PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : قدرتمندترین افراد جهان



مژگان
11-14-2009, 12:04 PM
جام جم آنلاین: هفته‌نامه آمریکایی فوربس (Forbes) فهرست قدرتمندترین افراد را منتشر کرده که به ترتیب باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا، هوجینتائو، رهبر چین و ولادیمیر پوتین، نخست‌وزیر روسیه در صدر این فهرست در مكان های اول تا سوم قرار دارند.
به گزارش آسوشیتدپرس،هفته نامه فوربس چاپ آمریکا که به خاطر جمع آوری اطلاعات و انتشار جدولی سالانه از ثروتمندترین افراد جهان طی یکی دو دهه اخیر اعتبار فراوانی پیدا کرده در روزهای اخیر فهرست دیگری را منتشر کرده است كه شامل قدرتمند ترین افراد جهان است.
این فهرست شامل 67 نفرمی شود كه به مفهوم یک نفر به ازای هر صد میلیون نفر از جمعیت جهان است. این فهرست شامل رهبران کشورهای جهان ، تبهکاران بزرگ، ثروتمندان و صاحب موسسات مالی است.
گزارشی که هفته نامه فوربس به این مناسبت منتشر کرده با نقل قولی از ناپلئون بناپارت آغاز می شود که در وصف قدرت گفته است :« من عاشق قدرت ام. عشقم من به قدرت مثل عشق یک هنرمند به هنر است. درست مثل نوازنده ای که به ویولن خود عشق می ورزد و به وسیله آن نغمه ها و ملودی های خود را خلق می کند.»
هفته نامه فوربس می افزاید: در طول تاریخ «قدرت» به اشکال گوناگون توصیف شده است. آنرا عالی ترین شکل ارضا تمایلات انسانی، منبع مطلق فساد و حتی بهترین یار خوانده اند. اما ذات واقعی «قدرت» در هر حالت و مورد می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال نوع قدرت یک رهبر سیاسی و یا رییس یک دولت با نوع قدرت یک شخصیت دینی کاملا متفاوت است. آیا نوع قدرت و نفوذ یک روزنامه نگار را می توان با قدرت یک تروریست همسان دانست؟
هفته نامه فوربس توضیح می دهد که برای انتخاب افراد و تکمیل فهرست « قدرتمندترین افراد جهان» تمام این نکات در نظر گرفته شده و چهار بعد یا زاویه گوناگون معیار قرار گرفته است.
نکته اول میزان نفوذ آن فرد بر تعداد کثیری از مردم است. به عنوان مثال پاپ بندیکت رهبر کاتولیک های جهان در رتبه یازدهم از این فهرست قرار دارد. اما در عین حال مایک دوک مدیر شرکت سوپر مارکت های زنجیره ای وال – مارت که بزرگترین کارفرمای خصوصی در سطح جهان است در مقام هشتم این فهرست است.
نکته دومی که هفته نامه فوربس در انتخاب و رده بندی این فهرست در نظر گرفته است میزان قدرت مالی است که هر یک از این افراد در کنترل خود دارند. در مورد روسای دولت ها حجم تولید ناخالص ملی آن کشور معیار بوده و برای صاحبان و مدیران عامل بنگاههای اقتصادی و تجاری موقعیت آنها و بنگاههای اقتصادی از نظر حجم سرمایه و میزان سودآوری ملاک بوده است.
البته در برخی از موارد، به عنوان مثال بیل کسلر سردبیر ارشد نیویورک تایمز که در رتبه 51 فهرست قرار دارد منابع این رسانه در مقایسه با موسسات رسانه ای مشابه معیار بوده است. در مورد میلیاردرها ، به عنوان مثال بیل گیتس موسس مایکروسافت که در رتبه دهم فهرست قرار دارد، ثروت خالص آنها یکی از معیارهای اصلی بوده است.
هفته نامه فوربس می نویسد که معیار و نکته سوم در خصوص انتخاب و رده بندی فهرست « پر قدرت ترین افراد جهان» چندگانگی نفود و قدرت افراد در حوزه های مختلف بوده است.
به عنوان مثال سیلویو برلوسکنی نخست وزیر جنجالی ایتالیا که در این فهرست در رتبه دوازدهم قرار دارد رییس دولت و سیاستمدار و در عین حال یک غول انحصاری بنگاههای رسانه ای و صاحب یکی از بزرگترین باشگاههای فوتبال ایتالیا آ.ث. میلان است.
اوپرا وینفری ستاره برنامه های تلویزیونی آمریکا که در رتبه 45 قرار دارد از چنان نفوذ چند جانبه ای در میان افکار عمومی این کشور برخوردار است که با حمایت وجهت گیری خود می تواند یک کتاب یا یک رییس جمهور را در این کشور به موفقیت برساند.
سرانجام به نوشته هفته نامه فوربس عامل چهارم در تنظیم فهرست این نکته بود که این افراد باید در حال حاضر نیز قدرت و نفوذ خود را به کار بگیرند. به عنوان مثال اینگوار کامپرار صاحب 83 ساله شرکت ایکا که ثروتمندترین فرد در اروپا است در این فهرست قرار نگرفت زیرا او در حال حاضر از قدرت خود استفاده نمی کند. ولی در مقابل ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه در رتبه سوم این فهرست است چون او به اشکال مختلف از فشار بر رقبای داخلی گرفته تا تشنج آفرینی در مناسبات با همسایگان میزان قدرت خود را به هر شکل ممکن به کار می گیرد.
در این فهرست نکات تعجب آوری نیز دیده می شود. به عنوان مثال جرج بوش رییس جمهور سابق آمریکا نتوانست مقامی کسب کند در حالیکه بیل کلینتون رییس جمهور اسبق آمریکا با نشستن در مقام 31 به نسبت بسیاری از روسای فعلی دولت های جهان موقعیت برتری دارد.
در پایان هفته نامه فوربس می نویسد که تنظیم و ارائه این فهرست در حقیقت آغاز گر یک بحث و دیالوگ است و نه نتیجه مسلم و قطعی در رده بندی افراد پر قدرت جهان.
به عنوان مثال آیا دالای لاما رهبر مذهبی تبت که در مقام 39 است واقعا از رییس جمهور فرانسه که در مقام 56 قرار دارد پر قدرت تر است؟ و یا تبهکاران منفوری مثل خواکین گوسمن میلیاردر مکزیکی که گرداننده بزرگترین شبکه توزیع مواد مخدر جهان است ودر مكان 41 جای دارد، اصلا باید در این فهرست جای داده شوند؟