PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : میکروکنترلر 8051 - آزمایش میکروکنترلر 8051



TAHA
11-07-2009, 08:05 PM
آزمایش اول : اتصال یک LED به میکروکنترلر


http://pnu-club.com/imported/2009/11/464.jpg


خوب اگه وسایل و قطعات لیست مذکور را تهیه کردید ، نرم افزار Keil را دانلود و نصب کرده و به راحتی میتونید یک پروژه ی جدید ایجاد کنید ، پروگرامر شرح داده شده در بالا را ساخته و تست کردید و منبع تغذیه ی 5+ولت را هم ساختید ، میریم سراغ اولین و در واقع ساده ترین آزمایش که اتصال یک LED به میکروکنترلر و روشن و خاموش کردن آن است . در این آزمایش ما دو هدف را دنبال میکنیم : 1_ اتصال صحیح یک LED به میکرو و 2_ ایجاد یک تأخیر یک ثانیه ای نسبتاً دقیق با استفاده از تایمر صفر . قبل از اینکه به سراغ آزمایشهای بعدی بریم ، باید این تذکر را بدم که من توی این وبلاگ قصد آموزش برنامه نویسی اسمبلی را ندارم و فرض را بر این میگذارم که شما با دستورات اسمبلی و نحوه ی کاربرد اونها کاملاً آشنا هستید .

از اونجائیکه پورتهای میکروکنترلرهای سری 8051 فقط در حالت خروجی صفر جریاندهی خوبی دارند و جریان دهی پورتها در حالت خروجی یک ، برای روشن کردن یک LED کافی نیست ، در اینجا پایه ی کاتد LED را به میکرو وصل کرده و پایه ی آند LED را هم با یک مقاومت 470 اهم به 5+ولت وصل می کنیم . لازمه به این نکته اشاره کنم که LED هایی مورد استفاده من از نوع مرغوب هستند که حتی با یک مقاومت 7/4 کیلو اهم هم روشن می شوند و فکر کنم در اکثر شهرها هم از این نوع LED پیدا میشه .

برتامه ی میکرو را هم در زیر مشاهده می کنید . در این برنامه از تایمر صفر در مود یک استفاده شده که با توجه به مقداردهی اولیه پس از 62500 میکرو ثانیه سر ریز می کند و پس از هر بار سر ریز محتوای رجیستر R2 با دستور Djnz یک واحد کم می شود . با توجه به مقداردهی اولیه این رجیستر که عدد 16 هست ، سرانجام پس از 16 بار تکرار حلقه مذکور زمانی برابر 62500*16 میکرو ثانیه یا 1000000 میکروثانیه سپری خواهد شد که همان یک ثانیه می باشد . پس از گذشت زمان یک ثانیه وضعیت پایه ی P0.0 که LED به آن متصل است معکوس می شود و پس از مقدار دهی دوباره ی R2 برنامه مجدداً وارد حلقه ی تاخیر می شود .

Org 0H

Sjmp Main



Main: Mov Tmod,#01H

Mov r2,#16

Initialize: Mov Th0,#0BH

Mov Tl0,#0DBH

Setb Tr0

Jnb Tf0,$

Clr Tr0

Clr Tf0

Djnz r2,Initialize

Cpl P0.0

Mov r2,#16

Sjmp Initialize



End
==================
========================
========================
==================


آزمایش دوم : اتصال سون سگمنت به میکروکنترلر

با امید به اینکه اولین آزمایش را با موفقیت انجام دادید ، میریم سراغ آزمایش دوم که اتصال یک سون سگمنت به میکرو کنترلر و ساختن یک شمارنده هست . البته سون سگمنتی که من در لیست قطعات مورد نیاز آورده بودم از نوع 4 تایی مالتی پلکس شده هست و لازم میدونم تا قبل از اینکه به سراغ مطالب بعدی بریم مختصری در مورد تکنیک مالتی پلکس برای روشن کردن چندین سون سگمنت روی یک مسیر a ،b ،c ،d ،e ،f و g مشترک توضیح بدم .

برای اتصال مستقیم و بدون واسطه ی چندین سون سگمت به میکروکنترلر (بدون استفاده از تراشه های مبدل BCD به سون سگمنت مانند 7448 ) که سون سگمنتها به همون دلیلی که در مورد اتصال LED به میکروکنترلر گفتم حتماً بایستی از نوع آند مشترک باشند دو روش وجود دارد . روش اول اینه که هر سون سگمنت را به یکی از پورتهای میکرو وصل کنید . البته مقاومتهای محدود کننده ی جریان را هم که بین پایه های a تا g سون سگمنت و پورتهای میکرو قرار میگیرند نباید فراموش کنید . در صورت عدم قرار دادن این مقاومتها که مقدار آنها بسته به کیفیت سون سگمنت مورد استفاده بین 470اهم تا 5/1 کیلو اهم میتونه باشه ، هم سون سگمنتها و هم پورتهای میکرو آسیب میبینه . آند سون سگمنتها هم مستقیماً به 5+ ولت تغذیه وصل میشه . استفاده از این روش وقتی که تعداد سون سگمنتها بیشتر از یکی باشه و بخواهیم قطعات دیگه ای مثل صفحه کلید و یا مبدل آنالوگ به دیجیتال(ADC) و یا بالعکس (مبدل دیجیتال به آنالوگ یا DAC) را هم به میکرو متصل کنیم ، غیر ممکنه . زیرا میکروکنترلر 4 تا پورت بیشتر نداره و نمیشه همزمان چند تا سون سگمنت ، یک صفحه کلید و یک ADC را به میکرو وصل کرد . البته وقتی هر یک از سون سگمنتها را به یکی از پورتها وصل کنیم برنامه نویسی خیلی آسون میشه ولی در مقایسه با محدودیتی که از نظر سخت افزار برای ما ایجاد میکنه اهمیتی نداره .

راهکار دوم در اتصال بدون واسطه ی چندین سون سگمنت به میکروکنترلر استفاده از روش مالتی پلکس هست که صرفه جویی قابل توجهی را در تعداد پایه های مورد استفاده از میکروکنترلر به همراه داره . در این روش ابتدا پایه های مشابه سون سگمنتها به هم و سپس این پایه ها از طریق مقاومتهای محدود کننده ی جریان که مقدار آنها در مقایسه با حالتی که از روش مالتی پلکس استفاده نکنیم کمتر هست ، به میکرو متصل میشه . مقدار مقاومتها در این حالت برای 4 عدد سون سگمنت مالتی پلکس شده از نوع مرغوب 470 اهم می باشد . هر یک از پایه های آند سون سگمنتها هم از طریق یک ترانزیستور منفی بعنوان یک بافر ولتاژ به منظور افزایش جریاندهی پایه های میکرو در حالت منطق خروجی یک به یکی از پایه های میکرو وصل میشه . جزئیات بیشتر در این مورد را میتونید با دانلود کردن نقشه ی شماتیک از اینجا مشاهده کنید .

همان طور که در نقشه نیز پیداست در این روش برای اتصال 4 عدد سون سگمنت به میکرو تنها به 12 تا از پایه های میکرو احتیاج داریم . یعنی یک پورت و 4 تا پایه از یک پورت دیگه . این روش را با حالتی که میخواستیم سون سگمنتها را بدون استفاده از تکنیک مالتی پلکس به میکرو وصل کنیم مقایسه کنید . در آنجا مجبور بودیم هر 4 پورت میکرو را به سون سگمنتها وصل کنیم و امکان اتصال قطعه ی دیگه ای به میکرو وجود نداشت .

البته امروزه دیگر لازم نیست که شما 4 عدد سون سگمنت آند مشترک تهیه کرده و آنها را بصورت مالتی پلکس به هم متصل کنید زیرا 4 عدد سون سگمنت مالتی پلکس شده به طور حاضری در دو نوع مشترک و کاتد مشترک تقریباً در همه ی مغازه های قطعات الکترونیک به فروش می رسد که از کیفیت خوبی هم برخوردار است . تنها موردی که شما می بایستی مد نظر داشته باشید آن است که نوع آند مشترک را بخرید . برای راحتی شما ترتیب پایه ها در این نوع از سون سگمنتها را هم از نمای روبرو در شکل زیر آوردم که خودتون هم به راحتی میتونید ترتیب پایه ها را تشخیص بدین .



B A2 A3 f a A4





A1 g c p d e

بعد از توضیحاتی در مورد نحوه ی اتصال سون سگمنت به میکروکنترلر به سراغ نحوه ی اتصال یک کلید فشاری که در بازار به تاچ سوئیچ معروف هست میریم . به طور کلی اتصال کلید های فشاری به میکرو کنترلر برای وارد کردن مقادیر ورودی و تنظیم پارامترهای یک مدار ساخته شده توسط میکروکنترلر بسیار مرسوم است . عمل این کلیدها بدین صورت است که با فشرن کلید اتصال بین پایه های آن برقرار شده و با قطع فشار بر روی کلید این اتصال نیز قطع می شود . این کلیدها در دو نوع 2 و 4 پایه در بازار موجود می باشند که در نوع 4 پایه ، 2 تا از پایه ها از داخل کلید به همدیگر متصل هستند و در مجموع همان 2 پایه را عرضه میکنند که شما بهتر است برای آسانی کار از همان نوع 2 پایه استفاده کنید . برای اتصال کلید های 2 پایه به میکرو یکی از پایه ها را به زمین تغذیه یا همان صفر ولت و پایه ی دیگر را هم به یکی از پایه های میکرو وصل کنید . بهتر است این پایه متعلق به یکی از پورتهای 1 ، 2 یا 3 باشد . زیرا این پورتها مقاومتهای بالا کش درونی دارند و به همین دلیل پایه ی مورد نظر که کلید به آن وصل است در حالت عادی که کلید فشرده نشده در سطح منطقی یک بوده و پس از آنکه کلید فشرده شود به سطح منطقی صفر می رود و از اینرو میتوان توسط کنترل وضعیت منطقی پایه ای که کلید به آن متصل است به فشرده شدن کلید پی برد . البته شما می توانید از پورت P0 نیز برای اتصال کلید استفاده کنید به شرطی که مقاومت بالا کش خارجی به کار ببرید یعنی توسط یک مقاومت حدوداً 7/4 کیلو اهمی از خارج پایه ای که کلید به آن متصل شده را به 5+ ولت وصل کنید . سخت افزارکامل این آزمایش را که یک شمارنده ی پالس هست میتونید از اینجا دانلود کنید .

پس از توضیحات مفصل در باره ی سخت افزار به سراغ نرم افزار میریم که مطمئن هستم خیلی منتظرش هستین . نرم افزار را در زیر مشاهده میکنید و توضیحات در مورد آنرا هم پس از آن آوردم .



Zero Equ 0C0H

One Equ 0F9H

Two Equ 0A4H

Three Equ 0B0H

Four Equ 99H

Five Equ 92H

six Equ 82H

Seven Equ 0F8H

Eight Equ 80H

Nine Equ 90H

Timer0_Preload Equ -5000

seven_segment Data P0

anode1 Bit P3.0

anode2 Bit P3.1

anode3 Bit P3.2

anode4 Bit P3.3

Pulse_Input Bit P1.0



Org 0H

Sjmp Main

;----------------

Org 0BH

Ajmp Multiplex

;-----------------

Main: Mov Tmod,#01H

Mov IE,#82H

Mov Tl0,#low Timer0_Preload

Mov Th0,#high Timer0_Preload

Mov Dptr,#Number_Codes

Mov r2,#0

Mov 30H,#0

Mov 31H,#0

Mov 32H,#0

Mov 33H,#0

Mov 34H,#0

Mov 35H,#zero

Mov 36H,#zero

Mov 37H,#zero

Mov 38H,#zero

Setb Tr0

Pulse_Check: Jb Pulse_Input,$

Acall Delay

Jb Pulse_Input, Pulse_Check

Mov a,30H

Add a,#1

Da a

Mov 30H,a

jnz Updade_Numbers

Mov a,31H

Add a,#1

Da a

Mov 31H,a



Mov 32h,31H

Acall Decode

Mov 37H,33H

Mov 38H,34H



Updade_Numbers: Mov 32h,30H

Acall Decode

Mov 35H,33H

Mov 36H,34H



Jnb Pulse_Input,$

Sjmp Pulse_Check

;-----------------

Decode: Mov a,32H

Anl a,#0Fh

Movc a,@a+dptr

Mov 33H,a



Mov a,32H

Swap a

Anl a,#0Fh

Movc a,@a+dptr

Mov 34H,a



Ret

;-----------------

Delay: Mov 39H,#50

Back: Mov 3AH,#100

Djnz 3AH,$

Djnz 39H,Back

ret

;-----------------------------

Multiplex: Clr Tr0

Mov Tl0,#low Timer0_Preload

Mov Th0,#high Timer0_Preload

Setb Tr0

Inc r2



Cjne r2,#1,Show_Dahgan

Clr anode4

Mov seven_segment,35H

Setb anode1

Reti



Show_Dahgan: Cjne r2,#2,Show_Sahgan

Clr anode1

Mov seven_segment,36H

Setb anode2

Reti



Show_Sahgan: Cjne r2,#3,Show_Yekanhezar

Clr anode2

Mov seven_segment,37H

Setb anode3

Reti



Show_Yekanhezar: Mov r2,#0

Clr anode3

Mov seven_segment,38H

Setb anode4

Reti

;----------------------------

Cseg at 180H

Number_Codes: db Zero,One,Two,Three,Four,Five,Six,Seven,Eight,Nine

End



همون طوری که می بینید نرم افزار این آزمایش نسبتاً طولانی هست و به نظر پیچیده میاد ولی نترسید . در واقع در نوشتن این برنامه که میتونه بعنوان زیربنای بسیاری از برنامه های بعدی باشه از روشهای زبانهای برنامه نویسی حرفه ای مثل C استفاده کردم تا قابلیت فهم برنامه و استفاده از زیر روالها در برنامه های دیگه فراهم بشه . میتونیم این برنامه را به قسمتهای مختلفی به شرح زیر تقسیم کنیم :

قسمت اول دستوراتی هست که تا قبل از دستور Org 0H قرار داره . این دستورات اصطلاحاً دایرکتیو نامیده میشه ، زیرا دستورات واقعی اسمبلی نیست و فقط به منظور افزایش خوانایی و قابلیت استفاده از زیر روالها در برنامه های مشابه به کار میره . مثلاً با دستور Zero equ 0C0H مقدار C0H به ثابت Zero ، با دستور Seven_Segment Data P0 نام مستعار Seven_Segment به پورت P0 و با دستور Anode1 bit P3.0 نام مستعار Anode1 به پایه ی P3.0 انتساب داده میشه . در واقع بعد از این دستورات هر جا اسمبلر به نامهای مستعار برخورد کنه ، مقادیر واقعی را جایگذاری میکنه .

قسم دوم ، تعیین برچسب پرش برنامه برای سرویس دهی به وقفه ی تایمر صفر هست که وظیفه ی مالتی پلکس کردن سون سگمنتها را بر عهده داره و در ادامه بیشتر در مورد آن توضیح خواهم داد . پس از تعیین برچسب زیر روال وقفه ی تایمر صفر ، برچسب پرش به آدرس قسمت اصلی برنامه یا همون Main هست . در این قسمت تعیین مد کاری تایمر صفر ، فعالسازی وقفه ی تایمر صفر و مقدار دهی اولیه به ثباتهای مورد استفاده از حافظه صورت میگیره و سرانجام تایمر صفر روشن میشه .

قسمت سوم همون حلقه ی اصلی برنامه هست که در این قسمت دائماً وضعیت منطقی پایه ی P1.0 برای دریافت یک لبه ی پاین رونده بررسی میشه و نرم افزار حذف چندین فشردگی پشت سر هم یا اصطلاحاً Debounce هم برای آن نوشته شده که با کمی بررسی میتونید به نحوه ی عملکرد آن پی ببرید . در صورت تشخیص یک پالس صحیح محتوای خانه ی 30H به داخل انباره(رجیستر A) کپی شده ، پس از جمع انباره با عدد 1 و تصحیح اعشاری آن ، محتوای انباره مجدداً به داخل خانه ی 30H کپی می شود . خانه ی 30H از حافظه محتوی اعداد یکان و دهگان شمارنده است که به فرم BCD بوده و به ترتیب در نیبلهای پایین و بالای آن قرار دارند . در صورتی که محتوای این خانه صفر شود که به منزله ی دریافت 100 پالس می باشد ، اعمالی که ذکر آنها در مورد خانه ی 30H گفته شد ، در مورد خانه ی 31H صورت می گیرد که در بردارنده ی صدگان و یکان هزار شمارنده است . پس از آن زیر برنامه ی Decode به منظور به هنگام کردن عددی که سون سگمنتها نشان می دهند فراخانی میشود که در ذیل توضیح داده میشود .

قسمت چهارم برنامه را به لحاظ اهمیتی که از نظر ساختار و نحوه ی عملکرد دارد میتوان زیر برنامه ی Decode دانست . نوشتن این زیر برنامه به روش زبانهای برنامه نویسی سطح بالا مانند C صورت گرفته است . این زیر برنامه یک ورودی و دو خروجی دارد که ورودی به خانه ی 32H ارسال شده و خروجیها در خانه های 33H و 34H از حافظه قرار داده می شوند . عملکرد این زیر برنامه به این صورت است که کد متناظر برای نمایش اعداد BCD روی سون سگمنت را برای نیبلهای بالا و پایین بایت ورودی (خانه ی 32H) با استفاده از دستور Movc a,@a+dptr از جدولی که در انتهای برنامه است استخراج کرده ، کد متناظر با نیبل پایین را در خانه ی 35H و کد متناظر با نیبل بالا را هم در خانه ی 36H قرار میدهد . قبل از فراخوانی این زیر برنامه بایستی بایت ورودی در خانه ی 32H قرارداده شود و پس از دستور فراخوانی (Acall Decode) ، محتوای خانه های 33H و 34H به خانه های مورد نظر برای نمایش روی سون سگمنت منتقل شود . همان طوری که می بینید این زیر برنامه پس از دریافت هر پالس و افزایش خانه های 30H و در صورت لزوم 31H که محتوی اعداد BCD هستند ، فراخوانی می شود تا اعداد نمایش داده شده روی سون سگمنت ها به هنگام شوند .

قسمت پنجم و در واقع آخرین قسمت برنامه زیر روال وقفه ی تایمر صفر هست که وظیفه ی مالتی پلکس کردن سون سگمنتها را بر عهده دارد و با برچسب Multiplex مشخص گردیده . این زیر روال با توجه به مقدار دهی اولیه ثباتهای تایمر یعنی TL0 و TH0 ، پس از هر 5 میلی ثانیه (در صورت استفاده از کریستال 12MHZ) ، یکبار اجرا می شود و یکی از سون سگمنتها را به مدت 5 میلی ثانیه روشن می کند . پس از هر سرریز تایمر و رخ دادن وقفه ، محتوای ثبات r2 یک واحد افزایش پیدا می کند و با توجه به مقدار آن که بین 1 تا 4 است ، ابتدا آند سون سگمنت قبلی صفر شده ، سپس محتوای خانه ی مورد نظر برای نمایش روی سون سگمنت مورد نظر بر روی پورت P0 که به پایه های a تا g سون سگمنتها متصل است قرار گرفته و در پایان پایه ی آند سون سگمنت مورد نظر ، یک می شود . در واقع در هر لحظه فقط یکی از سون سگمنتها و به مدت 5 میلی ثانی روشن است که چون اثر آن تا زمانی که دوباره روشن شود روی شبکیه باقی می ماند ، عمل مالتی پلکس توسط چشم تشخیص داده نمی شود و روشنی سون سگمنتها پیوسته به نظر می رسد . در صورت افزایش مقدار اولیه ثباتهای TL0 و TH0 یعنی تغییر عدد 5000- به 8000- که به ثابت Timer0_Preload انتساب داده شده ، میتونید عمل مالتی پلکس را ببینید .

امیدوارم از این آزمایش و توضیحاتی که در مورد سخت افزار و نرم افزار آن دادم استفاده ی لازم را برده باشید و این مطالب برای شما سودمند واقع شده باشه . با اعمال تغییرات کمی در سخت افزار و نرم افزار این آزمایش ، یک ساعت دیجیتالی درست کردم که دوستان علاقمند میتونند با ارسال یک Email به من به آدرس stobaei@yahoo.com مبنی بر درخاست نقشه شماتیک و نرم افزار میکرو ، نقشه و نرم افزار را از طریق Email دریافت کنند .

تا آزمایش بعدی که اتصال صفحه کلید به میکروکنترلر هست همه ی شما علاقه مندان را به خدای بزرگ می سپارم و براتون آرزوی موفقیت دارم . یا علی .



آزمایش سوم : اتصال صفحه کلید به میکروکنترلر

با امید به اینکه آزمایشهای قبلی را با موفقیت انجام داده اید و با پوزش از عزیزانی که منتظر آپدیت شدن وبلاگ بوده اند به سراغ آزمایش سوم می رویم که اتصال صفحه کلید ماتریسی 16 تایی به میکروکنترلر می باشد و کاربردهای زیادی در اکثر پروژه های مبتنی بر مییکروکنترلر دارد . نقشه ی شماتیک سخت افزار را می توانید از اینجا دانلود کنید و نرم افزار را هم که در زیر مشاهده می کنید همان نرم افزاری است که در کتاب «میکروکنترلر 8051» نوشته ی محمد علی مزیدی برای اتصال صفحه کلید ماتریسی 16 تایی به میکروکنترلر پیشنهاد شده است . با این تفاوت که نرم افزار موجود در کتاب از 2 پورت استفاده می کند ولی نرم افزاری که در اینجا مشاهده می کنید برای استفاده از یک پورت بهینه شده است و برای نمایش اعداد مربوط به کلید های فشرده شده نیز از 4 عدد سون سگمنت که به روش مالتی پلکس بسته شده اند بهره می برد . توضیحات لازم در مورد نرم افزار صفحه کلید را در ذیل آن مشاهده می کنید و در مورد نرم افزار مالتی پلکس هم در آزمایش قبل به طور مفصل توضیح داده شده است .



Zero Equ 0C0H

One Equ 0F9H

Two Equ 0A4H

Three Equ 0B0H

Four Equ 99H

Five Equ 92H

six Equ 82H

Seven Equ 0F8H

Eight Equ 80H

Nine Equ 90H

_A Equ 88H

_B Equ 83H

_C Equ 0C6H

_D Equ 0A1H

_E Equ 86H

_F Equ 8EH



Timer0_Preload Equ -5000

seven_segment Data P0

KeypadPort Data P1

Yekan Data 35H

Dahgan Data 36H

Sadgan Data 37H

Yekan_Hezar Data 38H

Anode1 Bit P3.0

Anode2 Bit P3.1

Anode3 Bit P3.2

Anode4 Bit P3.3

;*******************************

Org 0H

Sjmp Main

;*******************************

Org 0BH

Ajmp Multiplex

;*******************************

Main: Mov Tmod,#01H

Mov IE,#82H

Mov r2,#0

Mov Yekan,#Zero

Mov Dahgan,#Zero

Mov Sadgan,#Zero

Mov Yekan_Hezar,#Zero

Mov Tl0,#low Timer0_Preload

Mov Th0,#high Timer0_Preload

Setb Tr0



Back1: Mov KeypadPort,#11110000B

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Back1

Back2: Acall Delay

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Over

Sjmp Back2

Over: Acall Delay

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Over1

Sjmp Back2

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Over1: Mov KeypadPort,#11111110B

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Row_0

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Mov KeypadPort,#11111101B

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Row_1

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Mov KeypadPort,#11111011B

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Row_2

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Mov KeypadPort,#11110111B

Mov a,KeypadPort

Anl a,#11110000B

Cjne a,#11110000B,Row_3

Ajmp Back2

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Delay: Mov 40h,#50

Back3: Mov 41h,#100

Djnz 41h,$

Djnz 40h,Back3

Ret

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Row_0: Mov Dptr,#Kcode0

Sjmp Find

Row_1: Mov Dptr,#Kcode1

Sjmp Find

Row_2: Mov Dptr,#Kcode2

Sjmp Find

Row_3: Mov Dptr,#Kcode3

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Find: Rlc a

Jnc Match

Inc dptr

Sjmp Find

;* * * * * * * * * * * * * * * *

Match: Clr a

Movc a,@a+Dptr



Mov Dptr,#NumberCodes

Movc a,@a+Dptr

Mov Yekan_Hezar,Sadgan

Mov Sadgan,Dahgan

Mov Dahgan,Yekan

Mov Yekan,a

Ajmp Back1

;*******************************

Multiplex: Clr Tr0

Mov Tl0,#low Timer0_Preload

Mov Th0,#high Timer0_Preload

Setb Tr0

Inc r2



Cjne r2,#1,Show_Dahgan

Clr Anode4

Setb Anode1

Mov seven_segment,Yekan

Reti



Show_Dahgan: Cjne r2,#2,Show_Sahgan

Clr Anode1

Setb Anode2

Mov seven_segment,Dahgan

Reti



Show_Sahgan: Cjne r2,#3,Show_Yekanhezar

Clr Anode2

Setb Anode3

Mov seven_segment,Sadgan

Reti



Show_Yekanhezar: Mov r2,#0

Clr Anode3

Setb Anode4

Mov seven_segment,Yekan_Hezar

Reti

;*******************************

Cseg at 170H

Kcode0: Db 3,2,1,0

Kcode1: Db 7,6,5,4

Kcode2: Db 11,10,9,8

Kcode3: Db 15,14,13,12

;*******************************

Cseg at 180H

NumberCodes: Db Zero,One,Two,Three,Four,Five,Six,seven,Eight,Nine, _A,_B,_C,_ D,_E,_F

End



به طوری که در نقشه ی شماتیک مشاهده می کنید سطرها به 4 بیت کم ارزشتر و ستونها نیز به 4 بیت پرارزشتر پورت P1 متصل شده اند . نرم افزار مربوط به صفحه کلید را می توان به 4 قسمت تقسیم کرد که عملکرد هر قسمت به شرح ذیل است .

در ابتدا برای اطمینان از رهایی کلید قبلی به همه ی سطرها صفر اعمال شده و ستونها مرتباً خوانده و وارسی می گردند تا همه ی ستونها در سطح منطقی یک باشند . اگر همه ی ستونها در سطح یک تشخیص داده شوند برنامه قبل از رفتن به مرحله بعدی با فراخوانی زیر روال Delay مکث کرده و سپس در قسمت بعدی منتظر فشرده شدن کلید جدید می ماند .

در قسمت دوم نرم افزار ، برای یافتن کلید فشرده شده ستونها بوسیله یک حلقه نامتناهی مکرراً پویش می شوند تا یکی از آنها حاوی صفر شود . ذکر این نکته ضروری است که لچ های خروجی متصل به سطرها هنوز صفرهای خود را که در مرحله ی قبل تهیه شده اند دارند . نرم افزار پس از تشخیص فشردگی کلید ، با فراخوانی زیر روال Delay ، 20 میلی ثانیه برای حذف جهش ناشی از اتصال کلید صبر کرده و دوباره ستونها را پویش می کند . این کار دو مزیت دارد : 1- اطمینان از اینکه اولین تشخص فشردگی به دلیل پارازیت و نویز نبوده و 2- تأخیر 20 میلی ثانیه ای موجب می شود تا تا فشردن کلید مذکور بعنوان چندین فشردگی تعبیر نشود . اگر بعد از تأخیر 20 میلی ثانیه ، باز هم کلید فشرده شده تشخیص داده شد ، برنامه برای یافتن سطری که کلید فشرده شده در آن است به مرحله ی بعدی می رود و در غیر این صورت به حلقه ی تشخیص کلید فشرده شده ی واقعی بر می گردد .

در قسمت سوم ، نرم افزار به منظور تشخیص سطری که کلید فشرده شده در آن است ، هر بار فقط به یکی از سطرها صفر اعمال کرده و ستونها را بررسی می کند . اگر همه ی ستون ها در سطح بالا باشند بدین معناست که کلید فشرده شده متعلق به این سطر نیست . بنابراین به سطر بعدی صفر اعمال کرده و این عمل را تا یافتن سطر متعلق به کلید تکرار می کند . پس از مشخص شدن سطر متعلق به کلید فشرده شده ، ابتدا آدرس برچسبی که کدهای مربوط به آن سطر در آن تعریف شده اند به درون ثبات Dptr بار شده (مثلاً به صورت Mov Dptr,#Kcode0) و سپس برنامه برای یافتن کد مربوط به کلید فشرده شده به مرحله بعد می رود .

برای شناسایی کلید فشرده شده ، ثبات a که محتوی پورت متصل به صفحه کلید است ، از طریق پرچم نقلی به چپ چرخانده شده (با دستور Rlc a) و صفر بودن پرچم نقلی بررسی می شود . اگر پرچم نقلی صفر باشد ابتدا محتوای ثبات a صفر شده و سپس با دستور Movc a,@a+Dptr کد مربوط به کلید فشرده شده به درون ثبات a منتقل می شود . در صورتی که پرچم نقلی صفر نباشد ثبات Dptr برای اشاره به مکان بعدی در آدرس مورد نظر یک واحد افزایش می یابد .

در این مرحله ثبات a حاوی کد مربوط به کلید فشرده شده است که عددی بین 0 تا 15 می باشد . ولی برای نمایش این کد روی سون سگمنت می بایست به کد متناظر آن تبدیل شود که این کار نیز با استفاده از روش آدرس دهی اندیسی صورت می گیرد . البته می توان کدهای مربوط به اعداد و کاراکترها برای نمایش روی سون سگمنت را مستقیماً در محلهایی که با برچسب های Kcode0 تا 3 مشخص شده اند قرار داد تا دیگر به فرآیند تبدیل کد نیازی نباشد ولی در صورتی که بخواهیم با کدهای صفحه کلید عملیات محاسباتی انجام دهیم بایستی به همین روشی که در برنامه به کار رفته عمل کنیم .

اگر ترتیب اتصال سطرها و ستونها به پورتP1 مطابق نقشه ی شماتیک باشد ، با فشردن هر کلید عدد و یا کاراکتری که در نقشه ی شماتیک در زیر هر کلید است بر روی سون سگمنت نشان داده می شود . در صورتی که شما ترتیب دیگری را برای کلیدها انتظار دارید می توانید با دستکاری جدولی که در انتهای برنامه و با آدرسهای Kcode0 تا 3 تعریف شده به ترتیب مورد نظر برسید