درخواست مقاله

[hasan0098]

سلام دوستان
من یک مقاله در مورد تفاوت بین شرکتهای تعاونی و تجاری لازم دارم اگه میشه کمک کنید

[raha22]

سلام پایان نامه در مورد اعتیاد اینترنتی می خاهم:172:

[raha22]

:226:سلام پایان نامه در مورد اعتیاد به اینترنت می خاستم کمکم کنید

[nima12]

salaam
1maghale dar rabete ba hashie bazaryabie badam mikham
relax1361@yahoo.com

[sunyboy]

salaam
1maghale dar rabete ba hashie bazaryabie badam mikham
relax1361@yahoo.com


به قوانین سایت احترام بزارید و فارسی بنویسید تا اگر کمکی تونستیم براتون بکنیم!



با احترام مدیریت باشگاه

[زهره87]

:226:سلام پایان نامه در مورد اعتیاد به اینترنت می خاستم کمکم کنید
سلام دوست عزيز

جون شما برا بايان نامه ميخواى تنها مقاله كافى نيست بس من كتابى رو برات معرفى ميكنم

موضوع: اينترنت - كامبيوتر - روانشناسى
نويسنده: زينب السادات نورى
ناشر:برتو خورشيد


http://pnu-club.com/imported/2010/03/474.jpg
معرفي کتاب:
چكيده :
ترك ويژگي‏هاي منحصر به فرد اينترنت شامل وسعت اطلاعات، سهولت دسترسي، هزينه پايين و گمنامي استفاده كنند. آنرا به صورت تهديدي براي جامعه قرن بيست و يكم درآورده است. شايد همين ويژگي‏هاي منحصر به فرد اينترنت است كه امكان استفاده نابجا و سوءاستفاده از آنرا براي كاربران خود فراهم مي‏كند. آنچه در اين كتاب مورد توجه قرار گرفته است، نظرات محققان و نتايجي است كه در مورد تعريف اعتياد به اينترنت، مضرات آن، مشكلات ناشي از آن، علائم آن، ملاكهاي تشخيص آن، پيامدها و ... آن مي‏باشد. اعتياد به اينترنت، باعث بروز مشكلات رواني و اجتماعي فراواني مي‏شود. تحقيقات نشان داده است كساني كه به طور پيوسته و بيمارگونه از اينترنت استفاده مي‏كنند، در روابط خانوادگي از جمله زناشويي، فعاليتهاي اجتماعي و موقعيتهاي درسي و شغلي خود دچار مشكلات متعددي مي‏شوند.
----------
مقدمه
ما در برهه اى از زمان قرار گرفته ايم كه هيچ شباهتى به گذشته ندارد. زندگى پرشتاب و سريع است. توليد اطلاعات، اختراعات، دانش، فن آورى و پيشرفت، سرعتى شگفت انگيز دارند.
يكى از فن آورى هاى دنياى امروز «اينترنت» است. اينترنت هر روز با برنامه و خدمات جديد، سيل بيشترى از افراد را به سوى خود مى كشاند و زندگى را هرچه سريعتر به سمت ماشينى شدن سوق مى دهد.
تركيب ويژگى هاى اينترنت شامل وسعت اطلاعات، سهولت دسترسى، هزينه ى پايين و گمنامى استفاده كننده، آن را به صورت تهديدى براى جامعه ى قرن بيست و يكم درآورده است.
شايد همين ويژگى هاى منحصر به فرد اينترنت است كه امكان استفاده ى نابجا و سوءاستفاده از آن را براى كاربران خود فراهم مى كند.
مقوله ى اعتياد به اينترنت كه يكى از اختلال هاى رفتارى در زمينه ى استفاده از اينترنت مى باشد، يكى از مباحث جديدى است كه در اين رابطه مطرح شده است. هر چند تحقيقات در اين زمينه بسيار محدود مى باشد و پژوهشگران هنوز درباره ى رابطه ى انسان ـ اينترنت آگاهى كافى ندارند، اما به نظر مى رسد كه «اعتياد به اينترنت» اختلالى است كه كاربران بسيارى را گريبان گير خود كرده است.
با توجه به اين موارد، آنچه در اين كتاب مورد توجه قرار گرفته، نظرات محققان و نتايجى است كه در مورد تعريف اعتياد به اينترنت، مضرّات آن، مشكلات ناشى از آن، علائم آن، ملاك هاى تشخيص آن، پيامدها و... آن مى باشد.
اعتياد به اينترنت، باعث بروز مشكلات روانى و اجتماعى فراوانى مى شود. تحقيقات نشان داده است كسانى كه به طور پيوسته و بيمارگونه از اينترنت استفاده مى كنند، در روابط خانوادگى از جمله زناشويى، فعاليت هاى اجتماعى و موقعيت هاى درسى و شغلى خود دچار مشكلات متعددى مى شوند.
اعتياد نه تنها روح و روان آنها را به خطر مى اندازد، بلكه استفاده ى طولانى مدت از اينترنت بر جسم آنها نيز تأثير مى گذارد.
از اين رو، اگرچه اصطلاح «اعتياد به اينترنت» هنوز براى بسيارى ناشناخته و چه بسا غير قابل قبول است، اما ديرى نمى پايد كه به عنوان بيمارى خطرناكى مورد توجه قرار مى گيرد.
تحقيق و پژوهش بيشتر در اين زمينه از سوى روانشناسان و پژوهشگران لازم و ضرورى به نظر مى رسد، با اين حال اين كتاب مجموعه ى جامعى است از آنچه كه در رابطه با اختلال «اعتياد به اينترنت» گفته و نوشته شده است.

[زهره87]

اينم يه مقاله راجب :





اعتیاد به اینترنت در ایران و جهان و راه های درمان آن

اينترنت در ايران (http://www.reporter.ir/archives/internet_in_iran/index.php) حمید ضیایی پرور
در اسفند ماه گذشته در حاشیه اجلاس حکمت که توسط سازمان ملی جوانان در تهران برگزار شده بود و من هم یکی از سخنرانان اجلاس بودم ، بحثی بین من و یک روحانی در باره پیامدهای منفی اینترنت در ایران در گرفت . صحبت از این بود که اینترنت در کنار دستاوردهای علمی ؛ آموزشیو پژوهشی که برای ایرانیان داشته است پیامدهای منفی و مضرات متعددی نیز برای جوانان در پی داشته است . یکی از این پیامدها موضوع اعتیاد اینترنتی است . هر چند وقتی در ایران هنوز سرعت اینترنت به زحمت به 56 کیلو بین در ثانیه می رسد و اینترنت پر سرعت ایرانی هم عبارت است از پهنای باند 128 کیلو بین در ثانیه ! اما با این وجود باز هم کسانی هستند که به همین اینترنت دایل آپ نیز معتادند و نمی توانند خود را از آن جدا کنند . البته اعتیاد به اینترنت پر سرعت نیز مقوله جداگانه با ویژگی های جداگانه است
در گزارش امروز به بررسی ابعاد مختلف اعتیاد اینترنتی در ایران و جهان پرداخته و در باره راه های درمان آن ه مصحبت کرده ایم
هشت بیماری اینترنتی از نگاه نیوساینتیست
بعد از ده - پانزده سال مطالعه روانشناسان بر روی عواقب استفاده زياد از اينترنت، مثلا درباره موضوعاتی مثل اعتیاد اینترنتی، حالا هفته نامه نیوساینتیست نتیجه کار پژوهشگران در رشته های مختلف روانشناسی را تحت عنوان "هشت بیماری اینترنتی" منتشر کرده است :
عنوان اولين بيماری جستجوی خود است اين بيماری برخی از مردم و احتمالا، بسياری از جماعت روشنفکر و روزنامه نگار را شامل می شود. ظاهرا مبتلايان به اين بيماری دائم در اینترنت دنبال اسم خودشان می گردند. اینکه چند نفر و از کجا به وبلاگ یا سایتشان لینک داده اند برای آنها بسيار مهم است و مدام کنتور سایتشان را چک می کنند و احتمالا از کمبود یا افزایش بازدیدکنندگان دچار استرس می شوند. خود افشاگری وبلاگی مساله ديگری است که محققان آن را يک بيماری خوانده اند. گروهی از مردم رازها و اسراری را که معمولا شخصی و خصوصی قلمداد می شود روی وبلاگ هایشان افشا می کنند که دامنه اش از عکس های خصوصی گرفته تا روابط خصوصی امتداد دارد.
اينترنت گردی از همه جا، گوگل بازی مفرط، اعتياد به ويکی پديا، آشغال جمع کنی اينترنتی، دلبستگی به آلبوم عکس افراد ناشناس و خود بیمار پنداری اینترنتی، نام بقيه بيماری های اينترنتی است که ممکن است نصيب وبگردهای حرفه ای شود.
نشانه های اعتیاد اینترنتی
یک شهروند تهرانی می گوید : من هر وقت دارویی می خرم حتما قبل از مصرف تو سایتها دنبال توضیح دارو، عوارض جانبی اون، تداخلش با داروهای دیگه. را search می کنم. حتی وقتی یک وسیله الکترونیک می خرم حتما به سایت سازنده اش مراجعه می کنم تا درباره آن اطلاعات کاملی داشته باشم. هر وقت اسم یک بازیگر، یک فیلم، یک وسیله، یک کتاب، یک نویسنده، هرچی می شنوم سریع تو notepad موبایلم یاداشت می کنم تا بعدا search شون کنم. لپ تاپ ام هم پر چیزهایی هستش که بیخودی download یا save کردم.آن قدر توی مغزم اطلاعات درباره همه چیز پر کرده ام که مغزم دچار اشباع شده است
اعتياد بدون دارو در فضای سايبر
پژوهشگاه خانواده دانشگاه شهيد بهشتي در ارديبهشت ماه سال 87 ميزبان همايشي با عنوان "اولين كنگره بين المللي آسيب شناسي خانواده"خواهد بود
اينترنت امكانات و قابليت هاي بسياري را براي كار، آموزش، بازي و ارتباطات ارائه مي‏كند. اما كاربران غالبآ جواني وجود دارند كه از اين شبكه بيش از حد معقول استفاده مي‏كنند؛آنان از محدوديت‏هاي اتصال عادي كه به رفتار هاي اعتيادآوري همچون خريداري بي‏ضابطه و تفنني منجر مي‏شود عبور كرده و تمام كنترل خود را در زندگي واقعي از دست مي‏دهند. اين رفتارهاي اعتيادآور بدون وابستگی به مواد دارويي، با جستجويي لذت بخش و هيجان انگيز آغاز شده و با از دست دادن كنترل رفتار، فرد سر گردان در فضای سايبری را با آسيب هايي فردي و اجتماعي مواجه مي كند كه بيشتر آنها جدي و پيچيده بوده و بامنشاء ارتباطي همراه است. افرادي كه در فضای مجازي رفتارهاي اعتيادگونه ناشي از وابستگي به اينترنت را از خود بروز مي‌دهند، «نوجوانان غير معمول و عجيب و غريب» نيستند، بلكه اكثر آنان نو جوانان و جواناني هستند كه همه‌ بازدهي و ظرفيتشان تحت تأثير اين رفتارها است.
بر اساس يافته هاي پژوهش يك انجمن آمريكايي روانشناسي ، مطالعه‌اي كه توسط كيم برلي يونگ در دانشگاه پيتس برگ برادفورد انجام شد ‌٣٩٨ مرد و زني كه به طور متوسط ‌٣٨ ساعت در هفته به اينترنت متصل بودند مورد بررسي قرار گرفتند ، حفظ رابطه اي «سالم» با اينترنت، تعميم و انسجام بهتر واقعيت مجازي به زندگي جاري و ايجاد گروه‏هاي مباحثه در اينترنت، برخي از راه‏حل‏هائي است كه بر اساس يافته های تحقيق اين پژوهشگر، براي مقابله با اين آسيب فزاينده از سوي معتادان سايبري پيشنهاد شده‏است.
تست اعتیاد به اینترنت
حتی تستهایی برای مشخص شدن میزان اعتیاد افراد به اینترنت تهیه شده است به عنوان نمونه تست اعتياد به اينترنت (IAT) يكي از معتبرترين تست‌هاي مربوط به سنجش اعتياد اينترنتي است كه توسط دكتر كيمبرلي يانگ (Kimberly Young) ابداع شده است. در تست IAT هر چه نمره شما بيشتر باشد؛ اعتياد شما به اينترنت شديدتر است. نمرات هم به ترتيب از يك تا پنج هستند. در این تست سوالاتی از این قبیل مطرح شده است :
چقدر بيشتر از آنچه قصد داريد؛ در اينترنت مي‌مانيد؟
چقدر به‌خاطر آنلاين ماندن؛ اعضاي خانواده را ناديده‌ گرفته‌ايد؟
چقدر ديگران از شما به خاطر ميزان آنلاين بودن‌تان شاكي هستند؟
چقدر به‌خاطر اينترنت؛ نمرات و كارهايتان در مدرسه افت كرده است؟
چقدر ايميل‌هايتان را پيش از كارهاي ضروري ديگرتان چك مي‌كنيد؟
چقدر عملكرد كاري و بهره‌وري شما به خاطر اينترنت آسيب ديده است؟
چقدر وقتي كسي هنگام آنلاين بودن مزاحم شما مي‌شود؛ غر مي‌زنيد؛ فرياد مي‌زنيد يا عصباني مي‌شويد؟
چقدر فكر مي‌كنيد كه در حالت آفلاين حواس پرتي داريد؛ ولي در حالت آنلاين بهتر هستيد؟
چقدر وقتي آنلاين هستيد اين جمله را به كار مي‌بريد: فقط چند دقيقه مونده؛ الان ميام
چقدر سعي كرده‌ايد از ميزان آنلاين بودن خود بكاهيد و موفق نشده‌ايد؟
پاسخ های این تست به صورت 5 گزینه ای طراحی شده که شامل این موارد است :
1- به ندرت□ 2- گاه‌گاهي□ 3- غالبا□ 4- بكرات□ 5- هميشه
اگر پاسخ فرد به اکثر سوالات گزینه های 4 و 5 باشد او یک معتاد اینترنتی است .
مراحل اعتیاد اینترنتی
قبل از هر چیزی باید به این نکته اشاره کنم که اعتیاد اینترنتی سه مرحله دارد. تداوم استفاده، زیاد شدن ساعت مصرف و مرحله اعتیاد واقعی. اعتیاد به اینترنت هم مثل اعتیاد به تماشای تلویزیون، کشیدن سیگار، انجام دادن فعالیتی خاص در ابتدا کم خطر به نظر می رسد اما به هر حال در صورت بی توجهی به آن تبدیل به یک اعتیاد صد در صد واقعی می گردد.
تشخیص اعتیاد به اینترنت
از معمول ترین معیارهای تشخیص اعتیاد به اینترنت می توان به مواردی نظیر افت تحصیلی شدید، کاهش وزن به علت از بین رفتن نظام تغذیه بدن، بالا رفتن دامنه تنش های عصبی، کاهش فعالیت های اجتماعی، معاشرت با اشخاص یا گروههای بزرگتر، قانون گریزی، عدم مسئولیت پذیری در خانواده، خشونت بیش از حد، پرخاشگری، تغییر عادت های رفتاری، ابتلا به سردردهای عصبی و ... نام برد که می توان به کمک آنها علائم اعتیاد به اینترنت را در دیگران شناسایی کرد.
نشانه هایی از اعتیاد اینترنتی
برای مثال هنگامی که شما نوجوانی را برای خوردن شام صدا می زنید و ساعت ها طول می کشد تا رایانه خود را خاموش کند باید احتمال داد که این فرد به اینترنت معتاد شده است.
همچنین افرادی که زمانهای طولانی و متمادی را صرف انجام بازیهای رایانه ای کنند یا در گروههای بحث اینترنتی شرکت می کنند در شمار افراد آلوده قرار می گیرند.
نکته ای که باید به آن توجه جدی شود این است که این افراد درست مثل معتادان به مواد مخدر، بعد از مدتی و در صورت عدم دسترسی به کامپیوتر و اینترنت دچار بیقراری، تحریک پذیری، عصبانیت و احساس نیاز می شوند. البته شدت این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. درمان اعتیاد به اینترنت از آنجایی حائز اهمیت است که وابستگی به کامپیوتر و بی تفاوتی نسبت به دیگران باعث عدم مسئولیت پذیری نسبت به خانواده، ازدواج، شغل و سایر مسائل می شود و به همین دلیل مشکلات کوچک و بزرگی برای خودشان به وجود می آورند که در صورت ادامه این روند، پیش بینی ها آینده ای نگران کننده را نشان می دهد.
ویژگی های اعتیاد اینترنتی
مرور بر ادبيات نظري و تجربي پيرامون اعتياد اينترنتي, نشانگر آن است كه اعتياد اينترنتي پديده‌اي است كه از سه ويژگي برخوردار است:
1. اعتياد اينترنتي، نوعي اختلال و بي نظمي وسواسي است كه برخي ويژگيهاي آن مشابه شرايط‌ آسيب‌شناسانه است. در واقع، زماني مي‌توان گفت كه فرد دچار اعتياد به اينترنت شده است كه داراي علائم خستگي زودرس، تنهايي، افسردگي و غيره باشند. افرادي همچون اورزاك و يونگ به چنين تعريفي از اعتياد اينترنتي اعتقاد دارند. روشهاي درمان اين نوع اعتياد نيز، رفتار درماني شناختي و تقويت درماني انگيزش است.
2. اعتياد اينترنتي، نوعي اختلال و بي نظمي رواني است. از اين ديدگاه زمينه تحقيقي جديدي تحت عنوان «روان درماني اينترنتي» ظهور كرده است. اين ديدگاه, معتادان اينترنت را به‌عنوان بيمار مي‌بيند. روش درمان اين نوع اعتياد نيز، تشكيل گروههاي خبري و گروههاي بحث است. در اين شكل از درمان، اعضاي اختلالات رواني مرتبط به هم، نقش يك گروه حمايتي را بازي كرده و با ارائه پيشنهادات آن‌لاين و روشهاي برخورد با آن، از شدت اعتياد اينترنتي مي‌كاهند. افرادي چون استن، هانگ و آلسي به چنين ديدگاهي اعتقاد دارند.
3. اعتياد اينترنتي نوعي مشكل رفتاري است. دليل اين مسئله نيز، وجود يك رابطه قوي بين اعتياد اينترنتي و وابستگي شيميايي است. مطالعات نشان داده‌اند كه افرادي كه مشكلات وابستگي شيميايي دارند، در هفته وقت بيشتري را صرف اينترنت مي‌كنند، تا كاربران «وابسته غيرشيميايي».
عباس محمدی اصل، دکترای جامعه شناسی و استاد دانشگاه می گوید : مشکل اعتیاد اینترنتی از عوارض زندگی در دنیای متمدن است ولی با این حال این مشکل در جوامع غربی کمتر از جوامع شرقی به چشم می خورد و علت این امر این است که در جوامع غربی ارائه اینترنت به درون جامعه به همراه یک برنامه مدون و پایدار و طبق برنامه ریزی های قبلی صورت گرفته است در حالی که ورود اینترنت به سایر کشورها طبق برنامه و کنترل شده نبوده است و به همین دلیل است که دچار مشکلاتی شده اند.
به اعتقاد وی بعد از ورود اینترنت به ایران نگاه جامعی در خصوص اینترنت در کشور ما وجود ندارد و بعضی اشخاص همواره سعی در زیر سؤال بردن اینترنت می کنند وی علت موفقیت بیشتر دنیای غرب را در خصوص نحوه استفاده از اینترنت وجود «برنامه ریزی منظم اجتماعی» می داند و این موضوع را یادآوری می کند که آنها می خواهند با این کار از الگوهای قدیمی آموزش خلاص شده و جامعه، محیط های علمی و فرهنگی را به سمت خلاقیت های جدید و دنیای مدرن هدایت کنند
علت اصلی اعتیاد اینترنتی در ایران
یکی از علت های مهم روند رو به رشد مشکل اعتیاد اینترنتی در ایران این است که مدیریت کلان اجتماعی برنامه ریزی مناسبی برای رفع مشکلات جوانان نظیر رفع بیکاری، شرایط مناسب ادامه تحصیل و مشکلات معیشتی جوانان ننموده، برنامه ریزان اجتماعی برنامه مناسبی ارائه نکرده اند هم چنین در زمینه نحوه استفاده از اینترنت کار فرهنگی صورت نگرفته که در صورت ادامه این روند باید شاهد عوارض آسیب جدیدی باشیم که جامعه ما را تهدید می کند. جوان وارد یک فضای مجازی می شود و در این فضا می خواهد شروع به مکالمه و تبادل افکار کند. در این صورت نکته ای که وجود دارد این است که این شخص از واقعیت دور می شود و فراموش می کند که ارتباطات مجازی و واقعی چقدر تفاوت دارند و دچار رفتار دوگانه می شود و دچار تخیلات می شود
سلیمی، روانشناس می گوید : یکی از بزرگترین علت های روانی هر نوع اعتیادی فرار از مشکلات روزانه می باشد. اما موضوعی که در اینجا بایستی به آن توجه شود مشخص کردن مسئله سن، جنسیت و کاربری است که قصد استفاده از اینترنت را دارد. کاربر اینترنتی محدوده سنی و جنسیت مشخصی ندارد.
این به این مفهوم است که منحصرا تمام استفاده کنندگان از اینترنت مرد یا زن نمی باشند و افراد متفاوتی از این دو جنسیت با سنین مختلف اقدام به استفاده از این تکنولوژی می کنند. برای مثال یک دانش آموز دبستانی یا دبیرستانی، یک ورزشکار، یک مادر خانه دار، یک استاد دانشگاه هر کدام می توانند از کاربران اینترنت باشند و هر کدام با توجه به نیازهایی متفاوتی که دارند از آن استفاده کنند اما موضوعی که در حالت کلی عمومیت دارد این است که این افراد هر کدام برای خود مشکلاتی دارند که باعث آزار و اذیت آنها از درون می شود، مشکلاتی که گاه نمی توانند آنها را به راحتی با والدین، دوستان یا نزدیکان خود در میان گذاشته و بنابراین سعی می کنند اقدام به برقراری ارتباطات مجازی در محیط اینترنت نمایند.
ادامه این روند در دراز مدت همانطور که قبلا به آن اشاره شد باعث بوجود آمدن نوعی آمادگی ذهنی و روحی برای ورود به اعتیاد ۳ مرحله ای و در نهایت پناهندگی او به دنیای مجازی شود. اگر بخواهیم به این مسئله فقط از نگاه فردی نگاه کنیم به این نتیجه می رسیم که تمام عوارض ناشی از این اعتیاد متوجه خود شخص خواهد شد ولی مسئله مهمتر جدا از خطراتی که سلامت اخلاقی معتاد به اینترنت را تهدید می کند این است که این شخص بعد از مدتی شروع به تبلیغ استفاده از اینترنت در بین دوستان و هم سن وسالان خود می کند، که این کار خود می تواند باعث گسترش اعتیاد به اینترنت گردد
دکتر محمدرضا حسینی، جامعه شناس می گوید : معتادان اینترنت ترجیح می دهند با تشکیل گروه ها و برقرار کردن ارتباطات تنگاتنگ با یکدیگر به نوعی خلاهای روحی خود را برطرف کنند. برای دسته ای از جوان ها که اسیر اینترنت شده اند دنیای مجازی چت روم ها و بازی های اینترنتی به راحتی جایگزین افراد فامیل، دوستان، تحصیل، اشتغال و خواب می شود، به طوری که بعضی از جوانان ایرانی از ساعت ۱۰ شب تا ۴ صبح وقت خود را صرف اینترنت می کنند و به طور هفتگی ۴۰ تا ۵۰ ساعت با اینترنت هستند و از دنیای واقعی که در آن زندگی می کنند فاصله می گیرند. نوجوانان معتاد به اینترنت صرفنظر از جنسیت، سن و مقطع تحصیلی بدون هیچ منظور و هدفی تنها برای یافتن چیزهای جدید و مهیج در این شبکه پرسه می زنند که معضلات اقتصادی، بیکاری و نبود امنیت شغلی آن را تشدید می کند.
درمان اعتیاد اینترنتی
در مورد شیوه ترک اعتیاد اینترنتی نیز باید گفت مهمترین راه چاره کنترل کمیت و کیفیت اتصال به اینترنت است . همچنین مقید کردن فرد به برنامه زمان بندی شده برای اتصال به اینترنت و بیرون زدن از محیط مذکور از روش های ترک اعتیاد اینترنتی ذکر شده است . اما جالب است بدانید که اعتياد روز افزون بسياري از مردم کره جنوبی و به خصوص جوانان به اينترنت موجب شده دولت اين کشور اردوهاي ويژه اي را براي درمان معتادان اينترنتي برپا کند. اين اردو که Jump Up Internet Rescue School نام دارد از امکانات ويژه اي برخوردار است. جلسات مشاوره، کارگاه هاي درماني و تمرينات سخت مشابه با اردوگاه هاي نظامي بخشي از برنامه هاي اين مدرسه است. مدير اين مدرسه معتقد است به علت پيشرفت پرشتاب فناوري در کره، مردم اين کشورهم پيش ازبسياري از مردم ديگر نقاط جهان با پيامدهاي منفي فناوري مواجه شده اند.

[زهره87]

امروزه موضوع شيوع اعتياد به اينترنت در جوانان، همپاي اعتياد به مواد مخدر مي تواند به منزله بحراني جدي در زندگي فردي و اجتماعي آنان مورد بحث قرار گيرد. مفاهيم مربوط به اعتيادبه اينترنت در سال هاي اخير توسط پژوهشگران، روانشناسان و جامعه شناسان مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است. با وجود اين هنگامي كه مفهوم اعتياد به اينترنت براي اولين بار در پژوهش مقدماتي توسط يونگ يانگ مطرح شد. بسياري از پژوهشگران معتقد بودند كه اصطلاح اعتياد، تنها در خصوص استعمال يكي از انواع مشخص مواد مخدر صادق است. اما مفهوم اعتياد سرانجام حيطه گسترده تري پيدا كرد ه و شامل تعداد وسيع تر و پيچيده تري از رفتارها شد كه لزوما ناشي از استعمال مواد اعتيادآور نبود. به عنوان مثال اعتياد به قمار، اعتياد به بازي هاي ويدئويي و تماشاي تلويزيون و موضوع بحث انگير ديگر در مورد اعتياد به اينترنت، آن است كه بر خلاف موارد وابستگي به يك ماده شيميايي اينترنت سود مندي هاي مستقيم بسياري دارد به عنوان مثال كسب اطلاعات در زمينه شغلي وتحصيلي. به طور كلي اينترنت يك ابزار بسيار پيشرفته فناوري است كه تشخيص اعتيادآور بودن آن بسيار دشوار است. از اين رو بد نيست اوليا و مربيان به تشخيص موردي خود، تمايز ويژه اي بين استفاده صحيح و استفاده ناصحيح از اينترنت قائل شوند.از ميان تمام اختلالات رواني (قمار مرضي) بيش از هر اختلال ديگري به اختلال اعتياد به اينترنت تشبيه شده است. با استفاده از قمار مرضي به عنوان يك الگو مي توان اعتياد به اينترنت را از سنخ رفتارهاي كنترل جنبشي دفعي دانست كه در آن ماده مخدر استعمال نمي شود.

از اين رو يونگ يك پرسشنامه كوتاه طرح كرد تا بتواند تشخيص دهد كه آيا نوجوان اعتياد به اينترنت دارد يا نه؟

1- آيا فكر مي كنيد اينترنت ذهن شما را تسخير كرده است؟2- آيا فكر مي كنيد بايد وقت بيشتري را پاي اينترنت سپري كنيد تا رضايت خاطر به دست آوريد؟3- آيا تلاش شما براي كنترل ميزان استفاده و كنار گذاشتن اينترنت بي نتيجه است؟4- هنگامي كه سعي مي كنيد از پاي اينترنت بلند شويد آيا احساس افسردگي ، كسالت و يا عصبانيت به شما دست مي دهد؟5- آيا به هنگام استفاده از اينترنت بيش از تصميم اوليه تان پاي اينترنت مي مانيد؟6- آيا به سبب اينترنت تاكنون يك رابطه مهم و يا فرصت آموزشي يا شغلي را به مخاطره انداخته ايد يا آن را از دست داده ايد؟7- آيا تاكنون به خانواده، روانكاو و يا سايرين دروغ گفته ايد تا ميزان استفاده خود از اينترنت را از آنها پنهان كنيد؟8- آيا از اينترنت به عنوان وسيله اي براي فرار از مشكلات يا تسكين و رهايي از احساس گناه، ناتواني، اضطراب و افسردگي استفاده كرده ايد؟ افرادي كه به پنج سوال يا بيشتر از سوالات بالا پاسخ مثبت دهند معتاد به اينترنت محسوب مي شوند.اين پرسشنامه در شكلي ديگر و با تمركز بر رابطه والدين و فرزندان مي تواند كاربردي تشخيصي داشته باشد. به گونه اي كه والدين بتوانند با نوع پاسخي كه به سوالات مي دهند از گستره و شدت اعتياد و يا گرايش فرزندان خود نسبت به اينترنت آگاه شوند. اگر شدت اعتياد زياد باشد بايد كامپيوتر از دسترس كودك دور نگه داشته شود.

8 راهنمايي براي حفاظت از خانواده در رابطه با اينترنت

1- همراه فرزندانتان در اينترنت گشت بزنيد. اينترنت ابزار بسيار خوبي براي پژوهش است، اما نظارت بزرگترها ضروري است. در حالت ايده آل كامپيوتر شما بايد در اتاق نشيمن باشد نه در اتاق فرزند، تا در اين صورت نظارت بر كارهاي فرزندتان آسان تر شود.2- كنترل پدر و مادر در مورد كودكان كم سن و ساده تر بايد در حد بالا باشد و در سنين پختگي ، كنترل بايد نامحسوس باشد.3- استفاده از اتاق هاي چت را بدون نظارت نپذيريد. زيرا اشخاصي كه گرايش جنسي به كودكان دارند به آساني مي توانند به كار و كسب خود مشغول شوند و امكان دستگيري آنها بسيار كم است.4- هيچ گاه اطلاعات شخصي از جمله اسم رمز خود را به كسي ندهيد.5- فرزندان را متوجه كنيد كه بدون اجازه پدر و مادر به اتاق چت يا گروه خبري وارد نشوند.6- هيچ گاه عكس خود را از طريق اينترنت براي كسي نفرستيد.7- اگر در باره اطلاعات اينترنت سوالي براي فرزندانتان پيش آمد با خوشرويي به آنها پاسخ دهيد.8- به كودكان بياموزيم هيچ گاه بدون اطلاع پدر و مادر ، با شخصي كه از طريق اينترنت با وي آشنا شده است، ديدار نكند.

[nercsous]

یه پایان نامه در خصوص عملکرد پلیس ممنون میشم:124:

[بهنگار]

سلام دوستان عزيزوخوبم مقاله ايي دارم تحت عنوان محاسبه ارزش دارايي منابع انساني درسازمانهاي دولتي خوشحال مي شم كه ازنظرات وراهنماي عزيزان بهره مندشم .باتشكربهنگار

[zoro2]

سلام حال شما؟:281:
مقاله میخواستم در مورد همذات پنداری مخاطب با رسانه.ممنون:105:
shaniyorfa@gmail.com

[زهره87]

همذات‌پنداری مخاطب، رمز اعتمادسازی رسانه‌ی ملی

محوری‌ترین موضوع در ارتباط‌گیری و تأثیرگذاری «رسانه‌ی ملی» بر مخاطب، جلب اعتماد مخاطب است. مهم‌ترین عامل جلب اعتماد مخاطب، حتی پیش از اثبات صداقت و بی‌طرفی نسبی یک رسانه، این موضوع کلیدی است که مخاطب رسانه حس کند که این رسانه، رسانه‌ی اوست؛ گوش و زبان و فکر اوست؛ احساس کند در رسانه حضور دارد و سهمش به اندازه‌ی کافی مراعات شده و موجودیت و عقایدش محترم شمرده می‌شود. مخاطب بایستی خود دریابد که درجه‌ای از همذات‌پنداری میان او و رسانه وجود دارد. مخاطب در رسانه به دنبال رد پای خود می‌گردد و تیزبینانه هر زاویه‌ای را می‌کاود؛ گفت‌وگوها، مصاحبه‌ها، مستندها، موضع‌گیری‌ها، قیافه‌ها و اظهارنظرها، همگی صحنه‌هایی هستند که مخاطب خود را و تصویر خود را و حضور خود را و اظهار عقیده‌ی خود را در آنها می‌جوید. این گام نخستی است که یک مخاطب به رسانه "اعتماد" می‌کند زیرا آن را "خودی" می‌یابد. تازه از این جا به بعد است که رسانه می‌تواند بر ذهن و زبان مخاطب تأثیر بگذارد و آن را جهت دهد. در یک کلام، مخاطب باید با رسانه و گردانندگان و "نمادهای" آن احساس نزدیکی کند؛ و مهم‌تر آنکه، احساس بیگانگی نکند. من از همین زاویه (و به پیشنهاد صاحب سیبستان (http://sibestaan.malakut.ir/)) به نحوه‌ی پوشش گویندگان و خبرنگاران رسانه‌ای که قرار است "ملی" باشد، نگاه می‌کنم. در این نوشته، تنها متوسط و معدل بازخوردهایی را که در دور و نزدیک و در میان اقشار گوناگون مشاهده کرده‌ام مبنا قرار داده‌ام، نه نظر و برداشت خود را. به عبارتی دیگر، اینجا من سخنگوی این اقشار هستم نه عرضه‌کننده‌ی نظرات خود.

شبکه‌های سرگرمی و غیر سیاسی
اولین مثال را از رسانه‌های غیرسیاسی می‌آورم. سال‌هاست دو شبکه‌ی مشهور ماهواره‌ای (و به قول ارزش‌مداران لوس‌آنجلسی) در رقابتی تنگاتنگ در حال پخش آهنگ و نماهنگِ خوانندگان ریز و درشت هستند. یکی متعلق به حمید شب‌خیز و دیگری علیرضا امیرقاسمی. هویت تعریف‌شده‌ی این دو شبکه، پخش شوهای مختلف و موسیقی‌های رنگارنگ و سرگرم کردن تماشاچیان است. طبیعی است که تماشاچی در چنین شرایطی انتظار ندارد شعائر مذهبی و دینی در آهنگ‌ها و نماهنگ‌ها رعایت شود. اما (و این امای مهمی است) رویه‌ی این دو شبکه در برابر فرارسیدن مناسبت‌های مذهبی و نحوه‌ی پوشش زنان در برنامه‌های مختلف این دو، به‌وضوح با یکدیگر تفاوت دارد. شبکه‌ی شب‌خیز به احترام فرارسیدن مناسبت‌هایی از این دست، از پخش برنامه‌های شاد و تفریحی آنچنانی خودداری کرده و سعی می‌کند برنامه‌ها را سرسنگین اجرا کند. در مقابل، شبکه‌ی امیرقاسمی، هیچ اعتنایی به مناسبت‌های مذهبی نداشته و روال همیشگی برنامه‌های خود را دنبال می‌کند.
امیرقاسمی حتی در برابر چندین اعتراض مخاطبانش، توپ را به زمین تماشاچیان برگرداند که: «ما اعتقادی به تغییر روال عادی برنامه‌ها در چنین مناسبت‌هایی نداریم. تماشاچیان اگر این رویه را برنمی‌تابند می‌توانند کانال ماهواره را عوض کرده و شبکه‌ی دیگری را تماشا کنند که با اعتقاد و مرام و منش‌شان هماهنگ‌تر باشد. ما در دنیای غرب زندگی می‌کنیم و اکثریت مردم ساکن ینگه دنیا، چنین اموری را شخصی و خصوصی دانسته و اعتقادی به حرمت نهادن بدان‌ها در فضاهای عمومی ندارند.»
حال با چنین مواضعی از امیرقاسمی (نقل به مضمون) آیا درک و برداشت تماشاچیان این دو شبکه یکسان خواهد بود؟ قطعاً خیر! آیا طبقه‌ی متوسط نیمه‌مدرن-نیمه‌سنتی که بیشترین تعداد مخاطبان شبکه‌های ماهواره‌ای را تشکیل می‌دهند به یک میزان این دو شبکه را "خودی" می‌دانند؟ جواب منفی است. آیا به یک اندازه به این دو شبکه "اعتماد" دارند؟ روشن است که نه! دلیل آن واضح است. تماشاچی این دو شبکه، شبکه‌ی شب‌خیز را به مرام و مسلک و منش و علائق و حد و حریم‌های اعتقادی و اخلاقی خود نزدیک‌تر می‌بیند و به‌ویژه حرمت نهادن این شبکه به مناسبت‌ها و شعائر مذهبی را ارج می‌نهد و قدر می‌داند.
مثال دیگر، درباره‌ی خود شبکه‌ی شب‌خیز است. چند وقتی است که تبلیغی درباره‌ی یک فروشگاه به نام ناین‌تاون (Nine town) از این شبکه پخش می‌شود. در این تبلیغ، چند زن با لباس‌های رقاصه‌های عربی (لباس؟!) همراه با حجتی (مشهور به حُجی جون) می‌رقصند و اجناس فروشگاه را تبلیغ می‌کنند. هیچ دقت کرده‌اید تا کنون چه تعداد از تماشاچیان این شبکه با تماس تلفنی به پخش این تبلیغ اعتراض کرده‌اند؟ چرا؟ چون مخاطبان این شبکه در طول زمان و در گذر سال‌های پیش، "افق دید" و "سطح انتظار" خاص و حد و حدود نانوشته اما واضحی از این شبکه پیدا کرده‌اند که تمامی اجزای سازنده‌ی چنین تبلیغی با این افق دید و سطح انتظار در تضاد است: رقاصه‌هایی با لباس‌های چند تکه‌ی عربی، پیرمردی که در سال‌های پایانی عمر (که لابد باید در سلک یک زاهد و عابد و مسلمان باشد!) در میان این زنان می‌رقصد و .... نحوه‌ی پوشش زنان و منش حضور آنان و میزان راحت بودن آنها در رابطه با همکاران مرد در این دو شبکه نیز از سنخ همین تفاوت‌ها است.

فرانسه‌ی لائیک و آمریکای سکولار
نگاه امیرقاسمی، همان نگاه فرانسه به مسأله حجاب و حدود دخالت اعتقادات مذهبی در صحنه‌ی اجتماع و نشانه‌ای آشکار از تفاوت نگاه‌های لائیک و سکولار است. "سکولاریزم" برخلاف "لائیسیته" به تقدس دین و حرمت‌نهادن به معتقدان آن باور دارد و در پی تقدس‌زدایی از دین و امور مذهبی و نشانه‌های آیینی و اعتقادی نیست. دین را متعلق به حوزه‌ی خصوصی انسان‌ها می‌داند و معتقد است با توجه به آزادی کامل انسان‌ها در عرصه‌ی خصوصی و تفکیک حوزه‌ی عمومی از حوزه‌ی خصوصی، انسان‌ها حق دارند آزادانه اعتقادات دینی مورد پسند خود را انتخاب کرده و در عرصه‌ی اجتماع بروز دهند و به آیین‌های مذهبی خود عمل کنند. سکولاریزم امتیاز ویژه‌ای برای دین یا معتقدان به یک اعتقاد مذهبی قائل نیست و تمامی افراد جامعه چه دینداران، چه بی‌دینان، چه مؤمنان و چه کافران و ملحدان را به یک چشم می‌نگرد و برابر می‌داند. بر مبنای سکولاریزم، معتقدان به یک مذهب یا اعتقاد دینی اگر بنا دارند در عرصه‌ی عمومی و جامعه حضور یابند، بایستی در قالب یک گروه اجتماعی در کنار دیگر گروه‌های اجتماعی حاضر در جامعه‌ی مدنی متشکل شده و به تبلیغ بپردازند. اگر قرار است اعتقادی دینی در جامعه، مبنای قانون‌گذاری قرار گیرد و محور عرصه‌ی سیاست شود، بایستی طرفداران دین که در قالب یک گروه اجتماعی تعریف‌شده گرد آمده‌اند، بدون هیچ امتیاز ویژه‌ای، با دیگر گروه‌های اجتماعی به رقابت بپردازند؛ در این صورت، اگر اکثریت مردم به آنها ابراز تمایل کردند، طبیعی است آنان قدرت را به‌دست خواهند کرد و نظر خود را در جامعه اِعمال خواهند کرد. تنها بدین صورت است که دین از عرصه‌ی خصوصی وارد عرصه‌ی عمومی شده و محور و مبنای پیش‌بُرد جامعه قرار می‌گیرد. مردم اما همچنان حق خواهند داشت هر زمان که اراده کنند، آن گروه را از اریکه‌ی قدرت به زیر کشند و گروه دیگری را برکشند. انتخاب مردم برای آن گروه حق ویژه یا مادام العمر ایجاد نمی‌کند.

در مقابل لائیسیته به دنبال تقدس‌زدایی از دین و نشانه‌های دینی است اما همچنان به تفکیک حوزه‌ی عمومی از خصوصی باور دارد. اگر در سکولاریزم، انسان حق دارد عقاید مذهبی خود را آشکارا در عرصه‌ی عمومی ابراز دارد، لائیسیته این امر را مغایر تفکیک حوزه‌ی خصوصی و عمومی و ناقض برابری انسان‌های معتقد یا نامعتقد به یک امر مذهبی می‌داند و آشکار کردن اعتقادی دینی را تبلیغ آن اعتقاد می‌شمارد. اگر در سکولاریزم فرد آزاد است تا اعتقاد دینی را خود را آشکار کرده یا پنهان دارد، در لائیسیته موظف است آن را مخفی بدارد. حکومت لائیک نه تنها خود را پاسدار و نگهبان شهروندان می‌داند تا مبادا اعتقادات مذهبی خود را بروز دهند، بلکه با تقدس‌زدایی از دین، عملاً خود به یکی از طرف‌های رقابت در عرصه‌ی اجتماع تبدیل می‌شود. در واقع، باور نداشتن به دین، به نوعی ایدئولوژی تبدیل می‌شود که در پی نفی دین و اعتقادات دینی و مظاهر مذهبی است و خود را متولی هدایت مردم می‌داند تا از دین رو بگردانند یا دست‌کم، بیش از این به‌سوی دین گرایش نیابند.

فرانسه بر اساس لائیسیته اداره می‌شود و آمریکا بر اساس سکولاریزم. به همین دلیل است که زنان مسلمان در فرانسه اجازه‌ی پوشیدن روسری را در مراکز دولتی (دقت کنید مراکز دولتی نه مراکز عمومی در سطح اجتماع) ندارند؛ یهودیان حق ندارند عرق‌چین بر سر بگذارند و مسیحیان نمی‌توانند گردنبند صلیب خود را آشکار کنند. از نگاه دولت لائیک فرانسه، این آشکارسازی نشانه‌های مذهبی، تبلیغ مذهبی محسوب شده و مغایر تفکیک حوزه‌ی خصوصی از عمومی و ناقض برابری اعتقادی تمامی شهروندان و برخلاف بی‌طرفی اعتقادی حکومت نسبت به مردم است. درست برخلاف آمریکا که شهروندان حق دارند با نشانه‌های آشکاری از اعتقادات مذهبی خود در تمامی مراکز دولتی حضور یابند. دولت سکولار آمریکا این امر را آزادی شهروندان در ابراز اعتقادات مذهبی خود می‌داند و به تقدس‌زدایی از این اعتقادات و مبارزه با بروز و ظهور آنها اعتقادی ندارد و حریم حرمت این اعتقادات را (متعلق به هر گروهی که باشد) پاس می‌دارد. اردوغان نخست‌وزیر اسلام‌گرای ترکیه، روزی گلایه می‌کرد که ترکیه رویِ تقلید به سوی فرانسه دارد نه آمریکا و همین او را مجبور کرده است تا دختر خود را برای تحصیل دانشگاهی به آمریکا بفرستد و قید دانشگاه‌های ترکیه را بزند زیرا دخترش مایل است حجاب اسلامی خود را در زمان حضور در دانشگاه حفظ کند!

شبکه‌های خبری سیاسی
حال به شبکه‌های سیاسی می‌رسیم. حمیده آرمیده را در صدای آمریکا ببینید. او با پیراهن تابستانی (آستین حلقه‌ای) در برنامه‌ی زن امروز جلو دوربین ظاهر می‌شود. واکنش مخاطب به این صحنه چیست؟ قطعی است که زنی به سن و سال او یا آن لباس راحت، نمی‌تواند چهره‌ی مطلوبی باشد و احساس همذات‌پنداری اکثریت مخاطبان را برانگیزد؛ حتی برعکس حس بیگانگی با او و شبکه‌ای که او یکی از نمادهای آن است در مخاطب تقویت می‌شود. سعیده هاشمی را در بی‌بی‌سی ببینیم. او اگرچه لباس راحت تابستانی به تن دارد اما با پوشیدن یک کت بر روی آن، عملاً "لباس رسمی" پوشیده است. آیا این کافی است؟ برای اکثریت مخاطبان خیر! زیرا گاهی کادر دوربین بی‌بی‌سی که روی گوینده‌ای تنظیم شده است، پشت صحنه‌ی استودیو را نیز نشان می‌دهد. در آنجاست که می‌بینم سعیده هاشمی در هنگام ورود یکی از همکاران قدیمی بی‌بی‌سی از جا برمی‌خیزد و با او روبوسی می‌کند. و البته در این هنگام، تنها همان لباس راحت را به تن دارد. واکنش‌ها به این دو صحنه کاملاً جدی و منفی است. مخاطب در این لحظه، با این رسانه احساس بیگانگی می‌کند. حس می‌کند به عقاید و اعتقادات او توهین شده و حرمت نسبی آنها رعایت نشده است. حس می‌کند این رسانه یک "دوست متفاوت از او" نیست بلکه یک "دشمن متضاد با او" است. اعتماد مخاطب از همین‌جا از این رسانه سلب می‌شود و او کم‌کم از چنین رسانه‌ای رو برمی‌گرداند. شاید گفته شود فیلمبردار بیشتر دقت خواهد کرد که پشت صحنه‌ی این رسانه را نشان ندهد. البته! کار خوب و سودمندی است! اما غرض تنها آوردن یک مثال است نه اشاره‌ی خاص به یک مسأله و کوشش برای حل آن.
ممکن است پرسیده شود چگونه زنان مذهبی می‌توانند آزادانه پوشش اسلامی خود را حفظ کرده و دیگران بایستی حرمت آنها را نگاه دارند اما زنان دگرباشی چون حمیده آرمیده و سعیده هاشمی نمی‌توانند آزادانه نحوه‌ی پوشش خود را انتخاب کنند؟ اگر پوشش امری شخصی است، پس هرکس می‌تواند پوشش دلخواه خود را داشته باشد و اجتماع باید مُدارای لازم برای زندگی مسالمت‌آمیز هر دو گروه (و همه‌ی گروه‌ها) را در کنار یکدیگر فراهم کند و همگی را به‌یکسان به رسمت بشناسد. این سخن درستی است اما نه در مورد "رسانه‌ی ملی". این سخن شیوه‌ی زیست مدرن در یک جامعه‌ی امروزین و تسامح و مدارایی را که لازمه‌ی آن است تعریف می‌کند. اما رسانه‌ای که می‌کوشد "ملی" باشد باید پاره‌ای محدودیت‌ها و شرایط شاید نادلخواه را به جان بخرد: محدودیت نحوه‌ی پوشش زنان زیرا هر نحوه‌ی پوششی، بخش و پاره‌ای از اجتماع را نمایندگی خواهد کرد و بخش و پاره‌ای دیگر را خواهد رماند. "رسانه‌ی ملی" بایستی بکوشد حداقل‌های مورد توافق اکثریت را مراعات کند تا بتواند بیشترین مخاطب را پوشش دهد؛ و شرایط شاید نادلخواه؛ رسانه‌ای که می‌کوشد "ملی" باشد اگر از رعایت حداقل‌های مورد توافق اکثریت ناتوان است (حال چه این موضوع عملاً ناممکن باشد چه مطلوب طبع دست‌اندرکاران نباشد) ناچار است نمادهایی از اقشار مختلف جامعه را در رسانه‌ی خود جمع کند؛ کاری که شبکه‌های خبری عربی کرده‌اند.

شبکه‌های خبری عربی به مثابه الگو
به شبکه‌های الجزیره عربی و العربیه نگاه کنید. زنان گوینده در این شبکه‌ها هم به صورت محجبه و هم بی‌حجاب (بی‌روسری) دیده می‌شوند اگرچه هر دو گروه، سرسنگین و رسمی و مرتب لباس می‌پوشند که حس احترام و ادب مخاطب را برمی‌انگیزد. مخاطب این شبکه از هر قشری که باشد نماد خود را در شبکه می‌بیند و گام نخست همذات‌پنداری میان او و رسانه برداشته می‌شود. از اینجا به بعد این رسانه است که با عملکرد خود می‌تواند این اعتماد را تقویت کند یا آن را از بین ببرد. وجود نمادهایی برای همذات‌پنداری مخاطب با رسانه لازم است اما کافی نیست. همذات‌پنداری گام نخست جلب اعتماد و عامل مهمی در تداوم آن است اما شیوه‌ی مواجهه‌ی یک رسانه با اخبار و اتفاقات و تاریخ و مسائل روزمره و ... نیز به همان میزان پُراهمیت و اعتمادساز یا اعتمادسوز است. به الجزیره نگاه کنید. این شبکه اولین شبکه‌ای است که نوارهای ضبط‌شده‌ی سران سازمان القاعده را پخش می‌کند اما عملکرد آن چنان ظریف و هشیارانه بوده که تا کنون به حمایت تبلیغاتی از شبکه‌ی القاعده متهم نشده است و توانسته در این مورد، نقش یک رسانه‌ی آگاهی‌دهنده و روشنگر را ایفا کرده است و این مثالی از "عملکرد" یک رسانه در کنار چینش مناسب و هشیارانه‌ی "نماد"های یک رسانه است.