Borna66
09-14-2009, 07:20 AM
ساكنان سيلك مردگان را مى سوزاندند
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
براساس آخرين يافته هاى باستان شناسى، باستان شناسان در كارگاه هاى لايه نگارى تپه شمالى سيلك، به پنج تدفين ثانويه به روش سوزاندن پس از دفن جسد، برخورد كردند.
رئيس هيأت كاوش هاى باستان شناسى درتپه سيلك در گفت وگو با ميراث آريا ضمن بيان اين مطلب افزود: بر اساس آخرين كاوش هاى صورت گرفته،واقع در محوطه هفت هكتارى تپه شمالى سيلك، به پنج تدفين مربوط به هفت هزار سال پيش از ميلاد مسيح برخورد كرديم كه چهار مورد از اين تدفين ها در ظرف خمره اى ويك مورد در پاى ديوار دفن شده بودند. حسن فاضلى نشلى در ادامه خاطرنشان كرد: براساس شواهد يافت شده، اجساد پس از سوزانده شدن در خمره ها دفن شده بودند. به گفته رئيس پژوهشكده باستان شناسى البته داخل خمره ها از گل قرمز رنگ اخرا لبريز شده بود كه اين موضوع بيانگر باور و اعتقاد گذشتگان به حيات دوباره است چرا كه رنگ قرمز نماد حيات و زندگى است.
وى ادامه داد: براساس مطالعات انسان باستان شناس لهستانى متخصص دانشگاه ورشو لهستان،درداخل يكى ازخمره ها خرده هاى اسكلت ۴ نفر يافت شد كه برخى از استخوان ها تا ۷۰۰درجه و برخى ديگر نيز تا ۴۰۰ درجه حرارت ديده بودند. به گفته اين مقام مسئول در سازمان ميراث فرهنگى صنايع دستى و گردشگرى اين نوع تدفين دراروپا و دردوره نوسنگى يعنى دو هزار سال ديرتر از اين دوره مشاهده شده است. وى با اشاره به اين كه در خاورميانه و در ياريم تپه، اين نوع تدفين مشاهده شده است اظهار داشت: تا به حال درايران دوره پيش از تاريخ حتى اوايل تاريخى، شواهدى از سوزاندن اجساد و دفن بخشى از اسكلت ها مشاهده نشده است.
فاضلى با بيان اين كه كشف اين نوع تدفين، درك و شناخت نوينى از حيات و آيين انسان پيش از تاريخ و خاكسپارى انسان را به ما ارائه مى كند تصريح كرد: براساس يافته هاى اخير در سيلك، اين گونه به نظرمى رسد كه انسان هاى سيلك، برخى از اجساد درگذشتگان خود را پس از سوزاندن به خاك مى سپرده اند. وى ادامه داد: به طور كلى سوزاندن اجساد، در استقرارهاى پيش از تاريخ خاورميانه بسيار نادر بوده و در ياريم تپه بين النهرين، نيز شواهدى از اين نوع تدفين و آيين ديده مى شود. اين مقام مسئول درپژوهشكده باستان شناسى بيان داشت: اگرچه اين ديدگاه و آيين، پنج هزار سال بعد در منطقه هند و اروپايى رواج داشته اما در دوره پيش از تاريخ، اين نوع تدفين، يكى از ابهاماتى است كه ما اطلاعاتى از اين نوع تدفين نداشتيم. رئيس هيأت كاوش هاى باستان شناسى در تپه سيلك اضافه كرد: در فلات مركزى ايران و در دوره پيش از تاريخ، اجساد كودكان دركف خانه ها و بزرگسالان نيزدر كف حياط خانه ها دفن مى شدند. فاضلى ادامه داد:البته تدفين ثانويه در اوائل دوره تاريخى يعنى دوره مادها مشاهده شده به طورى كه بخشى از اسكلت ها را دركنار هم قرارمى دادند اما هيچ گاه در هيچ يك از موارد تدفين هاى يافت شده، سوزاندن مشاهده نشده است.
وى با بيان اين كه به تناسب محوطه هاى استقرارى كه كاوش كرديم تعداد اجساد يافت شده بسيار كم بوده است افزود: تا دوره هزاره ششم تا پايان هزاره چهارم قبرستان مشاهده نشده البته اين تعداد معدود اجساد به صورت سالم به همراه اشياى آنها در داخل خانه هاى مسكونى دفن شده بودند. به گفته رئيس پژوهشكده باستان شناسى اين سوال مطرح مى شود كه چه برسراين همه اجساد انسان هاى متعلق به دوران پيش از تاريخ آمده ولى اين تعداد كشفيات در قبور چاله اى متعلق به دوره پيش ازتاريخ نمى تواند بيانگر جمعيت و ميزان مرگ و مير در آن دوره باشد. اين دكتراى باستان شناسى درپايان تاكيد كرد: لزوم توجه به كشف چنين داده هاى مهمى، بسيارى از پرسش هاى ما را در مورد نوع تدفين، ساختار ايدئولوژى حيات و آيين انسان هاى پيش از تاريخ به ما ارائه مى كند.
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
براساس آخرين يافته هاى باستان شناسى، باستان شناسان در كارگاه هاى لايه نگارى تپه شمالى سيلك، به پنج تدفين ثانويه به روش سوزاندن پس از دفن جسد، برخورد كردند.
رئيس هيأت كاوش هاى باستان شناسى درتپه سيلك در گفت وگو با ميراث آريا ضمن بيان اين مطلب افزود: بر اساس آخرين كاوش هاى صورت گرفته،واقع در محوطه هفت هكتارى تپه شمالى سيلك، به پنج تدفين مربوط به هفت هزار سال پيش از ميلاد مسيح برخورد كرديم كه چهار مورد از اين تدفين ها در ظرف خمره اى ويك مورد در پاى ديوار دفن شده بودند. حسن فاضلى نشلى در ادامه خاطرنشان كرد: براساس شواهد يافت شده، اجساد پس از سوزانده شدن در خمره ها دفن شده بودند. به گفته رئيس پژوهشكده باستان شناسى البته داخل خمره ها از گل قرمز رنگ اخرا لبريز شده بود كه اين موضوع بيانگر باور و اعتقاد گذشتگان به حيات دوباره است چرا كه رنگ قرمز نماد حيات و زندگى است.
وى ادامه داد: براساس مطالعات انسان باستان شناس لهستانى متخصص دانشگاه ورشو لهستان،درداخل يكى ازخمره ها خرده هاى اسكلت ۴ نفر يافت شد كه برخى از استخوان ها تا ۷۰۰درجه و برخى ديگر نيز تا ۴۰۰ درجه حرارت ديده بودند. به گفته اين مقام مسئول در سازمان ميراث فرهنگى صنايع دستى و گردشگرى اين نوع تدفين دراروپا و دردوره نوسنگى يعنى دو هزار سال ديرتر از اين دوره مشاهده شده است. وى با اشاره به اين كه در خاورميانه و در ياريم تپه، اين نوع تدفين مشاهده شده است اظهار داشت: تا به حال درايران دوره پيش از تاريخ حتى اوايل تاريخى، شواهدى از سوزاندن اجساد و دفن بخشى از اسكلت ها مشاهده نشده است.
فاضلى با بيان اين كه كشف اين نوع تدفين، درك و شناخت نوينى از حيات و آيين انسان پيش از تاريخ و خاكسپارى انسان را به ما ارائه مى كند تصريح كرد: براساس يافته هاى اخير در سيلك، اين گونه به نظرمى رسد كه انسان هاى سيلك، برخى از اجساد درگذشتگان خود را پس از سوزاندن به خاك مى سپرده اند. وى ادامه داد: به طور كلى سوزاندن اجساد، در استقرارهاى پيش از تاريخ خاورميانه بسيار نادر بوده و در ياريم تپه بين النهرين، نيز شواهدى از اين نوع تدفين و آيين ديده مى شود. اين مقام مسئول درپژوهشكده باستان شناسى بيان داشت: اگرچه اين ديدگاه و آيين، پنج هزار سال بعد در منطقه هند و اروپايى رواج داشته اما در دوره پيش از تاريخ، اين نوع تدفين، يكى از ابهاماتى است كه ما اطلاعاتى از اين نوع تدفين نداشتيم. رئيس هيأت كاوش هاى باستان شناسى در تپه سيلك اضافه كرد: در فلات مركزى ايران و در دوره پيش از تاريخ، اجساد كودكان دركف خانه ها و بزرگسالان نيزدر كف حياط خانه ها دفن مى شدند. فاضلى ادامه داد:البته تدفين ثانويه در اوائل دوره تاريخى يعنى دوره مادها مشاهده شده به طورى كه بخشى از اسكلت ها را دركنار هم قرارمى دادند اما هيچ گاه در هيچ يك از موارد تدفين هاى يافت شده، سوزاندن مشاهده نشده است.
وى با بيان اين كه به تناسب محوطه هاى استقرارى كه كاوش كرديم تعداد اجساد يافت شده بسيار كم بوده است افزود: تا دوره هزاره ششم تا پايان هزاره چهارم قبرستان مشاهده نشده البته اين تعداد معدود اجساد به صورت سالم به همراه اشياى آنها در داخل خانه هاى مسكونى دفن شده بودند. به گفته رئيس پژوهشكده باستان شناسى اين سوال مطرح مى شود كه چه برسراين همه اجساد انسان هاى متعلق به دوران پيش از تاريخ آمده ولى اين تعداد كشفيات در قبور چاله اى متعلق به دوره پيش ازتاريخ نمى تواند بيانگر جمعيت و ميزان مرگ و مير در آن دوره باشد. اين دكتراى باستان شناسى درپايان تاكيد كرد: لزوم توجه به كشف چنين داده هاى مهمى، بسيارى از پرسش هاى ما را در مورد نوع تدفين، ساختار ايدئولوژى حيات و آيين انسان هاى پيش از تاريخ به ما ارائه مى كند.