمان امور مالياتی کشور می تواند در ايجاد تشکيلات استانی بدون رعايت سطح تقسيمات کشوری و متناسب با توان اقتصادی هر استان ( منطقه ) اقدام نمايد . اين تشکيلات پيشنهادی پس از تأييد رئيس جمهور قابل اجراء خواهد بود .
تبصره ـ به سازمان امور مالياتی اجازه داده می شود نيروی انسانی متخصص مورد نياز برای اجراء اين قانون را در چارچوب تشکيلات سازمانی مصوب از محل نيروهای موجود و کمبود آن را از طريق برگزاری آزمون استخدامی اختصاصی ، انتخاب و استخدام نمايد . سازمان امور مالياتی کشور مي تواند تا ده درصد (۱۰%) از مجوز استخدام مذکور را ، از بين دارندگان مدرک تحصيلی دانشگاهی ، بدون انتشار آگهی و برگزاری آزمون به استخدام در آورد .
ماده ۲۵- شناسايي ، نحوه رسيدگی و تشخيص ، مطالبه و وصول ماليات ها به سازمان امور مالياتی کشور محول می شود . عناوين شغلی ، شرايط احراز مشاغل از نظر تحصيلات و تجربه ، وطايف و نحوه انجام دادن تکاليف و تعيين اختيارات و برخورداری از صلاحيت های هر يک از کارکنان سازمان مزبور در کشور و همچنين ترتيبات اجرائی احکام مقرر در اين قانون به استثناء موادی که برای آن دستورالعمل يا آئين نامه پيش بينی شده است ، به موجب ترتيبات ماده (۲۱۹) قانون ماليات های مستقيم مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ خواهد بود [ رجوع شود به ماده (۲۱۹) قانون ماليات هاي مستقيم ، مندرج در قسمت (و) پيوست شماره (۱) اين كتاب ] .
ماده ۲۶- در مواردی که مأموران ذيربط سازمان امور مالياتی کشور جهت رسيدگی به اظهار نامه يا بررسی ميزان معاملات به مؤديان مراجعه و دفاتر و اسناد و مدارک آنان را درخواست نمايند ، مؤديان و خريداران مکلف به ارائه دفاتر و اسناد و مدارک درخواستی حسب مورد می باشند و در صورت عدم ارائه دفاتر و اسناد و مدارک مورد نياز ، متخلف مشمول جريمه مقرر در ماده (۲۲) اين قانون محسوب گرديده و ماليات متعلق به موجب دستورالعملی که سازمان امور مالياتی کشور تعيين می کند ، به صورت علی الرأس تشخيص داده و مطالبه و وصول خواهد شد .
ماده ۲۷- مؤديان موضوع اين قانون مي توانند تنظيم گزارش های حسابرسی ماليات بر ارزش افزوده خود را به سازمان حسابرسی جمهوری اسلامی ايران يا مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ارجاع نمايند . اشخاص مذکور در صورت قبول درخواست مؤدی ، مکلفند گزارش حسابرسی ماليات بر ارزش افزوده را با رعايت شرايط زير و طبق نمونه و دستورالعملی که سازمان امور مالياتی کشور تعيين می کند ، تنطيم نموده و جهت تسليم به اداره امور مالياتی مربوط ، در اختيار مؤدی قرار دهند .
الف ـ اظهار نظر نسبت به کفايت اسناد و مدارک حسابداری برای امر حسابرسی ماليات بر ارزش افزوده طبق مفاد قوانين و مقررات و استاندارد های حسابداری ؛
ب ـ تعيين مأخذ مشمول ماليات متعلق هر دوره مالياتی بر اساس مفاد اين قانون و مقررات مربوط .
تبصره ۱- اداره امور مالياتی گزارش حسابرسی مالياتی را که با رعايت شرايط اخيرالذکر اين ماده تنظيم شود ، بدون رسيدگی قبول و مطابق مقررات مربوط برگه مطالبه صادر می کند . قبول گزارش حسابرسی مالياتی هر دوره مالياتی موکول به آن است که مؤدی گزارش مزبور را به همراه اظهار نامه مالياتی دوره مزبور و يا حداکثر ظرف مدت يک ماه از تاريخ انقضاء مهلت تسليم اظهار نامه ، تسليم اداره امور مالياتی مربوط نموده باشد .
تبصره ۲- سازمان امور مالياتی کشور می تواند حسابرسی ماليات بر ارزش افزوده اشخاص حقيقی و حقوقی را به سازمان حسابرسی جمهوری اسلامی ايران يا حسابداران رسمی و مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی واگذار نمايد . در اين صورت ، پرداخت حق الزحمه ، طبق مقررات مربوط به عهده سازمان امور مالياتی کشور می باشد .
ماده ۲۸- به منظور ارتقاء فرهنگ مالياتی پرداخت کنندگان ماليات و ارائه خدمات مشاوره ای صحيح در امور مالياتی به مؤديان مالياتی بر مبنای قوانين و مقررات مالياتی کشور و همچنين ارائه خدمات نمايندگی مورد نياز آنان برای مراجعه به ادارات مالياتی ، نهادی به نام « جامعه مشاوران رسمی مالياتی ايران » تأسيس می شود تا با پذيرش اعضاء ذی صلاح در اين باره فعاليت نمايد .
کليه مراجع ذيربط دولتی مکلفند پس از ارائه برگه نمايندگی معتبر از سوی مشاوران مالياتی عضو جامعه ، در حوزه وظايف قانونی خود و در حدود مقررات مالياتی با آنان همکاری نمايند .
اساسنامه جامعه ظرف شش ماه از تاريخ تصويب اين قانون توسط سازمان امور مالياتی کشور تهيه و با پيشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارايي به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد .
ماده ۲۹- در مواردی که اوراق مطالبه ماليات يا برگه استرداد ماليات اضافه پرداختی به مؤدی ابلاغ می شود ، در صورتی که مؤدی معترض باشد ، می تواند ظرف بيست روز پس از ابلاغ اوراق ياد شده اعتراض کتبی خود را به اداره امور مالياتی مربوط برای رفع اختلاف تسليم نمايند و در صورت رفع اختلافات با مسؤلان ذی ربط ، پرونده مختومه می گردد . چنانچه مؤدی در مهلت مذکور کتباً اعتراض ننمايد ، مبالغ مندرج در اوراق مطالبه ماليات و يا برگه استرداد ماليات اضافه پرداختی به استثناء مواردی که اوراق موضوع اين ماده ابلاغ قانونی شده باشد ، حسب مورد قطعی محسوب می گردد . در صورتی که مؤدی ظرف مهلت مقرر در اين ماده اعتراض خود را کتباً به اداره امور مالياتی مربوط تسليم نمايد ، ولی رفع اختلاف نشده باشد و همچنين در مواردی که اوراق مذکور ابلاغ قانونی شده باشد ، پرونده امر ظرف بيست روز از تاريخ دريافت اعتراض يا تاريخ انقضاء مهلت اعتراض در موارد ابلاغ قانونی جهت رسيدگی به هيأت حل اختلاف مالياتی موضوع قانون مالياتهای مستقيم احاله می شود .
ماده ۳۰- کليه بانک ها ، مؤسسات و تعاونی های اعتباری ، صندوق های قرض الحسنه و صندوق تعاون مکلفند ، صرفاً اطلاعات و اسناد لازم مربوط به درآمد مؤديان را که در امر تشخيص و وصول ماليات مورد استفاده می باشد ، حسب درخواست رئيس کل سازمان امور مالياتی کشور به سازمان مزبور اعلام نمايند . اشخاص مزبور در صورت عدم ارائه اطلاعات و اسناد مذکور مسئول جبران زيان وارده به دولت خواهند بود .
ماده ۳۱- شهرداري ها مکلفند اطلاعات موجود در پايگاه های اطلاعاتی خود مربوط به املاک ، مشاغل و ساير موارد که در امر شناسايي يا تشخيص عملکرد مالی مؤديان مورد نياز سازمان امور مالياتی کشور می باشد ، را حسب درخواست رئيس کل سازمان مذکور در اختيار اين سازمان قرار داده و امکان دسترسی همزمان سازمان امور مالياتی کشور به اين اطلاعات را در پايگاه های اطلاعاتی ذی ربط فراهم آورند .
ماده ۳۲- رسيدگی به تخلفات مأموران مالياتی ، تابع احکام مربوط به قانون ماليات های مستقيم مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ خواهد بود . اجراء اين ماده مانع از اعمال اختيارات رئيس کل سازمان امور مالياتی کشور ناشی از ساير قوانين نخواهد بود .
ماده ۳۳- احکام مربوط به فصول هشتم و نهم باب چهارم و فصل سوم باب پنجم و مواد (۱۶۷) ، (۱۹۱) ، (۲۰۲) و (۲۳۰) تا (۲۳۳) قانون ماليات های مستقيم مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ در مورد ماليات های مستقيم و ماليات های اين قانون جاری است . حکم ماده (۲۵۱) قانون ماليات های مستقيم مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ در مورد اين قانون جاری نخواهد بود [ رجوع شود به فصول هشتم و نهم باب چهارم و فصل سوم باب پنجم و مواد (۱۶۷) ، (۱۹۱) ، (۲۰۲) و (۲۳۰) تا (۲۳۳) قانون ماليات هاي مستقيم ، مندرج در قسمت (د) ، (ه) ، (ح) ، (الف) (ب) (ج) و (ز) پيوست شماره (۱) اين كتاب ] .



فصل ششم: ساير مقررات

ماده ۳۴- مؤديان مشمول ماليات موضوع اين قانون مكلفند از دفاتر ، صورتحساب ها و ساير فرم هاي مربوط ، ماشين هاي صندوق و يا ساير وسايل و روش هاي نگهداري حساب كه سازمان امور مالياتي كشور تعيين مي كند ، استفاده نمايند . مدارك مذكور بايد به مدت ده سال بعد از سال مالي مربوط توسط مؤديان نگهداري و در صورت مراجعه ماموران مالياتي به آنان ارائه شود .
ماده ۳۵- سازمان امور مالياتي كشور موظف است طرح لازم براي توسعه ، تجهيز ، آموزش و تربيت كاركنان مالياتي ، آموزش و ترويج فرهنگ مالياتي از طريق رسانه ها و ساز و كار هاي مناسب در سطح كشور در طول يك دوره زماني حداكثر پنج ساله را تهيه و تنظيم نمايد . همچنين سازمان مذكور مجاز است براي اجراء اين قانون نسبت به تملك انواع دارايي هاي سرمايه اي ( از جمله فضاي اداري و تجهيزات مورد نياز ) اقدام نمايد . دولت مكلف است اعتبار و مجوزهاي مورد نياز براي اجراء اين ماده را در لوايح بودجه سالانه كل كشور منظور نمايد .
ماده ۳۶- بودجه سازمان امور مالياتي كشور و واحد هاي استاني ذيربط هر سال به صورت متمركز در رديف جداگانه اي در قوانين بودجه منظور و به طور صد در صد (۱۰۰%) تخصيص يافته تلقي مي شود و جهت انجام هزينه هاي جاري و تملك دارايي هاي سرمايه اي ستاد سازمان و واحد هاي استاني در اختيار سازمان مزبور قرار داده مي شود .
ماده ۳۷- يك در هزار از وجوهي كه بابت ماليات ، عوارض و جرائم متعلق موضوع اين قانون وصول مي گردد ، در حساب مخصوصي در خزانه به نام سازمان امور مالياتي كشور واريز مي گردد و معادل آن از محل اعتباري كه در قوانين بودجه سنواتي منظور مي گردد ، در اختيار سازمان مزبور قرار خواهد گرفت تا براي آموزش ، تشويق و جايزه به مصرف كنندگان و مؤديان هزينه نمايند . وجوه پرداختي به استناد اين بند از شمول ماليات و كليه مقررات مغاير مستثني است .
يك نفر از اعضاء كميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي با تصويب مجلس شوراي اسلامي به عنوان ناظر بر اقدامات سازمان امور مالياتي كشور در اين مورد تعيين مي گردد .
وزارت امور اقتصادي و دارايي موظف است سالانه گزارشي از ميزان و نحوه توزيع وجوه موضوع اين ماده بين مصرف كنندگان و مؤديان را به كميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي تقديم نمايد



فصل هفتم: عوارض كالاها و خدمات

ماده ۳۸- نرخ عوارض شهرداري ها و دهياري ها در رابطه با كالا و خدمات مشمول اين قانون ، علاوه بر نرخ ماليات ماده (۱۶) اين قانون ، به شرح زير تعيين مي گردد :
الف ـ كليه كالاها و خدمات مشمول نرخ ماده (۱۶) اين قانون ، يك و نيم درصد (۵/۱%)
ب ـ انواع سيگار و محصولات دخاني ، سه درصد (۳%)
ج ـ انواع بنزين و سوخت هواپيم ا، ده درصد (۱۰%)
د ـ نفت سفيد و نفت گاز ، ده درصد (۱۰%) و نفت كوره پنج درصد (۵%)
تبصره ۱- واحدهاي توليدي آلاينده محيط زيست كه استانداردها و ضوابط حفاظت از محيط زيست را رعايت نمي نمايند ، طبق تشخيص و اعلام سازمان حفاظت محيط زيست ( تا پانزدهم اسفند ماه هر سال براي اجراء در سال بعد ) همچنين پالايشگاه هاي نفت و واحد هاي پتروشيمي ، علاوه بر ماليات و عوارض متعلق موضوع اين قانون ، مشمول پرداخت يك در صد ( ۱%) از قيمت فروش به عنوان عوارض آلايندگي مي باشند . حكم ماده (۱۷) اين قانون و تبصره هاي آن به عوارض آلايندگي موضوع اين ماده قابل تسري نمي باشد .
واحد هايي كه در طي سال نسبت به رفع آلايندگي اقدام نمايند ، با درخواست واحد مزبور و تأييد سازمان حفاظت محيط زيست از فهرست واحد هاي آلاينده خارج مي گردند . در اين صورت ، واحد هاي ياد شده از اول دوره مالياتي بعد از تاريخ اعلام توسط سازمان مزبور به سازمان امور مالياتي كشور ، مشمول پرداخت عوارض آلايندگي نخواهند شد .
واحدهايي كه در طي سال بنا به تشخيص و اعلام سازمان حفاظت محيط زيست به فهرست واحدهاي آلاينده محيط زيست اضافه گردند ، از اول دوره مالياتي بعد از تاريخ اعلام توسط سازمان حفاظت محيط زيست مشمول پرداخت عوارض آلايندگي خواهند بود .
عوارض موضوع اين تبصره در داخل حريم شهرها به حساب شهرداري محل استقرار واحد توليدي و در خارج از حريم شهرها به حساب تمركز وجوه موضوع تبصره (۲) ماده (۳۹) واريز مي شود ، تا بين دهياري هاي همان شهرستان توزيع گردد .
تبصره ۲- در صورتي كه واحدهاي توليدي به منظور ارتقاء مهارت و سلامت كاركنان خود مراكز آموزشي و ورزشي ايجاد كرده و يا در اين خصوص هزينه نمايند ، با اعلام وزارت كار و امور اجتماعي مي توانند ده درصد (۱۰%) عوارض موضوع بند (الف) اين ماده را تا سقف هزينه صورت گرفته درخواست استرداد نمايند ، در صورت تأييد هزينه های مزبور توسط سازمان امود مالياتی کشور ، وجوه مربوط قابل تهاتر يا استرداد حسب مقررات اين قانون خواهد بود .
تبصره ۳- به منظور تأسيس و توسعه واحدهای آموزشی مورد نياز در مناطق کمتر توسعه يافته ، معادل نيم درصد (۵/۰%) از عوارض وصولی بند (الف) اين ماده در حساب مخصوص در خزانه به نام وزارت آموزش و پرورش واريز می گردد و معادل آن از محل اعتباری که در قوانين بودجه سنواتی منظور می گردد در اختيار وزارت ياد شده قرار خواهد گرفت تا توسط وزارت مزبور در امر توسعه و احداث مراکز آموزشی مورد نياز در مناطق مزبور هزينه گردد . آئين نامه اجرائی اين تبصره به پيشنهاد مشترک وزارتخانه های آموزش و پرورش کشور و امور اقتصادی دارايي به تصويب هيأت وزيران می رسد .
ماده ۳۹- مؤديان مکلفند عوارض و جرائم متعلق موضوع ماده (۳۸) اين قانون را به حساب هاي رابطی که بنا به درخواست سازمان امور مالياتی کشور و توسط خزانه داری کل کشور افتتاح می گردد و از طريق سازمان امور مالياتی کشور اعلام مي گردد ، واريز نمايند .
سازمان امور مالياتی کشور موظف است عوارض وصولی هر ماه را تا پانزدهم ماه بعد به ترتيب زير به حساب شهرداری محل و يا تمرکز وجوه حسب مورد واريز نمايند :
الف ـ عوارض وصولی بند (الف) ماده (۳۸) در مورد مؤديان داخل حريم شهرها به حساب شهرداری محل و در مورد مؤديان خارج از حريم شهرها به حساب تمرکز وجوه وزارت کشور به منظور توزيع بين دهياري های همان شهرستان بر اساس شاخص جمعيت و ميزان کمتر توسعه يافتگي ؛
ب ـ عوارض وصولی بندهای (ب) ، (ج) و (د) ماده (۳۸) به حساب تمرکز وجوه به نام وزارت کشور .
تبصره ۱- سه درصد (۳%) از وجوه واريزی که به حساب های موضوع اين ماده واريز می گردد ، در حساب مخصوص نزد خزانه به نام سازمان امور مالياتی کشور واريز می شود و معادل آن از محل اعتبار اختصاصی که در قوانين بودجه سنواتی منظور می گردد در اختيار سازمان مزبور که وظيفه شناسايي ، رسيدگی ، مطالبه و وصول اين عوارض را عهده دار می باشد ، قرار خواهد گرفت تا برای خريد تجهيزات آموزش و تشويق کارکنان و حسابرسی هزينه نمايند . وجوه پرداختی به استناد اين بند به عنوان پاداش وصولی از شمول ماليات و کليه مقررات مغاير مستثنی است .
تبصره ۲- حساب تمرکز وجوه قيد شده در اين ماده توسط خزانه داری کل کشور به نام وزارت کشور افتتاح می شود . وجوه واريزی به حساب مزبور ( به استثناء نخوه توزيع مذکور در قسمتهای اخير بند (الف) اين ماده و تبصره (۱) ماده(۳۸) اين قانون ) به نسبت بيست درصد (۲۰%) کلان شهرها ( شهرهای بالای بيست ميليون نفر جمعيت ) بر اساس شاخص جمعيت ، شصت درصد (۶۰%) ساير شهرها بر اساس شاخص کمتر توسعه يافتگی و جمعيت و بيست درصد (۲۰%) دهياري ها بر اساس شاخص جمعيت تحت نظر کارگروهی متشکل از نمايندگان معاونت برنامه ريزی و نظارت راهبردی رئيس جمهور و وزارت امور اقتصادی و دارايي و وزارت کشور و يک نفر ناظر به انتخاب کميسيون اقتصادی مجلس شورای اسلامی مطابق آئين نامه اجرائی که به پيشنها مشترک وزارت امور اقتصادی و دارايي ، وزارت کشور و شورای عالی استان ها به تصويب هيأت وزيران می رسد توزيع و توسط شهرداری ها و دهياری ها هزينه می شود . هر گونه برداشت از حساب تمرکز وجوه به جز پرداخت به شهرداری ها و دهياری ها و وجوه ماده (۳۷) ، تبصره (۲) و (۳) ماده (۳۸) اين قانون و تبصره (۱) اين ماده ممنوع است . گزارش عملکرد وجوه دريافتی را هر سه ماه يک بار به شورای عالی استان ها و کميسيون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ارائه نمايند .
ماده ۴۰- احکام ساير فصول اين قانون ، با استثناء احکام فصل نهم در رابطه با عوارض موضوع اين فصل نيز جاری است . ليکن احکام ساير فصول ، مربوط به نرخ و ترتيبات واريز و توزيع عوارض که اين فصل برای آن دارای حکم خاص است ، جاری نخواهد بود .

فصل هشتم: حقوق ورودی


ماده ۴۱- حقوق گمرکی معادل چهار درصد (۴%) ارزش گمرکی کالاها تعيين می شود . به مجموع اين دريافتی و سود بازرگانی که طبق قوانين مربوطه توسط هيأت وزيران تعيين می شود حقوق ورودی اطلاق می گردد .
تبصره ۱- نرخ حقوق ورودی علاوه بر رعايت ساير قوانين و مقررات بايد به نحوی تعيين گردد که :
الف ـ در راستای حمايت مؤثر از اشتغال و کالای توليد يا ساخت داخل در برابر کالای وارداتی باشد ؛
ب ـ دربرگيرنده نرخ ترجيحی و تبعيض آميز بين وارد کنندگان دولتی يا بخش هاي خصوصی ، تعاونی و غير دولتی نباشند ؛
ج ـ نرخ حقوق ورودی قطعات ، لوازم و موادی که برای مصرف در فرآوری يا ساخت يا مونتاژ يا بسته بندی اشياء يا مواد يا دستگاه ها وارد می گردد از نرخ حقوق ورودی محصول فرآوری شده يا شيء يا ماده يا دستگاه آماده پايين تر باشد .
تبصره ۲- کليه قوانين و مقررات خاص و عام مربوط به معافيت های حقوق ورودی به استثناء معافيت های موضوع ماده (۶) [ رجوع شود به ماده (۶) قانون امور گمركي مندرج در پيوست شماره(۲) اين كتاب ] و بندهای (۱) ، (۲) ، (۴) ، تا (۹) و (۱۲) تا (۱۹) ماده (۳۷) قانون امور گمرکی مصوب ۱۷/۳/۱۳۵۰ [ رجوع شود به ماده (۳۷) قانون امور گمركي مندرج در پيوست شماره (۲) اين كتاب ] و ماده (۸) قانون ساماندهی مبادلات مرزی مصوب ۸/۷/۱۳۸۴ [ رجوع شود به ماده (۸) قانون سازماندهي مبادلات ارزي مندرج در پيوست شماره (۳) اين كتاب ] و قانون چگونگی اداره مناطق آزاد و اصلاحات آن و قانون تشکيل و اداره مناطق ويژه اقتصادی مصوب ۱۳۸۴ و معافيت لايخه قانونی راجع به ماشين آلات توليدی که توسط واحدهای توليدی ، صنعتی و معدنی مجاز وارد می شود از پرداخت حقوق ورودی مصوب ۲۴/۲/۱۳۵۹ شورای انقلاب اسلامی ايران معافيت گمرکی لوازم امداد و نجات اهدائی به جمعيت هلال احمر جمهوری اسلامی ايران و وزارت کشور و اقلام عمده صرفاً دفاعی کشور لغو می گردد . اقلام عمده دفاعی به پيشنهاد مشترک وزارت دفاع و پشتيبانی نيروهای مسلح و معاونت برنامه ريزی و نظارت راهبردی رئيس جمهور و با تصويب هيأت وزيران تعيين می گردد .
تبصره ۳- معادل دوازده در هزار ارزش گمرکی کالاهای وارداتی که حقوق ورودی آنها وصول می شود از محل اعتباراتی که همه ساله در قوانين بودجه سنواتی کل کشور منظور می شود در اختيار وزارت کشور قرار می گيرد تا بر اساس مقررات تبصره (۲) ماده (۳۹) اين قانون به شهرداري ها و دهياری های سراسر کشور به عنوان کمک پرداخت و به هزينه قطعی منظور شود .

فصل نهم: ساير ماليات ها و عوارض خاص

ماده ۴۲- ماليات نقل و انتقال انواع خودرو به استثناء ماشين های را سازی ، کارگاهی ، معدنی ، کشاورزی ، شناورها ، موتورسيکلت و سه چرخه موتوری اعم از توليد داخل يا وارداتی ، حسب مورد معادل يک درصد (۱%) قيمت فروش کارخانه ( داخلی ) و يا يک درصد (۱%) مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی آنها تعيين می شود . مبنای محاسبه اين ماليات ، به ازاء سپری شدن هر سال از سال مدل خودرو وحداکثر تا شش سال به ميزان سالانه ده درصد (۱۰%) و حداکثر تا شصت درصد (۶۰%) تقليل می يابد .
تبصره ۱- دفاتر اسناد رسمی مکلفند قبل از تنظيم هر نوع سند بيع قطعی ، صلح ، هبه و وکالت برای فروش انواع خودرو مشمول ماليات ، رسيد و يا گواهی پرداخت عوارض تا پايان سال قبل از تنظيم سند ، موضوع بند (ب) ماده (۴۳) اين قانون و همچنين رسيد پرداخت ماليات نقل و انتقال ، موضوع اين ماده را طبق جداول تنظيمی که توسط سازمان امور مالياتی کشور اعلام می شود ، از معامل يا موکل اخذ و در اسناد تنظيمی موارد زير را درج نمايند :
الف ـ شماره فيش بانکی ، تاريخ پرداخت ، مبلغ و نام بانک دريافت کننده ماليات ؛
ب ـ شماره فيش بانکی ، تاريخ پرداخت ، مبلغ و نام بانک دريافت کننده عوارض يا شماره و تاريخ گواهی پرداخت عوارض ؛
ج ـ مشخصات خودرو شامل نوع ، سيستم ، تيپ ، شماره شاسی ، شماره موتور و مدل ؛
د ـ نام متعاملين ، کدپستی و شماره ملی و يا شماره اقتصادی متعاملين ؛
دفاتر اسناد رسمی همچنين مکلفند که فهرست کامل نقل و انتقالات انجام شده در هر ماه را حداکثر تا پانزدهم ماه بعد طبق فرم يا روشي که توسط سازمان امور مالياتی کشور پيش بينی خواهد شد به اداره امور مالياتی ذی ربط ارسال نمايند .
تبصره ۲- دفاتر اسناد رسمی مکلفند در تنظيم وکالتنامه های کلی در مورد انتقال اموال ، فروش خودرو را تصريح نمايند .
تبصره ۳- دفاتر اسناد رسمی در صورت تخلف از مقررات تبصره های (۱) و (۲) اين ماده مشمول جريمه به شرح زير خواهند بود :
الف ـ در صورتی که ماليات و عوارض متعلق پرداخت نگرديده و يا کمتر از ميزان مقرر پرداخت شده باشد ، علاوه بر پرداخت وجه معادل ماليات و عوارض و يا ما به التفاوت موارد مذکور مشمول جريمه ای به ميزان دو درصد (۲%) در ماه ، نسبت به ماليات و عوارض پرداخت نشده و مدت تأخير می باشد . جريمه مذکور غير قابل بخشودگی است .
ب ـ تخلف از درج هر يک از مشخصات و موارد مذکور در بندهای (الف)،(ب) ، (ج) ، و (د) تبصره (۱) در سند تنظيمی و ارسال فهرست طبق فرم يا روش موضوع تبصره (۱) در موعد مقرر قانونی ، تخلف انتظامی محسوب می شود و مطابق قوانين و مقررات ذی ربط با آنان عمل خواهد گرديد .
تبصره ۴- فسخ و اقاله اسناد خودرو تا شش ماه بعد از معامله مشمول ماليات نقل و انتقال مجدد نخواهد بود . در صورتی که پس از پرداخت ماليات نقل و انتقال ، معامله انجام نشود ماليات وصول شده با گواهی اسناد رسمی مربوط طبق ضوابطی که از طرف سازمان امور مالياتی کشور اعلام می شود ، قابل استرداد به معامل يا موکل خواهد بود .
تبصره ۵- اولين انتقال خودرو از کارخانجات سازنده و يا مونتاژ کننده داخلی و يا وارد کنندگان ( نمايندگی های رسمی شرکت های خارجی ) به خريداران و همچنين هرگونه انتقال به صورت صلح و هبه به نفع دولت ، نهادهای عمومی غير دولتی ، دانشگاه ها و حوزه های علميه مشمول پرداخت ماليات نقل و انتقال موضوع اين ماده نخواهند بود .
تبصره ۶- قيمت فروش کارخانه ( داخلی ) و يا مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی انواع خودروهای وارداتی که مبنای محاسبه ماليات و عوارض بندهای (ب) و (ج) ماده (۴۳) و ماليات نقل و انتقال قرار می گيرند ، همه ساله بر اساس آخرين مدل توسط سازمان امور مالياتی کشور تا پانزدهم دی ماه هر سال برای اجرا درسال بعد اعلام خواهد شد . مأخذ مذکور در مورد خودروهای وارداتی از تاريخ ابلاغ قابل اجرا می باشد . اين مهلت زمانی برای انواع جديد خودروهايي كه بعد از تاريخ مزبور توليد آنها شروع يا به کشور وارد مي شود لازم الرعايه نمی باشد . همچنين قيمت فروش يا مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی خودروهايي که توليد آنها متوقف می شود توسط سازمان ياد شده و متناسب با آخرين مدل ساخته شده تعيين می گردد .
تبصره ۷- نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران ( ادارات راهنمايي و رانندگي ) مكلف است هنگام نقل و انتقال خودروهاي دولتي به اشخاص حقيقي و حقوقي غير دولتي ، نسخه پرداخت شده قبض ماليات نقل و انتقال مربوط را اخذ و سپس نسبت به ثبت انتقال در سوابق اقدام نمايد .
ماده ۴۳- ماليات و عوارض خدمات خاص به شرح زير تعيين مي گردد :
الف ـ حمل و نقل برون شهري مسافر در داخل كشور با وسايل زميني ( به استثناء ريلي ) ، دريايي و هوايي پنج درصد (۵%) بهاي بليط ( به عنوان عوارض ) .
ب ـ عوارض ساليانه انوع خودروهاي سوار ي و وانت دو كابين اعم از توليد داخلي يا وارداتي حسب مورد معادل يك در هزار قيمت فروش كارخانه ( داخلي ) و يا يك در هزار مجموع ارزش گمركي و حقوق ورودي آن .
تبصره ـ عوارض موضوع بند (ب) اين ماده در مورد خودروهاي با عمر بيش از ده سال ( به استثناء خودروهاي گاز سوز ) به ازاي سپري شدن هر سال ( تا مدت ده سال ) به ميزان سالانه ده درصد (۱۰%) و حداكثر تا صددرصد (۱۰۰%) عوارض موضوع بند مزبور اين ماده افزايش مي يابد .
ج ـ شماره گذاري انواع خودروهاي سواري و وانت دو كابين اعم از توليد داخل و يا وارداتي با استثناء خودروهاي سواري عمومي درون شهري يا برون شهري حسب مورد سه درصد (۳%) قيمت فروش كارخانه و يا مجموع ارزش گمركي و حقوق ورودي آنها [ دودرصد (۲%) ماليات و يك درصد (۱%) ] .
حكم ماده (۱۷) اين قانون و تبصره هاي آن به ماليات و عوارض اين ماده قابل تصري نمي باشد .
ماده ۴۴- به پيشنهاد كارگروهي متشكل از وزير امور اقتصادي و دارائي ( رئيس ) ، وزير بازرگاني ، وزير ذيربط و معاون برنامه ريزي و نظارت راهبردي رياست جمهوري و تصويب هيأت وزيران ، وجوهي بابت صدور ، تمديد ويا اصلاح انواع كارتها و مجوزهاي مربوط به فعاليت موضوع مواد (۲۴) [ رجوع شود به ماده (۲۴) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت مندرج در پيوست شماره (۴) اين كتاب ] ، (۲۶) [ رجوع شود به ماده (۲۶) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت مندرج در پيوست شماره (۴) اين كتاب ] و (۴۷) [ رجوع شود به ماده (۴۷) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت مندرج در پيوست شماره (۴) اين كتاب ] قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ و ماده (۸۰) [ رجوع شود به ماده (۸۰) قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت و مصرف آن در موارد معين مندرج در پيوست شماره (۵) اين كتاب ] قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت و مصرف آن در موارد معين مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۷۳ از متقاضيان دريافت و به حساب درآمد عمومي ( نزد خزانه داري كل كشور) واريز مي گردد .
ماده ۴۵- به دولت اجازه داده مي شود بابت خروج هر مسافر از مرزهاي هوايي دويست و پنجاه هزار (۰۰۰/۲۵۰) ريال و از مرزهاي دريايي و زميني مبلغ پنجاه هزار (۰۰۰/۵۰) ريال از مسافران دريافت و به حساب درآمد عمومي ( نزد خزانه داري كل كشور ) واريز نمايند . تغييرات اين مبالغ هر سه سال يك بار با توجه به نرخ تورم با تصويب هيأت وزيران تعيين مي گردد .
تبصره ـ دارندگان گذرنامه هاي سياسي و خدمت ، خدمه وسايل نقليه عمومي زميني و دريايي و خطوط پروازي ، دانشجويان شاغل به تحصيل در خارج از كشور ( دارندگان اجازه خروج دانشجويي ) بيماراني كه با مجوز شوراي پزشكي جهت درمان به خارج از كشور اعزام مي گردند ، دارندگان پروانه گذر مرزي و جانبازان انقلاب اسلامي كه براي معالجه به كشورهاي ديگر اعزام مي شوند ، همچنين ايرانيان مقيم خارج از كشور داراي كارنامه شغلي از وزارت كار و امور اجتماعي ، در خصوص پرداخت وجوه موضوع اين ماده ، مستثني مي باشد .
ماده ۴۶- الف ـ ماليات هاي موضوع مواد (۴۲) و (۴۳) و وجوه موضوع ماده (۴۵) اين قانون به حساب يا حساب هاي درآمد عمومي مربوط كه توسط وزارت امور اقتصادي و دارايي ( خزانه داري كل كشور ) تعيين و از طريق سازمان امور مالياتي كشور اعلام مي شود ، واريز مي گردد .
ب ـ وصول عوارض موضوع بندهاي (الف) و (ب) ماده (۴۳) اين قانون به شهرداري محل محول مي شود و عوارض مزبور نيز به حساب شهرداري محل فعاليت واريز مي گردد .
ج ـ عوارض موضوع بند (ج) ماده(۴۳) به حساب تمركز وجوه موضوع تبصره (۲) ماده (۳۹) واريز مي شود تا حسب ترتيبات تبصره مزبور توزيع و هزينه گردد .
د ـ ماليات و وجوه دريافتي موضوع مواد ( ۴۲ ) ، ( ۴۳ ) و ( ۴۵ ) اين قانون كه توسط سازمان امور مالياتي كشور وصول مي گردد مشمول احكام فصل نهم باب چهرم قانون مالياتهاي مستقيم مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰ و اصلاحات بعدي آن است { رجوع شود به فصل نهم باب چهارم قانون مالياتها مستقيم مندرج در قسمت (ه¬) پيوست شماره ( ۱) اين كتاب }.
هـ ـ اختلاف و استنكاف از پرداخت وجوه دريافتي بندهاي (الف) و (ب) ماده (۴۳) اين قانون كه توسط شهرداري ها وصول مي گردد ، مشمول احكام ماده (۷۷) قانون اداره شهرداري ها [ رجوع شود به ماده (۷۷) قانون اداره شهرداري ها مندرج در پيوست شماره (۶) اين كتاب ] خواهد بود .
و ـ پرداخت ماليات و عوارض موضوع ماده (۴۳) اين قانون پس از موعد مقرر موجب تعلق جريمه اي معادل دو درصد (۲%) به ازاء هر ماه نسبت به مدت تأخير خواهد بود .
ماده ۴۷- الف ـ اشخاصي كه مبادرت به حمل و نقل برون شهري مسافر در داخل كشور با وسايل نقليه زميني ، دريايي و هوايي مي نمايند ، مكلفند پنج درصد (۵%) بهاي بليط موضوع بند (الف) ماده (۴۳) اين قانون را با درج در بليط و يا قرارداد حسب مورد ، به عنوان عوارض از مسافران اخذ و عوارض مذكور مربوط به هر ماه را حداكثر تا پانزدهم ماه بعد به حساب شهرداري محل فروش بليط واريز نمايند .
ب ـ مالكان خودروهاي سواري و وانت دو كابين اعم از توليد داخل يا وارداتي مكلفند عوارض ساليانه خودروهاي متعلق به خود ، موضوع بند (ب) ماده (۴۳) اين قانون را به نرخ يك در هزار قيمت فروش كارخانه ( داخلي ) و يا مجموع ارزش گمركي و حقوق ورودي ( وارداتي ) بر اساس قيمت هاي مندرج در جداولي كه توسط سازمان امور مالياتي كشور اعلام مي گردد ، محاسبه و به حساب شهرداري محل واريز نمايند .
ج ـ توليد كنندگان انواع خودروهاي سواري و وانت دو كابين توليد داخل ( به استثناء خودروهاي سواري كه به عنوان خودروهاي عمومي شماره گذاري مي شود ) مكلفند ماليات و عوارض موضوع بند (ج) ماده (۴۳) اين قانون را در تاريخ فروش با درج در اسناد فروش از خريداران اخذ و ماليات و عوارض مذكور را حسب مقررات موضوع ماده (۲۱) به ترتيب به حساب سازمان امور مالياتي كشور و حساب تمركز وجوه به نام وزارت كشور كه توسط سازمان امور مالياتي كشور اعلام مي شود ، واريز نمايند .
تبصره ۱- واردكنندگان يا مالكان خودروهاي سواري وانت دو كابين وارداتي ( به استثناء خودروهاي سواري كه عنوان خودرو عمومي شماره گذاري مي شوند ) حسب مورد مكلفند قبل از شماره گذاري با مراجعه به اداره امور مالياتي شهر محل شماره گذاري نسبت به پرداخت ماليات و عوارض موضوع اين ماده اقدام نمايند .
تبصره۲- نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران ( معاونت راهنمايي و رانندگي ) مكلف است قبل از شماره گذاري انواع خودروهاي سواري و وانت دو كابين وارداتي با استثناء خودروهاي سواري و عمومي درون شهري يا برون شهري ، گواهي پرداخت ماليات و عوارض را از وارد كنندگان يا مالكان حسب مورد اخذ و ضميمه اسناد مربوط نموده و از شماره گذاري خودروهاي مزبور كه ماليات و عوارض آن پرداخت نشده است ، خود داي نمايد . گواهي مزبور توسط اداره امور مالياتي پس از وصول وجوه متعلق صادر خواهد شد .
ماده ۴۸- به منظور اجراء برنامه هاي نگهداري ، بهسازي و امنيت پرواز و توسعه زير بناها در فرود گاه ها و نيز استفاده از تجهيزات و سيستم هاي جديد فرودگاهي و هوانوردي و امنيتي ، به شركت فرودگاه هاي كشور اجازه داده مي شود با تصويب شوراي عالي هواپيمايي كشوري دو درصد (۲%) قيمت فروش بليط مسافران پروازهاي داخلي را دريافت كند .
ماده ۴۹- آئين نامه اجرايي احكام مقرر در اين فصل حداكثر ظرف شش ماه از تاريخ تصويب اين قانون به پيشنهاد مشترك وزارتخانه هاي امور اقتصادي و دارايي و كشور تهيه و به تصويب هيأت وزيران مي رسد .



فصل دهم: تكليف ساير قوانين مرتبط و تاريخ اجراء

ماده ۵۰- برقراري هر گونه عوارض و ساير وجوه براي انواع كالاهاي وارداتي و توليدي و همچنين ارائه خدمات كه در اين قانون ، تكليف ماليات و عوارض آنها معين شده است ، همچنين برقراري عوارض به درآمدهاي مأخذ محاسبه ماليات ، سود سهام شركت ها ، سود اوراق مشاركت ، سود سپرده گذاري و ساير عمليات مالي اشخاص نزد بانك ها و موسسات اعتباري غير بانكي مجاز ، توسط شوراهاي اسلامي و ساير مراجع ممنوع مي باشد.
تبصره ۱- شوراهاي اسلامي شهر و بخش جهت وضع هر يك از عوارض محلي جديد ، كه تكليف آنها در اين قانون مشخص نشده باشد ، موظفند موارد را حداكثر تا پانزدهم بهمن ماه هر سال براي اجرا در سال بعد ، تصويب و اعلام عمومي نمايند .
تبصره ۲- عبارت « پنج در هزار » مندرج در ماده (۲) قانون نوسازي و عمران شهري مصوب ۷/۹/۱۳۴۷ [ رجوع شود به ماده (‌۲) قانون نوسازي و عمران شهري مندرج در پيوست شماره (۷) اين كتاب ] به عبارت « يك درصد (۱%) » اصلاح مي شود .
تبصره ۳- قوانين و مقررات مربوط به اعطاء تخفيف يا معافيت از پرداخت عوارض يا وجوه به شهرداري ها و دهياري ها ملغي مي گردد .
تبصره ۴- وزارت كشور موظف است بر حسن اجراء اين ماده در سراسر كشور نظارت نمايند .
ماده ۵۱- از اول ماه پس از تاريخ تصويب اين قانون ، ماليات موضوع بند (هـ) ماده (۳) قانون اصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و چگونگي برقراري و وصول عوارض و ساير وجوه از توليد كنندگان كالا ، ارائه دهندگان خدمات و كالاهاي وارداتي مصوب ۱۳۸۱ و اصلاحيه بعدي آن ، حذف و عوارض موضوع اين بند قانون مذكور به يك و نيم درصد (۵/۱%) اصلاح مي گردد [ رجوع شود به بند (هـ) ماده (۳) قانون اصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي مندرج در پيوست شماره (۸) اين كتاب ] .
حكم تبصره (۱) ماده (۳۹) اين قانون در مورد عوارض موضوع بند (هـ) ماده (۳) قانون صدرالاشاره نيز خواهد بود .
ماده ۵۲- از تاريخ لازم الاجراء شدن اين قانون ، قانون اصلاح موادي از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و چگونگي برقراري و وصول عوارض و ساير وجوه از توليد كنندگان كالا ، ارائه دهندگان خدمات و كالاهاي وارداتي مصوب ۱۳۸۱ و اصلاحيه بعدي آن و ساير قوانين و مقررات خاص و عام مغاير مربوط به دريافت هرگونه ماليات غير مستقيم و عوارض بر واردات و توليد كالاها و ارائه خدمات لغو گرديده و برقراري و دريافت هرگونه ماليات غير مستقيم و عوارض ديگر از توليد كنندگان و وارد كنندگان كالاها و ارائه دهندگان خدمات ممنوع مي باشد . حكم اين ماده شامل قوانين و مقررات مغايري كه شمول قوانين و مقررات عمومي به آنها مستلزم ذكر نام يا تصريح نام است ، نيز مي باشد .
موارد زير از شمول حكم اين قانون مستثني مي باشد :
۱. قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران ؛
۲. قانون ماليات هاي مستقيم مصوب اسفند ۱۳۶۶ و اصلاحيه هاي بعدي آن ؛
۳. قانون چگونگي اداره مناطق آزاد تجاري ـ صنعتي جمهوري اسلامي ايران مصوب ۷/۶/۱۳۷۲ ؛
۴. قانون تشكيل و اداره مناطق ويژه اقتصادي جمهوري اسلامي ايران مصوب ۵/۹/۱۳۸۴؛
۵. قانون مقررات تردد وسايل نقليه خارجي مصوب ۱۲/۴/۱۳۷۳ ؛
۶. عوارض آزاد راه ها ، عوارض موضوع ماده (۱۲) قانون حمل و نقل و عبور كالاهاي خارجي از قلمرو جمهوري اسلامي ايران مصوب ۲۶/۱۲/۱۳۷۴ [ رجوع شود به ماده (۱۲) قانون حمل و نقل و عبور كالاهاي خارجي از قلمرو جمهوري اسلامي ايران مندرج در پيوست شماره (۹) اين كتاب ] ؛
۷. قانون نحوه تأمين هزينه اتاق بازرگاني و صنايع و معادن و اتاق تعاون مصوب ۱۱/۸/۱۳۷۲ و اصلاحات بعدي آن ؛
۸. مواد (۶۳) و (۸۷) قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۷۳ [ رجوع شود به مواد (۶۳) و (۸۷) قانون وصول برخي از درآمدهاي دولت مندرج در پيوست شماره (۵) اين كتاب ] .
تبصره - هزينه ، كارمزد و ساير وجوهي كه از درخواست كننده در ازاء ارائه مستقيم خدمات خاص و يا فروش كالا كه طبق قوانين و مقررات مربوطه دريافت مي شود و همچنين خسارات و جرائمي كه به موجب قوانين و يا اختيارات قانوني لغو نشده دريافت مي گردد ، از شمول اين ماده مستثني مي باشد .
مصاديق خدمات خاص ، نحوه قيمت گذاري و ميزان بهاي تعيين شده براي خدمات موضوع اين تبصره به پيشنهاد دستگاه اجرائي مربوط و تصويب هيأت وزيران تعيين مي گردد .
ماده ۵۳- تاريخ اجراي اين قانون در رابطه با مواد (۱۸) ، (۲۴) ، (۲۵) ، (۲۸) ، (۳۱) ، (۳۵) ، (۳۶) ، (۴۲) و (۴۸) از تاريخ تصويب و در مورد ماده (۵۱) از اول ماه پس از تصويب اين قانون خواهد بود و ساير مواد آن از اول مهر ماه سال ۱۳۸۷ است . سازمان امور مالياتي كشور موظف است ظرف مهلت هاي مقرر در مواد مربوطه پس از تصويب قانون ، آئين نامه ها ، دستورالعمل ها و ضوابط اجرائي مربوط را تهيه و به تصويب مراجع ذي ربط برساند .
قانون فوق مشتمل بر پنجاه و سه ماده و چهل و هفت تبصره در جلسه مورخ ۱۷/۲/۱۳۸۷ كميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تصويب گرديد پس از موافقت مجلس با اجراي آزمايشي به مدت پنج سال در تاريخ ۲/۳/۱۳۸۷ به تأييد شوراي نگهبان رسيد .