PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : ايجاد كردن جداول و تغییر داد نشان در sql



TAHA
09-23-2009, 08:01 PM
ايجاد كردن جداول و تغییر دادنشان
در محيط SQL Server ميكروسافت، در هر پايگاه داده مرتبط، اطلاعاتي در داخل جداول سازماندهي مي شوند بر طبق ترتيب سطرها و ستونها كه داده ها را براي شئی های تکی ذخيره می کند. در اين درس، شما مي آموزيد كه چگونه يك جدول جديد را ايجاد كنيد و معين كنيد ستونهايي كه آن جدول در بردارد.
راهنمايي: در نظر گرفتن محتويات جدول به عنوان يك شبكه (Grid) مانند يك صفحه گسترده ايده آل مي باشد. اما اين موضوع مهم مي باشد به تشخيص اينكه ركوردها در يك جدول نظم دروني ندارند. ايده هاي Previous و Next در يك ركورد جدول به كار برده نمي شوند. اگر شما نياز به انجام عملياتهاي متوالي نداشته باشيد، شما مي توانيد به وسيله ای به نام Cursor آن را انجام دهيد. يك ماهيتي كه به يك سطر ويژه در يك مجموعه از ركوردها اشاره مي كند. در مورد Cursor در درس 27 بحث خواهيم كرد.

ايجاد كردن جداول
جداول يك واحد تابعي از انبار داده ها در يك پايگاه داده های مرتبط مي باشند. به عنوان يك قاعده كلي، هر نوع از موجوديتها از قبيل Essential Oil در پايگاه داده نمونه مان به وسيله يك جدول نشان داده مي شود، نظر به اينكه هر نمونه از آن موجوديتها از قبيلGerman Chamomile Clary Sage به وسيله يك سطر در جدول نشان داده مي شود.

طراحي پايگاه داده
در بيشترين روش رايج براي تعريف پايگاه داده ها از راهكارهاي (مفهومهاي) Entities و Attributes استفاده مي كنيم زماني كه شما از طراحي منطقي به طراحی فيزيكي پيش مي رويد. موجوديتها معمولاً به صورت جداول پياده سازی مي شوند و مشخصه ها (Attributes) در ستونها پياده سازی مي شوند. (همچنين در فيلدها شناخته مي شوند)

شناخت انواع داده ها
هر ستون در جدول داراي خصوصيات معين مي باشد كه آن را براي SQL Server تعريف مي كند. مهمتر از اين خصوصيات، نوع داده هاي ستون مي باشد، كه تعريفي از نوع اطلاعاتی كه درستونها ذخيره خواهند شد می باشد. SQL Server يك محدوده وسيعي از انواع داده ها را فراهم آورد كه در جدول 1-5 نشان داده شده است. به طور كلي انواع داده ها به وسيله SQL Server فراهم مي گردد، همچنين شما مي توانيد خودتان تعريف كنيد. شما خواهيد آموخت كه چگونه اين را در درس 9 انجام دهيد.


مقادير قابل قبول انواع داده
مقادير عددی
مقادير اعداد صحيح از 63^2- تا1-63^2 bight
مقادير اعداد صحيح از 31^2- تا 1-31^2 Int
مقادير اعداد صحيح از 15^2- تا 1-15^2 Smallint
مقادير اعداد صحيح از 0 تا 255 Tinyint
مقادير اعداد صحيح با ارزش 0 و 1 bit
مقادير مقياس با دقت ثابت شده از 1+38^10 تا 1-38^10 decimal
مقادير Decimal همچنين مي تواند تعريف شود به صورتNumeric ، دامنه مقادير يكسان مي باشد.
مقادير Monetary (مالي) از 63^2- تا 1-63^2 (مقادير Money تا 0.0001 از هرواحد دقت دارد). Money
مقاديرMonetary از 3648 . 748 . 214- تا 3647 . 748 . 214 مي باشد Smallmoney
(مقادير Small Monetary تا 0001/0 واحد دقيق مي باشد).
مقادير صحيح شناور (متغير) از 308+E1.79- تا 308+E1.79 (مقادير Float فقط تقريبي مي باشد) Float
مقادير صحيح شناور متغير از 38+E3.40- تا 38+E3.40 مي باشند (مقادير real فقط تقريبي مي باشد) real
مقادير تاريخ و زمان از 1.1753 ژانويه تا 31.9999 دسامبر مي باشد datetime
(مقادير Date Time تا 3 هزارم ثانيه يا 3.33 ميلي ثانيه دقت دارد) Smalldatedtime
مقادير تاريخ و زمان از 1 ژانويه و 1900 تا 6 ژوئن و 2079 مي باشد (مقاديرSmalldatetime تا 1 دقيقه دقت دارند)
مقادير کاراکتری
مقادير حرفي كدگذاري نشده با طول ثابت با طول حداكثر 8000 حرف مي باشد. Char
مقادير حرفي كدگذاري نشده با طول متغير با طول حداكثر 8000 حرف مي باشد. Varchar
داده كدگذاري شده با طول متغير با طول حداكثر 1-31^2 (647 . 741 . 073 . 1) حرف مي باشد. Text
داده كدگذاري شده با طول ثابت با طول حداكثر 4000 حرف مي باشد Nchar
داده كدگذاري نشده با طول متغير با حداكثر طول 4000 حرف مي باشد nvarchar
داده كدگذاري شده با طول متغير با حداكثر طول 1-30^2 (823 . 741 . 073 . 1) حرف مي باشد ntext
مقادير باينری (1 و 0)
داده باينري با طول ثابت با حداكثر طول 8000 بايت مي باشد binary
داده باينري با طول متغير با حداكثر طول 8000 بايت مي باشد Varbinary
داده باينري با طول متغير با حداكثر طول 1-31^2 (647 . 783 . 147 . 2) بايت مي باشد Image
مقادير ديگر
يك مرجع مبناء براي يك Cursor مي باشد (يكCursor يك ماهيتي است كه يك مرجع مبناء را براي يك سطر مشخص در يك Result Set نشان مي دهد. Cursor
يك شمار واحد پايگاه داده است كه به هنگام مي شود هر زماني كه يك سطر به هنگام شود. (نوع داده rowversion در نسخه قبلی از Timestamp SQL Server ناميده می شود) rowversion
مقاديري از هر نوع غير از text ، ntext ، rowversion (timestamp) و sql - variant می باشد. يك معرف واحد کلي GUID مي باشد. Uniqveidentifier

ايجاد كردن يك جدول جديد
جداول تهيه و با استفاده از طراح جدول Enterprise Manager نگهداري مي شوند. اولين گام ايجاد و نامگذاري جدول به وسيله باز كردن Table Designer براي يك جدول جديد مي باشد.

ايجاد يك جدول جديد
1- در پايگاه داده Aromatherapy بر روی پوشه Table می رويم. SQL Server يک ليستی از جداول موجود را نشان می دهد.

2- دکمه New را روی نوار ابزار کليک می کنيم. SQL Server ، Table Designer را باز می کند.




3- دکمه Properties را در نوار ابزار کليک می کنيم. SQL Server کادر محاوره ای Tables Properties را باز می کند.

4- نام جدول را به 5 Lesson تغيير می دهيم.

5- Close را کليک می کنيم. SQL Server کادر محاوره ای Properties را می بندد.

اضافه کردن ستونها به يک جدول
اگر چه يک جدول يک Properties معين برای خود دارد. از قبيل نامی که ما در تمرين آخر به کار برديم. يک جدول اصولاً به وسيله ستونها که در آن موجود است تعريف می شود.

اضافه کردن يک ستون عددی به جدول
1- My Number را در سل Column Name تايپ کرده و سپس Tab را فشار می دهيم. SQL Server، char را به عنوان نوع داده پيشنهاد می دهد.

2- نوع داده را برای decimal تغيير می دهيم. SQL Server طول ستون را به 9 تغيير داده و صحت، مقياس و مشخصات فيلدها را تأييد می کند.

3- در سل Description ، Sample Numeric Column را تايپ می کنيم.
4- Precision ستون را به 5 و Scale را به 2 تغيير می دهيم. SQL Server طول ستون را به 5 برای نمايش دادن Precision جديد تغيير می دهد.


شرح ستون
توانايی اضافه کردن يک شرح برای يک ستون در enterprise Manager در 2000 SQL Server جديد می باشد که بخشی از عامليت جديد است که به طور extended Properties شناخته می شود. مايکروسافت مقداری از خصوصيات گسترده شده را از قبيل Column description به عنوان بخشی از نصب Server استاندارد ايجاد کرده است. شما می توانيد به طور کلی خصوصيات گسترده شده را برای ذخيره اطلاعات ويژه سايت يا اطلاعات ويژه کاربردی در حدود شئی های پايگاه داده ايجاد کنيد. extended Properties نام کاربر تعريف شده و يک مقدار دارد که مقاديری از يک extended Properties مقادير sql - variant می باشد که می تواند شامل بيش از 7500 بايت از داده ها باشد. شما می توانيد extended Properties چندگانه را برای هر شئی با استفاده از روشهای ذخيره شده تعريف کنيد. برای اطلاعات بيشتر در مورد روشهای ذخيره شده (Stored Procedures) به درس 28 رجوع کنيد.

Precision و Scale (دقت و مقياس)
دقت يک ارزش عددي مقدار ماكزيمم از رقمهاي decimal است كه ارزش آن را نشان مي دهد. براي سمت چپ و راست از نقطه Decimal . مقياس يک ارزش عددی رقمهای سمت راست از نقطه Decimal مي باشد. براي مثال، مقدار عددي 311 . 3647 يك دقت 7 دارد (مجموع شماره رقمها) و يك مقياس 3 (رقمهاي سمت راست از نقطه Decimal) را دارا مي باشد. آن مهم مي باشد كه بدانيم دقت و مقياس ارزش يك عدد بر روي طول يك ستون تأثير نمي گذارد. نوع داده طول ستون را تعيين مي كند. دقت و مقياس تعيين مي كند كه چگونه SQL Server داده هاي ذخيره شده در ستونها را تفسير مي كند.

اضافه كردن يك ستون Identity به جدول
1- در يك سل خالي در ستون Column Name كليك مي كنيم.Myidentity را تايپ كرده و سپسTab را فشار مي دهيم. SQL Server ، char را به عنوان يك نوع داده پيشنهاد مي كند.

2- نوع داده ها به decimal تغيير مي دهيم. SQL Server طول ستون را به 9 تغيير داده و فيلدهاي Identity و Scale و Precision را تأييد مي كند.

3- Allow Nulls را تيك مي كنيم.




Nulls
ارزش Nulls يك نوع خاصي از يك ارزش در تكنولوژي رابطه اي مي باشد كه استفاده مي شود براي نشان دادن اينكه يك ارزش ناپيدا يا غير موجود مي باشد استفاده كردن از Nulls قدري پيچيده و مسئله ساز و قطعاً مورد بحث مي باشد.
4- در سل Description و Sample Identity Column را تايپ مي كنيم.
5- فيلد Identity را به Yes تغيير مي دهيم (نه براي Replication)SQL Server براي هر دوي از فيلد Identity Seed و فيلد Increment Identity مقدار 1 را پيشنهاد می دهد.


ارزشهاي Identity
زماني كه شما خصوصيات Identity يك ستون را تنظيم مي كنيد، شما به SQL Server مي گوييد كه يك مقدار را در داخل ستون كه به طور واحد هر سطر را مشخص مي كند قرار دهد. نوع داده انتخاب شده ماهيت دقيق از ستون را تعيين مي كند. ستونهاي Identity مي توانند نوع داده هايي مانند int و Smallint و tinyint يا decimal داشته باشند. زماني كه SQL Server يك سطر را در داخل يك جدول كه داراي يك ستون Identity است قرار مي دهد. آن به طور خودكار ارزشي براي ستون مبني بر ارزش استفاده شده اخير (كه با Identity Seed شروع مي شود) و Identity Increment مشخص شده زماني كه جدول ايجاد شده بود ايجاد مي كند. براي مثال، اگر يك ستون Identity به عنوان يك Small int با Identity Seed ، 50 و يک Identity Increment ، 5 تعريف شود اولين سطر عدد 50 و دومين سطر 55 و سومين سطر 60 و غيره تخصيص داده می شود فقط يک ستون در يک جدول می تواند تنظيمات Identity Property را داشته باشد.







اضافه کردن ستون GUID به جدول
1- در يك سل خالي در ستون Column Nameكليك کرده، My Guid را تايپ کرده و سپس Tab را فشار می دهيم. SQL Server ، نوع داده char را پيشنهاد می دهد.

2- نوع داده را به Uniqueidentifier را تغيير می دهيم. SQL Server طول ستون را به 16 تغيير داده و فيلد IsrowGuid را تأييد می کند.

3- در سل Description ، Sample Guid تايپ می کنيم.
4- IsrowGuid را به Yes تغيير می دهيم. SQL Server يک مقدار پيش فرض به Newid( ) می دهد.


GUIDS
Guid که از GloballyUniqueIdentifier گرفته شده، يک مقادير باينری (1 و 0) 16 بايتی می باشد که هيچ کامپيوتر ديگری در دنيا نخواهد مقدار آن را توليد کند. نوع داده uniqueidentifier برای ذخيره کردن Guids استفاده می شود. SQL Server به طور خودکار مقادير Guid را از همان راهی که مقادير Identity ايجاد می شود، فراهم نمی کند. زيرا يک جدول می تواند شامل Guids چندگانه باشد، اما فقط يک Identity منحصر به فرد باشد. اگر چه، تابع NEWID که SQL Server آن را به صورت پيش فرض در نظر می گيرد زمانی که خصوصيات IsrowGuid ، Yes می شود. يک Guid جديد بر خواهد گشت زمانی که سطر قرار داده می شود.

اضافه کردن يک ستون Data در جدول
1- در يک سل خالی در ستون Column Name کليک کرده، Mydata را تايپ کرده و سپس Tab را فشار می دهيم. SQL Server ، char را به عنوان نوع داده در نظر می گيرد.

2- نوع داده را به datetime تغيير می دهيم. SQL Server طول ستون را به 8 تغيير می دهد.

3- در سل Sample Date Column Description را تايپ می کنيم.

اضافه کردن يک ستون Character به جدول
1- در يک سل خالی در ستون Column Name کليک کرده، Mychar را تايپ و سپس Tab را فشار می دهيم. SQL Server ، char را به عنوان نوع داده در نظر می گيرد.


انواع داده های Character
SQL Server دو نوع مختلف از ستونها Character را پشتيبانی می کند. طول ثابت شده و طول متغير که هر کدام در دو ""Flavors مختلف Unicode و Non-Unicode و 3 طول متفاوت می باشند. Unicode يک روش از علامت کد گذاری می باشد که انواع بايتهای دابل را پشتيبانی می کند. اگر يک ستون به طور طول متغير نمايان شود (برای مثال، varchar يا text برای داده های Non-Unicode و nvarchar و ntext برای داده هایUnicode ) و SQL Server فقط خصوصيت داده های معين وارد شده را ذخيره خواهد ساخت. از طرف ديگر اگر ستون به صورت طول ثابت شده نمايان شود (char برای Non-Unicode داده nchar برای داده های Unicode) و SQL Server مقادير وارد شده را با فضاهای Pad خواهد کرد.
2- طول ستون را به 25 تغيير می دهيم.
3- در سل Description ، Sample Character Column را تايپ می کنيم.
4- Unknown را در سل Default Valve تايپ می کنيم (اطمينان حاصل کنيد که اطراف کلمه ويرگول داشته باشد).


مقادير پيش فرض
يک Default Valve يک عددی می باشد که در داخل يک ستون قرار خواهد گرفت اگر کاربر به طور آشکار يکی را فراهم نکند. ما تاکنون دو نوع ويژه از مقادير پيش فرض را ديده ايم default Values به وسيله SQL Server تهيه می شود زمانی که شما Identity Property را تنظيم می کنيد و تابع NEWID به وسيله SQL Server تهيه می شود زمانی که شما IsrowGuid را تنظيم می کنيد. در حقيقت، شما می توانيد مقادير پيش فرض را برای هر ستون مشخص کنيد. مقادير پيش فرض می تواند دائمی باشد مانند "Unknown" يا 123 توابعی از قبيل NEWID يا GETDATE يا عبارات رياضی مانند 5+3 .

ذخيره کردن و بستن جداول
1- دکمه Save را در نوار ابزار Table Designer کليک می کنيم. SQL Server تعريف جدول را ذخيره می سازد.
2- پنجره را می بنديم.

مديريت جداول
اگر چه "Best Practice" امر می کند که طراحی پايگاه داده تان بايد ثابت باشد قبل از اينکه شما پياده سازی را شروع کنيد. خوشبختانه SQL Server به انجام رسانی وظايف نگهداری را آسان می سازد.

تغيير دادن ستونها
شما می توانيد مجدد Table Designer را برای يک جدول به وسيله کليک راست کردن نام جدول در قاب Details باز کنيد و Design Table را از منوی Context انتخاب کنيد. همان موقعی که Table Designer باز می شود شما می توانيد خصوصيات ستونهای موجود را تغيير دهيد آنها را حذف و يا ستون جديدی را اضافه کنيد.

تغيير نام يک ستون
1- پوشه Tables را برای پايگاه داده Aromatherapy در درخت Console انتخاب می کنيم. SQL Server يک ليستی از جداول در قاب Details را نشان می دهد.

2- جدول 5 Lesson را در قاب Details کليک راست کرده و Design Table را انتخاب می کنيم. SQL Server ، Table Designer را باز می کند.

3- Mychar را در سل Column Name انتخاب و MyCharacter را تايپ می کنيم. SQL Server ، Column Name را تغيير می دهد.

4- دکمه Save را در نوار ابزار Table Designer کليک کرده و تغييرات را ذخيره می سازيم.

برداشتن يک ستون
1- ستون Mydate را به وسيله کليک کردن روی gray Boy در سمت چپ از Column Name انتخاب می کنيم.

2- کليد Delete را فشار می دهيم. SQL Server ستون را برمی دارد.

3- کليد Save را برای ذخيره کردن تغييرات کليک می کنيم.
4- پنجره Table Designer را می بنديم.

تغيير دادن جداول
به طور کلی برای تغيير تعريف ستونهای يک جدول، Enterprise Manager تغيير نام دادن جداول را آسان می سازد و جداول را از پايگاه داده حذف می کند.

تغيير نام يک جدول
1- پوشه Table را در پايگاه داده Aromatherapy در درخت Console راهبری می کنيم. SQL Server يک ليستی از جداول در قاب Details نشان می دهد.

2- جدول 5 Lesson را در قاب Details کليک راست کرده و Rename را انتخاب می کنيم.
3- New Lesson 5 را تايپ و Enter را فشار می دهيم. SQL Server کادر محاوره ای Rename را نشان می دهد که به شما اخطار می کند که تغيير در نام جدول هر رابط برای آن را در شئی های ديگر، باطل خواهد کرد.






4- View Dependencies را برای نشان دادن هر شئی که ممکن است به وسيله تغييرات تأثير يابد را کليک می کنيم. SQL Server کادر محاوره ای Dependencies را باز می کند.

5- Close را برای مرخص کردن کادر محاوره ای کليک می کنيم.
6- Yes را در کادر محاوره ای Rename برای تأييد تغيير نام کليک می کنيم. SQL Server نشان می دهد يک متنی را که تکميل موفقيت آميز تغيير نام را تأييد می کند.


برداشتن يک جدول
1- New Lesson 5 را در قاب Details انتخاب می کنيم.
2- کليد Delete را فشار می دهيم. SQL Server کادر محاوره ای Drop Object را نشان می دهد.

راهنمايی: شما می توانيد دکمه Show Dependencies را برای نشان دادن هر Objects که متأثر خواهد شد به وسيله حذف جدول کليک کنيد.
3- Drop All را کليک می کنيم. SQL Server جدول را از پايگاه داده برمی دارد.
مهم: زمانی که شما يک جدول را حذف می کنيد، جدول و همه داده هايش به طور دائمی از پايگاه داده برداشته می شود و تنها راه برای بازگرداندن آن نسخه پشتيبان پايگاه داده می باشد.