MIN@MAN
12-16-2009, 03:36 PM
بشر تاکنون توانسته است از بیش از ده نوع گیاه مختلف شکر به دست آورد. درخت افرا یکی از این گیاهان به شمار می رود.
بومـیان سرخ پوست امریکا سال ها پیش از آن که انسان سفید پوست، پا به سرزمین آنان بنهـد، می توانستند از این درخت، شکر تهیه کنند. شاید همین ها بودند که راز هنر خود را برای نخستین مهاجران فاش ساختند.
درروزگار قدیم، تهیه شکر از درخت افرا یک هنر خانوادگی بود. به این معنا که اعضای یک خانواده، دست جمعی، در میان درختان افرا چادر می زدند و به تهیه شکر می پرداختند.
آنان نخـست پوست درختان را می شکافتند. کنده های تو خالی تبریزی را به شکل ظرف در زیر شکاف ها قرار می دادند تا شیره ی درخت، درون آن ها جمع شود.
پس از پر شدن این ظرف ها، شیره ها را درون بشکه هایی جمع می کردند تا بعد آن ها را بجوشانند آن گاه دیگچه هایی را با زنجیر بر فراز آتش می آویختند و با ملاقه، شیره ها را به تدریج درون آن ها ریخته، خوب می جوشانیدند. بر اثر جوشیدن و تبخیر سطح شیره در دیگچه پایین می رفت. در این هنگام دوباره مقداری شیره با ملاقه بر سر آن می افزودند. پس از جوشیدن به حد کافی، شیره را از یک صافی پارچه ای عبور می دادند تا کف و آشغالش گرفته شود. دوباره شیره صاف شده را می جوشانیدند و خلاصه آن قدر این کارها را تکرار می کردند تا سرانجام به شکر دست می یافتند.
این شیوه تهیه شکر افرا در زمان قدیم بود.
اما امروزه شیوه عالی و جدیدی عرضه شده که با پیروی از آن دیگر درختان را با ایجاد شکاف های بزرگ، معیوب نمی سازند. فقط چند سوراخ کوچک کافی است تا سر لوله های باریکی را در میانشان پنهان کنند و بدین وسیله شیره به درون سطل ها سرازیر شود.
از شیره درخت افرا می توان فقط حدود یک تا چهار درصد شکر به دست آورد. بهترین درخت آن است که بتواند سالانه حدود یک کیلو و نیم شکر بدهد.
صنعت تهیه شکر افرا ویژه امریکای شمالی است و بیشتر در ایالت های معروف به «انگلستان جدید»، ایالت های مرکزی و از همه بیشتر در کانادا رایج است. زیرا در این جا ها هم درختان افرا دارای بهترین شیره هستند، و هم وضع هوا در آخر زمستان و اول بهار به گونه ای است که شیره فراوانی از درختان تراوش می کند.
بومـیان سرخ پوست امریکا سال ها پیش از آن که انسان سفید پوست، پا به سرزمین آنان بنهـد، می توانستند از این درخت، شکر تهیه کنند. شاید همین ها بودند که راز هنر خود را برای نخستین مهاجران فاش ساختند.
درروزگار قدیم، تهیه شکر از درخت افرا یک هنر خانوادگی بود. به این معنا که اعضای یک خانواده، دست جمعی، در میان درختان افرا چادر می زدند و به تهیه شکر می پرداختند.
آنان نخـست پوست درختان را می شکافتند. کنده های تو خالی تبریزی را به شکل ظرف در زیر شکاف ها قرار می دادند تا شیره ی درخت، درون آن ها جمع شود.
پس از پر شدن این ظرف ها، شیره ها را درون بشکه هایی جمع می کردند تا بعد آن ها را بجوشانند آن گاه دیگچه هایی را با زنجیر بر فراز آتش می آویختند و با ملاقه، شیره ها را به تدریج درون آن ها ریخته، خوب می جوشانیدند. بر اثر جوشیدن و تبخیر سطح شیره در دیگچه پایین می رفت. در این هنگام دوباره مقداری شیره با ملاقه بر سر آن می افزودند. پس از جوشیدن به حد کافی، شیره را از یک صافی پارچه ای عبور می دادند تا کف و آشغالش گرفته شود. دوباره شیره صاف شده را می جوشانیدند و خلاصه آن قدر این کارها را تکرار می کردند تا سرانجام به شکر دست می یافتند.
این شیوه تهیه شکر افرا در زمان قدیم بود.
اما امروزه شیوه عالی و جدیدی عرضه شده که با پیروی از آن دیگر درختان را با ایجاد شکاف های بزرگ، معیوب نمی سازند. فقط چند سوراخ کوچک کافی است تا سر لوله های باریکی را در میانشان پنهان کنند و بدین وسیله شیره به درون سطل ها سرازیر شود.
از شیره درخت افرا می توان فقط حدود یک تا چهار درصد شکر به دست آورد. بهترین درخت آن است که بتواند سالانه حدود یک کیلو و نیم شکر بدهد.
صنعت تهیه شکر افرا ویژه امریکای شمالی است و بیشتر در ایالت های معروف به «انگلستان جدید»، ایالت های مرکزی و از همه بیشتر در کانادا رایج است. زیرا در این جا ها هم درختان افرا دارای بهترین شیره هستند، و هم وضع هوا در آخر زمستان و اول بهار به گونه ای است که شیره فراوانی از درختان تراوش می کند.