MIN@MAN
12-16-2009, 03:20 PM
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
ماشین‌ها تاکنون فواید زیادی در زندگی ما داشته‌اند، اما اگر قرار باشد خودمختار تصمیم بگیرند، چه مشکلاتی خواهیم داشت؟ چه کسی مسئول خواهد بود؟
دفعه بعدی که از پله برقی استفاده می‌کنید، به یاد بامپر هریس، مرد جوانی که تنها یک پا داشت، بیفتید که در سال 1911 / 1290 توسط شرکت متروی لندن استخدام شد تا تمام روز را روی پله‌های برقی جدید بگذراند و به رهگذران عصبی نشان بدهد که آن‌ها امن هستند. امروزه ما ماشینی شدن را بیشتر مفید می‌دانیم تا تهدیدکننده. اما اگر این ماشین‌های برنامه‌ریزی‌شده برای اطاعت از فرمان انسان‌ها تغییر رویه دهند و به سیستم‌هایی خودمختار با قابلیت یادگیری، تصمیم‌گیری و اقدامات خودسرانه تبدیل شوند، همه ناراضی خواهند بود.
به گزارش نیوساینتیست، آکادمی سلطنتی مهندسی بریتانیا در گزارش این هفته خود، از رسانه‌ها و دولت خواسته است آگاهی عمومی را نسبت به سوالات پیچیده اجتماعی، اخلاقی و قانونی که سیستم‌های خودمختار به بار می‌آورند، افزایش دهند. اما آیا واقعا به چنین بحثی نیاز داریم؟ یا با این کار صرفا پدیدار شدن فناوری پیشرفته‌ای را به عقب می‌اندازیم که فواید بسیاری برای عرضه خواهد داشت؟
اخراج راننده
دو بخش از این گزارش ممکن است برای شما آشنا به نظر برسند: خودرو‌هایی که خودشان می‌رانند، مسیریابی می‌کنند، پارک می‌کنند؛ و خانه‌ای هوشمند که با کنترل روبات‌های سالم و مفید، فضای مناسبی برای زندگی ایجاد می‌کنند. هر دوی این موارد فواید قابل توجهی دارند. سیستم حمل و نقل خودمختار می‌تواند جاده‌ها را امن‌تر، سبزتر، خلوت‌تر و راحت‌تر سازد. خانه‌های هوشمند نیز به سلامت و همیاران مصنوعی، اطمینان می‌دهند که هیچ بیماری بدون خدمات پزشکی نخواهد ماند، یا همه کسی را برای حرف زدن خواهند داشت، مواردی که به کشورهای توسعه یافته کمک می‌کنند با جمعیتی که به سرعت در حال پیر شدن است بهتر کنار بیایند.
اما به گفته ویل استوارت، استاد دانشگاه لندن، با وجود این که قرار است این سیستم‌ها از معادل‌های انسانی‌شان مطمئن‌تر باشند، قرار نیست مردم خطاهای نادر آن‌ها را ببخشند. وقتی خطایی اتفاق بیافتد، عاملی ناخوشایند خواهد بود. برای مثال اگر خطا در اعمال جراحی توسط یک عامل غیرانسانی باشد، به گونه‌ای متفاوت از زمانی که یک خطای انسانی باشد با آن برخورد می‌شود.
ماشین‌ها تاکنون فواید زیادی در زندگی ما داشته‌اند، اما اگر قرار باشد خودمختار تصمیم بگیرند، چه مشکلاتی خواهیم داشت؟ چه کسی مسئول خواهد بود؟
دفعه بعدی که از پله برقی استفاده می‌کنید، به یاد بامپر هریس، مرد جوانی که تنها یک پا داشت، بیفتید که در سال 1911 / 1290 توسط شرکت متروی لندن استخدام شد تا تمام روز را روی پله‌های برقی جدید بگذراند و به رهگذران عصبی نشان بدهد که آن‌ها امن هستند. امروزه ما ماشینی شدن را بیشتر مفید می‌دانیم تا تهدیدکننده. اما اگر این ماشین‌های برنامه‌ریزی‌شده برای اطاعت از فرمان انسان‌ها تغییر رویه دهند و به سیستم‌هایی خودمختار با قابلیت یادگیری، تصمیم‌گیری و اقدامات خودسرانه تبدیل شوند، همه ناراضی خواهند بود.
به گزارش نیوساینتیست، آکادمی سلطنتی مهندسی بریتانیا در گزارش این هفته خود، از رسانه‌ها و دولت خواسته است آگاهی عمومی را نسبت به سوالات پیچیده اجتماعی، اخلاقی و قانونی که سیستم‌های خودمختار به بار می‌آورند، افزایش دهند. اما آیا واقعا به چنین بحثی نیاز داریم؟ یا با این کار صرفا پدیدار شدن فناوری پیشرفته‌ای را به عقب می‌اندازیم که فواید بسیاری برای عرضه خواهد داشت؟
اخراج راننده
دو بخش از این گزارش ممکن است برای شما آشنا به نظر برسند: خودرو‌هایی که خودشان می‌رانند، مسیریابی می‌کنند، پارک می‌کنند؛ و خانه‌ای هوشمند که با کنترل روبات‌های سالم و مفید، فضای مناسبی برای زندگی ایجاد می‌کنند. هر دوی این موارد فواید قابل توجهی دارند. سیستم حمل و نقل خودمختار می‌تواند جاده‌ها را امن‌تر، سبزتر، خلوت‌تر و راحت‌تر سازد. خانه‌های هوشمند نیز به سلامت و همیاران مصنوعی، اطمینان می‌دهند که هیچ بیماری بدون خدمات پزشکی نخواهد ماند، یا همه کسی را برای حرف زدن خواهند داشت، مواردی که به کشورهای توسعه یافته کمک می‌کنند با جمعیتی که به سرعت در حال پیر شدن است بهتر کنار بیایند.
اما به گفته ویل استوارت، استاد دانشگاه لندن، با وجود این که قرار است این سیستم‌ها از معادل‌های انسانی‌شان مطمئن‌تر باشند، قرار نیست مردم خطاهای نادر آن‌ها را ببخشند. وقتی خطایی اتفاق بیافتد، عاملی ناخوشایند خواهد بود. برای مثال اگر خطا در اعمال جراحی توسط یک عامل غیرانسانی باشد، به گونه‌ای متفاوت از زمانی که یک خطای انسانی باشد با آن برخورد می‌شود.