Borna66
09-17-2009, 03:56 PM
«آخرالزمان»
آخرالزمان مرحله و وضعیتی از تاریخ بشر است که در همه مذاهب بزرگ جهان ازقبیل هندوئیزم،زرتشت ،یهود،
مسیحیت واسلام ازآن سخن رفته ودرباره اش پیشگوئیها شده است.
همانطور که واژۀ «آخرالزمان»بما خاطر نشان میکند سخن ازپایان تاریخ و ترمینال وبارانداز همه تمدنها و فرهنگهای بشری می باشد. ولی این پایان یا ترمینال بسیار فراتر و اساسی تر از مسئله بشریت می باشد و بلکه وضعیتی در ذات طبیعت و کائنات است که جوامع بشری را هم شامل می شود که نهان و ذات پدیده ها به عرصه ظهور و بروز نهائی می رسد. و بدین لحاظ مترادف با «قیامت »پنجاه هزار سا له است که در قرآن ذکرش رفته است.
بنظر ما طبق معارف قرآنی و احادیث اسلامی این روز پنجاه هزار ساله با ظهور اسلام محمدی(ص)و ختم تبوت آغاز شده است و لذا ما حدود چهارده قرن است که در آخرالزمان قرار داریم و به همین دلیل هم اسلام دین آخرالزمان نامیده شده و پیامبر اسلام هم پیامبر آخرالزمان خوانده شده است. ودر این دوران طبق دهها حدیث از رسول و ائمه اطهار حقایق دین و راه هدایت و رستگاری جز از طریق خود شناسی ممکن نیست یعنی بواسطه عرفان. ورسول اکرم(ص)نیز بوضوح می فرماید که :«زین پس فقط رهروان معرفت نفس قادرند که به حقایق دین من نائل آیند....». این همان راز ولایت وجودی و حق امام و درستی مکتب عرفان اسلامی است که در رابطه مراد و مرید تبیین شده و ماندگارترین بخش معرفت دینی ما را پدید آورده است.
در احادیث اسلامی به زبان رسول اکرم(ص) مکراً بیان شده است که علی(ع)بانی و پرچم دار و سلطان قیامت آخرالزمان است و به همین دلیل نور هدایت عرفان اسلامی قلمداد شده است و همو نابترین سخنان را درباره خودشناسی عرضه نموده که اصول عرفان اسلامی محسوب می شوند و از آن جمله است :«هرکه خود را نشناخت نابود شد». و نیز این سخن معروف آن حضرت که دال بر آغاز قیامت آخرالزمان است:«هشدار که رشته های بقای دنیا بریده شد...» .
طبق معارف قرآنی قیامت همان عرصه رویارویی با پروردگار است و قلمرو ظهور و تعیَن عالم غیب می باشد و در این دوران نهان هر کسی آشکار می شود و لذا عرصه توبه بزرگ و تاریخی کل بشریت است. طبق همین معارف در می یابیم که قیامت عرصه تفرید و تجرید نفس یعنی تنهائی فزاینده انسانهاست و در آن دوران جز خدا هیچ یاور و پناهی نیست و جز خداشناسی هیچ راه نجاتی نیست وآن بواسطه خود شناسی در رابطه با یک پیر فرزانه است که به مثابۀ امامی زنده می باشد . ولذا دهها سخن در احادیث شیعی وجود دارد که انسان بدون امام را کافر و گمراه می خواند که منظور امام زنده است بعنوان پیرو مراد عرفانی.
به لحاظ تاریخی دورۀ آخرالزمان همان قوس صعود وعرصه رجعت بسوی خداست که در ذات هستی رخ میدهد و مصداق اناالیه راجعون می باشد و این رجعتی ذاتی و جبری در انسان نیز می باشد. یعنی دورۀ شش هزار ساله از هبوط آدم تا خاتم (حضرت محمدص)همان دروۀ نزول است که با ختم نبوت به کمال رسیده و زان پس دورۀ صعود و رجعت هستی بسوی پروردگار است که اینک در آن واقع شده ایم که همان دورۀ امامت است . دورۀنزول همان دورۀ پرستش خدای آسمان است که خبرش بواسطه انبیای الهی به بشر رسیده است و در دورۀ صعود که نبوت ختم شده است عصر امامت به معنای خدای خودی است که بواسطه خود شناسی در رابطه با امام ممکن می شود. آن دورۀ خبر (نبوت) بود و اینک دورۀ «اثر » است و گوئی که خداوند از آسمان به زمین آمده است و لذا نیازی به رسولان نیست. این همان قیامت به معنای قلمرو لقاءالله است. در این دوران عقل و معرفت نفس به جای وحی و نبوت قرار گرفته است.
در بسیاری از آیات قرآنی نشانه های این دوران پیشگوئی شده است همچون : پاره شده آسمان و باریدن تشعشعات مرگبار از آسمان (مصداق پاره شدن لایه اوزون )، سر ریز شدن آب دریاها (سونامی ها) ، زلزله های مستمر ، خسو ف و کسوفهای پی درپی و اختلالات عظیمی در قوانین طبیعت.
ودر قران کریم آمده است که دوزخ آشکار می شود که در حدیثی از رسول اکرم نیز آمده است که ماده اصلی دوزخ و غذای اهل دوزخ ماده ای بنام «نفط»است که امروزه شاهدیم که جهان ما جهان حاکمیت نفت می باشد و منبع بقای بشر آخرالزمان است .
در صدها سخن از حضرت رسول (ص) و علی (ع) و سائر ائمه اطهار نشانه هائی دگر از وضعیت جوامع بشری پیشگویی شده است که امروزه شاهدش می باشیم همچون :معابد به کاخها تبدیل می شوند و جز منافقان در آن رفت وآمد نمی کنند....مردان زن نما می شوند و زنان مرد وار می گردند، فسق و فجور افتخار می شود ...والدین فرزندان خود را به قتل میرسانند .... خود کشی های دسته جمعی رخ می نماید .... صادقان و خردمندان را ابله می خوانند و ریا کاران و تبهکاران را خردمند می نامند ...و در آن دوران همه غذاها زهرآگین و مسموم و کشنده می شوند و همه شهرها در دود غرق است و پرندگان آهنین و آتشخوار حکم میرانند (موشکها و ماهواره ها )این دوران طبق همین احادیث عرصه ظهور دجال هاست که همه مردمان را می فریبند و نشانه هاییی از این دجالها و خر دجال بیان شده که اکثریت آنها در ماهیت تکنولوژی جدید عیان شده است. ونیز سخن بر سر جنگهای جهانی است که امکان زندگی در شهرها را نا ممکن می سازد و مؤمنان به کوهستانها و ارتفاعات پناه می برند.
این نشانه ها در سائر کتب و روایات دین یهود و نصاری فراوان است و ذکر همه این نشانه ها جمعاً بیانگر این واقعیت است که ما در عرصه آخرالزمان و قیامت پنجاه هزار ساله قرار داریم.
پس جهان مدرن جهان آخرالزمان است و بدون درک و تصدیق این واقعیت جهانی فهم هیچ واقعیتی و لذا حل هیچ مشکلی هم ممکن نیست.
دکتر علی اکبر خا نجا نی
آخرالزمان مرحله و وضعیتی از تاریخ بشر است که در همه مذاهب بزرگ جهان ازقبیل هندوئیزم،زرتشت ،یهود،
مسیحیت واسلام ازآن سخن رفته ودرباره اش پیشگوئیها شده است.
همانطور که واژۀ «آخرالزمان»بما خاطر نشان میکند سخن ازپایان تاریخ و ترمینال وبارانداز همه تمدنها و فرهنگهای بشری می باشد. ولی این پایان یا ترمینال بسیار فراتر و اساسی تر از مسئله بشریت می باشد و بلکه وضعیتی در ذات طبیعت و کائنات است که جوامع بشری را هم شامل می شود که نهان و ذات پدیده ها به عرصه ظهور و بروز نهائی می رسد. و بدین لحاظ مترادف با «قیامت »پنجاه هزار سا له است که در قرآن ذکرش رفته است.
بنظر ما طبق معارف قرآنی و احادیث اسلامی این روز پنجاه هزار ساله با ظهور اسلام محمدی(ص)و ختم تبوت آغاز شده است و لذا ما حدود چهارده قرن است که در آخرالزمان قرار داریم و به همین دلیل هم اسلام دین آخرالزمان نامیده شده و پیامبر اسلام هم پیامبر آخرالزمان خوانده شده است. ودر این دوران طبق دهها حدیث از رسول و ائمه اطهار حقایق دین و راه هدایت و رستگاری جز از طریق خود شناسی ممکن نیست یعنی بواسطه عرفان. ورسول اکرم(ص)نیز بوضوح می فرماید که :«زین پس فقط رهروان معرفت نفس قادرند که به حقایق دین من نائل آیند....». این همان راز ولایت وجودی و حق امام و درستی مکتب عرفان اسلامی است که در رابطه مراد و مرید تبیین شده و ماندگارترین بخش معرفت دینی ما را پدید آورده است.
در احادیث اسلامی به زبان رسول اکرم(ص) مکراً بیان شده است که علی(ع)بانی و پرچم دار و سلطان قیامت آخرالزمان است و به همین دلیل نور هدایت عرفان اسلامی قلمداد شده است و همو نابترین سخنان را درباره خودشناسی عرضه نموده که اصول عرفان اسلامی محسوب می شوند و از آن جمله است :«هرکه خود را نشناخت نابود شد». و نیز این سخن معروف آن حضرت که دال بر آغاز قیامت آخرالزمان است:«هشدار که رشته های بقای دنیا بریده شد...» .
طبق معارف قرآنی قیامت همان عرصه رویارویی با پروردگار است و قلمرو ظهور و تعیَن عالم غیب می باشد و در این دوران نهان هر کسی آشکار می شود و لذا عرصه توبه بزرگ و تاریخی کل بشریت است. طبق همین معارف در می یابیم که قیامت عرصه تفرید و تجرید نفس یعنی تنهائی فزاینده انسانهاست و در آن دوران جز خدا هیچ یاور و پناهی نیست و جز خداشناسی هیچ راه نجاتی نیست وآن بواسطه خود شناسی در رابطه با یک پیر فرزانه است که به مثابۀ امامی زنده می باشد . ولذا دهها سخن در احادیث شیعی وجود دارد که انسان بدون امام را کافر و گمراه می خواند که منظور امام زنده است بعنوان پیرو مراد عرفانی.
به لحاظ تاریخی دورۀ آخرالزمان همان قوس صعود وعرصه رجعت بسوی خداست که در ذات هستی رخ میدهد و مصداق اناالیه راجعون می باشد و این رجعتی ذاتی و جبری در انسان نیز می باشد. یعنی دورۀ شش هزار ساله از هبوط آدم تا خاتم (حضرت محمدص)همان دروۀ نزول است که با ختم نبوت به کمال رسیده و زان پس دورۀ صعود و رجعت هستی بسوی پروردگار است که اینک در آن واقع شده ایم که همان دورۀ امامت است . دورۀنزول همان دورۀ پرستش خدای آسمان است که خبرش بواسطه انبیای الهی به بشر رسیده است و در دورۀ صعود که نبوت ختم شده است عصر امامت به معنای خدای خودی است که بواسطه خود شناسی در رابطه با امام ممکن می شود. آن دورۀ خبر (نبوت) بود و اینک دورۀ «اثر » است و گوئی که خداوند از آسمان به زمین آمده است و لذا نیازی به رسولان نیست. این همان قیامت به معنای قلمرو لقاءالله است. در این دوران عقل و معرفت نفس به جای وحی و نبوت قرار گرفته است.
در بسیاری از آیات قرآنی نشانه های این دوران پیشگوئی شده است همچون : پاره شده آسمان و باریدن تشعشعات مرگبار از آسمان (مصداق پاره شدن لایه اوزون )، سر ریز شدن آب دریاها (سونامی ها) ، زلزله های مستمر ، خسو ف و کسوفهای پی درپی و اختلالات عظیمی در قوانین طبیعت.
ودر قران کریم آمده است که دوزخ آشکار می شود که در حدیثی از رسول اکرم نیز آمده است که ماده اصلی دوزخ و غذای اهل دوزخ ماده ای بنام «نفط»است که امروزه شاهدیم که جهان ما جهان حاکمیت نفت می باشد و منبع بقای بشر آخرالزمان است .
در صدها سخن از حضرت رسول (ص) و علی (ع) و سائر ائمه اطهار نشانه هائی دگر از وضعیت جوامع بشری پیشگویی شده است که امروزه شاهدش می باشیم همچون :معابد به کاخها تبدیل می شوند و جز منافقان در آن رفت وآمد نمی کنند....مردان زن نما می شوند و زنان مرد وار می گردند، فسق و فجور افتخار می شود ...والدین فرزندان خود را به قتل میرسانند .... خود کشی های دسته جمعی رخ می نماید .... صادقان و خردمندان را ابله می خوانند و ریا کاران و تبهکاران را خردمند می نامند ...و در آن دوران همه غذاها زهرآگین و مسموم و کشنده می شوند و همه شهرها در دود غرق است و پرندگان آهنین و آتشخوار حکم میرانند (موشکها و ماهواره ها )این دوران طبق همین احادیث عرصه ظهور دجال هاست که همه مردمان را می فریبند و نشانه هاییی از این دجالها و خر دجال بیان شده که اکثریت آنها در ماهیت تکنولوژی جدید عیان شده است. ونیز سخن بر سر جنگهای جهانی است که امکان زندگی در شهرها را نا ممکن می سازد و مؤمنان به کوهستانها و ارتفاعات پناه می برند.
این نشانه ها در سائر کتب و روایات دین یهود و نصاری فراوان است و ذکر همه این نشانه ها جمعاً بیانگر این واقعیت است که ما در عرصه آخرالزمان و قیامت پنجاه هزار ساله قرار داریم.
پس جهان مدرن جهان آخرالزمان است و بدون درک و تصدیق این واقعیت جهانی فهم هیچ واقعیتی و لذا حل هیچ مشکلی هم ممکن نیست.
دکتر علی اکبر خا نجا نی