Y@SiN
11-19-2009, 07:26 PM
در وب سایت تحلیل �?نآوری اطلاعات، (http://www.itanalyze.ir/)گزارشی ذکر شده است در روشهای تبلیغاتی شرکتهای بزرگ IT که به چند مورد از تلاشهای این شرکتها اشاره شده است (اینجا (http://www.itanalyze.ir/archives/analysis/2008/08/_it_57.php)را کلیک کنید)
به نظر می رسد شرکتهای بزرگ دنیا، تیزرهای تلویزیونی را به عنوان روش منتخب خود برای تبلیغ محصولات پذیر�?ته اند، اما گویا میان ماه ما با ماه آنها �?اصله بسیار است و این قضیه برای شرکتهای بزرگ وطنی صادق نیست.
اگر شیوه های مرسوم تبلیغاتی را مواردی نظیر تیزرهای تلویزیونی، بیلبورد، سمینارهای تبلیغاتی، شرکت در نمایشگاه های عمومی یا تخصصی، آگهی در روزنامه ها و جراید کثیرالانتشار، کاتالوگ و بروشور عادی یا CD های چند رسانه ای، وب سایت، تبلیغ از طریق پیام کوتاه و یا �?اکس، بروشور در کتابها و راهنماه، بنر در سایت های پر بینندها، بازاریابی مستقیم، هدایای تبلیغاتی و .... بدانیم، به نظر می رسد شرکتهای ایرانی درگیر IT کمتر سراغ روشهای پرهزینه تری نظیر تیزر و یا بیلبورد می روند و حداکثر به سمینار و نمایشگاه بسنده می کنند.
چرا؟
دو دلیل در این زمینه به نظرم عامل اصلی است:
1- شرکتهای ایرانی کمتر محصول عامه پسند تولید می کنند که نیاز به روشهای تبلیغی گسترده ای نظیر تیزر و یا بیلبورد داشته باشند. (معدود شرکتهای تولید کننده نرم ا�?زار کودکان و یا محصول عامی نظیر ساعت حضور و غیاب به ترتیب از تیزر و بیلبورد است�?اده کرده اند،البته در تیراژ محدود)
2- تبلیغات مرسوم در زمینه محصول نرم ا�?زاری گران و کم اثر است، بدین شکل که شرکتها احساس می کنند برای یک تیزر، بیلبورد با تیراژ بالا و یا آگهی تمام ص�?حه در روزنامه، باید هزینه زیادی بپردازند اما بازگشت آن و تاثیر آن روی مخاطب کم است. بازار نرم ا�?زاری کشور آنقدر آش�?ته است که کمتر برند (Brand) سازی می شود و اگر برندی هم ساخته شود نام شرکت است نه نام محصول (محصولاتی نظیر زرنگار و یا پارسا99 استثنائاتی در این زمانه هستند)
از این رو شرکتهای وطنی، روشهای دیگری را برای تبلیغ ترجیح می دهند که به نظر می رسد، تبلیغ حضوری و چهره به چهره (بازاریابی مستقیم) از طریق نمایشگاه، سمینار و یا بازاریابی تل�?نی، روشهای کم هزینه تر و موثرتری برای این شرکتها هستند.
این انتخاب باعث محدود شدن طی�? مخاطبین می گردد و شرکتها نمی توانند از حوزه بازار محدود خود گذر کنند. برای مثال دیگر برندی نظیر مایکروسا�?ت، LG،Sony و یا ... از مرحله تبلیغ برند حتی در بازار ایران گزشته اند و صر�?ا به تبلیغ محصول می پردازند، اما در ایران به جز شرکتی نظیر همکاران سیستم که آنهم �?قط در حوزه نرم ا�?زارهای سازمانی توانسته است یک نام معرو�? باشد بقیه �?اصله زیادی با یک برند شناخته شده دارند.
مورد دیگر انتخاب شعار مناسب است. اغلب شرکتهای �?نآوری �?اقد یک شعار تبلیغاتی مناسب هستند که شما بتوانید با شنیدن ان جمله نام شرکت را متصور شوید. مساله ای که برای سایر شرکتهای بزرگ کشور یک چیز عادی است، برای مثال شعارهایی نظیر It's a Sony برای محصول �?رنگی یا سایپا، مطمئن برای محصول ایرانی ....
امید است شرکتهای ایرانی هم بتوانندبا �?راهم شدن بستر های حقوقی، ساخت نرم ا�?زارهای عمومی و نیز جذب سرمایه های کا�?ی برای تبلیغات �?راگیر تر، روزی در کنار شرکتهای تولید کنند چیپس و پ�?ک و ماکارونی، به تبلیغ نرم ا�?زار خود بپردازند!
همین!
به نظر می رسد شرکتهای بزرگ دنیا، تیزرهای تلویزیونی را به عنوان روش منتخب خود برای تبلیغ محصولات پذیر�?ته اند، اما گویا میان ماه ما با ماه آنها �?اصله بسیار است و این قضیه برای شرکتهای بزرگ وطنی صادق نیست.
اگر شیوه های مرسوم تبلیغاتی را مواردی نظیر تیزرهای تلویزیونی، بیلبورد، سمینارهای تبلیغاتی، شرکت در نمایشگاه های عمومی یا تخصصی، آگهی در روزنامه ها و جراید کثیرالانتشار، کاتالوگ و بروشور عادی یا CD های چند رسانه ای، وب سایت، تبلیغ از طریق پیام کوتاه و یا �?اکس، بروشور در کتابها و راهنماه، بنر در سایت های پر بینندها، بازاریابی مستقیم، هدایای تبلیغاتی و .... بدانیم، به نظر می رسد شرکتهای ایرانی درگیر IT کمتر سراغ روشهای پرهزینه تری نظیر تیزر و یا بیلبورد می روند و حداکثر به سمینار و نمایشگاه بسنده می کنند.
چرا؟
دو دلیل در این زمینه به نظرم عامل اصلی است:
1- شرکتهای ایرانی کمتر محصول عامه پسند تولید می کنند که نیاز به روشهای تبلیغی گسترده ای نظیر تیزر و یا بیلبورد داشته باشند. (معدود شرکتهای تولید کننده نرم ا�?زار کودکان و یا محصول عامی نظیر ساعت حضور و غیاب به ترتیب از تیزر و بیلبورد است�?اده کرده اند،البته در تیراژ محدود)
2- تبلیغات مرسوم در زمینه محصول نرم ا�?زاری گران و کم اثر است، بدین شکل که شرکتها احساس می کنند برای یک تیزر، بیلبورد با تیراژ بالا و یا آگهی تمام ص�?حه در روزنامه، باید هزینه زیادی بپردازند اما بازگشت آن و تاثیر آن روی مخاطب کم است. بازار نرم ا�?زاری کشور آنقدر آش�?ته است که کمتر برند (Brand) سازی می شود و اگر برندی هم ساخته شود نام شرکت است نه نام محصول (محصولاتی نظیر زرنگار و یا پارسا99 استثنائاتی در این زمانه هستند)
از این رو شرکتهای وطنی، روشهای دیگری را برای تبلیغ ترجیح می دهند که به نظر می رسد، تبلیغ حضوری و چهره به چهره (بازاریابی مستقیم) از طریق نمایشگاه، سمینار و یا بازاریابی تل�?نی، روشهای کم هزینه تر و موثرتری برای این شرکتها هستند.
این انتخاب باعث محدود شدن طی�? مخاطبین می گردد و شرکتها نمی توانند از حوزه بازار محدود خود گذر کنند. برای مثال دیگر برندی نظیر مایکروسا�?ت، LG،Sony و یا ... از مرحله تبلیغ برند حتی در بازار ایران گزشته اند و صر�?ا به تبلیغ محصول می پردازند، اما در ایران به جز شرکتی نظیر همکاران سیستم که آنهم �?قط در حوزه نرم ا�?زارهای سازمانی توانسته است یک نام معرو�? باشد بقیه �?اصله زیادی با یک برند شناخته شده دارند.
مورد دیگر انتخاب شعار مناسب است. اغلب شرکتهای �?نآوری �?اقد یک شعار تبلیغاتی مناسب هستند که شما بتوانید با شنیدن ان جمله نام شرکت را متصور شوید. مساله ای که برای سایر شرکتهای بزرگ کشور یک چیز عادی است، برای مثال شعارهایی نظیر It's a Sony برای محصول �?رنگی یا سایپا، مطمئن برای محصول ایرانی ....
امید است شرکتهای ایرانی هم بتوانندبا �?راهم شدن بستر های حقوقی، ساخت نرم ا�?زارهای عمومی و نیز جذب سرمایه های کا�?ی برای تبلیغات �?راگیر تر، روزی در کنار شرکتهای تولید کنند چیپس و پ�?ک و ماکارونی، به تبلیغ نرم ا�?زار خود بپردازند!
همین!