مژگان
12-18-2009, 12:38 AM
بررسي سياست‌هاي دولت در صنعت گردشگري و ارائه الگوي توسعه پايدار صنعت گردشگري كشور
نویسنده : نورالدين نوري
چکیده :
بررسي سياست‌هاي دولت و دستگاه‌هاي مرتبط در خصوص صنعت گردشگري در برنامه سوم توسعه اقتصادي، فرهنگي با هدف ارائه الگويي که در قالب آن نظام سياستگذاري کارآمدي که به توسعه پايدار صنعت گردشگري کشور بيانجامد ضرورت اصلي تحقيق حاضر به شمار مي‌آيد. نتايج بررسي تحقيق نشان مي‌دهد سياست‌هاي گردشگري در هر يک از برنامه‌هاي 5 ساله از جمله برنامه سوم توسعه، از خلاء الگوي سياستگذاري معين و به‌خصوص فقدان توجه به شاخص‌هاي بنيادين سياستگذاري همچون، تمرکز و انسجام در اهداف، ديدگاه نظام‌مند و يکپارچه در ميان سياست‌گذاران، ميزان عمل‌پذيري سياست‌ها و نظام پاسخ‌گويي و ارزيابي عملکرد مؤثر برخوردار بوده است. توسعه گردشگري متضمن توجه به ابعاد توسعه در تمامي سطوح فردي، سازماني و ملي است و پايداري آن در گروي استفاده از منابع، هدايت سرمايه‌گذاري‌ها، سمت‌گيري پيشرفت فن‌آوري و تغيير ساختاري و نهادي است که با نيازهاي حال و آينده بشر سازگار باشد. صاحب‌نظران گردشگري معتقدند مسير دستيابي به توسعه گردشگري از طريق در نظر گرفتن دو دسته عوامل زير: - عوامل اوليه سياستگذاري صرف نظر از موضوع گردشگري - عوامل تخصصي گردشگري امکان‌پذير خواهد شد. الگوي به‌دست آمده در اين تحقيق نقش و اهميت هر يک از عامل‌هاي اوليه و تخصصي را نشان مي‌دهد. به‌علاوه خلاء يک مبناي علمي در سياستگذاري‌ها منجر شد اين کاستي در الگوي مزبور گنجانده شود. الگوي پيشنهادي در سه سطح فردي، سازماني و ملي، اهداف و مقاصدي را متصور شده است که اميد مي رود با دستيابي به اهداف توسعه در سطوح سه گانه تحت بررسي، تحقق توسعه پايدار در گردشگري صورت پذيرد. چکیده (انگلیسی) :
The main goal of this research is study of government policies and related organizations in tourism industry in the third economic and cultural plan (because of its coincidence with its form, a functional system of policy making, resulting in the sustainable development of a country's tourism industry. The results of the research show that the policies of tourism industry in each of five-year plans namely the third development plan, have suffered due to lack of a model for predefined policy makings and specially lack of attention to basic policy making indices like centralization and coherence in goals, systematic, and integrated perspective among the policy makers, the extent of practicality of policies, and effective responsive system and a system for performance evaluation. Tourism development requires close consideration of development dimensions in all individual, organizational and national levels, and permanence of this development depends on utilization of resources, directing investments, orientation of technology development and a structural and fundamental change compatible with now and future needs of humanity. In this research, government policies in diplomatic, economic, cultural, and educational dimensions have been investigated. Tourism scholars believe that the path for achievement of sustainable development of tourism is feasible only through working on the following two groups: - Primary indices of policy making apart from the subject of tourism. - Professional branches of tourism In the accomplished model the role and importance of any of the indices have been predicted. Moreover lack of a scientific basis in policy making resulted in consideration of this inefficiency in the model. The suggested model defines some goals at three levels: individual, organizational and national, and it is hoped that through fulfilling the goals of development in the above three; we may reach to a permanent development of tourism. فایل مقاله : [دریافت] (http://journals.ut.ac.ir/download?service=articleFileService&f=tMhODbu5VhM%3D)
نویسنده : نورالدين نوري
چکیده :
بررسي سياست‌هاي دولت و دستگاه‌هاي مرتبط در خصوص صنعت گردشگري در برنامه سوم توسعه اقتصادي، فرهنگي با هدف ارائه الگويي که در قالب آن نظام سياستگذاري کارآمدي که به توسعه پايدار صنعت گردشگري کشور بيانجامد ضرورت اصلي تحقيق حاضر به شمار مي‌آيد. نتايج بررسي تحقيق نشان مي‌دهد سياست‌هاي گردشگري در هر يک از برنامه‌هاي 5 ساله از جمله برنامه سوم توسعه، از خلاء الگوي سياستگذاري معين و به‌خصوص فقدان توجه به شاخص‌هاي بنيادين سياستگذاري همچون، تمرکز و انسجام در اهداف، ديدگاه نظام‌مند و يکپارچه در ميان سياست‌گذاران، ميزان عمل‌پذيري سياست‌ها و نظام پاسخ‌گويي و ارزيابي عملکرد مؤثر برخوردار بوده است. توسعه گردشگري متضمن توجه به ابعاد توسعه در تمامي سطوح فردي، سازماني و ملي است و پايداري آن در گروي استفاده از منابع، هدايت سرمايه‌گذاري‌ها، سمت‌گيري پيشرفت فن‌آوري و تغيير ساختاري و نهادي است که با نيازهاي حال و آينده بشر سازگار باشد. صاحب‌نظران گردشگري معتقدند مسير دستيابي به توسعه گردشگري از طريق در نظر گرفتن دو دسته عوامل زير: - عوامل اوليه سياستگذاري صرف نظر از موضوع گردشگري - عوامل تخصصي گردشگري امکان‌پذير خواهد شد. الگوي به‌دست آمده در اين تحقيق نقش و اهميت هر يک از عامل‌هاي اوليه و تخصصي را نشان مي‌دهد. به‌علاوه خلاء يک مبناي علمي در سياستگذاري‌ها منجر شد اين کاستي در الگوي مزبور گنجانده شود. الگوي پيشنهادي در سه سطح فردي، سازماني و ملي، اهداف و مقاصدي را متصور شده است که اميد مي رود با دستيابي به اهداف توسعه در سطوح سه گانه تحت بررسي، تحقق توسعه پايدار در گردشگري صورت پذيرد. چکیده (انگلیسی) :
The main goal of this research is study of government policies and related organizations in tourism industry in the third economic and cultural plan (because of its coincidence with its form, a functional system of policy making, resulting in the sustainable development of a country's tourism industry. The results of the research show that the policies of tourism industry in each of five-year plans namely the third development plan, have suffered due to lack of a model for predefined policy makings and specially lack of attention to basic policy making indices like centralization and coherence in goals, systematic, and integrated perspective among the policy makers, the extent of practicality of policies, and effective responsive system and a system for performance evaluation. Tourism development requires close consideration of development dimensions in all individual, organizational and national levels, and permanence of this development depends on utilization of resources, directing investments, orientation of technology development and a structural and fundamental change compatible with now and future needs of humanity. In this research, government policies in diplomatic, economic, cultural, and educational dimensions have been investigated. Tourism scholars believe that the path for achievement of sustainable development of tourism is feasible only through working on the following two groups: - Primary indices of policy making apart from the subject of tourism. - Professional branches of tourism In the accomplished model the role and importance of any of the indices have been predicted. Moreover lack of a scientific basis in policy making resulted in consideration of this inefficiency in the model. The suggested model defines some goals at three levels: individual, organizational and national, and it is hoped that through fulfilling the goals of development in the above three; we may reach to a permanent development of tourism. فایل مقاله : [دریافت] (http://journals.ut.ac.ir/download?service=articleFileService&f=tMhODbu5VhM%3D)