پاریس شهر بی‌خواب

[Borna66]

شهر زیبای پاریس با آن همه جاذبه‌های دیدنی‌اش، یكی از تماشایی‌ترین شهرهای دنیاست.
پاریسی‌های مهربان اما مغرور، عجیب به نظم و قوانین راهنمایی و رانندگی پایبندند. شما سر چهارراه‌های پاریس، حتی وسط روز، پلیسی نمی‌بینید؛ چه رسد به نیمه‌شب.
از آنجا كه غروب آفتاب به وقت فرانسه، مقارن ساعت ده است، تازه در ساعت ۱۱ هوا كاملا تاریك می‌شود. رستوران‌ها و فست‌فودها هنگام شب مملو از مردمی می‌شوند كه عمده آنها به رژیم غذایی اهمیت نمی‌دهند و غذاخوردنشان در رستوران – آن هم در جمع دوستان - یكی دو ساعت طول می‌كشد.
البته این قاعده شامل حال زنان پاریسی نمی‌شود زیرا آنها به رژیم غذایی بسیار اهمیت می‌دهند و همواره سعی دارند از چاقی پرهیز كنند. قیمت یك وعده غذایی خوب در پاریس تقریبا ۱۱یورو است. این قیمت برای عموم مردم پاریس كه بیش از ۷۰درصدشان، ماهانه ۱۵۰۰یورو حقوق می‌گیرند، بسیار ناچیز است.
پیتزا غذای محبوب پاریسی‌هاست كه البته به سبك و سیاق خودشان درست می‌كنند و در نوع خود بسیار دیدنی است. خمیر پیتزاهای پاریس به قطر نان لواش ماست و با برش‌های دقیق گوجه‌فرنگی و كالباس كه نمی‌دانم با چه دستگاهی آنها را به این نازكی و شكنندگی درمی‌آورند.
پاریسی‌ها این پیتزا را(در انواع مختلف) با نوشابه نوش‌ جان می‌كنند. دسر هر وعده غذایی مردم پاریس یك نخ سیگار است. آنها به طور مفرطی سیگار می‌كشند و همین، عامل مرگ و میر بسیاری از آنهاست.
هر شب، خیابان بزرگ «شانزه‌لیزه» یا به قول فرانسوی‌ها «Deschamp elysees» پر است از مردمی كه برای قدم‌زدن و گردش در پارك مجاور، به این خیابان می‌آیند. شانزه‌لیزه، خیابان بسیار زیبای پاریس است كه یك سر آن به دروازه «مارشال دوگل» و سر دیگر آن به میدان «كنكورد» با ستون سنگی تاریخی‌اش كه به مصر باستان تعلق دارد، ختم می‌شود.
ناپلئون در زمان كشورگشایی‌هایش، این ستون را از مصر به فرانسه ارمغان ‌آورد و هر چه مصری‌ها خواستار بازگرداندن آن شدند، فرانسوی‌ها زیر بار نرفتند.
اما این شب‌ها زیبایی‌های دیگری هم دارد؛ كشتی‌های كوچكی كه ظرفیت حمل ۵۰ تا ۶۰ نفر را دارند، با چراغ‌های روشن بر سطح آرام سن حركت می‌كنند و مسافران شاد و سرزنده این كشتی‌ها كه عمدتا جهانگرد هستند، به تفریح مشغول می‌شوند و از هوای دل‌انگیز شب‌های پاریس لذت می‌برند. با پرداخت تنها ۱۱یورو می‌توان در حدود یك ساعت‌ونیم با این كشتی‌های كوچك روی رود سن، زیبایی‌های شهر را تماشا كرد.
نكته حائز اهمیت دیگر، این است كه به رغم باریكی خیابان‌های پاریس، ترافیك این شهر روان است و شما به هیچ‌وجه صدای بوق اضافه نمی‌شنوید. نیمه‌شب‌ها كرایه تاكسی‌ها كه تعدادشان هم كم نیست، بسیار گران می‌شود(در حدود ۱۵یورو) اما بازار رانندگان كساد نمی‌ماند و مسافران و شهروندان پاریس را جابه‌جا می‌كنند.
اساسا نام پاریس با موزه «لوور» و «برج ایفل» پیوندهایی ناگسستنی دارد. ساعت كار موزه لوور، هر روز تا ساعت ۶ بعدازظهر است؛ جز چهارشنبه‌ها كه این موزه تا ساعت ۹شب باز می‌ماند. قیمت بلیت لوور ۶یورو است. هیچ فرد پاریسی را نمی‌یابید كه كمتر از ده‌بار به این موزه سرزده باشد.
از موزه زیبای لوور تا برج ایفل تقریبا دو ساعت راه است كه اگر از كنار رود سن حركت كنید، گذر این همه وقت را حس نخواهید كرد. به محض رؤیت اولین ستاره در آسمان پاریس، چراغ‌های ایفل روشن می‌شود تا دل هر خارجی تازه‌واردی را برباید.
برج ایفل كه در میدان شام‌دومارس پاریس قرار گرفته، در روز ۳۱ مارچ ۱۸۸۹ و به مناسبت یكصدمین سالگرد انقلاب فرانسه، رسما گشایش یافت. این برج، ابتدا ۳۱۲متر ارتفاع داشت اما امروزه به دلیل نصب یك آنتن مخابراتی روی آن، ارتفاعش به ۳۱۸متر بالغ شده است.
باید بگویم این برج زیبا علاوه بر آسانسورش كه ۵۰ تا ۶۰ نفر ظرفیت دارد، دارای ۱۶۶۵ پله است و هر هفت سال یك بار برای رنگ‌كردن آن، به ۵۰ تن رنگ نیاز است. از آنجا كه سازنده و طراح آن، یك مهندس فرانسوی به نام «گوستاو ایفل» بوده، این برج كه نماد غرور فرانسوی‌هاست، نام او را به خود گرفته است.
امروزه نمونه‌هایی از برج ایفل در ابعاد بسیار كوچك در فرانسه تولید می‌شود تا هر گردشگری هنگام بازگشت از فرانسه، نماد غرور این كشور را با خود به سوغات ببرد. این برج با چراغ‌های منحصربه‌فردش، شب‌های پاریس را بیش از پیش زیبا می‌كند.
علاقه فرانسوی‌ها به انواع و اقسام پنیر، زبانزد خاص و عام است و در هر غذای آنها یك مدل از این پنیرها استفاده می‌شود. حتی برخی، از فرانسه به عنوان كشور «صد پنیر» یاد می‌كنند. میوه محبوب مردم فرانسه، انگور است كه عادت دارند هر صبح و هر شب، مقداری از این میوه را بخورند.
نكته جالب اینكه هر فرانسوی مجموعه‌ای از عطرهای بسیار خوشبو دارد كه هر كدام از این عطرها به وقت و زمان خاصی اختصاص دارد. استفاده از عطرهای ملایم و آرامش‌بخش در شب، شاهد این ادعاست زیرا اساسا فرانسه، اولین و مهمترین كشور تولیدكننده عطر و ادوكلن در دنیاست.
بزرگ‌ترین فروشگاه‌ها و مغازه‌های پاریس تا پاسی از شب باز هستند و مردم - به‌ویژه جهانگردان - می‌توانند ضمن بازدید از اماكن دیدنی، به خرید نیز بپردازند.

روزنامه همشهری

[Borna66]

دوران باستان
اولین آثار زندگی و تمدن دائمی در مکان فعلی پاریس و حاشیه آن به ۴۲۰۰ سال قبل از میلاد بر می‌گردد از حدود ۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح پاریزی‌ها که شاخه‌ای از تیره سلت‌ها بوده و عمدتا به شغل قایقرانی و تجارت اشتغال داشتند ساکن این مکان شدند. رومی‌ها در حدود سال ۵۲ قبل از میلاد پاریس را تصرف کردند.

در زمان رومی‌ها نام این شهر به «لوتشیا» تغییر کرد. در این عصر عمارت‌های زیادی نظیر: سالن‌ها، کاخ‌ها، حمام‌ها، معابد، تئاتر‌ها و یک آمفی تئاتر در پاریس ساخته شد.تعدادی از این آثار از جمله حمام رومی و آمفی تئاتر هنوز پا برجاست. پس از پایان سلطه رومی‌ها در قرن سوم و چهارم میلادی پاریس به شهر کوچکی تبدیل شد، اما پس از مدت کوتاهی توانست جایگاه سابق خود را بدست آورد.


قرون وسطی

نگاره‌ای از شهر پاریس به سال ۱۴۹۳ میلادیدر حدود سال ۵۰۰ میلادی پاریس پایتخت حکومت کلوویس یکم (امپراتور فرانک‌ها) شد. پس از مرگ کلوویس امپراتوری فرانک‌ها به چند قسمت تبدیل شد. در این دوره پاریس پایتخت یکی از این کشور‌ها بود. در قرن نهم میلادی کشور فرانسه مورد هجوم وایکینگ‌ها قرار گرفت اما تنها بخش سمت چپ رود سن پاریس آسیب دید. در سال ۱۱۹۰، شاه فیلیپ دوم پاریس را در هر دو سمت رودخانه توسعه داد و دانشگاه پاریس را افتتاح کرد. پاریس پس از جنگ‌های ۱۰۰ سالهٔ فرانسه و انگلستان دوباره به عنوان پایتخت فرانسه انتخاب شد.

در زمان جنگ‌های مذهبی فرانسه و کشتار سنت بارتلمی در زمان شارل نهم پاریس به عنوان قطب مذهب کاتولیک در اروپا مطرح شد. پس از تغییر سلطنت از خانواده والوا به بوربون در فرانسه و روی کار آمدن لویی چهاردهم مرکز سیاست فرانسه به ورسای که شهری در نزدیکی پاریس بود، تغییر مکان یافت؛ اما پاریس مرکزیت خود را از نظر جمعیت، هنر، فرهنگ، علم و تحصیلات حفظ کرد. یک قرن بعد، در جریان انقلاب‌های فرانسه و فتح زندان باستیل در سال ۱۷۸۹ و تبدیل حکومت سلطنتی به سلطنت مشروطه، لویی شانزدهم پادشاه وقت فرانسه به درخواست انقلابیون به پاریس نقل مکان کرد و پاریس دوباره به عنوان پایتخت فرانسه انتخاب شد.


قرن نوزدهم

نمایی از پاریس در اواخر قرن نوزدهمبا انقلاب صنعتی و ظهور امپراتوری دوم در فرانسه، پاریس بیشترین رشد را در تاریخ خود شاهد بود. در سال ۱۸۴۰ راه‌آهن پاریس به کار افتاد. در زمان ناپلئون سوم و شهرداری بارون هاوسمن تغییرات فاحشی در پاریس رخ داد. خیابان‌های باریک تخریب و به خیابان‌های زیبا و عریض تبدیل شدند. این تغییرات باعث زیباتر و مدرن‌تر شدن پاریس شد. در طول قرن نوزدهم، پاریس چهار دوره میزبان نمایشگاه جهانی بود که در آن کشورهای صنعتی آخرین پیشرفت‌های علمی، صنعتی و هنری خود را به نمایش می‌گذاشتند.

درسال های ۱۸۳۲ و ۱۸۴۹ بیماری وبا باعث مرگ و میر فراوانی در پاریس شد. تنها در سال ۱۸۳۲ در اثر شیوع این بیماری ۲۰٬۰۰۰ نفر از جمعیت ۶۵۰٬۰۰۰ نفری شهر جان خود را از دست دادند.همچنین در طول محاصرهٔ پاریس که باعث پایان جنگ‌های بین فرانسه و پروس شد، این شهر صدمات زیادی را متقبل گشت. علاوه بر این، درگیری‌های مابین مردم و گروه‌های آزادی‌خواه با نیروهای دولتی طی سقوط دولت ناپلئون سوم در سال ۱۸۷۱ باعث کشته شدن بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر و به آتش کشیده شدن بسیاری از آثار و اماکن تاریخی در پاریس شد. این دوره در تاریخ فرانسه به «هفته خونین» مشهور است.

در سال ۱۸۸۹ به مناسبت بزرگداشت صدمین سال انقلاب فرانسه و نمایشگاه جهانی صنعت و تکولوژی، یک برج تمام فلزی توسط مهندس مشهور فرانسوی گوستاو ایفل در مرکز پاریس ساخته شد. این برج که به برج ایفل مشهور است، ابتدا به عنوان یک بنای موقت ساخته شد، اما پس از پایان نمایشگاه پابرجا ماند و نماد زیبای دیگری به پاریس افزود. برج ایفل تا سال ۱۹۳۰ بلندترین برج جهان بود. متروی پاریس نیز همزمان با افتتاح نمایشگاه جهانی در سال ۱۹۰۰ گشایش یافت. برگزاری این نمایشگاه نماد مهمی از جایگاه برتر پاریس به عنوان قطب فناوری، توریستی و تجارت در جهان آن روز به شمار می‌رفت.


قرن بیستم
آدولف هیتلر در سال ۱۹۴۰ از پاریس که توسط نیروهای آلمان نازی اشغال شده بود بازدید کرد.
[ویرایش] جنگ جهانی اول
در جنگ جهانی اول شهر پاریس متحمل خسارات بسیاری شد، با این حال به خاطر اجتماعات هنری و فرهنگی خود و زندگی شبانه شهره بود. پس از پیروزی فرانسوی‌ها و بریتانیایی‌ها در جنگ و امضای پیمان صلح، فعالیت‌های فرهنگی و هنری در شهر مجدداً رونق سابق خود را بازیافت و پاریس به مکانی جذاب برای زندگی بزرگان هنر در جهان تبدیل شد. در این دوره هنرمندان بزرگی نظیر ایگور استراوینسکی نویسندهٔ روس، پابلو پیکاسو نقاش شهیر اسپانیایی، سالوادور دالی هنرمند بزرگ اسپانیایی و ارنست همینگوی نویسندهٔ مشهور آمریکایی در این شهر اقامت داشتند.


جنگ جهانی دوم
پاریس تنها پنج هفته پس از ورود فرانسه‌ به جنگ جهانی دوم در ژوئن ۱۹۴۰ توسط ارتش آلمان نازی اشغال شد، و تا اوت ۱۹۴۴ تحت اشغال نازی‌ها بود.با وجود فتح پاریس بدست آلمانی‌ها بسیاری از آثار تاریخی و فرهنگی پاریس از آسیب و صدمات در امان ماندند. از دلایل این امر می‌توان عدم مواجههٔ نازی‌ها با مقاومت زیاد، عدم وجود اهداف استراتژیک برای بمباران در مرکز شهر، و علاقهٔ شخصی آدولف هیتلر به آثار و میراث پاریس را نام برد.[۲۵] وی به فرمانده تحت امر خود ژنرال فون شولتیتز امر کرد که از تخریب آثار ارزشمند موجود در پاریس بپرهیزد. با شکست آلمان‌ها و آزادی پاریس توسط متفقین، بازسازی پاریس آغاز شد.

پس از جنگ جهانی دوم
دوره بعد از جنگ بزرگترین دوران توسعهٔ پاریس پس از دوران حکومت انقلاب سوم (تا ۱۹۱۴) بود. در این دوران احداث تراموای شهری و اتوبان‌های مدرن در دستور کار قرار گرفت. علاوه بر آن اتوبان کمربندی عظیمی نیز به دور پاریس کشیده شد. شروع احداث منطقه اقتصادی لا دفانس نیز در این دوره رخ داد.


رشد اقتصادی
در دهه هفتاد صنایع بطور کامل از درون شهر خارج شدند و موسسات از شکل سنتی خود به شکلی مدرن تبدیل گشتند. رونق اقتصادی پاریس را به یکی از گران‌ترین نقاط شهری دنیا تبدیل کرد و پاریسی‌ها نیز یکی از بالاترین درآمدهای سرانه اروپا را بدست آورند. به خاطر این رشد سریع و ایجاد فاصله طبقاتی بین پاریس و حومه آن در طول دهه ۱۹۸۰، در طی سال‌های اخیر تظاهرات و درگیری‌های فراوانی بین ساکنان حومه پاریس و نیروهای دولتی صورت گرفته است، که از این جمله می‌توان به تظاهرات گسترده حاشیه‌نشینان و مهاجران در سال ۲۰۰۵ اشاره کرد.

[Borna66]

جغرافیا

پاریس در مرکز کمان رود سن قرار دارد و شامل ۲ قسمت جزیره مانند است. ایل سن لویی بخش کوچکتر و ایل دو لا سیته قسمت بزرگتر را تشکیل داده و شامل بخش قدیمی شهر است.

پاریس در زمینی بسیار هموار و صاف قرار گرفته‌است به طوری که پست‌ترین نقطه شهر ۳۵ متر زیر سطح دریا و بلندترین نقطه آن که مون مارتر نام دارد دارای ارتفاع ۱۴۰ متر از سطح دریا است. مساحت هستهٔ اصلی پاریس حدود ۱۰۵ کیلومتر مربع است، اما منطقهٔ شهری پاریس و حومهٔ آن در حدود ۱۴۵۷ کیلومتر مربع مساحت دارد که ۱۳۸ برابر هستهٔ اصلی شهر است. منطقهٔ شهری پاریس و حومه شامل چند شهر و تعداد زیادی روستا بوده که با توسعهٔ پاریس در دهه‌های گذشته بصورت قسمتی از شهر درآمده‌اند. حدود ۸۷ کیلومتر مربع از وسعت پاریس را دو پارک وسیع به نام‌های بوا دو بولونیْ و وَنسان پوشانده‌اند.

[Borna66]

آب و هوا

پاریس دارای آب و هوایی اقیانوسی است و تحت تاثیر جبهه‌های هوای اقیانوس اطلس شمالی قرار دارد.

متوسط دمای سالیانه پاریس ۱۵ درجه سانتیگراد است. بالاترین دمای ثبت شده در پاریس برابر ۴۰٫۴ درجه سانتیگراد بوده که در سال ۱۹۴۸ ثبت شده است. پایین‌ترین دمای ثبت شده در این شهر نیز برابر ۲۳٫۹- درجه سانتیگراد بوده که در سال ۱۸۷۹ ثبت شده بوده است.

بارندگی در تمام طول سال در پاریس اتفاق می‌افتد. پاریس به خاطر باران‌های ناگهانی‌اش معروف است. متوسط میزان بارش سالانه در پاریس حدود ۶۴۱ میلی‌متر است. بارش برف در این شهر به ندرت اتفاق می‌افتد، و در بیشتر موارد میزان بارش برف به حدی است که بیش از ۲۴ ساعت بر روی زمین باقی نمی‌ماند.

[Borna66]

معماری

با توجه به وجود قوانین بسیار سخت برای ساخت و ساز و عدم اجازه برای ساخت ساختمان‌های بلند بسیاری از موسسات نظیر موسسات تجاری، دانشگاه‌ها، موسسات تحقیقاتی و وزارت خانه‌ها به حاشیه شهر پاریس و بویژه منطقه لا دفانس انتقال یافته‌اند.

این قوانین باعث شده‌است که شهر پاریس چهره‌ای تاریخی به خود گرفته و به قول اروپایی‌ها به موزه‌فیکاسیون (muséification) یا موزه بصری تبدیل شود.

بسیاری از ساختمان‌های اداری پاریس که هنوز در محدوده مرکزی شهر قرار دارند قصد انتقال دفاتر خود را به حومه شهر و بویژه به منطقه لا دفانس دارند. منطقه اقتصادی دفنس میزبان دفاتر و مراکز مهم اداری، تجاری، اقتصادی و فرهنگی فرانسه و اروپا است. منطقه اقتصادی لا دفانس، دفاتر شرکت‌های بزرگ تولید مواد غذایی درRungis، دانشگاه‌های مهمی چون دانشگاه پلی تکنیک پاریس، HEC، ESSEC، INSEAD و... ، تعدادی از معروفترین آزمایشگاه‌های تحقیقاتی جهان (در منطقه سالکی و ایوری)، مجموعه‌های عظیم ورزشی نظیر استاد دو فرانس در سن دنی و بعضی از وزراتخانه‌ها مانند وزارت حمل و نقل فرانسه در حومه پاریس قرار گرفته اند. طبق اعلام مسئولین آرشیو ملی فرانسه نیز تا سال ۲۰۱۰ به حومه پاریس منتقل می‌شود.

نیاز به پاریسی بزرگتر از سوی دولتمردان فرانسوی نیز درک شده به طوری که این موضوع از سال ۲۰۰۷ در دستور کار قرار گرفته و نتیجه نهایی آن نیز در انتخابات بهار ۲۰۰۸ شورای شهر پاریس مشخص خواهد شد.

[Borna66]

خیابان‌ها، میدان‌ها و محلات معروف پاریس

بخش مرکزی شهر

میدان باستیل:(Place de la Bastille): این میدان هم به خاطر نقش تاریخی و هم به خاطر فعالیت های سیاسی صورت گرفته در آن از شهرت برخوردار است. بسیاری از اتفاقات تاثیر گذار تاریخ فرانسه در این مکان حادث شده است. امروزه نیز به خاطر بُعد تاریخی آن از این محل برای برگزاری اجتماعات اجتماعی ، سیاسی و راهپیمایی ها استفاده می شود. از جمله می توان از تظاهرات و اعتراضات سندیکاهای کارگری فرانسه در ۲۸ ماه مارس سال ۲۰۰۶ میلادی در این میدان نام برد.

خیابان شانز الیزه (Champs-Elysées): خیابان قرن هفدهمی پاریس با درختان زیبای حاشیه خود یکی از پرجاذبه‌ترین نقاط گردشگری در دنیا محسوب می شود. این خیابان حدفاصل میدان کنکورد و تاق نصرت تریومف قرار گرفته و یکی از مهمترین مراکز خرید و تفریح در پاریس محسوب می شود. این خیابان در نزد فرانسوی‌ها ملقب به (La plus belle avenue du monde) به معنی «زیباترین خیابان جهان» است.


میدان کنکورد: این میدان در منتهاالیه خیابان شانز الیزه قرار گرفته است. در گذشته این میدان به نام لویی پانزدهم نامیده می‌شد.
در طول انقلاب اول فرانسه و در دوره معروف به ترور، دستگاه گیوتین در این میدان نصب شده بود. سر بسیاری از افراد آن دوره فرانسه نظیر لویی شانزدهم و ماری آنتوانت در این میدان به زیر گیوتین رفته‌است.

در این میدان و در حاشیه خیابان رویال ساختمان وزارت بحریه فرانسه، هتل کریلیون و سفارت ایالات متحده آمریکا قرار دارد. در سوی دیگر میدان، باغ تویلری که به موزه لوور منتهی می شود، قرار گرفته است. یکی از اضلاع میدان کنکورد به میدان دیگری به نام وندوم متصل است در این میدان نیز هتل های مجلل ریتز و وندوم و تعداد بسیار زیادی جواهر فروشی مجلل و معروف قرار دارد. علاوه بر این در این ۲ میدان سالن های مد بسیاری از معروف ترین طراحان لباس دنیا و شرکت‌های مشهور مُد قرار دارند.

در مرکز این میدان ستون تاریخی ابلیسک قرار دارد. این ستون از سوی والی مصر ، محدعلی پاشا، به فرانسه هدیه شده است. قدمت این ستون به دوره رامسس دوم بازگشته و قدیمی‌ترین اثر موجود در فضای شهری پاریس است.


لزال (Les Halles): این محله جایگاه قبلی بازارهای عرضه محصولات پروتئینی پاریس است. تا سال ۱۹۷۰ این بازار در این مکان قرار داشت. در کنار این بازار ایستگاه مرکزی متروی پاریس با نام ایستگاه شتله لزال قرار دارد.این ایستگاه بزرگترین ایستگاه مترو در اروپا است. در سال ۱۹۷۱ این بازار تخریب و به مکان جدیدی تحت عنوان «Rungis» در حومه پاریس منتقل شد. این مرکز هم اکنون بزرگترین مرکز ارائه محصولات پروتئینی در جهان است.


لو مَرِی (Le Marais): محله‌ای است در کنارهٔ رود سن. این محله به خاطر آزادی فرهنگی فراوان و وجود جمعیت زیاد یهودیان و همجنس‌گرایان مرد مشهور است.


خیابان مونتاین (Avenue Montaigne): خیابانی است جنب خیابان شانز الیزه؛ این خیابان پذیرای تعداد زیادی از سالن‌های مُد معروف جهان نظیر شانل (Chanel)، دیور(Dior)، ولنتینو (Valentino)، لویی ویتون (Louis Vuitton) و ژیوونشی (Givenchy) است.


مون مارتر (Montmartre): تپه‌ای است تاریخی که بر فراز آن کلیسای مشهور ساکره کوور قرار دارد. مون مارتر همیشه به خاطر وجود تعداد بسیار زیاد استودیوها و کافه‌های مملو از هنرمندان خود مشهور بوده است.


مون پارناس (Mont Parnasse): محله ای است در ساحل چپ رود سن. این مکان به علت استودیوهای موسیقی و کافه‌های خود مشهور است. ایستگاه بزرگ مترو مون پارناس و بلندترین برج مسکونی تجاری و اداری پاریس با نام برج مون پارناس نیز در این محله واقع است.

لوپِرا (L'opéra): به محدوده اطراف اپرا گارنیر محله لوپرا اطلاق می شود. این محل جایگاه اصلی دفاتر و موسسات اعتباری و فروشگاه‌های زنجیره‌ای است. به عنوان مثال می‌توان از فروشگاه‌های زنجیره‌ای پرنتام [۳۰] (Printemp) ، گالری لافایت و گراند مگزین نام برد. همچنین دفاتر موسسات عظیم مالی چون کردیت لیونه (crédit Lyonnais) و امریکن اکسپرس (American Express) نیز در این محله قرار دارد.


محله لاتین (Quartier Latin): محله ای ست مربوط به قرن ۱۲ میلادی حدفاصل میدان موبرت و دانشگاه سوربن. این محله به خاطر فضای دوستانه خود و همچین تعداد بسیار زیادی بیسترو (رستوران‌ها و کافه‌های بسیار کوچک) و آثار دیدنی متعدد خود مشهور است. در محدوده این خیابان علاوه بر دانشگاه سوربن دانشگاه هایی چون دانشگاه نورمال سوپریور ، دانشگاه پاریس تک ، دانشگاه ژوسیو ، کالج فرانسه ، دانشگاه شماره ۲ پاریس یا دانشگاه پانتئون ، دانشگاه شماره ۳ پاریس یا دانشگاه سوربن جدید و دانشکده ملی معدن فرانسه قرار دارند. این امر باعث شده که این محله به قطب دانشگاهی پاریس تبدیل شود. وجود این دانشگاه‌ها یکی از دلایل جو گرم و دوستانه این خیابان نیز هست. علاوه بر دانشگاه‌ها، اماکن مشهور و دیدنی دیگری چون زیارتگاه سنت-میشل ، معبد پانتئون ، هتل کلونی ، کاخ لوکزامبورگ ، تئاتر اودئون ، کاخ دولامونه و ساختمان فرهنگستان فرانسه دراین محله قرار دارند.

سنت اونوره (Faubourg saint-Honoré): این محله نیز یکی دیگر از مراکز مُد پاریس است. سالن‌های مد مارک‌هایی همچون هرمس (Hermès) و کریستین لاکروآ (Christian Lacroix) در این مکان قرار دارد. علاوه بر این، مراکز مهم سیاسی چون کاخ الیزه وزارت کشور فرانسه ، سفارت ژاپن ، سفارت بریتانیا و ایرلند و اقامتگاه سفیر آمریکا در این محله قرار دارند.


حاشیه شهر


لا دفانس (La Défense): حومه مهم شهر پاریس است این منطقه یکی از بزرگترین و مهمترین مراکز اقتصادی تجاری جهان محسوب می شود. منطقه دفانس در حاشیه غربی شهر پاریس واقع شده و در امتداد محور خیابان شانز الیزه قرار دارد. این منطقه میزبان بسیاری از دفاتر و شرکت‌های بزرگ و رده اول جهان است. این منطقه در سال ۱۹۵۸ توسط دولت فرانسه بدین منظور ساخته شد. در مجموع حدود ۳٫۵ میلیون متر مربع فضای اداری در این منطقه قرار دارد که تشکیل دهنده بزرگترین منطقه تجاری و اقتصادی اروپا است.
تاق نصرت عظیم دفانس که میزبان وزارت حمل و نقل فرانسه است نیز در این محله قرار دارد.


وال دو سن (Val de Seine): دفاتر رسانه‌های اصلی پاریس و فرانسه در این منطقه قرار گرفته است. شبکه های تلویزیونی مشهور فرانسه و جهان نظیر TF1 , Frence2 , Canal+ , France24 , EuroSport , Arté , TPS از جمله این دفاتر هستند. همچنین شرکت‌های بزرگ ارتباطات و IT مانند Neuf Cegetel و دفتر اروپا، آفریقا و خاورمیانه شرکت مایکروسافت در این منطقه قرار دارند.




سن دنی (Plaine Saint-Denis): این مکان سابقا محله‌ای صنعتی بود اما در طول ۱۰ سال گذشته تغییر ماهیت داده است. امروزه این محل میزبان مجموعه ورزشی استاد دو فرانس و منطقه اقتصادی لندی فرانس است. چندین آسمان‌خراش و ۲ خط سریع‌السیر مترو نیز در این منطقه وجود دارد. همچنین دفاتر تعدادی از شبکه های تلویزیونی فرانسه و استودیوهای فیلم سازی این کشور نیز در این محله قرار دارد. صومعه مشهور سن دنی، میزبان آرامگاه بسیاری از پادشاهان قدیم فرانسه، نیز در این منطقه واقع است.

[Borna66]

پارک‌ها و باغ‌ها

یکی از دو باغ قدیمی معروف پاریس باغ تویلری است که در قرن ۱۶ در حاشیه رود سن نزدیک کاخ لوور و در قسمت چپ باغ لوکزامبورگ ساخته شده است که برای کاخ خصوصی کاترین دو مدیچی ساخته شده است. دیگر باغ معروف پاریس باغ گیاهان است. این باغ به دستور دکتر گای دو لابروس پزشک مخصوص لویی سیزدهم برای پرورش گیاهان دارویی ساخته شد، و نخستین باغ عمومی پاریس است. قدمت دیگر باغ‌های بزرگ پاریس به دوران امپراتوری دوم بر می‌گردد. پارک‌های بوت شامون، مونتسوری و مونسو که به وسیله ژان شارل آلفان، یکی از مهندسان ناپلئون سوم، ساخته شده‌اند. دیگر پارک‌ها به دستور بارون هاوسمن ساخته شده‌اند که شامل پارک جنگلی بولوین و ونسن می شوند. از دیگر پارک‌های بزرگ پاریس می‌توان پارک دولاویل ساخته شده توسط آرشیتکت معروف برنارد شومی را نام برد.

[Borna66]

آثار دیدنی

برج ایفل (فرانسه: La Tour Eiffel) «با حدود ۶٫۵ میلیون نفر بازدید کننده در سال»
دیزنی‌لند پاریس(فرانسه:Disneyland Paris ) «با حدود ۱۴٫۷ میلیون نفر بازدید کننده در سال»
موزه لوور (فرانسه: Musée du Louvre) «با حدود ۸ میلیون نفر یازدید کننده در سال»
موزه اورسی (فرانسه: Musée d'Orsay) «با حدود ۶ میلیون نفر بازدید کننده در سال»
کلیسای نوترودام (فرانسه: La Cathédrale Notre Dame)«با حدود ۱۲ میلیون نفر بازدید کننده در سال»
کلیسای ساکره کوور (فرانسه: Sacré Coeur) «با حدود ۱۲ میلیون بازدید کننده در سال»
خیابان شانز الیزه (فرانسه:Avenue des Champs Elysées )
کاخ ورسای (فرانسه: Château de Versailles)
معبد پانتئون (فرانسه: Panthéon)
باغ تویلری (فرانسه: Jardin des Tuileries)
باغ گیاهان (فرانسه: Jardin des Plantes)
باغ لوکزامبورگ (فرانسه: Jardin de Luxembourg)
مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو (فرانسه: Centre national d'art et de culture Georges-Pompidou)
گورستان پرلاشز(فرانسه:Cimetière du Père Lachaise )
تاق نصرت تریومف (فرانسه: Arc de Triomphe)
تاق نصرت عظیم دفانس (فرانسه: Grande Arche de la Défence)
عمارت انولید (فرانسه: Hôtel des Invalides)
میدان کنکورد (فرانسه: Place de la Concorde)
کتابخانه ملی فرانسه (فرانسه: La Bibliothèque Nationalle)
خیابان ریولی (فرانسه: Rue de Rivoli)
دانشگاه سوربن (فرانسه: La Sorbonne)
کاخ انستیتو یا عمارت فرهنگستان فرانسه
اپرا گارنیر (فرانسه: Opéra Gargnier)
کلیسای مادلن (فرانسه: Eglise de la Madeleine)
قلعه ونسن (فرانسه: Château de Vincennes)
قلعه کنسیرژری (فرانسه: La Conciergerie)
مدرسه عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (فرانسه: École nationale supérieure des Beaux-Arts)
کاخ شایو (فرانسه: Palais de Chaillot)
عمارت گراند پله (فرانسه: Grand Palais)
عمارت پتیت پله (فرانسه: Petit Palais)
برج مون پارناس (فرانسه: Tour Montparnasse)
میدان وندوم (فرانسه: Place Vendôme)
پل الکساندر سوم (فرانسه: Pont Alexandre III)
مسجد پاریس (فرانسه: Grande Mosquée de Paris)
پاریس پلاژ (فرانسه:Paris Plage )
خیابان کاردینال دو بوا (فرانسه: La Rue De Cardinal De Bois)
ورزشگاه استاد دو فرانس (فرانسه: Stade de France)
بلوار سن ژرمن (فرانسه: Boulevard Saint-Germain)
عمارت مجلس ملی فرانسه یا کاخ بوربون (فرانسه: L'Assemblée Nationale)
هتل دویل یا سالن شهر (فرانسه: L'hotel De Ville یا Salle De Ville)
هتل ریتز (فرانسه: L'hotel De Ritz)

[Borna66]

پاريس



عروس شهرهاي جهان

شهر چهار ميليون نفري پاريس، پايتخت كشور فرانسه با معماري قرون 16 و 17، در بخش مركزي و قديمي، معماري جديد و مدرن در حومه، عبور رودخانه سن از ميان شهر، مكان‌ها و بناهاي تاريخي نظير «برج ايفل»، «موزه لوور»، «كاخ ورساي»، «كليساي نتردام»، «زندان باستيل» و ديگر نقاط ديدني، لقب عروس شهرهاي جهان را به خود اختصاص داده است.

اين شهر كه چون نگيني زيبا بر انگشتري قاره اروپا مي‌درخشد، روزگاري از كثرت تعفن و كوچه‌هاي باريك و پر گِل و لاي خود عنوان «لوتينا» يا شهر گل يافته بود، اما با همت مردم و برنامه‌ريزي مسئولان مي‌توان امروز اذعان كرد كه امروز پاريس شهري سالم است و شايداين وضعيت تا اندازه زيادي ناشي از برنامه هاي «بارون اوژن هاسمان» شهردار پاريس در دوران «ناپلئون»بوده باشد.

پاريس با وجود بسياري از بناهاي زيبا و تاريخي در آن عصر در كوچه‌هاي باريك و پرپيچ و خم و گل‌آلود خود گم و پاي در گل بود.

از مهم‌ترين فعاليت‌هاي هاسمان در آن دوره مي‌توان به ايجاد فضاي كافي پيرامون ساختمان‌هاي بزرگ و با اهميت، بهبود وضع بهداشتي شهر با از ميان بردن كوچه‌هاي باريك و آلوده، ايجاد بلوارهاي وسيع كه علاوه بر برخورداري از نور و هواي كافي عبور و مرور را آسان مي‌كنند و الحاق حومه‌هاي شهر به پاريس، نام برد. همچنين طرح كمربند سبز به شعاع 250 متر در گرداگرد شهر به منظور جلوگيري از رشد و گسترش بي‌رويه آن، احداث دو پل بزرگ در جنوب و شمال شهر بر روي رودخانه سن و احداث خيابان‌هاي متعددي كه پاريس را به خارج شهر مرتبط مي‌كرد از ديگر كارهاي ارزنده اين شهردار بزرگ است.


پاريس شهر سالم امروز

پاريس امروز به 20 منطقه شهرداري تقسيم شده است كه يك منطقه در مركز و ساير مناطق با آرايش حلزوني در اطراف شعاع منطقه مركزي، كل شهر را تحت پوشش خدمات خود برده‌اند.
اين مناطق با بودجه و امكانات برابر به نحوي در شهر فعاليت دارند كه متمايز كردن اين مناطق در عمل غيرممكن است براي حفظ معماري و بناهاي قديمي در مركز شهر و مناطق مركزي، امكان دخل و تصرف در نماي خارجي اين ابنيه را از شهروندان، گرفته است و تنها به ايجاد تغييرات در دكوراسيون داخلي اين منازل و مدرنيزه كردن درون اين ساختمان‌ها از سوي مردم اكتفا شده است. بنابراين در مناطق حاشيه‌اي، ساختمان‌ها و بناهاي جديد و مدرن پاسخگوي نياز مسكن جمع كثيري از شهروندان هستند. وجود امكانات شهري متعدد، موجب شده كه بسياري از مشكلات شهري كه شهرداري تهران با آن مواجه است، در پاريس به چشم نخورد.

وجود چند شبكه مترو در شهر پاريس علاوه بر نقل و انتقال سريع و آسوده مسافران شهري، مزيت‌‌هايي چون استفاده از انرژي برق و كاهش آلودگي ناشي از تردد خودروها و ساير وسايط نقليه شهري، حل مشكلات ترافيكي به دليل عبور از زير زمين و كاهش آلودگي صوتي ناشي از نقل و انتقالات شهري و متعاقب آن آسايش و آسودگي روحي و رواني را نصيب شهروندان، كرده است.
اگو يا سيستم جمع‌آوري و هدايت زيرزميني فاضلاب، تمامي آب‌هاي جاري در شهر را جمع‌آوري و به خارج شهر هدايت مي‌كند. اين سيستم، علاوه بر اينكه شهر را از آلودگي‌هاي موجود در فاضلاب‌ها مصون مي‌دارد باعث محو جوي‌ها و انهار از حواشي خيابان‌ها مي‌شود.

آب‌هاي اضافي در انتهاي مسير با تصفيه و پاكسازي، صرف آبياري فضاهاي سبز موجود در سطح شهر مي‌شود. ضمنا طبقه فوقاني كانال‌هاي اگوبه هدايت كابل‌هاي برق، تلفن، لوله‌هاي آب و گاز اختصاص يافته است كه تا حد زيادي سطح خيابان‌ها و معابر را از كندوكوب براي اين مقاصد، محفوظ و مصون نگاه داشته است.

همچنين استفاده از نيروي برق، با به‌كارگيري نيروگاه‌هاي هسته‌اي به منظور تامين انرژي لازم جهت منازل مسكوني و تردد متروها ضمن جلوگيري از مصرف بي‌رويه منابع انرژي فسيلي چون مشتقات نفت، گاز و زغال‌سنگ، موجب كاهش آلودگي‌هاي ناشي از سوخت اين مواد شده است.

وسايط نقليه شخصي و عمومي كه در پاريس تردد مي‌كنند به دليل سالم و نو بودن، آلودگي ناشي از مصرف سوخت در اين شهر را به حداقل ممكن رسانده‌اند.

بزرگ‌راه‌ها، اتوبان‌ها و زيرگذرهاي موجود در سطح شهر پاريس نيز بروز ترافيك و به تبع آن آلودگي هوا، آلودگي صوتي و اتلاف وقت مردم را به شدت كاهش داده‌اند. وجود 32 مسر ورود و خروج شهر و اتوبان‌هاي خارج شهري و كمربندي امكان تردد شهروندان به حومه‌هاي اطراف پاريس جهت سكونت را سهل و ميسر كرده است.

انتقال كارخانه‌ها به حومه شهر آلودگي‌ةاي ناشي از اين قبيل تاسياست را منتفي و امكان توسعه فضاي سبز سطح شهر را فراهم كرده است كه احداث پارك «سيتروئن» در محل سابق كارخانه مزبور مويد اين اقدام است.

فضاي سبز از ديرباز در اين كشور به ويژه در پاريس، جايگاه ويژه‌اي دارد. وجود فضاي سبز كاخ «ورساي»، ميدان «كنكورد» و باغ‌هاي «توئي‌لري» با حفظ جزييات اوليه طراحي آنها در طول اين دو سه قرن شاهدي بر اين ادعااست.



پاريس موفق در توسعه فضاي سبز شهري (http://www.forum.niksalehi.com/)

http://pnu-club.com/imported/mising.jpg

[Borna66]

پاريس



عروس شهرهاي جهان

شهر چهار ميليون نفري پاريس، پايتخت كشور فرانسه با معماري قرون 16 و 17، در بخش مركزي و قديمي، معماري جديد و مدرن در حومه، عبور رودخانه سن از ميان شهر، مكان‌ها و بناهاي تاريخي نظير «برج ايفل»، «موزه لوور»، «كاخ ورساي»، «كليساي نتردام»، «زندان باستيل» و ديگر نقاط ديدني، لقب عروس شهرهاي جهان را به خود اختصاص داده است.

اين شهر كه چون نگيني زيبا بر انگشتري قاره اروپا مي‌درخشد، روزگاري از كثرت تعفن و كوچه‌هاي باريك و پر گِل و لاي خود عنوان «لوتينا» يا شهر گل يافته بود، اما با همت مردم و برنامه‌ريزي مسئولان مي‌توان امروز اذعان كرد كه امروز پاريس شهري سالم است و شايداين وضعيت تا اندازه زيادي ناشي از برنامه هاي «بارون اوژن هاسمان» شهردار پاريس در دوران «ناپلئون»بوده باشد.

پاريس با وجود بسياري از بناهاي زيبا و تاريخي در آن عصر در كوچه‌هاي باريك و پرپيچ و خم و گل‌آلود خود گم و پاي در گل بود.

از مهم‌ترين فعاليت‌هاي هاسمان در آن دوره مي‌توان به ايجاد فضاي كافي پيرامون ساختمان‌هاي بزرگ و با اهميت، بهبود وضع بهداشتي شهر با از ميان بردن كوچه‌هاي باريك و آلوده، ايجاد بلوارهاي وسيع كه علاوه بر برخورداري از نور و هواي كافي عبور و مرور را آسان مي‌كنند و الحاق حومه‌هاي شهر به پاريس، نام برد. همچنين طرح كمربند سبز به شعاع 250 متر در گرداگرد شهر به منظور جلوگيري از رشد و گسترش بي‌رويه آن، احداث دو پل بزرگ در جنوب و شمال شهر بر روي رودخانه سن و احداث خيابان‌هاي متعددي كه پاريس را به خارج شهر مرتبط مي‌كرد از ديگر كارهاي ارزنده اين شهردار بزرگ است.


پاريس شهر سالم امروز

پاريس امروز به 20 منطقه شهرداري تقسيم شده است كه يك منطقه در مركز و ساير مناطق با آرايش حلزوني در اطراف شعاع منطقه مركزي، كل شهر را تحت پوشش خدمات خود برده‌اند.
اين مناطق با بودجه و امكانات برابر به نحوي در شهر فعاليت دارند كه متمايز كردن اين مناطق در عمل غيرممكن است براي حفظ معماري و بناهاي قديمي در مركز شهر و مناطق مركزي، امكان دخل و تصرف در نماي خارجي اين ابنيه را از شهروندان، گرفته است و تنها به ايجاد تغييرات در دكوراسيون داخلي اين منازل و مدرنيزه كردن درون اين ساختمان‌ها از سوي مردم اكتفا شده است. بنابراين در مناطق حاشيه‌اي، ساختمان‌ها و بناهاي جديد و مدرن پاسخگوي نياز مسكن جمع كثيري از شهروندان هستند. وجود امكانات شهري متعدد، موجب شده كه بسياري از مشكلات شهري كه شهرداري تهران با آن مواجه است، در پاريس به چشم نخورد.

وجود چند شبكه مترو در شهر پاريس علاوه بر نقل و انتقال سريع و آسوده مسافران شهري، مزيت‌‌هايي چون استفاده از انرژي برق و كاهش آلودگي ناشي از تردد خودروها و ساير وسايط نقليه شهري، حل مشكلات ترافيكي به دليل عبور از زير زمين و كاهش آلودگي صوتي ناشي از نقل و انتقالات شهري و متعاقب آن آسايش و آسودگي روحي و رواني را نصيب شهروندان، كرده است.
اگو يا سيستم جمع‌آوري و هدايت زيرزميني فاضلاب، تمامي آب‌هاي جاري در شهر را جمع‌آوري و به خارج شهر هدايت مي‌كند. اين سيستم، علاوه بر اينكه شهر را از آلودگي‌هاي موجود در فاضلاب‌ها مصون مي‌دارد باعث محو جوي‌ها و انهار از حواشي خيابان‌ها مي‌شود.

آب‌هاي اضافي در انتهاي مسير با تصفيه و پاكسازي، صرف آبياري فضاهاي سبز موجود در سطح شهر مي‌شود. ضمنا طبقه فوقاني كانال‌هاي اگوبه هدايت كابل‌هاي برق، تلفن، لوله‌هاي آب و گاز اختصاص يافته است كه تا حد زيادي سطح خيابان‌ها و معابر را از كندوكوب براي اين مقاصد، محفوظ و مصون نگاه داشته است.

همچنين استفاده از نيروي برق، با به‌كارگيري نيروگاه‌هاي هسته‌اي به منظور تامين انرژي لازم جهت منازل مسكوني و تردد متروها ضمن جلوگيري از مصرف بي‌رويه منابع انرژي فسيلي چون مشتقات نفت، گاز و زغال‌سنگ، موجب كاهش آلودگي‌هاي ناشي از سوخت اين مواد شده است.

وسايط نقليه شخصي و عمومي كه در پاريس تردد مي‌كنند به دليل سالم و نو بودن، آلودگي ناشي از مصرف سوخت در اين شهر را به حداقل ممكن رسانده‌اند.

بزرگ‌راه‌ها، اتوبان‌ها و زيرگذرهاي موجود در سطح شهر پاريس نيز بروز ترافيك و به تبع آن آلودگي هوا، آلودگي صوتي و اتلاف وقت مردم را به شدت كاهش داده‌اند. وجود 32 مسر ورود و خروج شهر و اتوبان‌هاي خارج شهري و كمربندي امكان تردد شهروندان به حومه‌هاي اطراف پاريس جهت سكونت را سهل و ميسر كرده است.

انتقال كارخانه‌ها به حومه شهر آلودگي‌ةاي ناشي از اين قبيل تاسياست را منتفي و امكان توسعه فضاي سبز سطح شهر را فراهم كرده است كه احداث پارك «سيتروئن» در محل سابق كارخانه مزبور مويد اين اقدام است.

فضاي سبز از ديرباز در اين كشور به ويژه در پاريس، جايگاه ويژه‌اي دارد. وجود فضاي سبز كاخ «ورساي»، ميدان «كنكورد» و باغ‌هاي «توئي‌لري» با حفظ جزييات اوليه طراحي آنها در طول اين دو سه قرن شاهدي بر اين ادعااست.



پاريس موفق در توسعه فضاي سبز شهري (http://www.forum.niksalehi.com/)

http://pnu-club.com/imported/mising.jpg