نظر سنجي در مورد نحوه ي انتخاب شريك زندگيتان

[donya88]

با سلام

در جامعه ي امروزي ما مدتهاست تفكر ازدواج به سبك سنتي ( معرفي توسط افراد واسط )جاي خودش را به ايده ي نو و تازهاي داده كه در بعضي مواقع اين نوع تفكر جديد در ست عمل كرده و متا سفانه مواقعي هم نتيجه اش دردناك مي شود .:306:

و ان روش انتخاب همسر از طريق دوست شدن يا بهتر بگويم دوران نامزدي طولاني مدت .

البته اين طريق بسيار خوب است اما به شرط انكه هيچ كدام وابسته نشده و چشمشان را بر روي واقعيتها نبندند .:16::228:

خوب است از ان جهت كه تقريبا مي شود همديگر را شناخت كه نظر بنده دو نفر تا زماني كه در زير يك سقف مدتها زندگي نكردند نمي توانند همديگر را بشنا سند .

و بد است به همان دليلي كه ذكر شد.
اگر دقت كنيم مي بينيم كه موضوع جديد تري باب شده و ان ازدواج اقايون در سنين پايين مثلا 20 تا 22 . كه باز هم به نظر بنده اكثر ازدواجها در اين سنين چون بر پايه ي احساسات شكل مي گيرد متزلزل خواهد بود.
طبعا ازدواج در اين سن براي اقا به دنبالش همسر جواني مي باشد در همان سنين يا 2 تا 3 سال كمتر. كه خانمها در اين سنين و با اين نوع روش ازدواج كردن خيلي منطقي فكر نكرده و چشمشان را بر روي تمام واقعيتها مي بندند و در اخر ......:101:
از نظر بنده ازدواج به سبك جديدخوب است اما اينكه ابتدا به صورت معرفي باشد اما در نهايت دوران نامزدي طولاني داشته باشند براي اشنايي بيشتر يعني ادغام دو سبك بهتر است .
روش دوست شدن هم خوب است اما نبايد وابسته شد كه اگر چنين شد......

دوستان و همراهان گرامي مي توانند نظر خويش را در باب اين موضوع هم از طريق نظر سنجي و هم از طريق ارسال پست اعلام نمايند .

[Borna66]

با سلام
ابتداعا با نظر دنيا خانوم موافق هستم و بايد در دنيا ي جديد بايد به سبك جديد انتخاب آگاهانه و از روي شناخت براي زندگي آينده مان اما با حفظ فرهنگ و شئونات خاص جامعه خود داشته باشيم.
شرطه اول در اين مرحله ي مهم زندگي بلوغ فكري و رواني شخص هست كه ممكن است اين بلوغ در سنين مختلف در فرد به وجود ايد، و رشد و پديد امدن اين بلوغ زياد ا به سن بستگي بنابراين فرضيه سن در امر ازدواج به نظره من خيلي مهم نيست.(همان ضرب المثل معروف بزرگي به عقل است نه سن).
بعد از بلوغ فكري و رواني شخص(بخصوص مرد) بايد كار و وضعيت اقتصادي در حد مناسب را براي ايجاد تشكيل زندگي زناشويي را داشته باشد،تا با همراه با اون تفكر درست و عاقلانه و رشد يافته در كنار همسرش،زندگي با آرامش و تكامل داشته باشد.ناگفته نماند كه خانوم ها هم در اين زمينه بايد نگرش خود را در مورد زندگي بهبود دهند و از تفكر مادي گرايي افراطي را از خود دور كنند كه يكي از زمينه هاي انحطاط و زوال زندگي همين مادي گرايي افراطي خانوم ها در زندگي و عدم براوردن شدن اين نياز افراطي از طرف اقايان هست.البته اين تفكر در همه ي خانوم ها وجود ندارد ولي نميشه انكار كرد كه اصلا وجود ندارد!
و نهايتا اگر اين انتخاب مهم در زندگي آگاهانه تر و از روي شناخت عمقي باشد و هر دو طرف به درجه ي مفيد بلوغ فكري و رواني برسند مطمئنا به اميد خدا زندگي خوب و موفقي در پيش خواند داشت كه همراه با آرامش و تكامل روحي و جسمي و مادي و..... مي باشد.

البته بازم ذكر مي كنم اين نظر شخصي بنده در اين زمينه مي باشد.اميدوارم مفيد و تاثير گذار باشد.

روزگار خوش

[فرناز]

من تو نظرسنجي نتونستم نظر بدم چون با هيچ كدوم از گزينه ها موافق نيستم
دوستي خوبه اما يه چيز خيلي مهمه اونم اينه كه خانواده ها در جريان باشن نه دوستي كه دختر و پسر خودشون ببرن و بدوزن و قرار ازدواج بذارن و ...
اينجوري همه چيز به بچه بازي شبيه تره
دوستي يا همون شناخت هم اگه خيلي طولاني باشه نتيجه معكوس داره
خواستگاري رسمي و از طريق بزرگترها خوبه اما عملا اتفاق نمي افته يعني دختر و پسر اول با هم آشنا مي شن بعد خانواده هاشونو در جريان ميذارن
من خودم كه در مورد تصميم گيري هاي مهم اول از همه با مامانم مشورت مي كنم تا حالال هم پشيمون نشدم خوشبختانه.

[MIN@MAN]

سلام
من اين گزينه برايم فرقي ندارد هر كدام كه شد سعي مي كتم درست انتخاب كنم
انتخاب مي كنم.چون معتقدم بايد در انتخاب هرچيزي بايد نسبت به اون اگاهي و شناخت كافي داشته باشيم تا بهترين انتخاب طولاني رو بتونيم انجام بديم.

[TAHA]

من گزينه ي اخر و نظه دوستان رو قبول دارم

[MAHBOOBEH]

انتخاب منم گزینه آخر بود

[mohamadasas]

علاقه ی چندانی به گزینه اول ندارم ولی یه جورایی اگه با گزینه های بعد تلفیق بشه خوبه!
ولی درکل گزینه اخر منطقی تره.
مهم انتخاب درسته.
انتخاب درست.

لحظاتتان پر ارامش.

[فرزانه برفی]

به نظر من دو گزینه ی آخر باهم می تونه کامل باشه یعنی بعد از معرفی و آشنایی سعی کنیم برای اینکه انتخاب درست داشته باشیم:301:

[yamahdi]

باسلام خدمت دوستان
به نظرمن گزینه ی دوم نمیتونه موردخوبی باشه چون مابسیاری ازافراددیدیم وشنیدیم که به خاطردوست شدن هاچه بلاهاکه به سرشون نیومده!فرقی ام برای دختریاپسرش نیست.اغلب افرادی هم که ازراه دوست شدن ازدواج کردندکارشون به طلاق کشیده شده.دوران نامزدی طولانی هم خوب نیست حتی اگرعقدهم بودندنظریه روانشناسی میگه بیشترلز6ماه نباشه وگزینه یآخرکه فرقی نداره نه برای من خیلی مهم که چه جوری ازدواج کنم گزینه ی اول هم نسبت به گزینه های سایربهتره البته معرفی توسط پدرومادروتصمیم نهایی که بامشورت خانواده باشه به عهده ی دو زوج باشه.
ان شاالله همتون خوشبخت بشید.

[hesabdar2010]

بنظر من دو نفر بالغ كه هم رو ميخوان بايد در يك ملاقات(تاكيد ميكنم فقط در يك ملاقات) و در يك مكاني با هم بشينند و در مورد تمام مسائل مهم زندگي با هم صحبت كنند اگه ديدن كه با هم در بيشتر مسائل هم فكرهستند و يا تفاهم دارند خانواده هاشون رو در جريان بگذارند و بطور رسمي تري اين رابطه رو ادامه بدن و اگه ديدن تفاهم ندارند ديگه اين رابطه رو ادامه ندن
و دوستي طولاني مدت رو هم پيشنهاد نميكنم

[fatemeh2011]

خوب معلومه که گزینه آخریش :26:

[mohandes_m]

من نظر نمیدم چون در این مورد هنوز به نتیجه نرسیدم

[McQueen]

سنتی بعدش یه دوران نامزدی معمولی ( نه طولانی ) حدود 6-7 ماه خوبه

[baran bala]

منم گزینه اخر رو بهتر میدونم