Borna66
09-18-2009, 04:55 PM
پنج چالش امروز جهان
زمان حال تعيين‌کننده چگونگي کيفيت محيط زيست نسل‌هاي آينده است. کره زمين به شدت در حال تغيير است و اين تغييرات به خوبي از فضا ديده مي‌شود. براي رهايي از وضع موجود بايد انديشه کرد و راه‌کارهاي ممکن را به کار انداخت. طراحي محصولات مورد نياز سازگار با محيط‌زيست پايدار، حفظ يخچال‌هاي طبيعي، آموزش و آگاهي جامعه‌ها براي حفظ محيط‌زيست، توقف خسارات زيست‌محيطي از جمله اين راه‌کارها است. آينده محيط زيست سياره زمين در دست ماست و اين ما هستيم که بايد تصميم بگيريم چه بايد کرد.
آگاهي از وضعيت موجود سياره زمين
امروز کمتر کسي است که نسبت به مسأله تغيير اقليم بيگانه و بي اطلاع باشد، در اين جا براي آگاهي بيشتر از آن چه که بر سر سياره زمين وارد مي شود به 5 چالش عمده که حل و فصل آنها در توان دانش و امکانات امروز بشر است، اشاره مي‌شود:
چالش اول – بيابان‌زايي
تشديد بيابان‌زايي در سطح جهان، فرآيندي است که اراضي مزروعي و مفيد، مراتع و اراضي کم باران به علت چرا و شخم بي رويه خاک زراعي سطحي خود را از دست داده و به بيابان تبديل
مي شوند. در اثر اين فرآيند، مراتع و مرغزارها قابليت هاي توليدي خود را از دست داده و به اراضي باير و بياباني تبديل مي شوند. اراضي شمال آفريقا و بعضي نواحي چين در معرض بيابان زايي بوده و آمريکاي شمالي هم از اين بلاي طبيعي در امان نمي باشد. اگر فرآيند بيابان زايي به زودي متوقف نشود، جهان مي رود که اراضي وسيع حاصلخيزي را در اثر توسعه بيابان زايي از دست بدهد.
ميزان اراضي حاصلخيزي که پيش‌بيني مي‌شود تا سال 2025 به بيابان تبديل شوند به قرار زير برآورد شده است:
* 33 درصد در آسيا
* 67 درصد در آفريقا
* 20 درصد در آمريکاي جنوبي
* در بعضي نواحي جنوبي ايالت نيومکزيکو آمريکا 67 درصد مراتع از سال 1938 تا 1998 به بيابان تبديل شده‌اند.
* در بيش از 30 درصد اراضي غرب رودخانه مي سي سي پي آمريکا آثار بيابان‌زايي مشاهده گرديده است.
* بيش از 1000 کيلومترمربع از اراضي کشاورزي کشور مکزيک در سال در معرض بيابان‌زايي قرار گرفته است.
* برآورد شده که تعداد پناهندگان يا مهاجران زيست‌محيطي کشورهاي آفريقايي غيرصحرا تا سال 2020 به شصت ميليون نفر برسد.
* پيشرفت بيابان‌زايي در صحراي گبي چين سالي 4/2 درصد پيش بيني شده. تنها در سال 2006، حدود سيصد هزار تن ماسه در اثر طوفان شن در پکن برجاي ماند.
* کشاورزي در 14 کشور جهان، تماماً در مناطق خشک که بسيار در مقابل بيابان‌زايي آسيب‌پذيرند صورت مي‌گيرد، مانند افغانستان، ارمنستان، بوتسوانا، قبرس، اردن، موريتاني، مغولستان، پاکستان، سنگال، سومالي و زيمباوه.
* محاسبات آماري مرگ و مير نوزادان در نواحي مختلف جغرافيايي را بر حسب درصد نسبت به هر 1000 تولد به شرح زير اعلام کرده است:
در نواحي بري و خشک 6/66 درصد
در نواحي کوهستاني 9/57 درصد
در نواحي جنگلي 7/57 درصد
در نواحي مرطوب 6/57 درصد
در نواحي کشاورزي 3/54 درصد
در نواحي ساحلي 5/41 درصد
در جزاير 4/30 درصد
در نواحي قطبي 8/12 درصد
* کاهش سرانه سطح زيرکشت در کشورهاي کم درآمد و کشورهاي پردرآمد نيز بر حسب متر مربع به شرح زير برآورد شده است:
کشورها سال 1995 سال 2007
کشورهاي کم درآمد 2100 مترمربع 1700 مترمربع
کشورهاي پر درآمد 2300 مترمربع 2100 مترمربع
* از 6/6 ميليارد نفر جمعيت جهان در سال 2007، حدود 5/2 ميليارد نفر يا 38 درصد جمعيت جهان در اراضي خشک و بري زندگي مي کنند.
* در حال حاضر و به طور کلي، حدود 6 ميليون کيلومتر مربع از اراضي سطح کره زمين دچار بيابان‌زايي شده است.
* تنها در کشور چين سالانه 3400 کيلومتر مربع يا دو برابر نرخ سال 1970 به کام بيابان‌زايي مي‌رود. هر ساله 60 هزار کيلومتر مربع از اراضي حاصلخيز قرباني بيابان‌زايي مي‌شوند.
* اما خبر خوشايند اين است که دولت چين با ميلياردها دلار سرمايه‌گذاري مبادرت به احداث يک ديوار سبز درختي به طول 5 هزار کيلومتر کرده تا مانعي در مقابل فرسايش بادي و فرآيند بيابان‌زايي ايجاد کند.
چالش دوم – ازت
ازت غير فرار، سبب رويش و تکثير بي قاعده خزه‌هاي دريايي مي‌شود که با تراکم و غلظت خود جانوران دريايي را از دريافت اکسيژن محروم مي‌کنند. مقدار ازت غيرفرار مورد مصرف گياهان و جانوران به علت فعاليت‌هاي بشر رو به افزايش گذاشته و سبب آلودگي و مسموميت آب‌ها، به هم ريختگي بوم‌سازگان آبزيان و توليد مه ازت مي‌شود.
• 40 درصد جمعيت جهان از غذاهايي که در آن ازت غيرفرار وجود دارد، استفاده مي‌کنند.
• توليد ازت غيرفرار از منابع زير صورت مي گيرند
? 60 درصد به وسيله کودها
? 25 درصد به وسيله انواع لوبياها مانند سويا
? 12 درصد به وسيله سوخت هاي فسيلي
• 25 درصدازت ناشي از مصرف زيادي کودهاي ازته از طريق زهکش هاي مزارع کشاورزي به رودخانه‌ها و سپس به درياها وارد مي‌شود.
• 100 درصد ازت غيرفرار، از طريق سوخت‌هاي فسيلي نهايتاً وارد زمين و درياها مي‌شود.
• مقدار ازت غيرفرار جاري در آب‌هاي رودخانه مي سي سي پي، ناشي از مزارع کشاورزي که وارد خليج نيومکزيکو مي‌شود، 3 برابر 30 سال پيش شده است.
• تموج، توده قرمز رنگ نوعي شکوفه‌هاي جلبکي خطرناک در آب‌هاي ساحلي ناشي از زيادي ازت غيرفرار است. اين شکوفه‌ها، صدف‌هاي دريايي را مسموم کرده و سبب مرگ حيوانات دريايي مثل نهنگ‌ها مي‌شود.
• سالي حدود شصت هزار نفر آمريکايي بعد از مصرف صدف‌هاي دريايي آلوده به خزه‌هاي مسموم بيمار مي‌شوند.
• خسارات ناشي از خزه‌هاي مسموم به ذخاير غذاهاي دريايي آمريکا سالانه به 50 ميليون دلار مي‌رسد.
چالش سوم - مرگ ميليون‌ها انسان از بي آبي
کمتر از يک درصد کل آب‌هاي روي سطح زمين آب شيرين است که جزء يخچال‌ها محسوب نمي‌شود و به باور کارشناسان نيمي از آن مورد مصرف قرار گرفته است. نقص بهره‌وري آبياري، تلفات مصارف خانگي و افزايش 3 ميليارد نفر ديگر به جمعيت جهان تا سال 2025، وضعيت آب در جهان را وخيم‌تر مي‌کند.
• وضعيت آب در جهان.
- کل آب‌هاي سطح کره زمين بالغ بر 4/1 ميليارد کيلومتر مربع برآورد شده است.
- 5/2 درصد آب‌هاي کره زمين يا 35 ميليون کيلومتر مکعب آب شيرين است که:
? 6/69 درصد آن آب‌هاي يخچال‌ها و پوشش‌هاي برفي است
? 30 درصد آن آب‌هاي زيرزميني
? 1/0 درصد رطوبت زمين، رطوبت هوا و آب هاي بيولوژيکي است.
? 3/0 درصد آن را درياچه‌ها، رودخانه‌ها و باتلاق تشکيل مي‌دهند.
- درصد آب مصرفي در دسترس به قرار زير توسط انسان به مصرف مي‌رسد:
? 70 درصد در بخش کشاورزي
? 20 درصد در بخش صنعت
? 10 درصد براس مصارف شهري و خانگي
• به طور متوسط براي توليد غذاي هر نفر در هر روز 3 هزار ليتر آب مصرف مي‌شود.
• تا سال 2050، تعداد جمعيت جهان ساکن نواحي کم آب و بي آب به 4/2 ميليارد نفر
مي‌رسد.
• سالانه حدود 7/1 ميليارد نفر به علت مصرف آب آلوده، فقدان بهداشت و ساير موارد ناشي از کم آبي و بي آبي از بين مي‌روند.
• بيش از يک ميليارد نفر در جهان از دسترسي به آب سالم محرومند.
• ميزان سرانه مصارف خانگي آب در کشورهاي مختلف جهان به قرار زير است:
350 ليتر در روز در ژاپن و آمريکا
200 ليتر در اروپا
10 تا 20 ليتر در کشورهاي غيرصحرا آفريقا
50 درصد از جمعيت آمريکا متکي به منابع آب هاي زيرزميني هستند.
• چشم‌انداز آينده آب در جهان بحراني و نگران‌کننده است، زيرا افزايش جمعيت همچنان ادامه دارد، در حالي که مقدار منابع آب هاي تجديد‌شونده ثابت و غيرقابل افزايش است.
چالش چهارم - مه غليط قطب شمال
قطب شمال، ديگر قطب شمال گذشته نيست. آلودگي‌هاي صنعت و آلودگي‌هاي آتش‌سوزي جنگل‌ها، در فصل زمستان در قطب شمال به صورت يک توده مه نارنجي رنگ متمرکز مي‌شود که در اوايل فصل بهار از سطح زمين به خوبي ديده مي‌شود. توده آلوده مذکور که بيشتر آن سولفور و ترکيبات ازت است، گرما را در خود جذب کرده و سبب ذوب يخ‌هاي قطبي مي‌شود و در فصل بهار همراه طوفان‌هاي باران‌زا به زمين باريده به سوي اقيانوس‌ها جاري مي‌شود.
• درجه حرارت قطب شمال در فصل زمستان 2 تا 3 درجه گرمتر از موقعي است که هنوز مه غليظ آلودگي‌هاي صنعت و آتش‌سوزي جنگل‌ها وجود نداشته است.
• قطب شمال 10 تا 20 برابر از قطب جنوب آلوده‌تر بوده و علت آن دورتر بودن قطب جنوب از دسترس انسان است.
• خلبان‌هايي که بر فراز قطب شمال پرواز کرده‌اند، گزارش داده‌اند که ميزان ديد ده درصد زماني است که آسمان صاف بوده است.
• فاصله هواي آلوده بالاي قطب شمال به ضخامت 8 کيلومتر از سطح زمين حدود 2 کيلومتر اندازه‌گيري شده است.
• يک ايستگاه کنترل در آلاسکا گزارش کرده که تراکم ازت قطب شمال از سال 1981 تا سال 2000 حدود 67 درصد افزايش يافته است.
• ميزان سولفات‌هاي نيوار (اتمسفر) در زمان مه آلودي آن 25 برابر ديگر اوقات سال است.
چالش پنجم – انزواي آبسنگ‌هاي مرجاني
آبسنگ‌هاي مرجاني نقش مهمي در محيط زيست جانوران دريايي به عهده دارند، منبع مهم ترکيبات دارويي بوده و رستنگاه يک چهارم گونه‌هاي دريايي است. اما آلودگي‌هاي دريايي،
ماهيگيري زيادتر از جمعيت جايگزيني، غواصي، گردشگري و عدم حفاظت مرجان‌ها، نيمي از آبسنگ‌هاي مرجاني جهان را مورد تهديد قرارداده و آنها را با خطر براندازي روبرو کرده است.
• حدود يک سوم ماهي‌هايي که در آبسنگ‌هاي مرجاني زندگي مي‌کنند، خطرناک خوانده شده و در بعضي ديگر آبسنگ‌ها تعداد کمي ماهي بزرگتر از 10 سانتي‌متر به علت زياده روي در ماهيگيري ديده شده است.
• 58 درصد آبسنگ‌هاي مرجاني در فاصله 50 کيلومتري شهرهاي بزرگ قرار گرفته‌اند.
• فقط 2/0 درصد کف اقيانوس‌ها را آبسنگ‌هاي مرجاني فراگرفته که محل زندگي يک ميليون (25 درصد) گونه آبزي، از جمله 4000 نوع ماهي است.
• از اسفنج‌هاي يافت شده در آبسنگ‌هاي مرجاني جزاير قناري، براي ساخت داروهاي درمان ايدز و سرطان استفاده مي‌شود.
• آبسنگ‌هاي مرجاني سالانه در سراسر جهان حدود 30 ميليارد دلار درآمد از محل گردشگري، ماهيگيري و ساير منابع به دست مي‌دهند. اگر با نرخ کاهش فعلي آبسنگ‌هاي مرجاني رو به نابودي روند، تنها جزاير قناري سالي 350 ميليون دلار درآمد از دست خواهد داد.
• در جزاير کي من Cayman سالانه 15000 غواص به گردشگري مي‌پردازند، در حالي که ظرفيت بيشتر از 5 هزار غواص گردشگر را بدون آسيب‌رساني به آبسنگ‌ها ندارد.
• سالانه حدود 5/1 ميليون نفر از آبسنگ‌هاي مرجاني در سواحل گريت بارير Great Barrier بازديد مي‌کنند.
• در حال حاضر آبسنگ‌هاي مرجاني به شرح زير با خطر نابودي روبرو هستند:
? 30 درصد از بين رفته تلقي مي‌شوند.
? 24 درصد مورد تهديد جدي قرار دارند.
? 26 درصد مورد تهديد طولاني مدت
? 30 درصد با هيچگونه تهديدي روبرو نيست.
• منابع آلودگي آبسنگ‌هاي مرجاني عبارتند از:
? 22 درصد آلودگي صنعتي.
? 30 درصد توسعه و ساخت و ساز در سواحل درياها و اقيانوس‌ها.
? 12 درصد آلودگي هاي ناشي از کشتيراني‌ها.
? 36 درصد گردشگري و غواصي و همچنين زيادي ماهيگيري به وسيله تورهاي بزرگتر و کشتي‌هاي قوي‌تر، استفاده از ديناميت و سيانيد Cyanide و سنگ پراني.
منبع:http:/www.iraneconomics.net
زمان حال تعيين‌کننده چگونگي کيفيت محيط زيست نسل‌هاي آينده است. کره زمين به شدت در حال تغيير است و اين تغييرات به خوبي از فضا ديده مي‌شود. براي رهايي از وضع موجود بايد انديشه کرد و راه‌کارهاي ممکن را به کار انداخت. طراحي محصولات مورد نياز سازگار با محيط‌زيست پايدار، حفظ يخچال‌هاي طبيعي، آموزش و آگاهي جامعه‌ها براي حفظ محيط‌زيست، توقف خسارات زيست‌محيطي از جمله اين راه‌کارها است. آينده محيط زيست سياره زمين در دست ماست و اين ما هستيم که بايد تصميم بگيريم چه بايد کرد.
آگاهي از وضعيت موجود سياره زمين
امروز کمتر کسي است که نسبت به مسأله تغيير اقليم بيگانه و بي اطلاع باشد، در اين جا براي آگاهي بيشتر از آن چه که بر سر سياره زمين وارد مي شود به 5 چالش عمده که حل و فصل آنها در توان دانش و امکانات امروز بشر است، اشاره مي‌شود:
چالش اول – بيابان‌زايي
تشديد بيابان‌زايي در سطح جهان، فرآيندي است که اراضي مزروعي و مفيد، مراتع و اراضي کم باران به علت چرا و شخم بي رويه خاک زراعي سطحي خود را از دست داده و به بيابان تبديل
مي شوند. در اثر اين فرآيند، مراتع و مرغزارها قابليت هاي توليدي خود را از دست داده و به اراضي باير و بياباني تبديل مي شوند. اراضي شمال آفريقا و بعضي نواحي چين در معرض بيابان زايي بوده و آمريکاي شمالي هم از اين بلاي طبيعي در امان نمي باشد. اگر فرآيند بيابان زايي به زودي متوقف نشود، جهان مي رود که اراضي وسيع حاصلخيزي را در اثر توسعه بيابان زايي از دست بدهد.
ميزان اراضي حاصلخيزي که پيش‌بيني مي‌شود تا سال 2025 به بيابان تبديل شوند به قرار زير برآورد شده است:
* 33 درصد در آسيا
* 67 درصد در آفريقا
* 20 درصد در آمريکاي جنوبي
* در بعضي نواحي جنوبي ايالت نيومکزيکو آمريکا 67 درصد مراتع از سال 1938 تا 1998 به بيابان تبديل شده‌اند.
* در بيش از 30 درصد اراضي غرب رودخانه مي سي سي پي آمريکا آثار بيابان‌زايي مشاهده گرديده است.
* بيش از 1000 کيلومترمربع از اراضي کشاورزي کشور مکزيک در سال در معرض بيابان‌زايي قرار گرفته است.
* برآورد شده که تعداد پناهندگان يا مهاجران زيست‌محيطي کشورهاي آفريقايي غيرصحرا تا سال 2020 به شصت ميليون نفر برسد.
* پيشرفت بيابان‌زايي در صحراي گبي چين سالي 4/2 درصد پيش بيني شده. تنها در سال 2006، حدود سيصد هزار تن ماسه در اثر طوفان شن در پکن برجاي ماند.
* کشاورزي در 14 کشور جهان، تماماً در مناطق خشک که بسيار در مقابل بيابان‌زايي آسيب‌پذيرند صورت مي‌گيرد، مانند افغانستان، ارمنستان، بوتسوانا، قبرس، اردن، موريتاني، مغولستان، پاکستان، سنگال، سومالي و زيمباوه.
* محاسبات آماري مرگ و مير نوزادان در نواحي مختلف جغرافيايي را بر حسب درصد نسبت به هر 1000 تولد به شرح زير اعلام کرده است:
در نواحي بري و خشک 6/66 درصد
در نواحي کوهستاني 9/57 درصد
در نواحي جنگلي 7/57 درصد
در نواحي مرطوب 6/57 درصد
در نواحي کشاورزي 3/54 درصد
در نواحي ساحلي 5/41 درصد
در جزاير 4/30 درصد
در نواحي قطبي 8/12 درصد
* کاهش سرانه سطح زيرکشت در کشورهاي کم درآمد و کشورهاي پردرآمد نيز بر حسب متر مربع به شرح زير برآورد شده است:
کشورها سال 1995 سال 2007
کشورهاي کم درآمد 2100 مترمربع 1700 مترمربع
کشورهاي پر درآمد 2300 مترمربع 2100 مترمربع
* از 6/6 ميليارد نفر جمعيت جهان در سال 2007، حدود 5/2 ميليارد نفر يا 38 درصد جمعيت جهان در اراضي خشک و بري زندگي مي کنند.
* در حال حاضر و به طور کلي، حدود 6 ميليون کيلومتر مربع از اراضي سطح کره زمين دچار بيابان‌زايي شده است.
* تنها در کشور چين سالانه 3400 کيلومتر مربع يا دو برابر نرخ سال 1970 به کام بيابان‌زايي مي‌رود. هر ساله 60 هزار کيلومتر مربع از اراضي حاصلخيز قرباني بيابان‌زايي مي‌شوند.
* اما خبر خوشايند اين است که دولت چين با ميلياردها دلار سرمايه‌گذاري مبادرت به احداث يک ديوار سبز درختي به طول 5 هزار کيلومتر کرده تا مانعي در مقابل فرسايش بادي و فرآيند بيابان‌زايي ايجاد کند.
چالش دوم – ازت
ازت غير فرار، سبب رويش و تکثير بي قاعده خزه‌هاي دريايي مي‌شود که با تراکم و غلظت خود جانوران دريايي را از دريافت اکسيژن محروم مي‌کنند. مقدار ازت غيرفرار مورد مصرف گياهان و جانوران به علت فعاليت‌هاي بشر رو به افزايش گذاشته و سبب آلودگي و مسموميت آب‌ها، به هم ريختگي بوم‌سازگان آبزيان و توليد مه ازت مي‌شود.
• 40 درصد جمعيت جهان از غذاهايي که در آن ازت غيرفرار وجود دارد، استفاده مي‌کنند.
• توليد ازت غيرفرار از منابع زير صورت مي گيرند
? 60 درصد به وسيله کودها
? 25 درصد به وسيله انواع لوبياها مانند سويا
? 12 درصد به وسيله سوخت هاي فسيلي
• 25 درصدازت ناشي از مصرف زيادي کودهاي ازته از طريق زهکش هاي مزارع کشاورزي به رودخانه‌ها و سپس به درياها وارد مي‌شود.
• 100 درصد ازت غيرفرار، از طريق سوخت‌هاي فسيلي نهايتاً وارد زمين و درياها مي‌شود.
• مقدار ازت غيرفرار جاري در آب‌هاي رودخانه مي سي سي پي، ناشي از مزارع کشاورزي که وارد خليج نيومکزيکو مي‌شود، 3 برابر 30 سال پيش شده است.
• تموج، توده قرمز رنگ نوعي شکوفه‌هاي جلبکي خطرناک در آب‌هاي ساحلي ناشي از زيادي ازت غيرفرار است. اين شکوفه‌ها، صدف‌هاي دريايي را مسموم کرده و سبب مرگ حيوانات دريايي مثل نهنگ‌ها مي‌شود.
• سالي حدود شصت هزار نفر آمريکايي بعد از مصرف صدف‌هاي دريايي آلوده به خزه‌هاي مسموم بيمار مي‌شوند.
• خسارات ناشي از خزه‌هاي مسموم به ذخاير غذاهاي دريايي آمريکا سالانه به 50 ميليون دلار مي‌رسد.
چالش سوم - مرگ ميليون‌ها انسان از بي آبي
کمتر از يک درصد کل آب‌هاي روي سطح زمين آب شيرين است که جزء يخچال‌ها محسوب نمي‌شود و به باور کارشناسان نيمي از آن مورد مصرف قرار گرفته است. نقص بهره‌وري آبياري، تلفات مصارف خانگي و افزايش 3 ميليارد نفر ديگر به جمعيت جهان تا سال 2025، وضعيت آب در جهان را وخيم‌تر مي‌کند.
• وضعيت آب در جهان.
- کل آب‌هاي سطح کره زمين بالغ بر 4/1 ميليارد کيلومتر مربع برآورد شده است.
- 5/2 درصد آب‌هاي کره زمين يا 35 ميليون کيلومتر مکعب آب شيرين است که:
? 6/69 درصد آن آب‌هاي يخچال‌ها و پوشش‌هاي برفي است
? 30 درصد آن آب‌هاي زيرزميني
? 1/0 درصد رطوبت زمين، رطوبت هوا و آب هاي بيولوژيکي است.
? 3/0 درصد آن را درياچه‌ها، رودخانه‌ها و باتلاق تشکيل مي‌دهند.
- درصد آب مصرفي در دسترس به قرار زير توسط انسان به مصرف مي‌رسد:
? 70 درصد در بخش کشاورزي
? 20 درصد در بخش صنعت
? 10 درصد براس مصارف شهري و خانگي
• به طور متوسط براي توليد غذاي هر نفر در هر روز 3 هزار ليتر آب مصرف مي‌شود.
• تا سال 2050، تعداد جمعيت جهان ساکن نواحي کم آب و بي آب به 4/2 ميليارد نفر
مي‌رسد.
• سالانه حدود 7/1 ميليارد نفر به علت مصرف آب آلوده، فقدان بهداشت و ساير موارد ناشي از کم آبي و بي آبي از بين مي‌روند.
• بيش از يک ميليارد نفر در جهان از دسترسي به آب سالم محرومند.
• ميزان سرانه مصارف خانگي آب در کشورهاي مختلف جهان به قرار زير است:
350 ليتر در روز در ژاپن و آمريکا
200 ليتر در اروپا
10 تا 20 ليتر در کشورهاي غيرصحرا آفريقا
50 درصد از جمعيت آمريکا متکي به منابع آب هاي زيرزميني هستند.
• چشم‌انداز آينده آب در جهان بحراني و نگران‌کننده است، زيرا افزايش جمعيت همچنان ادامه دارد، در حالي که مقدار منابع آب هاي تجديد‌شونده ثابت و غيرقابل افزايش است.
چالش چهارم - مه غليط قطب شمال
قطب شمال، ديگر قطب شمال گذشته نيست. آلودگي‌هاي صنعت و آلودگي‌هاي آتش‌سوزي جنگل‌ها، در فصل زمستان در قطب شمال به صورت يک توده مه نارنجي رنگ متمرکز مي‌شود که در اوايل فصل بهار از سطح زمين به خوبي ديده مي‌شود. توده آلوده مذکور که بيشتر آن سولفور و ترکيبات ازت است، گرما را در خود جذب کرده و سبب ذوب يخ‌هاي قطبي مي‌شود و در فصل بهار همراه طوفان‌هاي باران‌زا به زمين باريده به سوي اقيانوس‌ها جاري مي‌شود.
• درجه حرارت قطب شمال در فصل زمستان 2 تا 3 درجه گرمتر از موقعي است که هنوز مه غليظ آلودگي‌هاي صنعت و آتش‌سوزي جنگل‌ها وجود نداشته است.
• قطب شمال 10 تا 20 برابر از قطب جنوب آلوده‌تر بوده و علت آن دورتر بودن قطب جنوب از دسترس انسان است.
• خلبان‌هايي که بر فراز قطب شمال پرواز کرده‌اند، گزارش داده‌اند که ميزان ديد ده درصد زماني است که آسمان صاف بوده است.
• فاصله هواي آلوده بالاي قطب شمال به ضخامت 8 کيلومتر از سطح زمين حدود 2 کيلومتر اندازه‌گيري شده است.
• يک ايستگاه کنترل در آلاسکا گزارش کرده که تراکم ازت قطب شمال از سال 1981 تا سال 2000 حدود 67 درصد افزايش يافته است.
• ميزان سولفات‌هاي نيوار (اتمسفر) در زمان مه آلودي آن 25 برابر ديگر اوقات سال است.
چالش پنجم – انزواي آبسنگ‌هاي مرجاني
آبسنگ‌هاي مرجاني نقش مهمي در محيط زيست جانوران دريايي به عهده دارند، منبع مهم ترکيبات دارويي بوده و رستنگاه يک چهارم گونه‌هاي دريايي است. اما آلودگي‌هاي دريايي،
ماهيگيري زيادتر از جمعيت جايگزيني، غواصي، گردشگري و عدم حفاظت مرجان‌ها، نيمي از آبسنگ‌هاي مرجاني جهان را مورد تهديد قرارداده و آنها را با خطر براندازي روبرو کرده است.
• حدود يک سوم ماهي‌هايي که در آبسنگ‌هاي مرجاني زندگي مي‌کنند، خطرناک خوانده شده و در بعضي ديگر آبسنگ‌ها تعداد کمي ماهي بزرگتر از 10 سانتي‌متر به علت زياده روي در ماهيگيري ديده شده است.
• 58 درصد آبسنگ‌هاي مرجاني در فاصله 50 کيلومتري شهرهاي بزرگ قرار گرفته‌اند.
• فقط 2/0 درصد کف اقيانوس‌ها را آبسنگ‌هاي مرجاني فراگرفته که محل زندگي يک ميليون (25 درصد) گونه آبزي، از جمله 4000 نوع ماهي است.
• از اسفنج‌هاي يافت شده در آبسنگ‌هاي مرجاني جزاير قناري، براي ساخت داروهاي درمان ايدز و سرطان استفاده مي‌شود.
• آبسنگ‌هاي مرجاني سالانه در سراسر جهان حدود 30 ميليارد دلار درآمد از محل گردشگري، ماهيگيري و ساير منابع به دست مي‌دهند. اگر با نرخ کاهش فعلي آبسنگ‌هاي مرجاني رو به نابودي روند، تنها جزاير قناري سالي 350 ميليون دلار درآمد از دست خواهد داد.
• در جزاير کي من Cayman سالانه 15000 غواص به گردشگري مي‌پردازند، در حالي که ظرفيت بيشتر از 5 هزار غواص گردشگر را بدون آسيب‌رساني به آبسنگ‌ها ندارد.
• سالانه حدود 5/1 ميليون نفر از آبسنگ‌هاي مرجاني در سواحل گريت بارير Great Barrier بازديد مي‌کنند.
• در حال حاضر آبسنگ‌هاي مرجاني به شرح زير با خطر نابودي روبرو هستند:
? 30 درصد از بين رفته تلقي مي‌شوند.
? 24 درصد مورد تهديد جدي قرار دارند.
? 26 درصد مورد تهديد طولاني مدت
? 30 درصد با هيچگونه تهديدي روبرو نيست.
• منابع آلودگي آبسنگ‌هاي مرجاني عبارتند از:
? 22 درصد آلودگي صنعتي.
? 30 درصد توسعه و ساخت و ساز در سواحل درياها و اقيانوس‌ها.
? 12 درصد آلودگي هاي ناشي از کشتيراني‌ها.
? 36 درصد گردشگري و غواصي و همچنين زيادي ماهيگيري به وسيله تورهاي بزرگتر و کشتي‌هاي قوي‌تر، استفاده از ديناميت و سيانيد Cyanide و سنگ پراني.
منبع:http:/www.iraneconomics.net