mahdi271
10-04-2009, 07:33 PM
در روایتی آمده : وقتی یکی از افراد فاسق و بد کار را به سرای باقی می برند
با ورود وی نکیر و منکر شروع به شکنجه او می کنند فرد هم شروع می کند به داد و فریاد .
در همین زمان اربابمان آقا امام حسین (ع) به برادر خود مولا اباالفضل (ع)
در مورد صدایی آشنا که مشغول داد و فریاد است اشاره ای می کنند.
قمر منیر بنی هاشم (ع)هم به کنار فرشتگان رفته و به دستور سالار شهیدان
این مرد را به نزد آقا می آورند . آقا از این فرد می پرسند که :
صدای تو برای من خیلی آشناست .
مرد در جواب حضرت می گوید :
من در دنیا انسانی بسیار گناهکار بودم ولی اتفاقی از درب مجالس روضه که گذر میکردم اسم زیبای حسین (ع) را با خودم زمزمه نمودم .
حضرت به آقا باالفضل (ع) می فرمایند :
(( اورا در صحرای محشر گردانده ، تمامی اقوام (پدر، مادر، و...) و آشنایانی را که دوست دارد از عذاب خدا عفو می کنی ))
با ورود وی نکیر و منکر شروع به شکنجه او می کنند فرد هم شروع می کند به داد و فریاد .
در همین زمان اربابمان آقا امام حسین (ع) به برادر خود مولا اباالفضل (ع)
در مورد صدایی آشنا که مشغول داد و فریاد است اشاره ای می کنند.
قمر منیر بنی هاشم (ع)هم به کنار فرشتگان رفته و به دستور سالار شهیدان
این مرد را به نزد آقا می آورند . آقا از این فرد می پرسند که :
صدای تو برای من خیلی آشناست .
مرد در جواب حضرت می گوید :
من در دنیا انسانی بسیار گناهکار بودم ولی اتفاقی از درب مجالس روضه که گذر میکردم اسم زیبای حسین (ع) را با خودم زمزمه نمودم .
حضرت به آقا باالفضل (ع) می فرمایند :
(( اورا در صحرای محشر گردانده ، تمامی اقوام (پدر، مادر، و...) و آشنایانی را که دوست دارد از عذاب خدا عفو می کنی ))