Borna66
09-17-2009, 11:07 PM
این سرزمین جزئی از هندوستان و افغانستان بود خود نیز مستعمره بریتانیای کبیر بود. در هنگام قیام گاندی برعلیه استعمار، پاکستان به رهبری محمدعلی جناح (از یاران گاندی) پیش از استقلال هند، استقلال خود را بازیافت. در قسمت غربی پاکستان، منطقه کویری وسیعی وجود دارد که به بلوچستان انگلیس مشهور است. این قسمت جزء خاک ایران بود که در زمان ناصرالدین شاه قاجار بر طبق قرارداد گلداسمیت از خاک ایران جدا شد.
پاکستان دارای تمدن آسیایی(فارس)بوده است و یکی از تمدن*ها پس از میان*رودان و مصر تمدن دوره ایندوس (۲۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۵۰۰ قبل از میلاد ) است. کشور کنونی پاکستان در تاریخ ۱۲ اوت (۱۹۴۷) تاسیس شد. اما ناحیه*ای که دربرمی گیرد تاریخچه گسترده*ای دارد که با تاریخ هندوستان ، ایران و افغانستان اشتراک دارد. این منطقه محل تقاطع راههای تجاری تاریخی مثلا جاده ابریشم بود و در هزاران سال توسط گروههای مختلفی به عنوان سرزمین سکونت به کار برده شد. این گروه*ها دراویدی*ها ، هندوآریایی، ایرانیان، مصری*ها، سکاها، پارت*ها، کوشان*ها، افغانها ، ترک*تباران، مغولها و اعراب بودند ؛ این منطقه را اغلب به نام موزه اقوام و نژادها می*شناسند. مورخ و جغرافیادان دو بلیج مولر هنگامی که گفت: « اگر ، آنگونه که می*گویند مصر موهبتی از سوی نیل است پاکستانی نیز موهبتی از ایندوس است.» اهمیت تاریخی این منطقه را آشکار ساخت. اولین نشانه وجود آدمیان در این منطقه ابزارهای سنگی هستند که در استان پنجاب از فرهنگ سوان برجای مانده*اند و مربوط به ۱۰۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰۰ سال پیش هستند. رود ایندوس محل فرهنگ*های باستانی متعددی از قبیل مهرگاره (یکی از اولین شهرهای شناخته شده جهانی) و تمدن دره ایندوس در هاراپا و موهنجودارو است.
تمدن دره ایندوس در اواسط هزاره دوم قبل از میلاد دچار انحطاط شد و پس از آن تمدن ودیک پدید آمد که در بیشتر شمال هند و پاکستان گسترده شد. امپراتوری*ها و پادشاهی*های زیادی از دوران هخامنشیان ایران در این ناحیه حکومت می*کردند (در ۳۲۶ قبل از میلاد و امپراطوری ماوریان).
پادشاهی هندویونانی که توسط دمتریوس اول باکتریا تاسیس شد شامل گاندهارا و ناحیه پنجاب از ۱۸۴ قبل از میلاد می*شد و در زمان حکومت مناندر اول که با پیشرفت*های تجاری و فرهنگی دوره یونانی– بودائیسم را بنا نهاد. به بیشترین رشد و ترقی خود رسید. شهر تاکسیلا (تاکشاشیلا ) مرکز مهم آموزشی در دوران باستانی شد. بقایای شهر که در غرب اسلام آباد واقع هستند یکی از مکان*های باستان شناسی عمده کشور است. در سال ۷۱۲ عصر رایج ، فرمانده عرب به نام محمد بن قاسم سند و مولتان در جنوب پنجاب (پاکستان ) را فتح کرد و بنای حکومتهای بعدی مسلمانان را که شامل حکومت غزنویان پادشاهی محمد غر پادشاهی (سلطان نشین ) دهلی و حکومت موغال می*شدند ایجاد کردند. در طول این دوره مروجان دینی صوفی نقش محوری را در تغییر دین اکثریت جمعیت منطقه به اسلام ایفا نمودند. انحطاط تدریجی حکومت مغول در اوایل قرن هیجدهم موقعیت*هایی را برای جمعیت افغانستان ، بلوچ*ها و سیک*ها برای اعمال قدرت و کنترل خود بر نواحی گسترده*ای را فراهم نهاد تا زمانی که کمپانی هند شرقی بریتانیا سلطه خود را بر جنوب آسیا گسترانید.
مسجد پادشاهی ۱ ژوئیه ۲۰۰۵. تصویر ۳۲ تهیه شده توسط علی عمرانی، قرن هفدهم مسجد پادشاهی كه توسط اورنگ زیب امپراطور مغول*ها در لاهور ساخته شد.
جنگ استقلال هند در ۱۸۵۷ آخرین نبرد مسلحانه منطقه برضد راج بریتانیا بود و زمینه*های نبرد آزادی خواهانه غیر مسلحانه که توسط مجلس ملی هند رهبری می*شد را بنا نهاد با این وجود لیگ مسلمانان هند در نیمه دوم دهه ۱۹۳۰ در میان ارسی از نادیده گرفتن مسلمانان در سیاست به محبوبیت رسید در ۲۹ دسامبر (۱۹۳۰) خطابه مربوط به ریاست جمهوری علامه اقبال خواهان ایجاد یک کشور مسلمان مجزا در شمال غربی و آسیای جنوب شرقی شد. محمد علی جناح تئوری دوملت را حمایت کرد و لیگ مسلمانان را به سوی پذیرش «قطعنامه لاهور» مربوط به۱۹۴۰ هدایت کرد که نهایتا به ایجاد کشور پاکستان انجامید.
دو جناح پاكستانی در ۱۹۷۰ ؛ پاكستان شرقی كه در سال ۱۹۷۱ از جناح غربی به عنوان كشور مستقل بنگلادش جدا شد.
پاکستان در ۱۴ اوت ۱۹۴۷ با دو جناح دارای اکثریت مسلمان در قسمت شرقی و شمال غربی مناطق آسیای جنوبی تشکیل شد که توسط هند که اکثریت آن هندو بودند ازهم جدا شد و از استان*های بلوچستان (پاکستان )، بنگلادش شرقی، استان مرزی شمال غرب، پنجاب غربی، و سند تشکیل می*شد. تقسیم تقسیم هند تحت کنترل بریتانیا به* شورش*های فرقه*ای منجر گردید.
در سراسر هند و پاکستان و میلیون*ها مسلمان به جامو و کشمیر بالا گرفت وبه اولین جنگ کشمیر (۱۹۴۸) منتهی شد که در آن پاکستان و هند هریک قسمتهای عظیمی از جمهوری که در سال ۱۹۵۸ به رسمیت اعلام شده بود با کودتایی توسط ایوب خان (۶۹- ۱۹۵۸) که در طول یک دوره نا آرامی داخلی و همچنین در دوره جنگ ۱۹۶۵ هند – پاکستان رئیس جمهور بود. جانشین او یحیی خان ( ۷۱- ۱۹۶۹ ) با طوفان-بهولا ۱۹۷۰ - مواجه شد که باعث مرگ ۵۰۰۰۰۰ نفر شد.
تفرقه*های اقتصادی و سیاسی در پاکستان شرقی منجر به سرکوبی*ها و تنش*های شدید سیاسی گردید که نهایتا به جنگ آزاد سازی بنگلادش و جنگ ۱۹۷۱ هند و پاکستان و نهایتا جدا شدن پاکستان شرقی به عنوان کشور مستقل بنگلادش انجامید. حکومت غیر نظامی از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷ توسط ذوالفقار علی بوتو تا زمانی که خلع و توسط یک جنایت قضایی در سال ۱۹۷۹ به دست ژنرال محمد ضیا الحق اعدام شد ، از سرگرفته شد. ضیاء الحق سومین رئیس جمهور نظامی شد. سیاست*های سکولار (غیر دینی) پاکستان با معرفی قوانین اسلامی شریعت توسط ضیاء از بین رفتند و این روند تاثیرات مذهبی و دینی بر جامعه شهریب ، وهمچنین نظامی را افزایش داد. با مرگ ژنرال ضیاء در حادثه سقوط هواپیما در سال ۱۹۸۸ ، بی نظیر بوتو دختر ذوالفقار علی بوتو به عنوان اولین نخست وزیر زن پاکستانی انتخاب شد. در طول دهه بعد با خراب تر شدن اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور او قدرت را به نواز شریف واگذار کرد. تنش*های نظامی در جنگ کارگیل که پاکستان و هند در سال ۱۹۹۹ با آن مواجه بودند ، با یک کودتای نظامی دنبال شد که در این کودتا ژنرال پرویز مشرف توانست قدرت اجرایی را به دست گیرد. در سال ۲۰۰۱ مشرف توانست با استعفای رفیق ترار رئیس جمهور پاکستان شود. پس از انتخابات مجلس ۲۰۰۲ ، مشرف قدرت*های اجرایی را به نخست وزیر تازه منتخب ظفرالله خان جمالی واگذار کرد که اونیز در انتخابات نخست وزیری ۲۰۰۴ پاکستان جای خود را به شوکت عزیز داد.
پاکستان دارای تمدن آسیایی(فارس)بوده است و یکی از تمدن*ها پس از میان*رودان و مصر تمدن دوره ایندوس (۲۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۵۰۰ قبل از میلاد ) است. کشور کنونی پاکستان در تاریخ ۱۲ اوت (۱۹۴۷) تاسیس شد. اما ناحیه*ای که دربرمی گیرد تاریخچه گسترده*ای دارد که با تاریخ هندوستان ، ایران و افغانستان اشتراک دارد. این منطقه محل تقاطع راههای تجاری تاریخی مثلا جاده ابریشم بود و در هزاران سال توسط گروههای مختلفی به عنوان سرزمین سکونت به کار برده شد. این گروه*ها دراویدی*ها ، هندوآریایی، ایرانیان، مصری*ها، سکاها، پارت*ها، کوشان*ها، افغانها ، ترک*تباران، مغولها و اعراب بودند ؛ این منطقه را اغلب به نام موزه اقوام و نژادها می*شناسند. مورخ و جغرافیادان دو بلیج مولر هنگامی که گفت: « اگر ، آنگونه که می*گویند مصر موهبتی از سوی نیل است پاکستانی نیز موهبتی از ایندوس است.» اهمیت تاریخی این منطقه را آشکار ساخت. اولین نشانه وجود آدمیان در این منطقه ابزارهای سنگی هستند که در استان پنجاب از فرهنگ سوان برجای مانده*اند و مربوط به ۱۰۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰۰ سال پیش هستند. رود ایندوس محل فرهنگ*های باستانی متعددی از قبیل مهرگاره (یکی از اولین شهرهای شناخته شده جهانی) و تمدن دره ایندوس در هاراپا و موهنجودارو است.
تمدن دره ایندوس در اواسط هزاره دوم قبل از میلاد دچار انحطاط شد و پس از آن تمدن ودیک پدید آمد که در بیشتر شمال هند و پاکستان گسترده شد. امپراتوری*ها و پادشاهی*های زیادی از دوران هخامنشیان ایران در این ناحیه حکومت می*کردند (در ۳۲۶ قبل از میلاد و امپراطوری ماوریان).
پادشاهی هندویونانی که توسط دمتریوس اول باکتریا تاسیس شد شامل گاندهارا و ناحیه پنجاب از ۱۸۴ قبل از میلاد می*شد و در زمان حکومت مناندر اول که با پیشرفت*های تجاری و فرهنگی دوره یونانی– بودائیسم را بنا نهاد. به بیشترین رشد و ترقی خود رسید. شهر تاکسیلا (تاکشاشیلا ) مرکز مهم آموزشی در دوران باستانی شد. بقایای شهر که در غرب اسلام آباد واقع هستند یکی از مکان*های باستان شناسی عمده کشور است. در سال ۷۱۲ عصر رایج ، فرمانده عرب به نام محمد بن قاسم سند و مولتان در جنوب پنجاب (پاکستان ) را فتح کرد و بنای حکومتهای بعدی مسلمانان را که شامل حکومت غزنویان پادشاهی محمد غر پادشاهی (سلطان نشین ) دهلی و حکومت موغال می*شدند ایجاد کردند. در طول این دوره مروجان دینی صوفی نقش محوری را در تغییر دین اکثریت جمعیت منطقه به اسلام ایفا نمودند. انحطاط تدریجی حکومت مغول در اوایل قرن هیجدهم موقعیت*هایی را برای جمعیت افغانستان ، بلوچ*ها و سیک*ها برای اعمال قدرت و کنترل خود بر نواحی گسترده*ای را فراهم نهاد تا زمانی که کمپانی هند شرقی بریتانیا سلطه خود را بر جنوب آسیا گسترانید.
مسجد پادشاهی ۱ ژوئیه ۲۰۰۵. تصویر ۳۲ تهیه شده توسط علی عمرانی، قرن هفدهم مسجد پادشاهی كه توسط اورنگ زیب امپراطور مغول*ها در لاهور ساخته شد.
جنگ استقلال هند در ۱۸۵۷ آخرین نبرد مسلحانه منطقه برضد راج بریتانیا بود و زمینه*های نبرد آزادی خواهانه غیر مسلحانه که توسط مجلس ملی هند رهبری می*شد را بنا نهاد با این وجود لیگ مسلمانان هند در نیمه دوم دهه ۱۹۳۰ در میان ارسی از نادیده گرفتن مسلمانان در سیاست به محبوبیت رسید در ۲۹ دسامبر (۱۹۳۰) خطابه مربوط به ریاست جمهوری علامه اقبال خواهان ایجاد یک کشور مسلمان مجزا در شمال غربی و آسیای جنوب شرقی شد. محمد علی جناح تئوری دوملت را حمایت کرد و لیگ مسلمانان را به سوی پذیرش «قطعنامه لاهور» مربوط به۱۹۴۰ هدایت کرد که نهایتا به ایجاد کشور پاکستان انجامید.
دو جناح پاكستانی در ۱۹۷۰ ؛ پاكستان شرقی كه در سال ۱۹۷۱ از جناح غربی به عنوان كشور مستقل بنگلادش جدا شد.
پاکستان در ۱۴ اوت ۱۹۴۷ با دو جناح دارای اکثریت مسلمان در قسمت شرقی و شمال غربی مناطق آسیای جنوبی تشکیل شد که توسط هند که اکثریت آن هندو بودند ازهم جدا شد و از استان*های بلوچستان (پاکستان )، بنگلادش شرقی، استان مرزی شمال غرب، پنجاب غربی، و سند تشکیل می*شد. تقسیم تقسیم هند تحت کنترل بریتانیا به* شورش*های فرقه*ای منجر گردید.
در سراسر هند و پاکستان و میلیون*ها مسلمان به جامو و کشمیر بالا گرفت وبه اولین جنگ کشمیر (۱۹۴۸) منتهی شد که در آن پاکستان و هند هریک قسمتهای عظیمی از جمهوری که در سال ۱۹۵۸ به رسمیت اعلام شده بود با کودتایی توسط ایوب خان (۶۹- ۱۹۵۸) که در طول یک دوره نا آرامی داخلی و همچنین در دوره جنگ ۱۹۶۵ هند – پاکستان رئیس جمهور بود. جانشین او یحیی خان ( ۷۱- ۱۹۶۹ ) با طوفان-بهولا ۱۹۷۰ - مواجه شد که باعث مرگ ۵۰۰۰۰۰ نفر شد.
تفرقه*های اقتصادی و سیاسی در پاکستان شرقی منجر به سرکوبی*ها و تنش*های شدید سیاسی گردید که نهایتا به جنگ آزاد سازی بنگلادش و جنگ ۱۹۷۱ هند و پاکستان و نهایتا جدا شدن پاکستان شرقی به عنوان کشور مستقل بنگلادش انجامید. حکومت غیر نظامی از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷ توسط ذوالفقار علی بوتو تا زمانی که خلع و توسط یک جنایت قضایی در سال ۱۹۷۹ به دست ژنرال محمد ضیا الحق اعدام شد ، از سرگرفته شد. ضیاء الحق سومین رئیس جمهور نظامی شد. سیاست*های سکولار (غیر دینی) پاکستان با معرفی قوانین اسلامی شریعت توسط ضیاء از بین رفتند و این روند تاثیرات مذهبی و دینی بر جامعه شهریب ، وهمچنین نظامی را افزایش داد. با مرگ ژنرال ضیاء در حادثه سقوط هواپیما در سال ۱۹۸۸ ، بی نظیر بوتو دختر ذوالفقار علی بوتو به عنوان اولین نخست وزیر زن پاکستانی انتخاب شد. در طول دهه بعد با خراب تر شدن اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور او قدرت را به نواز شریف واگذار کرد. تنش*های نظامی در جنگ کارگیل که پاکستان و هند در سال ۱۹۹۹ با آن مواجه بودند ، با یک کودتای نظامی دنبال شد که در این کودتا ژنرال پرویز مشرف توانست قدرت اجرایی را به دست گیرد. در سال ۲۰۰۱ مشرف توانست با استعفای رفیق ترار رئیس جمهور پاکستان شود. پس از انتخابات مجلس ۲۰۰۲ ، مشرف قدرت*های اجرایی را به نخست وزیر تازه منتخب ظفرالله خان جمالی واگذار کرد که اونیز در انتخابات نخست وزیری ۲۰۰۴ پاکستان جای خود را به شوکت عزیز داد.