مژگان
11-19-2009, 03:52 PM
جام جم آنلاين: انگار انتظار 13 ميليون زن خانه‌دار ايراني براي بيمه شدن پايان ندارد. درست 6 سال از اولين خبر مبني بر فراهم شدن شرايط براي بيمه زنان خانه‌دار مي‌گذرد و هنوز خبري از اجراي آن نشده است.
http://pnu-club.com/imported/2009/11/1632.jpg
روز گذشته، پس از يك وقفه چند ساله و بارها به تعويق افتادن آن به دليل نواقص و مشكلات موجود در طرح و همچنين عدم تامين اعتبار مورد نياز براي اجراي طرح، يكي از مسوولان سازمان تامين اجتماعي از اجراي اين طرح در قالب بيمه حِرَف و مشاغل آزاد خبر داد.
به گفته مديركل امور فني بيمه شدگان سازمان تامين اجتماعي، از آنجا كه فعلا اجراي طرح اصلي بيمه زنان خانه‌دار و وزارت رفاه و تامين اجتماعي به منظور بررسي بيشتر و رفع نواقص موجود با موانعي مواجه شده است، قرار شده تامين اجتماعي براي پاسخ دادن به نياز اين گروه از زنان، خانه‌داري را نيز به عنوان شغل پذيرفته و به اين ترتيب، 13 ميليون زن خانه‌دار را در قالب حِرَف و مشاغل آزاد بيمه كند.
به اين ترتيب، زنان خانه‌دار ديگر مجبور نخواهند بود تا زمان تعيين تكليف طرح اصلي بيمه زنان خانه‌دار منتظر بمانند و مي‌توانند در صورت تمايل با اين تسهيلات جديد، خود را بيمه كنند.
احمد پايور درصد مشاركت بيمه زنان خانه‌دار را 12 تا 18 درصد عنوان مي‌كند و مي‌گويد: زنان خانه‌داري كه در اين طرح شركت مي‌كنند، مي‌توانند در صورت تمايل به استفاد از بيمه درمان نيز براساس سرانه درمان، حق بيمه درمان پرداخت كنند.
صرف نظر از اين‌كه چرا اجراي چنين طرحي بايد با تاخير 6 ساله مواجه شود، نكته مهم ديگر اين است كه مسوولان و متوليان اجراي اين طرح به حق بيمه پرداختي 12 تا 18 درصدي زنان خانه‌دار در حالي اشاره مي‌كنند كه اگرچه به خانه‌داري به ديده يك شغل نگريسته شده، اما واقعيت اين است كه زنان خانه‌دار بابت اين شغل، مزدي دريافت نمي‌كنند؛ پس چگونه بايد سهم 12 تا 18 درصدي حق بيمه خود را بپردازند.
اين وضعيت زماني قابل تامل‌تر مي‌شود كه بدانيم جز درصد معدودي از زنان خانه‌دار كه از تمكن مالي برخوردارند، تعداد زيادي از اين زنان بجز خرجي ماهانه‌اي كه از همسرشان دريافت مي‌كنند كه البته كفاف هزينه و مخارج زندگي را نمي‌دهد، پس‌انداز ديگري ندارند كه بخواهند به واسطه آن، خود را بيمه كنند.همين قضيه موجب مي‌شود تعداد زيادي از جامعه هدف، ناخواسته توان بيمه كردن خود را نداشته باشند.
به نظر مي‌رسد مسوولان در اجراي طرح جديد نيز به اين موضوع مهم توجه نكرده و بي‌تفاوت از كنار آن گذشته‌اند. حال بايد منتظر بود و ديد از ميان جامعه هدف چه تعداد از زنان خانه‌دار، امكان و شرايط شركت در طرح بيمه زنان خانه‌دار را خواهند داشت و آيا اين طرح نيز همانند ديگر طرح‌‌ها به بايگاني تاريخ سپرده مي‌شود؟!
پوران محمدي
http://pnu-club.com/imported/2009/11/1632.jpg
روز گذشته، پس از يك وقفه چند ساله و بارها به تعويق افتادن آن به دليل نواقص و مشكلات موجود در طرح و همچنين عدم تامين اعتبار مورد نياز براي اجراي طرح، يكي از مسوولان سازمان تامين اجتماعي از اجراي اين طرح در قالب بيمه حِرَف و مشاغل آزاد خبر داد.
به گفته مديركل امور فني بيمه شدگان سازمان تامين اجتماعي، از آنجا كه فعلا اجراي طرح اصلي بيمه زنان خانه‌دار و وزارت رفاه و تامين اجتماعي به منظور بررسي بيشتر و رفع نواقص موجود با موانعي مواجه شده است، قرار شده تامين اجتماعي براي پاسخ دادن به نياز اين گروه از زنان، خانه‌داري را نيز به عنوان شغل پذيرفته و به اين ترتيب، 13 ميليون زن خانه‌دار را در قالب حِرَف و مشاغل آزاد بيمه كند.
به اين ترتيب، زنان خانه‌دار ديگر مجبور نخواهند بود تا زمان تعيين تكليف طرح اصلي بيمه زنان خانه‌دار منتظر بمانند و مي‌توانند در صورت تمايل با اين تسهيلات جديد، خود را بيمه كنند.
احمد پايور درصد مشاركت بيمه زنان خانه‌دار را 12 تا 18 درصد عنوان مي‌كند و مي‌گويد: زنان خانه‌داري كه در اين طرح شركت مي‌كنند، مي‌توانند در صورت تمايل به استفاد از بيمه درمان نيز براساس سرانه درمان، حق بيمه درمان پرداخت كنند.
صرف نظر از اين‌كه چرا اجراي چنين طرحي بايد با تاخير 6 ساله مواجه شود، نكته مهم ديگر اين است كه مسوولان و متوليان اجراي اين طرح به حق بيمه پرداختي 12 تا 18 درصدي زنان خانه‌دار در حالي اشاره مي‌كنند كه اگرچه به خانه‌داري به ديده يك شغل نگريسته شده، اما واقعيت اين است كه زنان خانه‌دار بابت اين شغل، مزدي دريافت نمي‌كنند؛ پس چگونه بايد سهم 12 تا 18 درصدي حق بيمه خود را بپردازند.
اين وضعيت زماني قابل تامل‌تر مي‌شود كه بدانيم جز درصد معدودي از زنان خانه‌دار كه از تمكن مالي برخوردارند، تعداد زيادي از اين زنان بجز خرجي ماهانه‌اي كه از همسرشان دريافت مي‌كنند كه البته كفاف هزينه و مخارج زندگي را نمي‌دهد، پس‌انداز ديگري ندارند كه بخواهند به واسطه آن، خود را بيمه كنند.همين قضيه موجب مي‌شود تعداد زيادي از جامعه هدف، ناخواسته توان بيمه كردن خود را نداشته باشند.
به نظر مي‌رسد مسوولان در اجراي طرح جديد نيز به اين موضوع مهم توجه نكرده و بي‌تفاوت از كنار آن گذشته‌اند. حال بايد منتظر بود و ديد از ميان جامعه هدف چه تعداد از زنان خانه‌دار، امكان و شرايط شركت در طرح بيمه زنان خانه‌دار را خواهند داشت و آيا اين طرح نيز همانند ديگر طرح‌‌ها به بايگاني تاريخ سپرده مي‌شود؟!
پوران محمدي